บทที่ 4
ตั้งแต่วันนั้น อิงจันทร์ก็มาทำงานด้วยทรงผมมัดหางม้า และผูกด้วยริบบิ้นชาแนล...
เธอไม่กล้าใช้กระเป๋าใบที่เขาให้บ่อยนัก มันเป็นสีขาว และมีราคา เอาตรงๆ อิงจันทร์ปลื้มจนเกือบจะเอาไปกรอบแล้วแขวนไว้บนหัวเตียงของเธอด้วยซ้ำ แต่ก็ได้แต่คิดนั่นแหละ เพราะกระเป๋าคือของใช้ ต้องใช้ถึงจะมีค่า แล้วถ้าเธอทำแบบนั้นไป...อายคนเค้าตายเลยถ้ามีคนรู้เข้าว่าเธอทำอะไรกับของขวัญจากเจ้านาย
พอเห็นว่าอิงจันทร์ไม่ค่อยใช้กระเป๋าที่เขาให้ บางหนธาดาก็เปรยถาม เธอตอบเขาไปว่ามันเป็นสีขาวเธอกลัวเลอะ เจ้านายของเธอก็ทำตัวเป็นสายเปย์ในอีกวันต่อมา ด้วยกระเป๋าแบรนด์เดิม เพิ่มเติมคือเป็นสีดำ และสั่งกำกับว่าให้เธอใช้ซะ...ถ้าเธอยังดื้อไม่ยอมใช้เขาจะซื้อมาให้อีก เจอแบบนี้เข้า อิงจันทร์เลยต้องสะพายใบสีดำบ้าง สีขาวบ้างสลับกันใช้ เรียกว่ากลายเป็นกระเป๋าประจำตัวของเธอไปล่ะในวันทำงาน ใช้ใบสีดำบ่อยกว่าหน่อย หลังๆ มาก็สะพายสีดำทุกวัน สีขาวเอาเก็บในตู้ไว้เป็นอย่างดี
กระเป๋าชาแนลสองใบ ราคารวมๆ กันก็หลายแสน เขาทำไมเป็นเจ้านายที่ดีเลิศขนาดนี้
เขาบอกว่ามันคือของขวัญสำหรับเลขาที่เป็นมากกว่าเลขา
คำพูดนั้นเล่นเอาอิงจันทร์ยิ้มกว้าง ใจเต้นแรงรับขึ้น
อิงจันทร์เป็นเพื่อนสนิทที่น่ารักที่สุดของเขา ธาดาบอกว่า เธอจะต้องดำรงอยู่ในตำแหน่งนี้ไปนานๆ นะ ตำแหน่งเพื่อนของเขา เพื่อนซี้ กระเป๋านี้คือค่าจ้าง และเขาก็จะขยันเปย์เธอด้วยล่ะ ถ้าเธอยอมรับตำแหน่งเพื่อน
คำพูดนั้นฟังแล้วอาจจะน่าปลื้ม น่าตื่นเต้นยินดี ที่คนระดับเขาอยากเป็นเพื่อนกับเธอมากกว่าเจ้านายลูกน้อง โธ่...แต่กับคนแอบรักเขาอย่างเธอ มันดันทำให้เธอยิ้มเหี่ยว และใจเต้นแผ่วลงในเวลาต่อมา
เฮ้อ...
เค้าให้เป็นเพื่อนก็ดีแค่ไหนแล้วนะ เพื่อนสายเปย์เสียด้วยสิ แล้วก็เป็นทั้งเจ้านายทั้งเพื่อนซี้ การันตรีกลายๆ ล่ะว่าเขาไม่ไล่เธอออกแน่ๆ มันดีจะตายไปนะยัยอิง!
คิดไปก็หดหู่เบาๆ แต่ก็ในความหดหู่ก็มีความยินดี ยังกะคนเป็นไบโพลาร์ เดี๋ยวดีใจ เดี๋ยวใจเหี่ยว อิงจันทร์ย่นจมูกน้อยๆ เธออวดของขวัญจากเจ้านายสองชิ้นให้กับเพื่อนรักได้ดู ทางนั้นถึงกับกรี๊ดดดดดดด แล้วก็บอกว่ากลับไทยไปขอยืมใช้เก๋ๆ บ้าง ทางอิงจันทร์ได้กระเป๋าชาแนล ส่วนเธอได้กระเป๋าผ้า จากเจ้านายมาเมื่อคืนนี้ แถมเป็นกระเป๋าผ้า บรรจุบางสิ่งมาเป็นของแถม ลำบากให้ฝันอรุณต้องมานั่งซักไป ผะอืดผะอมไปอีกด้วย
"หืม? จริงสิยัยฝัน"
"จริง เมื่อวานนี้ ฉันไปธุระที่โตเกียวกับเจ้านาย เค้าเมารถไฟค่ะ คุณเพื่อน เมาแล้วอ้วกค่ะ...อ้วกใส่กระเป๋าผ้าที่พกไปด้วย"
"โอ๊ย..."
"แกได้กระเป๋าน้องแนลเก๋ๆ รวยๆ ฉันได้กระเป๋าผ้าแถมอ้วก แล้วเค้ายังให้ฉันซักไปคืนเค้าด้วยนะ"
"อี๋"
"แกเจอยอดเจ้านายดี ส่วนฉันเจอยอดเจ้านาย...จะเรียกตานี่ว่ายังไงดี แต่ให้อภัยว่าหล่ออะ หล่อมากด้วย หล่อลาก จนน่าเอาไปทำผัว"
"ยัยฝัน"
หนนี้อิงจันทร์หัวเราะกิ๊ก เพื่อนรักของเธอยังคงเผาเจ้านายให้ฟังต่อเนื่อง แล้วก็ถามว่าได้ของขวัญวันเกิดจากตนหรือยัง สีหน้าของฝันอรุณ ดูกรุ่มกริ่มเจ้าเล่ห์พิกล
"เออ จริงสิ ของมาตั้งแต่เมื่อวาน แม่บ้านแจ้งไว้แล้ว อยู่ในกล่องรับจดหมาย ฉันไปเอาก่อนนะ"
"เปิดดูเสร็จ ดีใจเสร็จ ก็มาบอกเพื่อนด้วยนะ ว่าชอบไหม? เพื่อนไปจัดการเรื่องกระเป๋าผ้าของเจ้านายก่อนนะ"
อิงจันทร์เดินลงมาที่ชั้นล่างของคอนโด กล่องพัสดุจากแดนไกลขนาดใหญ่จนเธอตกใจ นี่ยัยฝันมันซื้ออะไรมาเซอร์ไพรส์เธอกันนะ ของขวัญวันเกิดของเพื่อนรักแต่ล่ะปี ก็ดีๆ ทั้งนั้น ตามประสาคนชอบแหย่ ชอบแกล้ง
เปิดกล่องอิงจันทร์ก็ร้องกรี๊ดออกมา แล้วโทรหาเพื่อนรักแบบด่วนๆ ทางนั้นเห็นหน้าของเธอแล้วก็หัวเราะชอบใจ
"ชอบไหมยัยอิง"
"นังเพื่อนบ้าแกส่งเซ็กซ์ทอยมาเหรอ แล้ว โอ๊ยยยย ดิลโด้อะไรของแก งื้อ เป็นรูปหัวใจ รูปดวงจันทร์ รูปเขายูนิคอน แล้วชุดคอสเพลย์เซเลอร์มูนแบบหวิวนั่นด้วย นังฝัน นังบ้า"
"ฮ่าๆ เอาไว้เผื่อใช้ไง แหม ดิลโด้เซเลอร์มูนนะยะ ตัวแทนแห่งดวงจันทร์จะลงทัณฑ์แกด้วยความฟินไงยัยอิง ใช้ซะ"
"ไม่ใช้ ใครจะใช้ ไม่เคยใช้ว้อยยย"
"โอ๊ย ลืมไปว่าคุยกับสาวเวอร์จิ้น แต่ลองเหอะ มีวีดีโอการใช้ด้วยนะ ลิงค์มีในนั้นอะ"
"ไม่ใช้ ไม่ๆๆๆ ยัยฝัน ยัยบ้า! ไม่คุยด้วยแล้ว ฉันจะไม่คุยกับแกสามวัน"
"โอ๋ๆๆๆ แหม...หยอกๆ หวังให้เพื่อนลองแล้วจะได้ผ่อนคลายบ้าง นึกหน้าท่านประธานของแกไปด้วย ลองไปด้วยสิ ฟินจะตาย ตัวจริงไม่ได้ ก็ในจินตนาการไง"
"แกใช้ไปคนเดียวเหอะ กับบอสของแกอะ"
"เออ เป็นความคิดที่ดี"
อิงจันทร์ทั้งโมโหทั้งขำ กับเพื่อนสุดซ่าของเธอ ด่าไปทางนั้นก็ยิ่งต่อปากต่อคำ จนเธอเพลียสุดท้ายก็วางสาย แล้วหันมามองกล่องพัสดุนั่นแล้วเริ่มค้อนใส่มัน เหมือนกับว่าเป็นฝันอรุณ
ใช้แล้วคิดถึงหน้าธาดาไปด้วยงั้นหรือ?
ตาเธอดันไปมองดิลโด้ที่มีฐานเป็นรูปจันทร์เสี้ยว ที่รู้กันในหมู่คนดูอนิเมะว่า มันคือคฑาของตัวการ์ตูนหนึ่งที่ดังมาก อย่างเซเลอร์มูน
โกรธยัยฝันหรอกนะ แต่พอคิดว่าธาดามีสิ่งนั้นเป็นแบบนี้เข้า
อิงจันทร์ก็นอนหัวเราะจนงอหายอยู่คนเดียว ตายแล้ว...พรุ่งนี้วันทำงานเธอจะมองหน้าเขาโดยไม่คิดว่าเขามีสิ่งนั้นเป็นคฑาเซเลอร์มูนได้ไหมนะ