บทที่ 5 เพื่อนไม่จริง 1.5

"อ๊ะ..เจ็บๆ อื้อ..นี่เรากำลังจะทำอะไรเนี่ยะ!! ไอ้หวานแกนี่มัน..."พริกหวานที่เพิ่งรู้ตัวว่ากำลังทำอะไรก็ก่นด่าตัวเองมือบางเลื่อนออกจากน้องสาวที่บวมเป่งก่อนจะหลับไปเพราะความเพลียบวกกับเมื่อยล้าของร่างกายที่ถูกเคี่ยวกรำอย่างหนักมาตลอดทั้งคืน

ทางด้านธชาหลังจากพริกหวานออกไปได้สักพักธชาที่นอนหลับสนิทพร้อมกับความสุขสมเมื่อคืนนี้พอรู้สึกตัวตื่นก็ควานหาคนที่นอนครางใต้ร่างทั้งคืนหวังจะกอดหอมให้ชื่นใจแต่กลับพบเพียงความว่างเปล่าเหลือไว้เพียงที่นอนที่เย็นเหยียบที่บ่งบอกว่าเธอนั้นออกไปนานแล้ว

"เฮ้ย..เตี้ย! เตี้ย...หายไปไหนแล้ววะ!! " หลังจากตื่นเต็มตาธชาก็รีบลุกทันทีสายตามองหาคนตัวเล็กที่เมื่อคืนได้เอากันไปหลายยกด้วยความตั้งใจ

ตั้งใจจะมอมเธอ..ตั้งใจจะเอาเธอ..ตั้งใจกระแทกซ้ำ ๆ ให้เธอสุขสมจนถึงขีดสุดและเช้าก็ตั้งใจจะขอเธอแต่งงาน

แต่ใครจะคิดว่าตอนนี้พบเพียงความว่างเปล่าเสื้อผ้าที่ถูกทอดทิ้งกระจัดกระจายไว้เมื่อคืนถูกเก็บลงตะกร้าผ้าเรียบร้อยเหลือแต่รอยยับยู่ยี่บนที่นอนกับคราบเลือดที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามันเป็นของใครธชาหยิบหมอนที่คนตัวเล็กนอนหนุนเมื่อคืนนี้สูดดมอย่างถวิลหานี่ขนาดเพิ่งละจากกันไปไม่นานยังคิดถึงได้ขนาดนี้ยิ่งได้กลิ่นหอมจากหมอนที่ได้ดมดอมเมื่อคืนก็ยิ่งปรารถนา

ไม่ได้การแล้วจะปล่อยเธอไปอย่างนั้นไม่ได้ไม่รู้ว่าป่านนี้ถึงคอนโดหรือยังแล้วตอนนี้จะเป็นอย่างไรบ้างด้วยความเป็นห่วงกลัวว่าหญิงสาวจะเป็นอะไรไประหว่างทางธชาหยิบมือถือต่อสายไปยังคนที่ยกสถานะให้เป็นเมียหมาด ๆ แต่ก็ต้องหัวเสียเพราะปลายสายไม่สามารถติดต่อได้

"ยัยเตี้ย! เป็นอะไรไปหรือเปล่าวะไม่รับสายหรือคิดจะหนีกัน...มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ หึ!"

ธชาที่เลิกหัวเสียกลับมายิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างกับคนบ้าเขาจะให้เวลายัยเตี้ยสักหน่อยแล้วกันคิดได้ดังนั้นก็เดินผิวปากเข้าห้องน้ำไปอย่างคนอารมณ์ดี

Rrrrrrr Rrrrrrrr

เสียงโทรศัพท์ร้องดังอย่างต่อเนื่องทำให้คนที่นอนเพิ่งจะได้หลับต้องตื่นขึ้นมาด้วยความหงุดหงิด แต่พอเห็นว่าปลายสายเป็นใครเธอก็กดตัดสายและปิดเครื่องไปทันทีก่อนจะหลับไปอีกครั้งด้วยความเพลีย

"ยัยเตี้ยนี่เธอกล้าตัดสายทิ้งเลยเหรอ" ธชาที่ปล่อยให้เวลาล่วงเลยมาจนจะข้ามวันแล้วคนตัวเล็กก็ยังไม่ติดต่อกลับ ก็ตัดสินใจโทรไปหาคนที่ได้ชื่อว่าเมีย ‘ที่คิดเองเออเองอยู่ฝ่ายเดียว’ เพราะอยากรู้ว่าเธอเป็นอย่างไรบ้างแต่พอโทรหาตั้งหลายสายตั้งแต่ตอนเย็นจนตอนนี้ก็เกือบสองทุ่มแล้วยังไม่มีวี่แววว่าคนปลายสายจะรับโทรศัพท์ แต่พอรับเท่านั้นยังไม่ทันที่เขาจะพูดอะไรก็ถูกตัดสายไปเสียนี่

'ไม่รอมันละ' เขารีบบึ่งมาคอนโดพริกหวานทันที นึกเป็นห่วงยัยเตี้ยอยู่เหมือนกันกลัวว่าจะเป็นอะไรไป

...

แกร๊ก!!

ธชาเปิดประตูเข้ามาในห้องที่คุ้นเคยเพราะทั้งสองคนใช้รหัสประตูเดียวกันซึ่งมันเป็นตัวเลขวันเกิดของพวกเราในกรณีเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉินอย่างเช่นวันนี้เขาเดินเข้ามาในห้องที่มืดสนิทก่อนจะเดินไปเปิดไฟสองเท้าก้าวอย่างมั่นคงเสมือนเป็นห้องของตัวเอง

ความสว่างที่ปรากฏต่อหน้าทำเอาเขาอดยิ้มไม่ได้ ห้องที่ตกแต่งสวยงามตามสไตล์ของคนตัวเล็กบ่งบอกความเป็นตัวเองชัดเจนบนผนังห้องยังมีภาพถ่ายครอบครัวของทั้งสองคนติดไว้เต็มไปหมดก็เหมือนกับที่ห้องของเขาไม่ว่าจะภาพเดี่ยวภาพคู่ มาทีไรก็นึกว่าเป็นครอบครัวเดียวกันไปแล้วเสียอีกแล้ว อย่างนี้จะให้เลิกคิดจะเอาเธอเป็นเมียได้ยังไงกันฮึ!

ยัยเตี้ยเอ้ย!!

ธชาถือวิสาสะเปิดเข้ามาในห้องนอนก่อนจะชะงักกับภาพที่เห็นตรงหน้าร่างสูงนิ่งงันสมองพร่าเบลอภาพหญิงสาวที่กำลังนอนคว่ำใบหน้าจิ้มลิ้มตะแคงแนบหมอนแก้มจมไปกับหมอนฟูนุ่มอย่างคนหมดสภาพชุดนอนสายเดี่ยวสีขาวตลบขึ้นจนเห็นแพนตี้สีดำเซ็กซี่ที่ไม่สามารถปิดก้นกลมได้ทำเอาเขาต้องกลืนน้ำลายอย่างยากลำบากรู้สึกถึงกายแกร่งที่กำลังผงาดภายใต้กางเกง

ธชาเดินเข้ามาใกล้คนที่กำลังนอนอย่างสบาย มือหนึ่งก็กดนวดไปที่เป้าตุงของตัวเองหวังจะกดความกระสันอยากเอาไว้ แต่ที่ไหนได้ยิ่งเข้ามาใกล้สายตาคมไม่อาจละไปจากก้นกลมที่เพิ่งสัมผัสได้เลย

ภาพเย้ายวนตรงหน้ายิ่งทำให้ท่อนลำแกร่งชูชันจนปวดหนึบไปหมด เมื่อคืนที่เอากันก็ไม่ทันได้เห็นร่างกายกันขนาดนี้เพราะมัวแต่ตั้งหน้าตั้งตากระแทกเสียมากกว่า เขาไล่สายตามองคนตัวเล็กด้วยสายตาของหมาป่าส่อแววตาหื่นกระหายอย่างปิดไม่มิด

เขาก้มลงไปจูบที่ก้นอวบก่อนจะเอามือลูบไล้อย่างแผ่วเบาเกรงว่าคนที่นอนอยู่จะรู้ตัวเสียก่อนเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าไม่มีทีท่าว่าจะตื่นเขาก็ยิ่งได้ใจเอามือตลบกระโปรงขึ้นไปเหนือเอวแพนตี้สีดำสุดเซ็กซี่มันเล็กมากเสียจนมาสามารถปกปิดแก้มก้นได้เลย เขาก้มหน้าลงไปเป่าลมเข้าไปที่แก้มก้นทั้งสองข้างก่อนจะเกี่ยวสายแพนตี้เข้าหากันจนสายจมอยู่ในร่องลึกทำให้ตอนนี้เห็นก้นอวบได้ชัดขึ้นทั้งสองข้างธชาเลียริมฝีปากที่แห้งผากเพียงแค่เห็นหญิงสาวกึ่งเปลือยก็ทำเอาอารมณ์พลุ่งพล่าน

น่าฟัดน่าขย้ำน่ากัดให้จมเขี้ยวนั่นคือสิ่งที่เขาคิดปากหยักกดจูบก้นอวบทั้งสองข้างอย่างไม่อาจต่อต้านความกระสันของตัวเองได้จมูกโด่งไล่ดอมดมลูกพีชอย่างคนโรคจิต

แต่ก่อนที่จะเลยเถิดไปมากกว่านั้นเขาก็ดึงสติตัวเองกลับมาเขาผละออกมาจากคนตัวเล็กมือหนาหยิบผ้าห่มมาคลุมตัวของเธอไว้ก่อนจะเดินออกมาจากห้องแทนในเมื่อมาเห็นกับตาแล้วว่าเจ้าตัวไม่ได้เป็นอะไรมาก คงแค่เพลียเขาก็หายห่วงคนตัวโตออกมาจากคอนโดหญิงสาวด้วยความปวดหนึบแก่นกายที่ขยายตึงคับเป้าพอมาถึงก็รีบตรงดิ่งเข้าห้องน้ำจัดการตัวเองทันที