บทที่ 2

“เฮ้! นังอาโป นี่หล่อนจะมอมเหล้านังฟินมันหรือยังไงกัน”

เสียงตวาดจากเพื่อนข้างๆ ดังขึ้น พลางแย่งดึงขวดเหล้าจากมือของอาโป หากแต่หล่อนแย่งคืน แล้วหันมาแลบลิ้นให้

“นิดหน่อยน่า นังฟินมันมือใหม่หัดกิน ก็จะให้ลองกินให้เต็มที่เป็นอะไรไปล่ะ”

“เอาลูกสาวเค้ามาเมา เดี๋ยวดูแลไม่ได้ขึ้นมา จะซวยกันทั้งหมดนะแก” จิรดาเตือน อาโปก็แค่ยักไหล่ แล้วเอ่ยเสียงหนักแน่น

“ถ้ามันเมาขึ้นมา ฉันจะหิ้วกลับเองล่ะย่ะ ไหนๆ วันนี้มันก็ได้ไฟเขียว นอนที่หอของพวกเราแล้วอะ ไปส่งพรุ่งนี้ก็ยังได้ เด็กดีเกินไป ให้มันเป็นเด็กแบดเสียบ้าง โอ๊ย...แกอย่ามาเยอะเลย นังจิน รับรองว่าฉันหิ้วมันกลับห้องแน่”

“เอาให้แน่นะนังอาโป ลูกเค้ามีพ่อมีแม่นะ แถมพ่อแม่หวงหนวดกระดิกกันขนาดนั้นอะ”

จิรดาว่า นั่นแหละ ยิ่งทำให้อาโปนึกหมั่นไส้ พลางเหลือบตามองแก้วเหล้าที่เธอจับเหล้าเทผสมลงไป ราวกับมันจะเป็นตัวแทนของเจ้าของแก้ว ที่ตอนนี้ขอตัวไปเข้าห้องน้ำกับเพื่อนอีกคนหนึ่ง

“เออน่า...พากลับแน่นอนล่ะ ไม่ต้องมาห่วงอะไรหรอกย่ะ โน่นๆ ผู้ชายโต๊ะโน้นอะ มองแกตาเป็นมันเลยอะ นังจิน! คืนนี้มีหวังได้นะแก”

“โอ๊ย! ฉันมาเต้น มากินเหล้า ไม่ได้มาเอาผู้ชายย่ะ ไม่เหมือนหล่อนหรอกนังอาโป ไปไหนนี่มองแต่ผู้ ตาพราวยังกับจะแดกหัวเค้า ไม่เอาผู้ชายสักวันแกจะตายไหมนั่น”

เจอเพื่อนว่าแบบนั้น เธอก็หน้าร้อนนิดๆ มันเหมือนคำสบประมาทว่าเธอแรดร่าน แต่ก็เป็นความจริงนี่นา ก็ทำไมล่ะ เรื่องแบบนั้นมันสนุกสนานจะตายไป ใครจะเก็บซิงไว้ชิงโชคกัน เกิดผู้ชายที่ได้มาวันแต่งงาน อันเท่านิ้วก้อย ไม่เร้าใจ แล้วเธอจะไปขอค่าเสียหายความเก็บความสาวไว้เพื่อมาเจออะไรห่วยๆ แบบนี้จากใครได้กันล่ะ ก็ต้องลองไปนี่ล่ะ ลองไปสนุกไป ร่างกายเธอ ของๆ เธอไม่สึกไม่หรอ เชอะ!

“แหม...นังจิน อย่ามาทำว่าฉันเลย ทุกทีหล่อนก็...เอาเรื่องเหมือนกันล่ะ”

โดนว่ามา มีหรือจะไม่ว่าไป จิรดาเพียงแค่ยักไหล่ จริงอยู่ว่าเธอก็สนุกบ้าง วันไนท์สแตนบ้าง แต่ก็แค่บางครั้งบางคราวที่พิษเหล้าพาไป เจอผู้ชายถูกใจ แต่เธอก็ไม่ได้กินทิ้งกินขว้างเป็นอาจิณแบบคนข้างๆ แถมว่าที่ทำไปนั้น ก็แค่ประชดแฟนหนุ่ม ที่รักๆ เลิกๆ เพราะความเจ้าชู้ แต่ตอนนี้ดีกันแล้ว ก็เลยอยากจะถนอมตัวไว้สักนิด

“พักย่ะ เลิกแล้วด้วย เดี๋ยวพี่รัฐเสียใจ”

“เลิกกี่วันล่ะแก”

“เลิกไปอีกนานล่ะ” ว่าแล้วก็ร้องกรี๊ดเมื่อเพลงถูกใจของเธอดังขึ้น

“ตายแล้ว! เพลงฉันมาล่ะแก มาเต้นกัน เร็วๆ”

“เพลงโปรดแกไม่ใช่เพลงโปรดฉัน”

ยวนเพื่อนเอาเสียดื้อๆ จิรดาหันมาค้อน แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร เธอเริ่มออกสเตป เต้นอย่างเมามัน ไม่สนใจว่าอาโปกำลังทำอะไรกับแก้วของฟ้าใหม่บ้าง

อาโปกำลังมึนๆ นิดๆ และกำลังหมั่นไส้เพื่อนคนดีของเธอระดับร้อย ทำนองหมาป่าหางด้วน ตัวเองด้วนแล้ว เพื่อนก็ควรจะด้วนบ้าง หึๆ

ไม่ใช่อะไรหรอกนะเพื่อน...

ฉันก็แค่กลัวว่าแกจะไม่มีเรื่องมาเม้าท์เท่านั้น อิอิ

“นังฟิน นี่นึกว่าแกกับนังพิม ตกส้วมตายไปแล้ว เพลงมาแล้ว มาเต้นกันนนน”

เสียงแหลมๆ ของจิรดา ดังขึ้นมาเมื่อเห็นเพื่อนอีกสองคนเดินตามมาสมทบ อาโปสะดุ้งเล็กน้อยเพราะกำลังแอบทำไม่ดีอยู่ แต่ความมึน ความคะนอง ทำให้ผิดชอบชั่วดีของเธอละลายไปเยอะมาก จากที่ไม่ค่อยจะมีเท่าไหร่อยู่แล้ว ยิ่งไปกันใหญ่ล่ะคืนนี้

หมั่นไส้คนดี...

ยิ่งเห็นหน้าของฟ้าใหม่ ก็ยิ่งนึกหมั่นไส้ เจ้าหล่อนไม่ใช่คนสวยมาก แต่...เป็นคนที่หน้าตาน่ารักมาก มีเสน่ห์ล้นเหลือ คืนนี้แทบจะไม่แต่งหน้าเลยก็ว่าได้ แค่เติมแป้งนิด เติมปากหน่อย ทาอายแชโดว์สีน้ำตาลอ่อนๆ ปัดมาสคาร่านิดหนึ่ง ลิปสติกสีชมพูอ่อนแทบจะกลืนกับสีปาก ผมปล่อยยาว ใส่เสื้อยืดตัวใหญ่สีขาวล้วนมัดเอวไว้เก๋ๆ กระโปรงอัดพลีตสีดำประดับปักรูปดาว รองเท้าผ้าใบ แต่แค่นี้...อื้อหือ...ก็จะน่ารักน่ามองไปนะยะ

แถมยังเป็นคนดี๊ คนดี ไม่เคยพูดคำหยาบ เป็นลูกคุณหนู เพิ่งเที่ยวกลางคืนวันนี้วันแรก เพิ่งจะยอมกินเหล้าวันแรก เอาสิ...เธอจะทลายเกราะคนดีให้ราบคาบกันไป เอาให้แบดพอๆ กะเธอกันไปเลย ไหนๆ หลวมตัวมาคบกันล่ะ จะมาวางท่าเป็นคุณหนู คนดี๊ คนดี ก็จะไม่เหมาะสมกันพอดี

อิอิ

แม่สาวร้ายคิดในใจ ขณะที่ยื่นส่งแก้วให้กับฟ้าใหม่ ที่พอรับไปแล้วทำหน้าแหยๆ ให้กับเธอ ทำให้เธอต้องถลึงตาและขู่ฟ่อ

“สักจิบย่ะ สักจิบ สาบานแล้วว่าวันนี้จะกินเป็นเพื่อนกันนะ นังฟิน”

“มันขมจัง” เสียงหวานบ่นเบาๆ จะเกินไปล่ะ คนอะไรน่ารักยันเสียง เหอๆๆๆ

“ผสมโค้กให้แล้ว รสหวาน กินง่ายนะเพื่อนจ๋า”

อาโปดันก้นแก้วให้เหล้าไหลลงไปอีกนิด เล่นเอาฟ้าใหม่ถึงกับสำลัก เธอหัวเราะชอบใจ ขณะที่จิรดาด่าเธอทันที ที่ทำแบบนั้นกับเพื่อน

ฟ้าใหม่มึนนิดๆ กับเหล้าที่ริอ่านลองไปสามสี่จิบ มันหวานๆ ขมๆ กลิ่นแปลกๆ แต่ก็รวมๆ แล้วก็อร่อยดี อร่อยกว่าไวน์ที่บิดาให้เธอชิมล่าสุดเสียอีก อันนั้นเฝื่อน แกมเปรี้ยวนิดๆ ขมหน่อยๆ รวมแล้วรสชาติประหลาด และไม่ถูกลิ้นเธออย่างมาก ท่านเองถึงกับหัวเราะร่วนเมื่อเห็นหน้าตาของเธอ และบุตรสาวคนเดียวของท่าน ประกาศเลยว่า ชาตินี้จะไม่แตะไวน์อีกแล้ว รสชาติมันแหวะมาก

แต่บิดาของเธอก็ยังบอกว่าอย่าเพิ่งสาบานไป ลองไปสามสี่รอบแล้วจะชอบมัน ไวน์ของท่านขวดล่ะเหยียบแสนเชียว แล้วก็ได้รับอนุญาตให้กินเพราะอายุถึงแล้ว ก็ควรจะกอบโกยหน่อย

ใช่แล้ว...คืนนี้การที่เธอได้มายืนที่นี่ มาเต้น มาลองดื่มกับเพื่อนๆ ในกลุ่มก็เพราะเป็นการฉลองวันเกิดอายุ 22 ปีนั่นเอง 22 ปีแล้ว เพิ่งเคยได้มาเที่ยว ทั้งที่คนอื่นเค้าเที่ยวกันจนปรุ สำหรับคนอื่นแล้วฟ้าใหม่อาจจะดูเป็นลูกคุณหนู ผู้ดี แถมอ่อนโลกมาก จนน่าหมั่นไส้ในบางที เพราะความไร้เดียงสา ไม่ทันคน แต่ลึกๆ แล้วเธอก็ปรารถนาจะออกจากเกราะของบิดามารดา มาผจญภัยบ้างอะไรบ้าง มาลองให้รู้ แล้วคิดเอาเองว่ามันสนุก และน่ามาอีกไหม

จริงๆ แล้วมันก็สนุกเหมือนกันนะ แต่เสียงดังไปหน่อย แล้วรอบหน้า เธอคงจะไม่ดื่มล่ะ หรือจะให้เพื่อนช่วยชงให้ขมน้อยกว่านี้นิดหนึ่ง แต่เพลงกับบรรยากาศก็สนุกดีนะ

เธอกับจิรดา และพิมพ์พร เต้นรำกันอย่างสนุกสนาน โดยมีอาโปนั่งอยู่และชงเหล้าทยอยให้เพื่อนทุกคนในกลุ่ม ตัวเธอเองจิบไป ตาก็มองจิกผู้ชายไป ทำหน้าสวย โยกเบาๆ ตามจังหวะเพลง เป็นการดึงดูดความสนใจเมื่อผู้ชายมอง คืนนี้เรตติ้งเธอก็ดีอยู่นะนี่

แล้วสายตาเธอก็สะดุดตุบ เข้าที่ผู้ชายคนหนึ่ง

โอย...หล่อออร่าแรงมาก

เธอคิดพลางย่นจมูกน้อยๆ ตามองจิกไม่ปล่อย ผู้ชายร่างเพรียวสูงโปร่ง ใบหน้าหวาน ใช่...ผู้ชายอะไรหน้าหวานสวยขนาดนั้น ยังกับเทพบุตรก็ไม่ปาน เขาสวมแค่เสื้อยืด กางเกงยีน ก็ดูหล่อออร่าราวกับเคลือบแบรนด์เวอร์ซาเช่ไว้ทั้งตัว

ไอ้ย่ะ!

แต่ดูแล้วท่าจะอริเยอะ เพราะสายตาของสาวๆ อีกหลายคู่ กำลังเพ่งเล็งไปที่ผู้ชายคนนี้เช่นกัน แต่เธอคืออาโปนะ หมายตาแล้วต้องไปแว้บบบ เสียหน่อย อิอิอิ

ว่าแล้วก็

ลุย!