ตอนที่4[คืนเร่าร้อน18+]

คืนร้อนซ่อนบ่วงรัก

ตอนที่4

[คืนเร่าร้อน18+]

สิงหราชลุกขึ้นลงจากเตียง แล้วเดินไปหยิบเครื่องป้องกันมาสวมใส่ ก่อนจะก้าวไปหาร่างเล็กที่นอนอยู่บนเตียง แล้วขึ้นคร่อมร่างนุ่มเอาไว้

มือเรียวยาวงัดเอ็นอุ่น ขึ้นมาชักรูดขึ้นลงอยู่สองสามที ก่อนจะเสือกไสเข้าไปในโพรงร่องนุ่ม ที่แน่นและคับแคบ

"อ๊าย! เจ็บเอาออกไป" ยาหยีสะดุ้งเฮือกสุดตัว พร้อมกรีดร้องผลักอกกว้างให้ออกห่างกาย 

สิงหราชที่ดุนดันเข้าไปได้เพียงครึ่งลำก็พลอยหยุดชะงักกลางคัน เขาโน้มใบหน้าหล่อเหลาเข้าไปใกล้แล้วประกบจูบปากอิ่มอีกครั้งอย่างเร่าร้อน เมื่อคนใต้ร่างหลงกล เขาจึงรีบเสือกไสเข้าไปอีกครั้งจนสุดลำ

"อื้อ! เจ็บเอาออกไป" ยาหยีครางเจ็บพร้อมผลักเขาออกไปจากตัวเธอ แต่สิงหราชไม่ฟังเสียง เขากลับขยับตัวเข้าออกในตัวเธอ อย่างเนิบนาบต่อไป 

"อ่าส์! โคตรแน่น" ร่างโตครางคำรามออกมา อย่างเก็บอารมณ์ไม่อยู่ เมื่อเขาได้เพิ่มจังหวะขึ้นไปอีกในระดับหนึ่ง สะโพกสอบซอยอัดใส่ถี่ขึ้นกว่าเดิมอย่างเน้นลึก 

สาวสวยใต้ร่างได้แต่ขบเม้มริมฝีปากล่างเอาไว้จนเจ็บ เมื่อร่องอ่อนนุ่มที่เธอหวงแหน ได้ถูกคนแปลกหน้าที่ไม่รู้จักกระทั้งชื่อ กำลังรุกรานหนักขึ้นเรื่อย ๆ ยาหยีได้แต่หลับตาปี๋ไม่กล้ามองสบตาคนเหนืออาณัติ ที่เฝ้าแต่ขย่มตอกอัดเข้าใส่ร่องรักอย่างเร่าร้อน

คนตัวโตรู้สึกถูกอกถูกใจเจ้าของกายงามใต้ร่างไม่น้อย เมื่อยามเขาอัดใส่เข้าไปในร่องคับแคบทีไร ก็ถูกดูดกลืนตัวตนอย่างแนบแน่นหนึบหนับ

"อ่าส์! แน่นเกินไป เธอดูดรัดแน่น…ไป…อ่าส์!" สิงหราชได้แต่ครางกระเส่าถ้อยคำเดิม ๆ ออกมา ยิ่งเมื่อเขาได้เร่งจังหวะเพิ่มขึ้นไปอีก ร่องนุ่มก็ยิ่งตอดรัดตัวตนของเขาจนต้องครางเสียงดังลั่นห้องออกมาอย่างลืมตัว ยิ่งเมื่อเธอได้ปล่อยน้ำใสออกมายิ่งทำให้สิงหราช กระหน่ำใส่ร่องนุ่มอย่างเร่าร้อนขึ้นไปอีกหลายเท่า

"อ่าส์! ซี๊ด" เจ้าของร่างกำยำครางอย่างสุขสันต์ออกมา เมื่อร่องนุ่มตอดรัดเขาแน่น จนตัวตนของเขาเกร็งกระตุกอยู่สองสามทีก็ปลดปล่อยน้ำรักตามเธอไปติด ๆ เต็มเครื่องป้องกัน 

ร่างโตค้างคาแน่นิ่งอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะถอดถอนลำยาวออกมา แล้วรูดเครื่องป้องกันทิ้งลงข้างเตียง สายตาคมจึงเหลือบไปเห็น ของเหลวสีแดงสดที่ชโลมเปรอะเปื้อน ไปทั่วร่องนุ่มและตรงกลางหว่างขาของเขา ทำให้สิงหราชรู้ได้ทันทีว่าเขาเป็นคนสอนบทรักบทแรกให้แกเธอ อ่าส์! สิงหราชครางอยู่ในใจ เขายังไม่อิ่ม และยังติดใจกับร่างเล็กที่สวยงามและยั่วยวนเร้าใจไปหมด

ก่อนจะลุกไปหยิบผ้าขนหนูผืนเล็ก เอามาชุบน้ำแล้วบิดให้หมาด แล้วมาเช็ดทำความสะอาดให้คนตัวเล็ก และตัวเองทันที

"อื้อ!" ยาหยีที่มีอาการเมา ได้แต่ครางและหลับตาพริ้มลง 

สิงหราชใช้สายตาสำรวจมองร่างงามอรชรไปทั่วเรือนร่าง เขาพยายามควบคุมอารมณ์ที่กำลังรุกรานปลุกเร้าอย่างหนักหน่วง ในที่สุดความต้องการที่อยู่เหนือสิ่งอื่นใด ก็บอกว่าเขาต้องการเธอที่สุด ความอดทนที่หลงเหลือเพียงน้อยนิดก็ขาดสะบั้นลง

สิงหราชขึ้นคร่อมร่างเล็กเอาไว้อีกครั้ง ก่อนจะทำตามใจตัวเองที่มีแต่ความปรารถนา ต่อร่างตรงหน้าอย่างแรงกล้า เกินจะหักห้ามใจไว้ได้ เขาค่อย ๆ ปรนเปรอเธออย่างอ่อนหวาน และนุ่มนวลมากขึ้นกว่าเดิม เมื่อรับรู้ว่าตัวเองเป็นคนแรกของเธอ

แล้วครั้งสองครั้งสามก็ตามมาติด ๆ เมื่อเขาไม่อาจหักห้ามใจไว้ได้ จนกระทั้งเครื่องป้องกันที่ติดตัวมาหมดลง ครั้งสุดท้ายสิงหราชจึงตั้งใจปลดปล่อยน้ำรักทุกหยาดหยดเข้าไปในโพรงนุ่มของเธอจนหมดสิ้น

ร่างโตหมดเรี่ยวแรง เพราะคนร่างนุ่มได้รีดน้ำรักออกจากตัวเขาไปหลายครั้ง ทำให้สิงหราชหมดสภาพหลับใหลลงในที่สุด

แสงสว่างจากด้านนอก ที่ส่องมากระทบกับผ้าม่านสีสวย ทำให้สิงหราชรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เขาค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา แล้วลำดับเหตุการณ์ ตั้งแต่ต้นจนจบ ทำให้เขาหันหาสาวสวยนิรนามที่เขาพยายาม ตักตวงเอาความสุขจากตัวเธอจนอิ่มเอม แต่ข้างกายกลับว่างเปล่า นี่! เธอคงไปแล้วสินะ 

สาวสวยทิ้งไว้แค่คราบสีแดงสด ที่ติดอยู่กับผ้าปูที่นอนที่เป็นวงกว้าง ยิ่งทำให้เขารู้สึกผิดต่อเธอเป็นทบเท่าทวีคูณ

สิงหราชใจวูบโหวง เมื่อมองหาคนที่เขานอนกอดมาทั้งคืนไม่พบ จึงรีบลุกก้าวลงจากเตียง เดินไปหาที่ห้องน้ำ

"หายไปไหนของเขาวะ" เสียงเข้มพึมพำออกมาอย่างโดนขัดใจ ก็เขาตั้งใจจะถามชื่อ ถามที่อยู่และจะสานต่อความสัมพันธ์ให้แนบแน่นขึ้นไปกว่านี้

สิงหราชรีบเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วรีบวิ่งไปเข้าลิฟต์กดลงชั้นล่างสุด ก่อนจะออกวิ่งสลับเดินตามหาเธอไปทั่ว ทุกซอกทุกซอยที่คิดว่าเธอคงจะไปนั่งอยู่มุมใดมุมหนึ่งในบริเวณกว้าง ของโรงแรมแต่ไร้แม้เงา

ชายหนุ่มยืนเคว้งคว้างอยู่ตรงนั้นนานพอสมควร เมื่อไม่พบจึงก้าวเท้ายาว ๆ เดินไปขึ้นรถแล้วขับออกไป

ก่อนหน้านี้…เมื่อยาหยีตื่นขึ้นมาในเช้าของวันใหม่ พบตัวเองนอนกอดก่ายอยู่กับชายแปลกหน้าที่ไม่คุ้นเคย เธอจึงรีบลุกย่องไปอาบน้ำอย่างเร่งรีบ แล้วเร่งออกมาจากโรงแรมให้ไวที่สุด ร่างน้อยตัวสั่นเทิ้ม ร้องไห้สะอึกสะอื้นน้ำตาไหลพรากลงร่องแก้ม ใบหน้าฟุบอยู่กับพวงมาลัยรถคู่ใจที่บิดาซื้อให้ตั้งแต่เข้าเรียนอยู่ปีหนึ่ง ยาหยีกำลังเครียดอย่างหนัก ไม่รู้จะไปในทิศทางไหนดี 

เมื่อปล่อยให้น้ำตาไหลจนพอใจ ความเข้มแข็งก็เข้ามาแทนที่ ยาหยีพยายามตั้งสติ ความมีสติเท่านั้นที่จะนำพาตัวเธอให้หลุดพ้นไปจากสภาพนี้ เมื่อคิดขึ้นมาได้ ประการแรกยาหยีต้องไปหาที่อยู่ให้ได้ก่อน แล้วเรื่องอื่นค่อยว่ากัน

ยาหยีขับรถไปเรื่อย ๆ เพื่อหาบ้านเช่า เมื่อมองสองข้างทางเห็นป้ายมุมหนึ่งติดให้เช่า จึงจอดรถแล้วก้าวลงไปดู

"ขอโทษนะคะ ห้องนี้ให้เช่าหรือเปล่าคะ" ยาหยีเข้าไปถามคุณป้าที่ยืนอยู่หน้าห้อง

"ห้องนี้ว่างเจ้าของเพิ่งย้ายออกไป หนูจะมาเช่าใช่ไหมลูก" ร่างอวบอ้วนท่าทางใจดีเอ่ยถาม

"ใช่ค่ะ ถ้าอย่างนั้นหนูเอาห้องนี้เลยนะคะ" ยาหยีตอบรับคุณป้าใจดี

"ห้องรกหน่อยนะลูก เขาเพิ่งย้ายออกไปเมื่อวาน หนูทำความสะอาดเองได้ไหม" ป้าเจ้าของห้องหันมาบอกเธออีกครั้ง

"ได้ค่ะ ถ้าอย่างนั้นหนูจะทำความสะอาดและเข้าอยู่วันนี้เลยค่ะ" ว่าจบยาหยีก็หยิบเงินค่าเช่าส่งให้คุณป้า ก่อนรับกุญแจห้องมา

เมื่อทำความสะอาดห้องเรียบร้อย ยาหยีก็เดินไปถือกระเป๋าใบใหญ่ลงมาจากรถ เอามาวางไว้ในห้องนอน

"เฮ้อ! ยังดีในห้องยังมีเตียงนอน และมีตู้เสื้อผ้าให้อีกหลังหนึ่ง" ยาหยีพึมพำออกมา ได้ห้องไว้อยู่อาศัยแล้วหญิงสาวก็ต้องคิดหนัก ว่าจะทำอะไรต่อดีเพื่อจะให้มีรายได้ขึ้นมา

แต่ก่อนอื่นเลยต้องไปหาซื้อที่นอนเล็ก ๆ กับเครื่องใช้ในครัวเรือนก่อน ครั้นได้ของตามที่ต้องการมาแล้ว ยาหยีก็เข้าไปอาบน้ำ เมื่ออาบเสร็จก็หยิบข้าวกล่องมานั่งกิน พร้อมเลื่อนโทรศัพท์ดูข่าวสารและหางานไปด้วย

เลื่อนหน้าจอไปเรื่อย ๆ ก็สะดุดเข้ากับงานของบริษัทหนึ่ง ที่ตรงกับสายที่ตัวเองเรียนจบมา จึงเข้าไปกรอกใบสมัครทิ้งเอาไว้ แล้วเลื่อนไปอีกเรื่อย ๆ สรุปยาหยีได้กรอกใบสมัครทิ้งเอาไว้สามบริษัทที่ยาหยีให้ความสนใจ

หลังจากนั้นยาหยีจึงตัดสินใจเข้าไปช่องยูทูบ เปิดหาการสอนทำขนม ทำเบเกอรี่ ที่เธอเคยชื่นชอบมาตั้งแต่เด็ก ๆ 

"อื้อ! อร่อยน่ากินทั้งนั้นเลย" ยาหยีพยายามเข้ามาศึกษา เรียนรู้ขั้นพื้นฐานก่อนอันดับแรก ด้วยการศึกษาส่วนประกอบ เคล็ดลับสุดเฉพาะของแต่ละร้าน

หญิงสาวให้ความสนอกสนใจ กับการเรียนรู้ขั้นตอนในการทำเบเกอรี่ อย่างจริงจังขะมักเขม้น จนดึกดื่นเมื่อรู้สึกตัวก็เลยเที่ยงคืนไปแล้ว เธอจึงออกจากยูทูบ แล้วเตรียมตัวเข้านอน คิดเอาไว้พรุ่งนี้ต้องไปหาซื้อวัตถุดิบมาหัดทำดูบ้าง