บทที่ 4 เพื่อนไม่จริง 1.4

'ม่ายยนะ เป็นไปไม่ได้นี่เธอกับธชา...ธชางั้นหรือ?'

"อื้อ..เตี้ยปิดม่านให้หน่อย' เสียงแหบที่ดังมาจากด้านข้างทำเอาพริกหวานตาโต 'ไอ้เหี้ย!! ชัด...ชัดซะยิ่งกว่าอะไรก็ในเมื่อคนที่เรียกเธอว่าเตี้ยก็มีอยู่คนเดียว'

"เตี้ย!บอกให้ปิดม่าน" น้ำเสียงงัวเงียที่เอ่ยออกมาทั้งที่ตายังหลับทุกคำพูดทุกการกระทำเธอผ่านมันมาหมดเพราะเคยขึ้นมาบนห้องมันบ่อยเตียงมันก็เคยนอนมาแล้วนอนแบบนอนเฉย ๆ อ่ะจับมงจับมือก็ไม่เคยแต่นี่อะไร

ก็เมื่อคืนมันไม่ใช่ไง..มันไม่มีการนอนเฉยไงเธอรับรู้ยังเจ็บร้าวจนถึงตอนนี้แถมยังแสบคออีกด้วยไม่บอกก็รู้ว่าเมื่อคืนของพวกเราเอากันเร่าร้อนขนาดนั้น เธอกลายเป็นสาวไม่ซิงโดยไม่ทันตั้งตัวเพียงแค่ผ่านพ้นงานฉลองสามสิบปียังไม่ทันข้ามคืน

ดูจากสภาพเธอก็รู้แล้วเธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้วต้องทำยังไงต่อ...โว้ย!!ไม่รู้แล้วพริกหวานทึ้งหัวตัวเองคิดไม่ตกว่าจะทำอย่างไรต่อหรือว่าเมื่อคืนไอ้ชามันเมามาก

ใช่ ๆ มันต้องเมามากแน่ ๆ ไม่งั้นมันคงไม่หน้ามืดตามัวกับเธอขนาดนั้น..

ครั้นเมื่อคิดเองเออเองเสร็จพริกหวานก็ลุกจากเตียงด้วยสภาพไม่ค่อยดีนักร่างกายช่วงล่างเหมือนจะพัง ตัวเธอก็แค่นี้แต่เมื่อคืนจำได้ราง ๆ ว่าไอ้เพื่อนบ้ามันไม่ทะนุถนอมเธอเลยด้วยซ้ำพอนึกย้อนไปถึงเมื่อคืนก็หน้าร้อนผ่าวเธอค่อย ๆ กระดืบลงจากเตียงด้วยขาอันสั่นเทากว่าจะก้าวไปได้แต่ละก้าว

แม่ง!! ทำไมมันช่างยากเย็นนักนะ

'ฮึ่ย...ไอ้ชานะไอ้ชาไอ้บ้านี่!! ไม่รู้ว่าไปตายอดตายอยากมาจากไหนสินะ เมื่อคืนถึงได้ทำกับเธอรุนแรงนักทั้ง ๆ ที่มันเป็นครั้งแรกของเธอแต่เธอไม่อยากจะบอกเลยว่ามันได้อารมณ์ถึงใจมากขนาดไหน ถามว่าเธอเสียดายไหมที่เสียความบริสุทธิ์ให้เพื่อนคนนี้เธอไม่คิดที่จะเสียดายด้วยซ้ำเมื่อรู้ว่าเธอเสียมันให้ใคร

เธอรู้ดีว่าลึก ๆ แล้วเธอดีใจขนาดไหนที่เสียครั้งแรกให้กับเพื่อนสนิทของเธอแต่ให้ตายเถอะ! เรื่องความรู้สึกนี้ต้องเอาไว้ก่อนตอนนี้เธอต้องรีบออกจากห้องก่อนที่ธชามันจะตื่นขอกลับไปตั้งหลักที่คอนโดก่อนดีกว่า

'พริกหวานกลั้นใจเดินลากขาที่ยังสั่นพั่บ ๆ มาปิดม่านให้กับคนที่ยังนอนคว่ำหน้านอนหายใจสม่ำเสมออย่างสบายใจแถมยังได้ยินเสียงกรนอีก

ใช่สิ!! เมื่อคืนคงสบายตัวอยู่แหละออกมาตั้งหลายน้ำนี่พริกหวานยืนมองคนที่นอนอยู่อยากจะข่วนให้หลังลายแต่พอเห็นว่าร่างสูงที่นอนเปลือยท่อนบนมีรอยเล็บข่วนเป็นรอยยาวหลายรอยแล้วเธอกับหน้าเห่อร้อนเองเสียนี่

ก็เพราะรอยพวกนั้นมันเป็นฝีมือของเธอยังไงเล่า!! บ้าที่สุดเธอกลายร่างเป็นแม่เสือสาวไปแล้วหรือยังไงถึงได้ฝากรอยเล็บทิ้งไว้เป็นหลักฐานคาตาขนาดนั้น หวานเอ๊ย!!แกต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ ใครกันนะที่อดอยากปากแห้งมันไม่ใช่ธชาคนเดียวแน่ ๆ

พริกหวานเบือนหน้าหนีสภาพของเพื่อนสนิทด้วยใบหน้าร้อนฉ่าเธอเดินโขยกเขยกเข้าไปในห้องน้ำที่คุ้นเคยจัดการอาบน้ำทำความสะอาดร่างกายด้วยความเบา ส่วนนั้นยังคงบวมเป่งเพียงสัมผัสแค่นิดเดียวก็เจ็บจี๊ดไปถึงทรวงเธอมองร่องรอยแดงจ้ำทั้งรอยกัดรอยดูดที่ปรากฏตามเนื้อตัวจากลำคอตลอดจนมาถึงหน้าอกด้วยสายตาตื่นตะลึงโดยเฉพาะหน้าอกที่มีรอยมากเป็นพิเศษแถมป้านชมพูตอนนี้ก็ยังแดงก่ำบวมอย่างเห็นได้ชัด มือบางยกขึ้นมาแตะที่ป้านหัวนมมันรู้สึกเสียวแบบแปลก ๆ แต่ก็เจ็บมากกว่า

“อ๊ะ ซี๊ด...แม่งโคตรเจ็บเลย ชา..ไอ้หมาบ้าเอ๊ย!!” หญิงสาวก่นด่าคนที่ยังนอนหลับสบายหน้าตาถมึงทึงเพราะทำอะไรไม่ได้ สายตายังคงสำรวจตามเนื้อตัวไล่จากช่วงท้องไล่ลงมาที่หน้าขา

'ไอ้บ้า!! นี่มันเป็นกลายร่างเป็นหมาไปแล้วใช่ไหมนะ มันถึงเล่นกัดซะเป็นรอยเต็มตัวขนาดนี้ ร่างงามพลิกซ้ายพลิกขวาสำรวจดูจนเกือบจะทุกที่ตามองเห็น ไม่มีตรงไหนที่ไม่มีรอยขนาดซอกขาด้านในมันยังทิ้งรอยเป็นจ้ำ ๆ ขนาดนั้น ฮึ่ย!!' พริกหวานอยากจะเข้าไปซัดไอ้เพื่อนตัวดีนัก แต่ก็คิดว่าอย่างเสี่ยงดีกว่าเพราะยังไงธชาก็คงไม่คิดว่าผู้หญิงที่มันฟัดอย่างเร่าร้อนจะเป็นเธอไปได้ เธอหวังว่าอย่างนั้นนะ

หลังจากอาบน้ำเสร็จเธอก็มาเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบชุดของเธอที่ติดอยู่ในตู้เสื้อผ้าแขวงเรียงรายสะเปะสะปะเต็มราวปะปนกับเจ้าของห้องมาใส่เพราะบางครั้งมีงานด่วนเธอต้องเข้ามาช่วยบางครั้งก็ทำงานกันข้ามวันข้ามคืนเลยต้องเอาเสื้อผ้ามาติดไว้หรือบางวันมันเมาก็เป็นเธอที่ต้องคอยมาช่วยดูแลมันอีกเพราะพ่อกับแม่มันก็ฝากฝังเธอให้คอยดูแลกันไม่ให้มันออกนอกลู่นอกทาง

เห๊อะ!! ดูแลจนนึกว่าเธอเป็นเมียมันเสียอีกพริกหวานคิดพลางย่องมาเปิดประตูแง้มดูว่าไอ้เพื่อนตัวดีตื่นหรือยังพอเห็นว่าธชายังนอนอยู่เธอก็ค่อย ๆ ย่องออกจากห้องแล้วเรียกแท็กซี่กลับคอนโดตัวเองที่อยู่ไม่ไกลมากนักแต่ถ้ากลับบ้านไปมีหวังเรื่องใหญ่แน่ไอ้ชาก็ไอ้ชา ถ้าพ่อแม่พี่ชายเห็นเธอในสภาพนี้ก็คงไม่เอามันไว้แน่

ตุบ!!

"โอ๊ย!!ๆ ๆ ซี๊ดดด.." ทันทีที่ถึงห้องเธอก็ล้มตัวลงนอนพาดขวางกับที่นอนทันทีทำให้ช่วงล่างสะเทือนเจ็บจี๊ดขึ้นมาอีกครั้ง เธอเอื้อมมาลูบน้องสาวเบา ๆ เป็นการปลอบประโลมแต่พอเธอสัมผัสที่กลีบกุหลาบก็รู้สึกอย่างอื่นร่วมด้วยนอกจากความเจ็บเป็นความรู้สึกที่คล้ายคลึงกับเมื่อคืนในตอนที่ถูกธชาสัมผัสมันเป็นสัมผัสที่ยังคงติดตราตรึงอยู่ทุกอณูของพื้นผิว

ใช่สิ!!ก็ในเมื่อมันเป็นครั้งแรกของเธอตั้งแต่เกิดมาสามสิบปีเธอก็เพิ่งรู้จักความสุขจากการมีเซ็กส์ก็ครั้งนี้ไม่เคยคิดเลยว่ามันจะรู้สึกดีขนาดนี้แถมผู้ชายคนนั้นยังไม่ใช่ใครอื่นอีกหลังจากนึกย้อนไปถึงเรื่องเมื่อคืนความเสียวที่ปนมากับความเจ็บจี๊ดที่น้องสาวทำให้เธอเกือบจะยั้งมือไม่อยู่อยากจะสัมผัสตัวเองมากขึ้นแต่พอสัมผัสไปที่กลีบกุหลาบที่ยังคงบวมอยู่ก็กลายเป็นความเจ็บจี๊ดมาแทน

"อ๊ะ..เจ็บๆ อื้อ..นี่เรากำลังจะทำอะไรเนี่ยะ!! ไอ้หวานแกนี่มัน..." พริกหวานที่เพิ่งรู้ตัวว่ากำลังทำอะไรก็ก่นด่าตัวเองมือบางเลื่อนออกจากน้องสาวที่บวมเป่งก่อนจะหลับไปเพราะความเพลียบวกกับเมื่อยล้าของร่างกายที่ถูกเคี่ยวกรำอย่างหนักมาตลอดทั้งคืน