ตอนที่2[สิงหราช]

คืนร้อนซ่อนบ่วงรัก

ตอนที่2

[สิงหราช]

บริษัท BP อะไหล่ยนต์ เป็นบริษัทแม่ในเครือตระกูล'บดินทร์พิทักษ์' ที่มีทายาทคนโตที่ชื่อ'สิงหราช'เป็นผู้ดูแลและครองตำแหน่งประธานบริษัทต่อจากบิดา หนุ่มเนื้อหอม ที่ยังครองความเป็นโสดจนเป็นที่หมายตาของสาว ๆ อีกมากมาย ที่พยายามหาช่องทางเพื่อจะเข้ามา ครอบครองเป็นเจ้าของหัวใจหนุ่มหล่อเนื้อหอมที่ทั้งเก่ง และรวยด้วย

ตระกูลบดินทร์พิทักษ์ มีทายาทสามคน คนโตชื่อ'สิงหราช' คนรองชื่อ'พยัคฆ์' ส่วนคนเล็กสุดเป็นบุตรสาวที่ใคร ๆ ในบ้านต่างก็รัก พี่ชายทั้งสองคนต่างเอาอกเอาใจเป็นพิเศษเพราะ'สิชา' เป็นเด็กสาวขี้อ้อนคุยเก่ง 

สิชาอยู่ในรั้วมหาวิทยาลัย จึงมีหนุ่ม ๆ มาขายขนมจีบเป็นประจำ ในที่สุดสาวสวยของตระกูลก็ได้รับรักกับหนุ่มหล่อ ที่เรียนอยู่ในวัยเดียวกันมาเป็นแฟน ที่มีชื่อว่า'เซฟ' จนวางแผนจะมีงานแต่งเมื่อทั้งสองเรียนจบ

สิงหราชอยู่ในชุดสูทสีเทาเข้ม ร่างสูงใหญ่ในมาดขรึม ที่มีใบหน้าหล่อเหลาเหมือนเทพบุตรมาจุติ เวลาเผยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ออกมาแต่ละครั้งก็สามารถกระชากใจของสาว ๆ มาสยบได้ทุกครา

สิงหราชยืนสำรวจความหล่ออยู่หน้ากระจกเงาบานใหญ่ เมื่อเรียบร้อยก็ก้าวลงมาถึงชั้นล่าง

"ตาสิงห์ จะออกไปทำงานแล้วเหรอลูก มาทานข้าวก่อนเร็ว แม่เตรียมไว้รอเรียบร้อยแล้วนะ" คุณหญิงดวงแขเอ่ยทักลูกชายคนโต

"ผมรับแค่กาแฟถ้วยเดียว ดีกว่าครับคุณแม่ แล้วนี่พยัคฆ์ไม่ได้กลับมานอนบ้านเหรอครับ" สิงหราชเอ่ยถามมารดาถึงน้องชายสุดหล่อของเขา

"ตาพยัคฆ์นะเหรอวัน ๆ แม่แทบจะไม่ได้เจอตัวสักครั้ง เวลาโทรบอกให้มานอนที่บ้าน ก็อ้างบริษัทอยู่ห่างบ้านตลอด นี่ก็คงคลุกอยู่ที่คอนโดเขานั่นแหละ" มารดาเอ่ยอย่างเอือมระอา

"บริษัทที่พยัคฆ์ดูแลอยู่ก็ไกลจริงนะครับ ถ้าขับรถไปกลับและไหนจะรถติดอีกเขาคงเบื่อนะครับคุณแม่" พี่ชายช่วยแก้ต่างให้น้องชาย ถ้าจะให้เดาสิงหราชคิดว่าน้องชายคงจะตั้งใจหลบหน้ามารดาเสียมากกว่า

นี่คงเป็นความโชคดีของน้องชายสินะ ที่ต้องไปดูแลบริษัทอีกสาขาหนึ่งที่อยู่ในเครือของครอบครัว คงเหลือแต่เขาที่จะต้องรับหน้ามารดา ที่คอยจับคู่ให้ในแต่ละวัน คุณหญิงดวงแขจะหาลูกสาวของเพื่อนบ้านโน้นบ้าง บ้านนี้บ้างเพื่อนัดให้มาทานข้าว ทำความรู้จักกันเอาไว้ ตามสเต็ปของมารดา ที่วางแผนจับคู่ เพราะอยากได้ลูกสะใภ้เต็มแก่ ทั้งที่เขาและน้องต่างไม่เห็นด้วย

"หนูสิชาเสร็จหรือยัง จะออกไปพร้อมพี่หรือเปล่า" สิงหราชตะโกนถามน้องสาว ที่อยู่ชั้นบน

"พี่สิงห์ไปก่อนเลยค่ะ หนูสอบเสร็จเรียบร้อยแล้ว แค่นัดเพื่อนเฉย ๆ" สิชาเดินลงมาบอกพี่ชาย ตรงบันไดขึ้นชั้นสอง

"คุณแม่ ผมขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ อ้าว! แล้วนี่! คุณพ่อไปไหนละครับ" เมื่อจะไปทำงานแล้วไม่เห็นบิดาจึงเอ่ยถาม

"คุณพ่อเราอยู่ในสวนหลังบ้านโน้นแหละ ว่าแต่ตอนเย็นเลิกงานอย่าลืมรีบกลับบ้านละ น้องอติยาจะมาทานข้าวเย็นกับเราด้วยนะ" ในตอนท้ายมารดาเน้นหนักแน่น สิงหราชได้แต่ถอนหายใจยาวออกมา

สิงหราชเดินออกมาหน้าบ้าน ก่อนจะเดินไปที่โรงรถ แล้วใช้รีโมทปลดล็อครถหรูส่วนตัว ก่อนจะก้าวขึ้นขับออกไปที่บริษัททันที

รถหรูแล่นอยู่บนท้องถนนไม่นาน ก็มาถึงหน้าบริษัท สิงหราชเลี้ยวเข้าไปจอดที่ลานจอดผู้บริหาร ก่อนจะก้าวลงมา แล้วเดินเข้าไปในบริษัท

บริษัทBP อะไหล่ยนต์ เป็นตึกหกชั้นด้านหน้ากว้างขวางบนเนื้อที่กว้างหลายไร่ ซึ่งเป็นบริษัทแม่ที่ส่งสินค้าอะไหล่รถยนต์ทุกชนิด ทุกยี่ห้อไปทั่วประเทศและส่งออกอีกหลายประเทศในแถบเอเชียและยุโรป

เมื่อสิงหราชก้าวออกจากลิฟต์ แล้วเดินมาที่ห้องผู้บริหาร

"สวัสดีครับคุณสิงห์ วันนี้มาแต่เช้าเลยนะครับ" เลขาหนุ่มที่ชื่อชานนท์กล่าวทัก

"นายก็น่าจะทราบดีอยู่แล้วนี่ ฉันอยู่บ้านนานได้ที่ไหน คุณหญิงดวงแข จ้องแต่จะจับคู่ให้อยู่ตลอดเวลา จนฉันจะเป็นโรคประสาทอยู่แล้วเนี่ย!" เจ้านายหนุ่มบ่นเป็นหมีกินผึ้ง จนเลขาหนุ่มอดยิ้มตามไม่ได้

"คุณหญิงท่าน ก็คงอยากให้คุณสิงห์ได้เจอผู้หญิงดี ๆ อีกอย่างก็คงอยากอุ้มหลานนั่นแหละครับ" ชานนท์ออกความคิดเห็น เมื่อเห็นเจ้านายหนุ่มทำหน้าเหมือนอมทุกข์

"นายไม่ได้มาเป็นแบบฉันนี่ นายจะรู้อะไร ฉันเบื่อกับพวกผู้หญิงของคุณแม่แค่ไหน แต่ละคนที่นัดเจอกัน นายรู้ไหมแต่ละคนแต่งหน้าอย่างจะไปเล่นงิ้ว ไม่รู้พวกหล่อนจะพอกเครื่องสำอางไปทำอะไรนักหนา" สิงหราชบ่นอย่างหัวเสียแต่เช้า

"เออ! แล้ววันนี้ฉันมีประชุมบ้างหรือเปล่า" เจ้านายหนุ่มหันไปถามเลขาคนสนิท สองคนนี้เขาก็สนิทกันจริงนั่นแหละ เพราะชานนท์กับสิงหราชเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกัน เมื่อเรียนจบ เขาจึงชวนมาทำงานและยกตำแหน่งเลขาส่วนตัวให้อีกฝ่ายด้วย

"มีประชุมตอนบ่ายสามโมงครับ" 

"เออ! ก็ดีฉันจะได้มีข้ออ้างหลีกเลี่ยงนัดทานข้าวกับสาว ๆ ของแม่ในวันนี้" สิงหราชยิ้มกริ่มเมื่อมีแผนจะเบี้ยวนัดกับมารดาเย็นนี้

"แล้ววันนี้มีเอกสารอะไรให้ฉันเซ็นต์บ้างหรือเปล่า เอามาเลยจะเคลียร์ให้จบ เดี๋ยวตอนเที่ยงออกไปกินข้าวเป็นเพื่อนด้วยละกัน" ว่าจบร่างโตก็ผลักประตูเข้าด้านใน

ชานนท์รวบรวมเอกสารสำคัญหลายปึก ก่อนจะเคาะประตูเชิงขออนุญาตหอบเอกสารไปส่งให้ที่โต๊ะทำงาน

"ยังไม่ได้เซ็นต์ทั้งหมดนี่เลยครับ" ว่าจบก็ถอยออกไป

"ตอนเที่ยงนายอย่าลืมนัดของเราละ" สิงหราชเอ่ยย้ำกันเลขาส่วนตัว ที่ควบตำแหน่งเพื่อนไปด้วยลืมที่นัดหมาย

สิงหราชนั่งพิงพนักพิงเก้าอี้นุ่ม แล้วถอนหายใจยาวออกมา ก่อนจะยกมือเรียวยาวมาคลึงที่ขมับเบา ๆ เพื่อผ่อนคลาย หลายวันแล้วที่ทำงานหนัก จนรู้สึกตึงเครียดไปหมดไหนจะปัญหาของมารดาที่คอยหาเวลาจับคู่มาให้อีก ยกนาฬิกาเรือนหรูขึ้นมาดู ครั้นได้เวลาพักเที่ยงจึงรวบรวมเอกสาร กองไว้มุมโต๊ะแล้วลุกออกไปด้านนอก

"นนท์ ไปกันเถอะฉันหิวข้าวแล้ว" ว่าจบร่างโตก็ออกเดินนำ ชานนท์รีบเก็บของแล้วออกเดินตามไป

เจ้านายหนุ่มกับเลขาคนสนิท เข้ามานั่งทานอาหารตามสั่งหน้าบริษัท เมื่ออิ่มก็พากันลุกเดินออกมาที่รถ แล้วขับกลับบริษัทเลย เพราะงานยังค้างคาเพียบ ไหนบ่ายจะต้องเข้าประชุมอีก

"นนท์ ฉันจะเคลียร์เซ็นต์เอกสารบนโต๊ะให้หมด ถึงเวลาเข้าประชุมอย่าลืมเตือนฉันละ" ว่าจบก็ผลักประตูเข้าด้านใน

ครั้นได้เวลาเข้าประชุม เจ้านายหนุ่มก็เปิดประตูออกมา ชานนท์ที่เตรียมเอกสาร เข้าประชุมในบ่ายนี้ก็เตรียมพร้อมเสร็จสรรพ สิงหราชอยู่ในห้องประชุมหลายชั่วโมง จนกระทั้งมีสายเรียกเข้า เขาจึงขอตัวลุกเดินออกมารับโทรศัพท์จากมารดา

"ครับ คุณแม่"

["ยังไม่ออกมาอีกเหรอลูก อย่าทำให้แม่ต้องผิดนัดอีกล่ะ"]

"คุณแม่ครับ ผมติดประชุมอยู่ คงต้องเลื่อนนัดนี้ไปก่อนนะครับ"

["เฮ้อ! ทุกทีเลย แม่ละเบื่อคำนี้ของลูกมากนะ แค่นี้เดี๋ยวแม่โทรไปเลื่อนนัดให้"]

"ขอบคุณมากครับคุณแม่"

เมื่อวางสายจากมารดา สิงหราช ก็เผยรอยยิ้มออกมาอย่างโล่งอก

"เฮ้อ! วันนี้ก็รอดตัวไปอีกวัน วันหน้าค่อยว่ากันใหม่ก็แล้วกัน" สิงหราชพึมพำออกมา ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องประชุมใหม่ คุยกันอีกสักพักก็แยกย้ายกัน

"นนท์ เย็นนี้นายว่างไหม" สิงหราชหันมาหาคนสนิท

"บังเอิญวันนี้ ผมติดธุระ ต้องรีบกลับครับ" ชานนท์หันมาตอบเจ้านาย

"ว้า! ติดธุระอีก ฉันตั้งใจจะชวนนายไปนั่งกินเหล้าคลายเครียดสักหน่อย" สิงหราชทำสีหน้าผิดหวังนิด ๆ

"วันนี้ผมติดธุระจริง ๆ ไว้วันหลังละกัน แต่ต้องบอกล่วงหน้าไว้ก็ดีจะได้เคลียร์ให้ว่าง" ชานนท์หันมาส่งยิ้มให้

"เออ! นายไม่ว่างก็ไม่เป็นไร วันนี้ฉันจะฉายเดี่ยวเอง แค่นี้นะฉันไปละ" ว่าจบสิงหราชก็เดินไปที่ลานจอดรถ แล้วขึ้นขับออกจากบริษัท ครั้นขึ้นทางแยกก็เลี้ยวตรงดิ่งไปหาผับหรูของเพื่อนชายอีกคน ที่เคยเรียนอยู่สถาบันเดียวกัน เมื่อมาถึงร่างโตก็เลี้ยวรถไปจอดหลังร้าน ก่อนจะก้าวเดินขึ้นบันไดด้านหลัง แล้วก้าวขึ้นชั้นบนทันที