ตอนที่4[บ้านสวน]

คู่หมายของแพรวา

ตอนที่4

[บ้านสวน]

  แพรวาแอบฟังโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอคิดมาตลอดว่าเมียใหม่ของพ่อไม่ได้รักพ่อเธอจริงหรอก เธอรักแค่เงินและทรัพย์สมบัติพ่อมากกว่า พอวิลาวรรณเดินหน้าเครียดออกไป หญิงสาวจึงเดินมานั่งใกล้ ๆ คุณย่าแทนแล้วยกแขนสองข้างโอบกอดผู้เป็นย่าก้มลงหอมแก้มนิ่มทั้งสองข้างที่เริ่มมีรอยเหี่ยวย่นไปตามการเวลา

"อ้าว…ยายแพรอ้อนย่าจะเอาอะไรอีกรึเปล่า"คุณย่าพูดยิ้มน้อย ๆ ปนความเอ็นดูพร้อมยกมือขึ้นลูบศรีษะหลานสาวแผ่วเบา แสดงถึงความรักใคร่และเอ็นดู

"คุณย่าขา…แพรไม่ต้องการอะไรอีกแล้วคะนอกจากอยากให้คุณย่าอยู่กับแพรและพี่พอลไปนาน ๆ"หญิงสาวตอบเสียงออดอ้อน

"ปากหวานจริงนะเราเนี้ย"คุณย่ากอดหลานสาวผู้เป็นที่รักแล้วยิ้มอย่างมีความสุข

"แพรเรียนจบและเริ่มโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว แพรต้องไปเรียนรู้งานที่บริษัทได้แล้วนะ"คุณย่าบอกกล่าว

"คะคุณย่าแพรจะตั้งใจจะไม่ทำใ้ห้คุณย่าผิดหวังเลยค่ะ"หลานสาวรับคำแล้วส่งยิ้มหวาน

"แพรต้องไปฝึกงานกับพี่กฤต เดี๋ยวพี่เขาจะสอนงานเรา แล้วอย่าไปดื้อกับพี่เขาล่ะ"

"ค่าา…พี่กฤตอีกแล้ว"พูดทำหน้ามุ่ย ผู้เป็นย่าเห็นส่ายหน้าไปมาอดยิ้มตามไม่ได้กับกิริยาของหลานสาว

  อีกฟากที่โคราช

กฤตภัทรขับรถออกมาจากอดิเทพแล้วออกสู่ถนนใหญ่ ด้วยรถสปอร์ตสีดำคู่ใจมุ่งหน้าไปบ้านสวนที่โคราช ที่ ๆ มีคุณแม่เกวลินและคุณพ่อ ครอบครัวที่เคยอยู่พร้อมหน้าอย่างมีความสุขในอดีต แต่ตอนนี้กลับเหลือ คุณแม่เกวลินผู้หญิงคนเดียวที่เขารักและห่วงที่สุดในชีวิตของเขาก็ว่าได้ สองสัปดาห์แล้วที่ชายหนุ่มไม่ได้กลับบ้าน เพราะช่วงที่ผ่านมา ต้องไปดูงานที่ระยอง โครงการบ้านจัดสรรที่เขตระยองกำลังบูม จึงต้องไปหาทำเลเพื่อคว้านหาซื้อที่เพิ่มจะเปิดเฟสใหม่อีกหลายเฟสในระยอง

  พอมาถึงบริเวณรัวเข้าบ้านเขาชะลอรถอยู่หน้าประตูใหญ่บีบแตรสองที่ลุงอิน รีบวิ่งมาเปิดประตูรัวให้รถวิ่งเข้ามาจอดหน้าบ้าน ทุกคนที่บ้านสวนรู้ว่ากฤตภัทรจะมาบ้านทุกคนก็ตั้งหน้าตั้งตารอ โดยเฉพาะคุณเกวลิน เธอให้ป้านิ่มกับลุงอินไปจ่ายตลาดรอตั้งแต่เช้าประเภทของสดและของที่จะทำขนมไทย ๆ ฝากคุณย่า ชายหนุ่มวิ่งรถผ่านประตูรัวแสตนเลสแล้วมาจอดหน้าบ้านไม้สองชั้นขนาดใหญ่ก้าวลงจากรถ เขาแงนขึ้นไปมองชั้นสองของตัวบ้าน แล้วเลี้ยวลงมา

สำรวจรอบ ๆตัวอาคารทั้งหลัง สภาพบ้านยังสวยรมรื่นอยู่เหมือนเดิม แสดงให้เห็นว่าคุณแม่เกวลินรักบ้านนี้มากเพราะเธอเคยบอกเขาอยู่บ่อยครั้ง แล้วก้าวเดินไปหาคุณแม่ที่ยืนยิ้มต้อนรับลูกชายหัวแก้วหัวแหวนที่เป็นที่รักของเธอที่สุด แม่เกวลินอ้าแขนรอลูกชาย ส่วนลูกชายก็เข้าไปโอบกอดผู้เป็นแม่ พร้อมก้มลงหอมแก้มนวลด้วยรักและคิดถึง สองแม่ลูกเดินกอดเอวกันเข้าบ้าน ชายหนุ่มกับแม่นั่งลงบนโซฟารับแขก หันไปมองป้านิ่มเดินตามหลังมาน้ำตาคลอ เขาลุกขึ้นเดินไปโอบกอดพร้อมซับน้ำตาให้

"ป้านิ่มของผมขี้แยอีกแล้วไม่ร้องนะครับ"ป้านิ่มกับลุงอินอยู่กับครอบครัวของ

กฤตภัทรตั้งแต่เขายังเล็กและได้ช่วยคุณแม่เลี้ยงเขามาจนโตเป็นหนุ่มทำให้เขารักและเคารพเสมือนญาติ

"คุณกฤตของป้านิ่มโตเป็นหนุ่มยิ่งหล่อเหมือนคุณพ่อเลย"หญิงสูงวัยกล่าวพร้อมยิ้มทั้งน้ำตา

"คุณกฤตมาเหนื่อย ๆ พักผ่อนนะคะ เดี๋ยวป้านิ่มจะไปเอาน้ำเย็น ๆ มาให้"

 เขานั่งคุยกับคุณแม่สักครู่จึงค่อย ๆ เอนตัวลงนอนซ้อนหลังคุณแม่บนโซฟาตัวยาวพร้อมเอามือกอดเอวคุณแม่ไว้

"ผมอยากนอนกอดคุณแม่แบบนี้ทุกวันจังเลย"เขาทำเสียงออดอ้อน จนผู้เป็นแม่อดยิ้มไม่ได้ 

"แล้วลูกชายแม่มีสาว ๆ มา นอนให้กอดมั้งรึยังครับ"

"ยังเลยครับ ผมยังไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้ ผมอยากอยู่กับคุณแม่แบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว"ตอบคุณแม่แต่หัวใจก็หวั่นไหวเมื่อนึกถึงเรื่องราวเมื่อคืนที่ผ่านมา ทำให้นึกถึงกลิ่นกายหอม ๆ สัมผัสร่างบางอรช้อนอ้อนแอ้น พร้อมส่วนเว้าส่วนโค้งของคนดื้อที่เขาแอบหอมแก้มไปหลายฟอดและนอนกอดทั้งคืนทำใ้ห้เขามีรอยยิ้มบาง ๆ

"กฤตของแม่โตเป็นผู้ใหญ่แล้วนะลูกต้องมีครอบครัวรู้ไหม คุณแม่ก็อยากอุ้มหลานแล้วนะ"

"ผมยังไม่รีบ อยากอยู่ดูแลคุณแม่ไปก่อนครับ"ชายหนุ่มกล่าว

"คุณย่ากับหนูแพรสบายดีไหม"

"ครับคุณย่ายังแข็งแรงดีคุณย่าฝากความคิดถึงมาใ้ห้คุณแม่ด้วยน่ะครับ"

"แล้วหนูแพรละโตเป็นสาวคงจะสวยน่าดูใช่ไหมลูก"คุณเกวลินไม่ได้ไปบ้านอดิเทพอีกเลยตั้งแต่สามีเสียชีวิตลง

"ครับสวยครับ"เสียงคนตอบเริ่มอ้อแอ้คุณเกวลินเลี้ยวหันมองคนนอนอยู่ข้างหลังเห็นลูกชายหลับตา มองยิ้ม ๆ แล้วยกมือลูบแก้มสากอย่างแผ่วเบากลัวคนหลับจะตื่น คงเพลียกับการเดินทาง จึงปล่อยให้หลับอยู่ตรงนั้น

  หนึ่งทุ่มตรงชายหนุ่มลืมตาขึ้นมา แล้วยันกายลุกขึ้นนั่งแล้วจึงก้าวเดินออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์รอบ ๆ บ้านอย่างเพลิดเพลิน เขามีความสุขทุกครั้ง เวลากลับบ้าน บริเวณบ้านโซนหน้าคุณแม่จะจัดเป็นส่วนหย่อมไว้เป็นที่นั่งดื่มกาแฟ จัดปลูกต้นไม้นานาพรรณส่วน ด้านข้างมีสระน้ำขนาดพอดีเลี้ยงปลาสวยงาม พร้อมมีซุ้มนั่งเล่น ติดกับโรงเรือนที่เลี้ยงไม้พันธุ์แบบแขวน พวกต้นเดฟ กล้วยไม้หลากหลายสีที่คุณแม่ชอบ เลยไปหลังบ้านประมาณหนึ่งร้อยเมตร จะเป็นสวนผลไม้ อทิเช่นลำใย ทุเรียน ขนุน ฝรั่ง ชมพู่ คุณแม่เกวลินทำแบบเกษตรพอเพียง  เจริญรอยตามในหลวงร.9 ที่เราคนไทยรักและเทิดทูลเหนือหัว

เนื้อที่ทั้งหมด 5 ไร่ส่วนงานในสวนคุณแม่จะให้ลุงอินดูแล เวลาใส่ปุ๋ยหรือดูแลเก็บข้าวก็จะให้ชาวบ้านที่อยู่ใกล้ ๆ มาช่วยเพื่อสร้างรายได้ให้ชุมชนบ้านใกล้เรือนเคียง ที่มีรายได้น้อยทำให้คุณเกวลินเป็นที่รักใคร่ของชุมชน 

  กฤตภัทรหลังจาก มานอนสูดอากาศบริสุทธิ์ที่บ้านสวน ช่วงวันหยุด 2 วันบ่ายวันนี้ก็เตรียมตัวกลับกรุงเทพ เพื่อไปทำหน้าที่ผู้บริหาร AP.กรุป อย่างเต็มตัวต่อจากคุณประไพพรรณ คุณแม่กับป้านิ่ม

เตรียมของฝากเข้าหลังรถให้ลูกชายตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว

เธอก็เตรียมตัวมาส่งลูกชายขึ้นรถ ชายหนุ่มเข้ามาสวมกอดผู้เป็นแม่แล้วหอมแก้มนวลทั้งสองข้าง ส่วนคุณแม่ก็กอดและยกมือลูบหลังลูกชายเบา ๆ

"แม่ครับ…ผมไปทำงานก่อนนะครับ"พูดแล้วยกมือไหว้คุณแม่

"ขับรถดี ๆ นะลูก"พูดด้วยความห่วงใย

"ป้านิ่มสวัสดีครับ ผมฝากดูแลคุณแม่ด้วยนะครับ"หันไปยกมือไหว้ป้านิ่มพร้อมฝากดูแลคุณแม่เสร็จ ก้าวเดินมาขึ้นรถขับออกไป ส่วนคุณเกวลินกับป้านิ่มยืนมองตามรถชายหนุ่มจนลับตา

 เขาขับรถออกมาจากบ้านสวน แล้วแวะเข้าไปดูงานในโครการเฟสใหม่ ที่กำลังเริ่มก่อสร้าง หลังจากนั้นก็ขึ้นถนนใหญ่มุ่งหน้าเข้ากรุงเทพฯ ไม่ลืมที่จะแวะบ้านอดิเทพเพื่อเอาของฝากไปให้คุณย่า เขาเลี้ยวรถเข้าชะลอหน้าประตูใหญ่บ้านอดิเทพอย่างคุ้นชินแล้วบีบแตร่ ลุงชมกำลังตกแต่งกิ่งไม้หน้าตึกอยู่ รีบกดรีโมทคอลโทรลประตูเปิดกว้างชายหนุ่มจึงขับรถเข้าไปจอดหน้าตึกด้านใน เขาก้าวลงจากรถเดินไปเปิดท้ายหิ้วของฝากลงมา ลุงชมเห็นรีบวิ่งมาช่วยขนของลงจากรถ 

"ลุงชมหิ้วเข้าไปด้านในเลยน่ะครับ"เขาบอกคนสวนของอดิเทพ

"คุณกฤตเอาผลไม้มาเยอะเลยนะครับ"ลุงชมชวนคุย

"ตอนนี้ที่สวนผลไม้กำลังเก็บเกี่ยวพอดีนะ"

ชายหนุ่มเดินเข้าไปด้านในเห็นคุณย่ากำลังลงจากชั้นสองพอดี

"สวัสดีครับคุณย่า ผมเอาของฝากจากโคราชมาให้ครับ"

"คุณแม่ทำขนมฝากมาให้คุณย่าด้วยครับ"พูดพร้อมส่งกล่องขนมใ้ห้คุณย่า

"แม่เกวลินรู้ใจย่าจริง ๆ เขารู้ว่าย่าชอบขนมไทย ๆ ดูสิทำมาหลายอย่างเลยเชียว"คนสูงวัยพูดยิ้มน้อย ๆ

เมื่อนนึกถึงคนทำขนมฝาก

  หลังจากเอาของฝากจากโคราชมาส่งให้คุณย่าแล้ว

กฤตภัทรก็ขอตัวกลับคอนโด