บทที่ 4

สามหมื่นห้า...แลกกับสำนึกถูกผิด มันแลกได้จริงๆ นะสำหรับอาโป เธอมองเพื่อนที่กำลังดื่มสิ่งที่เธอส่งให้ตาวาว เจอเข้าไปช็อตนี้ ล้มแน่นอน นังฟินเอ๊ย!

โอกาสดีที่เพื่อนอีกสองคนไม่อยู่ เธอแอบโทรตามแฟนของจิรดามา และหาผู้ชายให้กับพิมพ์พร และนั่นเป็นโอกาสดี เธอจึงเริ่มมอมฟ้าใหม่ เจอเข้าไปเข้มๆ สามแก้วติด คนไม่เคยดื่ม ยกเอา ยกเอาขนาดนั้น ก็มึนจนแทบจะยืนไม่ไหว

ทำไมเพดานมันหมุนๆ ไปหมดเลย แล้วทำไมทุกอย่างถึงเหมือนเซไปเซมาจนคว้าจับไม่ได้ ฟ้าใหม่กุมขมับ เริ่มปวดหัวตุบๆ และเริ่มอยากจะอาเจียน อาโปเห็นอาการของอีกฝ่ายแล้ว ก็ยิ้มย่อง เธอกดเบอร์หาสองหนุ่มที่ให้เงินเธอมา เพื่อจะไปส่ง ‘เหยื่อ’ ให้ถึงที่

“พี่อยู่ตรงไหนกันคะ ขอโทษที่ช้าไปนิดหนึ่งนะคะ น้องฟินน่ะสิคะ มีแบบเลื่อนคิวนิดหน่อยอะไรนิดหน่อย แล้ว...นางก็กินไปเยอะนิดหนึ่ง พี่ถือไหมคะ ฟินบอกว่าลดให้ก็ได้ค่ะ คืนนี้...แต่อย่าถือสาที่นางเมามาก นางมีเรื่องทางบ้านน่ะค่ะ”

“อยู่ตรงลานจอดรถครับ เดี๋ยวพี่จะกะพริบไฟให้ จะได้เห็นชัดๆ ไม่ถือหรอกครับเรื่องเมา หึๆ ถ้าเหมาได้ข้ามวันล่ะก็ เพื่อนพี่ไม่ได้รีบอะไร”

“โอเคค่ะ เดี๋ยวไปเลยนะคะ”

เธอวางสาย รีบหันซ้ายหันขวา แล้วสะกิดฟ้าใหม่ที่เริ่มซบลงกับโต๊ะ เพราะมึนจนนั่งไม่อยู่

“ฟิน ยัยฟิน กลับกันไหม เดี๋ยวพากลับ”

“อืม...กลับสิ กลับ มึนจัง ง่วง อยากนอน”

เสียงหวานอ้อแอ้เอ่ยตอบ สภาพคอพับคออ่อนพูดไม่รู้เรื่องขนาดนี้ ต่อให้โดนหิ้วไปสวรรค์หรือนรก เจ้าตัวก็คงไม่รู้เรื่อง

อาโปประคองร่างเล็กของเพื่อน พาเดินออกไปจากคลับ ฟ้าใหม่ขาแข้งพันกันจนเธอต้องเอ็ดเอา เพื่อนก็เพียงแค่เงยหน้ามาหัวเราะ เสียงอ้อแอ้ฟังจับไม่ได้ความ นั่นยิ่งทำให้อาโปยิ้มมากยิ่งขึ้น

สามหมื่นห้า สามหมื่นห้า

เจ้าหล่อนท่องไปตลอดทาง นอกจากจะได้เงินสามหมื่นห้าแล้ว เธอยังได้ต้อนรับสมาคมชาวหมาป่าหางด้วนคนใหม่ไปด้วยสินะ แค่นี้ ฟ้าใหม่ก็ไม่ได้เพอร์เฟคเหนือเธอ เหนือใคร หึ หึ

ความริษยาของเธอแท้ๆ กำลังจะเปลี่ยนแปลงชีวิตของหญิงสาวที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ไปตลอดกาล

.........................................................................................................................................................................

“มาแล้วค่ะพี่ ขอโทษนะคะ ฟินมันเมาไปหน่อย แต่เดี๋ยวก็สร่างค่ะ”

อาโปว่า พลาง ‘ยัด’ ร่างเล็กเข้ามาในรถ ไม่ทันจะได้พูดบอกอะไรกัน เจ้าหล่อนก็โกยอ้าวไปไกล ธงรามมองแล้วก็ไหวไหล่ กับความเร่งรีบนั่น ไม่รู้ว่าจะรีบไปไหน เขาแอบมองเสี้ยวหน้าหวานที่ตอนนี้กำลังปรือตามองทั้งเซริวและเขาสลับกัน ก่อนจะสั่นหน้าน้อยๆ

“คราย...อะ”

เสียงเจ้าหล่อนยานคาน บอกดีกรีได้อย่างชัดเจน เซริวมองหน้าใสละมุนนั่น เกือบจะสั่นหน้าน้อยๆ ตามเจ้าหล่อนเสียแล้ว คิดยังไงกันนะมาทำงานแบบนี้...เสียดายจัง

แต่คืนนี้หล่อนเป็นของเขา

ทำไมเขาจะต้องเสียดาย?

คำถามเกิดขึ้นในใจ เซริวยังคงมองเธอนิ่งแบบนั้น แล้วยิ้มนิดๆ

“ลูกค้าของคุณไง”

“ลูกค้า”

ฟ้าใหม่ขมวดคิ้ว ลูกค้า แม่ค้าอะไร? มีอะไรขายแถวนี้ ทำไมมันมึนจังหว่า ทำไมจู่ๆ คนตรงหน้าเธอ ถึงได้หูยาวข้างหนึ่งสั้นข้างหนึ่งนะ หน้าตาตลก

แล้วเจ้าหล่อนก็ปล่อยหัวเราะคิกๆ ออกมา เซริวมองแล้วขมวดคิ้ว เสียงหัวเราะของเธอน่ารักจนเขาต้องยิ้มตาม ฟ้าใหม่เอียงคอมองหน้าเขา พลางถามเสียงมึนๆ

“แล้วคุณยิ้มทำไมอะ”

“ก็คุณน่ารักไง”

“ฟินน่ะเหรอ อิอิอิ”

หัวเราะอีกแล้ว เวลาหัวเราะตานั้นหยีลงนิดหน่อย หน้าแดงคงเพราะพิษสุรา เจ้าหล่อนมีเขี้ยวด้วย เออนะ...ถ้าไม่ใช่เพราะทำอาชีพพิเศษแบบนี้ เขาคงจะอยากทำความรู้จักด้วยจริงๆ

เวลาเขาที่เมืองไทยก็คือแค่ผ่านมาผ่านไปด้วยสิ

เขาพยายามจะไม่คิดเรื่องที่ทำไมทำให้เขาไม่อยากกลับไปญี่ปุ่น เพราะเดี๋ยวจะเกิดรู้สึกเซ็งขึ้นมาอีก คืนนี้มีผู้หญิงน่ารักถูกใจ แถมเพื่อนเลี้ยงฟรีเสียด้วย สาวอาชีพแบบนี้ไม่ต้องคุยกันมาก เซริวถึงจะไม่ค่อยหมกมุ่นเรื่องนี้ แต่เขาก็มีบ้างตามประสาผู้ชาย แถมเป็นผู้ชายที่รายล้อมไปด้วยสาวอาชีพ ที่มีเทคนิคแพรวพราวทางด้านนี้เสียด้วย เขาก็ไม่ได้อะไรมานานเพราะความเซ็งนี่แหละ แต่มาเห็นเจ้าหล่อนก็เกิด...ปฏิกิริยาทางกายหัวใจเต้นวูบวาบ

“คืนนี้ยกคอนโดให้นะเพื่อน”

ธงรามว่า แอบมองกระจกหลังที่เขาปล่อยให้เพื่อนอยู่กับสาวที่ซื้อมาด้วยราคาแพงระยับไปด้วย ดูเหมือนเจ้าหล่อนจะเมามากจริงๆ สามหมื่นห้า ได้สาวขี้เหล้า ขำตลอดทางมาแบบนี้...ดีล่ะ...ที่เขาไม่ได้ซื้อให้ตัวเอง แล้วคืนนี้ไอ้ริวมันจะได้หรือจะไม่ได้วะ เป็นเขายังไงก็ได้ ถึงเจ้าหล่อนจะหัวเราะร่วนยังกับคนเมากัญชาก็ตามทีเถอะ

“เอ่อ...”

เซริวพยักหน้า ตอนนี้ฟ้าใหม่กำลังซบหน้ากับบ่าเขา แถมหลับตาพริ้ม เขาเอียงคอมองเธอ ผมบางส่วนตกระหน้า เขาอดไม่ได้ที่จะใช้นิ้วปัดให้ มือใหญ่ลูบแก้มเนียน เป็นจังหวะเดียวกับที่เธอช้อนตามองเขา แล้วยิ้มให้พอดี

รอยยิ้มนั้นกระตุกใจ และกระตุกอารมณ์เขาขึ้นมาจนเกินยับยั้ง ชั่งใจ เซริวก้มลงเคลียริมฝีปากกับเธอ มันกรุ่นกลิ่นแอลกอฮอล์ และกำลังพาให้เขาเมาไปด้วย

เขาเชยคางมนขึ้นให้จูบเธอได้ถนัดถนี่ คนในอ้อมแขนเขาตัวแข็งอยู่นิดหนึ่ง ก่อนจะตัวอ่อนเปียกในอ้อมกอดเขา

หวานเหลือเกิน...น่ารักเหลือเกิน

เขารำพึงในใจ แล้วบดจูบให้ลึกล้ำกว่าเดิม เจ้าหล่อนในอ้อมแขนดูจะไม่ค่อยประสาเรื่องจูบเลยสักนิด แต่ก็ช่างแสนประทับใจนัก มือเขาไล้ลูบสำรวจ ‘สินค้า’ ที่ซื้อมาอย่างอดไม่ไหว แค่ได้จูบเพียงนิดก็หูอื้อตาลาย ยิ่งจูบล้ำลึกมากเข้า ใจก็ยิ่งเตลิด มือไม้ไม่อยู่สุขได้อีกต่อไปแล้ว แทบจะลืมไปแล้วว่าตนเองยังอยู่ในรถ แถมมีธงรามมองมาตาแป๋วอีกด้วย

“อะแฮ่ม” เสียงกระแอมเรียกสติ ทำให้เซริวรู้สึกตัว เขาเขินนิดๆ แต่ก็ทำตวาดเพื่อนรักไป มือก็รัดคนตัวเล็กที่กำลังนั่งมึน หน้าแดงเข้าใกล้แนบตัวไปด้วย

“เป็นอะไรของมึง”

“กูยกห้องให้เพื่อน”

ว่าแล้วก็โยนคีย์การ์ดให้ แล้วเลี้ยวรถเข้าจอดที่ลานจอดรถ แล้วยักคิ้วให้เพื่อน เซริวขึงตาใส่เพื่อน หากรับคีย์การ์ดไว้ และประคองคนในอ้อมแขนพาออกมาจากรถ แข้งขาของเจ้าหล่อนพันกันจนจะทำให้เขาล้มไปด้วย เซริวช้อนอุ้มคนในอ้อมแขนเหมือนไม่ทันใจเขา เธอหัวเราะคิกคักกับอกกว้างนั้น

คืนนี้เขาจะ...เผื่อจะลืมเรื่องแย่ๆ มีคำกล่าวว่าเซ็กซ์บำบัดความเครียดได้

ถ้ากับเธอ...

เซริวจูบหน้าผากของคนในอ้อมแขนเบาๆ ขณะที่รอลิฟต์

เขาคงจะหายเครียดไปนานเลยทีเดียว