ตอนที่4(คุณอาที่รัก)

00:00น.

ห้องนอนของแก้มใส เรือนใหญ่

แก้มใส..

จ๊อกกก จ๊อกกก

"อื้ออ หิวจัง"ฉันบ่นขึ้นและลุกขึ้นนั่งบนที่นอนพลางเอามือไปลูบที่ท้องของตัวเองที่ตอนนี้มันร้องอย่างเสียงดังด้วยความหิวโหยของฉันเองแหละ ฉันนอนไม่หลับแล้วหลังจากที่อาธันเข้ามาเห็นฉันตอนโป๊อยู่ อีกใจฉันก็อายแต่อีกใจก็ไม่อายอ่ะอยากโชว์ให้อาธันดูฮ่าๆเพราะๆยังไงๆอาธันก็ต้องเห็นของของฉันอยู่ดีนั้นแหละเพราะฉันจะต้องเป็นของอาธันให้ได้

"ไม่ไหวแล้วเว้ย!"ฉันเอ่ยขึ้นอย่างหงุดหงิดพร้อมกับเอี้ยวตัวลงมาจากเตียงนอน เอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูของฉันมาถือไว้และใส่รองเท้าที่ใช้สำหรับเดินในบ้านพร้อมเดินออกมาจากห้องนอนของฉัน ฉันเปิดไฟฉายจากโทรศัพท์ของฉันในมองเห็นทางเดิน ฉันค่อยๆเดินลงบันไดลงไปยังชั้นล่างของบ้านคุณย่าเพื่อจะไปหาอะไรกินที่ห้องครัว

"เอ๊ะ!บ้านอาธันยังเปิดไฟอยู่หนิ"ฉันเอ่ยขึ้นหลังจากที่สายตาของฉันเหลือบไปเห็นว่าไฟบ้านของอาธันยังเปิดอยู่ ฉันจึงเปลี่ยนทิศทางจากตอนแรกจะเดินเข้าไปในครัวเปลี่ยนไปยังประตูออกทางข้างบ้านที่มีสวนอยู่ตรงกลางระหว่างบ้านของคุณย่าและบ้านของอาธัน ฉันจึงรีบเดินไปยังบ้านของอาธันทันทีด้วยความดีใจ

"อาธันขาาาาาา"ฉันที่เปิดประตูเข้าไปยังในบ้านหลังเล็กของอาธันเรีบบร้อยแล้วก็ตะโกนเรียกหาอาธันสุดที่รักของฉันทันที ฉันก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดปิดไฟฉาย

"แปปหนึ่งครับ"เสียงของอาธันตะโกนตอบกลับมาจากในห้องไหนสักห้องนี้แหละ ฉันจึงเดินตามเสียงของอาธันไปและก็พบกับประตูไม้สักบานหนึ่งและเสียงของอาธันก็ดังมาจากในห้องนี้ มันคือห้องอะไรกันนะ?

"ห้องนำ้รึป่าว เอือกก"ฉันที่ยืนคุ้นคิดอยู่หน้าประตูไม้สักก็เอ่ยขึ้นมาพร้อมกับกลืนนำ้ลายลงคอทันที เมื่อจินตนาการถึงร่างกายที่เปลือยเปล่าของอาธันที่ยืนอยู่ใต้ฝักบัวและตามอกล่ำของเขากำลังมีหยดนำ้เกาะอยู่อร๊าย^//^

"อื้ออออ แค่คิดนำ้ก็เดินแล้วอ่ะอาธันงื้อ"ฉันยืนหลับตาเอามือทั้งสองข้างกุมโทรศัพท์แน่นพลางบิดตัวไปมาอย่างเขินอาย

แกร๊ก

ฉันหยุดชะงักทันทีที่ได้ยินเสียงลูกบิดของประตูที่กำลังมีคนบิดกลอนเพื่อจะออกมาจากห้องนำ้ ฉันจึงยกโทรศัพท์ขึ้นมาเข้าแอฟถ่ายรูปและตั้งกล้องไปทางหน้าประตูห้องนำ้เพื่อจะรอคนในห้องนำ้ออกมา และคนในห้องนำ้ก็เดินออกมาจริงๆด้วย อาธันนุ่งแค่ผ้าขนหนูตัวเดียวและเปลือยท่อนบนโชว์แผงอกสุดเซ็กซี่หน้าอกสุดล่ำกับซิกซ์แพ็กแน่นๆของเขา กล้ามเป็นมัดๆๆเลยช่างน่าลูบไล้เหลือเกิน ทำไมหุ่นอาธันดีขนาดนี้ละคะ

แชะ

"แก้มใส แก้มใสครับ เลือดกำเดาหนูไหลน่ะ"เสียงของอาธันเอ่ยขึ้นอยู่ตรงหน้าของฉันพร้อมกับสัมผัสนุ่มๆที่ถูกกดลงมาตรงปลายจมูกของฉัน

"อื้ออออ"ฉันร้องขึ้นพลางเบิกตาโตขึ้นมองไปที่หน้าอกแกร่งของอาธันที่ตอนนี้เขาอยู่ใกล้ฉันมาก มากจนฉันได้กลิ่นหอมๆของสบู่ที่อาธันใช้ถูตัวตอนเขาอาบนำ้ อยากไปถูหลังให้อาธันจังเลย

"เลือดกำเดาไหลไม่หยุดเลยครับแก้มใส ไม่สบายหรือเรา?"อาธันเอ่ยถามฉันพลางยกมือหนามาสัมผัสตรงหน้าผากของฉัน จนฉันได้รับสัมผัสอุ่นจากมือหนาของอาธัน ฉันจึงหลับตาลง

"แก้มใส!เป็นอะไรรึป่าว!"อาธันเอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงตกใจปนเป็นห่วง ฉันจึงแกล้งเอนหัวซบลงไปบนอกแกร่งของอาธัน

"แก้มใสเวียนหัวนะคะอาธัน"ฉันเอ่ยบอกอาธันไปด้วยนำ้เสียงออดอ้อนและเอื้อมมือทั้งสองข้างขึ้นไปโอบรอบคอของอาธันทันที

"อ้าวเหรอครับ แล้วหนูลงมาทำอะไรล่ะครับ?"อาธันเอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงเหมือนเขาไม่เชื่อฉันปนแปลกใจ ฉันคงต้องทำอะไรสักอย่างแล้วแหละ 

"หนูแก้มใส หนูแก้มใส!"เสียงอาธันเอ่ยเรียกฉันด้วยนำ้เสียงตกใจ ร่างของฉันที่โดนอาธันจับเขย่าๆเบาๆเพื่อเรียกสติของฉัน อาธันขาแก้มใสมีสติครบถ้วนค่ะและตอนนี้สติของแก้มใสกำลังจะหมดไปกับร่างกายที่สุดแสนจะเพอร์เฟคของอาธันนี้แหละค่ะ!!ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย

"อึ๊บ"อาธันช้อนร่างของฉันขึ้นอุ้มและพาร่างของฉันเดินไปที่ไหนสักทีหนึ่ง

พรึบ

"สงสัยจะไม่สบายจริงๆแฮะเลือดกำเดาก็ไหลไม่ยอมหยุด"เสียงอาธันเอ่ยขึ้นพลางจับศีรษะของฉันหนุนไปบนหมอนสูงและเขาก็จับหน้าของฉันให้นอนหงายหน้าขึ้นมองเพดานสีขาว ฉันกำลังนอนอยู่บนที่นอนนุ่มๆอย่าบอกนะ ว่านี้คือเตียงนอนของอาธันอ่ะ อื้อฟินนนโคตรๆๆ

"อาธันขา หนูหิวจัง"ฉันลืมตาขึ้นไปมองอาธันที่ตอนนี้เขากำลังนั่งอยู่บนเตียงข้างๆฉันและเขากำลังเอากระดาษทิชชูเช็ดเลือดกำเดาให้ฉันอยู่ และเลือดกำเดาของฉันมันคงจะไม่หยุดไหลง่ายๆแน่ถ้าอาธันยังโชว์หน้าอกสุดล่ำให้ฉันดูอยู่แบบนี้น่ะ!!

"กะแก้มใส จะทำอะไรอ่ะครับ?"อาธันเอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงสั่นๆที่ตอนนี้ฉันยื่นมือขึ้นไปลูบไล้หน้าอกที่เปลือยเปล่าของอาธัน อาธันก็เอามือของเขามาจับแขนของฉันให้หยุดลูบแผงอกของเขา

"แก้มใสรักอาธันนะคะ รักมาตลอด"ฉันเอ่ยบอกอาธันและค่อยๆขยับตัวลุกขึ้นนั่งพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปหาหน้าของอาธันที่ตอนนี้เขามองฉันด้วยสายตาตกใจ

"อาธันขา"ฉันเรียกอาธันด้วยนำ้เสียงหวานๆพร้อมกับขยับตัวขึ้นไปนั่งบนตักของอาธัน

"แก้มใสคิดอะไรอยู่ครับ! เราเป็นอาหลานกันน่ะ"อาธันเอ่ยบอกฉัน ฉันที่กำลังยื่นมือขึ้นไปลูบไล้โครงหน้าหล่อของอาธันอยู่ก็ต้องชะะงักกับคำพูดของเขาและหันกลับไปมองหน้าของอาธันด้วยสายตาไม่พอใจ

"ทำไมคะ!ทำไมแก้มใสจะรักอาธันไม่ได้ อาธันไม่ได้เป็นอาแท้ๆของแก้มใสสักหน่อย!!"ฉันตะโกนใส่หน้าของอาธันด้วยนำ้เสียงไม่พอใจแววตาของฉันที่มองเขาเต็มไปด้วยคำถาม ว่าทำไม ฉันจะรักเขาไม่ได้!

พรึบ

"แก้มใส!!"อาธันเรียกฉันด้วยนำ้เสียงดุๆพลางตกใจที่ตอนนี้ฉันถอดเสื้อยืดสีครีมของฉันออกไปแล้ว จนเผยให้เห็นหน้าอกอวบอิ่มขนาดใหญ่เกินตัวของฉันที่มียอดอกสีชมพูระเรื่อประดับไว้อย่างสวยงาม

"แก้มใสรักอาธันจริงๆนะคะ อาธันรักแก้มใสไหมคะ?"ฉันเอ่ยบอกอาธันและขยับตัวเอาหน้าอกอวบอิ่มของฉันไปสัมผัสกับหน้าอกแกร่งของอาธันพลางใช้ปลายปทุมถันถูเสียดสีไปกับแผงอกสุดล่ำของอาธัน

"ไม่นะอาธัน อาธันผลักแก้มใสทำไม!!"ฉันเอ่ยถามอาธันไปอย่างไม่พอใจที่เขาจับไหล่ของฉันและออกแรงดันเบาๆให้ฉันออกไปจากเขา

พรึบ

"ไม่ค่ะ แก้มใสอยากเป็นของอาธัน แก้มใสรักอาธันนะคะ"ฉันกอดคออาธันแน่นและเอ่ยบอกเขา ตอนนี้หน้าอกของฉันกำลังเบียดเสียดอยู่กับแผงอกที่เปลือยเปล่าของอาธันและส่วนล่างของฉันก็มีแค่แพนตี้ลายลูกไม้สีขาวตัวจิ๋วตัวเดียวแค่นั้น

"แก้มใสพูดอะไรอยู่น่ะ รู้ตัวบ้างไหม!!"อาธันเอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงดุๆปนไม่พอใจ 

"แก้มใสรู้ตัวค่ะ ว่าแก้มใสพูดอะไรออกไป จ๊วฟฟ จ๊วฟฟ อื้ออ"ฉันเอ่ยบอกอาธันและฉันก็ขยับหน้าลงไปประกบริมฝีปากสีชมพูของอาธันทันที เขาไม่ยอมเปิดปากให้ฉัน ฉันจึงทำได้แค่เพียงดูดชิมความหวานจากริมฝีปากของอาธันแค่นั่นเอง ริมฝีปากของเขาช่างหวานซะเหลือเกิน

"อื้อ จ๊วฟฟ ซู๊ดดดด"ฉันดูดดึงริมฝีปากของอาธันพลางขบฟันกัดหยอกเย้าริมฝีปากของอาธันเล่นย่างหมั่นเขี้ยวดวงตาทั้งสองข้างของฉันก็ปิดลง

"อื้ออออ"อาธันร้องขึ้นแล้วเขาก็ออกแรงผลักไหล่ของฉันจนฉันหลุดออกมาจากตัวของเขาได้สำเร็จ

"ทีหลังอย่าเล่นอะไรแบบนี้อีก เราเป็นหลานของอา และที่สำคัญอามีแฟนแล้ว"

"เลิกคิดอะไรกับอาได้แล้วแก้มใส เรื่องของเรามันไม่มีทางเป็นไปได้เลย"อาธันเอ่ยบอกฉันด้วยนำ้เสียงจริงจัง แววตาที่เขามองมาที่ฉันมันเต็มไปด้วยความว่างเปล่าและนิ่งสงบเยือกเย็น แต่ผิดกับฉันที่ใจของฉันกำลังแหลกสลาย

"อาธันมีแฟนแล้วเหรอคะ?"ฉันมองหน้าอาธันพลางเอ่ยถามอาธันไปด้วยนำ้เสียงแผ่วเบาอย่างคนหมดแรง ฉันไม่มีแรงที่จะทำอะไรต่อไปแล้ว เพราะฉันกำลังอกหัก

"อืม อามีแฟนแล้วครับ อารักเธอมากและที่สำคัญอากำลังจะขอเธอแต่งงาน"อาธันเอ่ยบอกฉัน ฉันที่ได้ยินคำพูดของอาธันทำให้ฉันนำ้ตาคลอขึ้นมาทันที อาธันมีแฟนแล้ว อาธันกำลังจะขอผู้หญิงคนนั้นแต่งงาน เขาไม่ได้โกหกฉันใช่ไหม

"แก้มใส!"อาธันเอ่ยเรียกฉันเสียงดังด้วยความตกใจที่อยู่ๆฉันลุกขึ้นจากเตียงนอนของเขาและเดินออกมาจากบ้านของอาธัน ฉันรู้สึกหนาวฉันจึงยกมือขึ้นมาโอบกอดร่างของฉันและเดินกลับไปยังบ้านของคุณย่าด้วยสภาพที่ท่อนบนเปลือยเปล่าพร้อมกับใจที่แหลกสลาย

พรึบ

"ไม่หนาวเหรอครับ?"อาธันเอาผ้าขนหนูมาคลุมร่างของฉันพร้อมกับเอ่ยถามฉันนำ้เสียงของเขาฟังดูเหมือนเขาจะเป็นห่วงฉัน ฉันจึงหยุดเดินและหันหน้ากลับไปมองหน้าอาธัน

"อาธันมีแฟนแล้ว อาธันกำลังจะแต่งงาน?"ฉันเอ่ยขึ้นเหมือนคนที่กำลังเพ้อ อาธันก็มองหน้าฉันด้วยแววตาสั่นไหวเล็กน้อย

"แล้วแก้มใสล่ะคะ อาธันไม่รักแก้มใสเหรอ!!"ฉันตะโกนถามอาธัน

"แก้มใสเป็นหลานสาวของอาน่ะ เป็นลูกสาวของพี่ตุลาพี่ชายอา อารักเราครับ แต่อาไม่ได้รักเราแบบนั้น"อาธันเอ่ยบอกฉันด้วยนำ้เสียงแผ่วเบาพลางหลบหน้าฉันเมื่อเขาพูดจบ  ฉันยิ่งปล่อยโฮร้องออกมาอย่างหนัก

พรึบ

"อาธันใจร้าย!!"ฉันผลักร่างของอาธันให้ออกไปจากตัวฉันอย่างแรงและตะโกนใส่หน้าเขา

ตึกๆๆๆๆ

"ฮืฮๆๆๆๆ"ฉันวิ่งขึ้นบันไดไปพร้อมกับร้องไห้ไปตลอดทาง อาธันไม่ได้เรียกฉันให้หยุดฟังคำพูดของเขา และเขาก็ไม่ได้วิ่งตามฉันมา เขาคงจะไม่ได้คิดอะไรกับฉันจริงๆแหละ และที่นี้ฉันจะทำยังไงต่อไปดี ทั้งๆที่ฉันรักเขา รักเขามาตลอด รักมาตั้งแต่เล็กๆและเก็บทุกๆในร่างกายของฉันให้เป็นของเขารวมไปถึงใจดวงน้อยๆของฉันด้วย