บทที่ 6

"เธอนี่ไม่มีความอายเลยนะ สงสัยหน้าจะไม่มียาง" พอชายหนุ่มได้ยินหญิงสาวถามเรื่องหายไปไหนนิ้วหนึ่ง เขาคิดว่าผู้หญิงคนนี้คงจะเห็นเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องธรรมดา

"แล้วแต่คุณจะคิดแล้วกัน ฉันห้ามความคิดใครไม่ได้อยู่แล้ว ว่าแต่คุณจะเอาไหม? ถ้าไม่เอาฉันจะได้ไป" กล้าดียังไงมาว่าเราไม่มียางอาย..เลว..

ที่พิมพ์ญาดาพูดไปก็แค่ประชด ให้เขาคิดลึกไปเลยก็ดีเหมือนกัน

"ฉันไม่รู้ว่าจะกล้าเอาเธอหรือเปล่านะ แต่ลองดูก็ได้" ชายหนุ่มถอดกางเกงออกทันทีที่พูดจบ

หญิงสาวอยากจะกรีดร้องเพราะตกใจ แต่เธอต้องได้รีบปรับอารมณ์ให้ปกติมากที่สุด เพราะตอนนี้เธอเล่นบทบาทหญิงร่านอยู่

"ถอดกางเกงทั้งที ทำไมไม่ถอดออกทั้งสองตัวเลยล่ะ จะได้รู้ว่า 9 นิ้วจริงไหม" พิมพ์ญาดาเข้าใจแล้วที่เขาบอกว่า 9 นิ้วนั้นหมายความว่ายังไง

ทีแรกหญิงสาวไม่เข้าใจจริงๆ เธอยังคิดเลยว่านิ้วมือหรือนิ้วเท้าของเขามีแค่ 9 หรือเปล่า แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วที่บอกว่า 9 นิ้วคงจะเป็นขนาดอวัยวะเพศของเขาแน่

"เธอรีบถอดเสื้อผ้าสิ จะได้ไม่เสียเวลา"

"ขะ..คุณก็ถอดออกให้หมดก่อนสิ" ความคิดของเธอในเวลานี้ คิดว่าถ้าเขาถอดมันออกหมด เธอจะรีบวิ่งไปที่ประตู ยังไงเขาก็คงไม่กล้าตามไปในสภาพนี้แน่

พรวด!! เรื่องถอดกางเกงต่อหน้าผู้หญิงสุขายะถนัดนัก ชายหนุ่มไม่รอให้เธอบอกเป็นครั้งที่สอง เขากระชากกางเกงชั้นในออกจากท่อนล่าง..จนเผยให้เห็นไอ้ยะ 9 นิ้ว

"กรี๊ดดดดด!" พิมพ์ญาดาร้องกรี๊ดขึ้นมาทันทีที่เห็น เกิดมาเพิ่งเคยเจอของจริงก็วันนี้

หญิงสาวตกใจมากก็เลยลืมเรื่องที่คิดไว้ว่าจะรีบไปที่ประตู แต่พอตั้งสติได้ เธอก็รีบลุกขึ้น แต่ก็ไม่ทัน เพราะสุขายะจู่โจมเธอทันทีที่กระดิกตัว

"ปล่อยฉันนะ!!" พิมพ์ญาดาพยายามดิ้นสุดแรงเกิด แต่ก็สู้แรงของผู้ชายไม่ได้

แคร้ก!! เขากระชากเสื้อเธอทีเดียวจนขาดหลุดลุ่ย

ใบหน้าหล่อเหล่าก้มลงไปซุกไซร้ตรงร่องหน้าอกที่ยังมีเสื้อชั้นในขวางกั้นอยู่

"อื้ออ!! ปล่อยย!! ช่วยย~" พอหญิงสาวอ้าปากจังหวะนั้นริมฝีปากหนาก็ได้เลื่อนขึ้นมาปิดปากเธอไว้ 

เขาบดขยี้ริมฝีปากของหญิงสาวแบบจงใจให้เธอเจ็บ ทั้งดูดเลียและขบ ชายหนุ่มทำทุกวิถีทาง จนมุมปากของเธอมีเลือดซิบและมีร่องรอยการถูกดูด

ไม่ใช่ว่าพิมพ์ญาดาจะยอมให้เขาทำฝ่ายเดียวเธอพยายามดิ้น ยิ่งดิ้นมันยิ่งทำให้เขาเพิ่มแรงดูดมากขึ้น

และตอนนี้ไม่รู้ว่าเขาถอดเสื้อผ้าเธอออกไปตั้งแต่เมื่อไร

แกร้ก!! แอดดด~

พอประตูเปิดออกทุกคนที่อยู่ด้านนอกแทบช็อคกับภาพที่เห็น

ที่จริงไม่มีใครได้ยินเสียงที่พิมพ์ญาดาร้อง เพราะห้องนี้เก็บเสียงได้ดี แต่ที่ทุกคนขึ้นมาทันเวลา ก็เพราะชมพู่มองตามหลังทั้งสองมา และเห็นว่าพิมพ์ญาดาหายขึ้นมาบนห้องของสุขายะนานแล้วเธอก็เลยแกล้งพูดขึ้น..จนทำให้พิมพ์ประไพใช้กุญแจสำรองเปิดประตูห้องลูกชายเข้ามาดู