-07- แด็ดขอโทษนะลูกรัก

"มัมอย่าร้องไห้นะ ผมรักมัมครับ" อลันรับรู้ถึงความเสียใจของมารดาจึงเอ่ยปลอบอย่างอ่อนโยน สำหรับเรื่องบิดาที่เพิ่งปรากฏตัวก็ทำให้เขาตกใจไม่น้อยเช่นกัน เพราะในที่สุดเขาก็มีพ่อเหมือนที่มัมบอกไว้จริงๆ

_______________________

-07- แด็ดขอโทษนะลูกรัก

อลาโน่โทรทางไกลไปเล่าเรื่องที่พบเจอเอมมาลินและลูกชายให้มาดามคาลีน่าฟัง เขารู้ว่าท่านเอ็นดูหญิงสาวไม่น้อย แต่เมื่อเอมมาลินหย่าขาดจากเขาท่านเองก็ยากที่จะยื้อเพราะเรื่องที่อลาโน่ทำมันช่างร้ายแรงสำหรับหัวอกคนเป็นภรรยาเช่นกัน หลังจากรับรู้การมีตัวตนของทายาทกอร์ดอน มาดามคาลีน่าแทบจะเดินทางมายังประเทศไทยทันที แต่อลาโน่ต้องห้ามเอาไว้เพราะเอมมาลินคงไม่ยอมให้พวกเขาเข้าใกล้ตัวอลันง่ายๆ

"เมสัน แกว่าฉันควรทำยังไงต่อไป" อลาโน่มีเมสันเป็นกูรูเรื่องของความรัก เมสันเองก็เพิ่งจะทราบว่าอดีตภรรยาของเจ้านายเป็นใคร เพราะเขาถูกส่งตัวไปดูแลคาสิโนอีกประเทศหนึ่งช่วงที่เจ้านายแต่งงาน

"รุกครับนาย เราต้องรุกเท่านั้น" รุกงั้นหรอ เป็นความคิดที่ดี เพราะหากรอให้โชคช่วยเขาคงรอไปอีกนาน

"รุกยังไงวะ แกช่วยบอกให้ละเอียดกว่านี้ได้ไหม" รุกเป็นคำสั้นๆที่มีความหมายกว้าง เขาจึงไม่สามารถทำถูกจุดประสงค์หากไม่ระบุความหมายให้ชัดเจน

"โธ่! ก็ตามจีบคนแม่ แล้วตีสนิทคนลูกสิครับ" เมสันบอกเจ้านายอย่างเหนื่อยหน่าย เรื่องอื่นฉลาดหมด พอเรื่องแบบนี้ละ ...

"เออๆจะไปไหนก็ไป" อลาโน่โบกมือไล่ที่ปรึกษาเฉพาะกิจอย่างรำคาญ ก่อนจะค่อยๆหลับตาลงเพื่อคิดแผนการเข้าหาสองแม่ลูกในวันพรุ่งนี้

อลาโน่คิดทบทวนดูแล้วเขาควรเข้าหาอลันก่อน หากอลันยอมเปิดใจรับเขาในฐานะพ่อก็คงไม่ยากที่จะตามจีบคนเป็นแม่ เขาให้เมสันไปสืบความเป็นอยู่ของสองแม่ลูกมาหมดแล้ว แน่นอนว่าเอมมาลินเสน่ห์แรงมาก แต่ผู้ชายที่จะเข้ามาตามจีบก็จะโดนอลันตามกีดกันและกลั่นแกล้งจนล่าถอยกันไปหมด หวังว่าอลันน้อยจะไม่กีดกันพ่ออีกคนนะลูก อลาโน่ได้แต่คิดอย่างอ่อนใจ เพราะดูท่าทางลูกชายเขาคงแสบไม่น้อย

@หลายวันต่อมา

อลาโน่เงียบหายไปจากเอมมาลิน เขาซุ่มวางแผนและรอปฏิบัติการอยู่เงียบๆเพื่อไม่ให้เธอรู้ตัว และวันนี้ถือเป็นฤกษ์งามยามดีที่เขาจะเริ่มผูกมิตรกับลูกชาย อลาโน่มาดักรอพบอลันอยู่ที่ห้องผู้อำนวยการของโรงเรียนนานาชาติ เขาทุ่มเงินบริจาคทุนการศึกษาไปถึงหกหลัก แน่นอนว่าได้รับสิทธิพิเศษมากมายหลายอย่าง แต่อลาโน่ไม่ใช่คนโลภจึงขอพบเด็กชายอลัน โจเนส เท่านั้น

"จะมองหน้าผมอีกนานไหม" อลันถามชายตรงหน้าอย่างหงุดหงิด เขานั่งเรียนหนังสืออยู่ดีๆก็มีคุณครูมาบอกว่าผู้อำนวยการต้องการพบตัว แต่พอมาถึงห้องรับรองก็เจอกับเขา ...ผู้ชายที่เป็นพ่อ

"ดะ...แด๊ดอยากคุยกับลูก" อลาโน่เกิดอาการประหม่าอย่างที่ไม่เคยเป็น

"แล้วทำไมไม่คุย" อลันถามอีกฝ่ายนิ่งๆทั้งที่ในใจตื่นเต้นไม่ต่างกัน

"แด๊ดขอกอดได้ไหม?" อลันไม่ตอบแต่อ้าแขนออกกว้างจนคนเป็นพ่อรีบโผกอดด้วยความตื้นตันใจ

"ฮึ่ก! ขอโทษที่ไม่เคยดูแล ขอโทษที่ไม่เคยตามหา แด๊ดขอโทษสำหรับทุกอย่าง"

"มะ...ไม่เป็นไรครับ ฮึ่ก ดะ...แด๊ด" ยิ่งได้ยินลูกเรียกว่าพ่อครั้งแรกยิ่งรู้สึกภูมิใจ เขาเสียดายเวลาสิบสองปีที่ผ่านมาจริงๆ ช่วงเวลาแห่งความสุขของเขาสูญเสียไปนานเหลือเกิน

"เรามาเริ่มต้นใหม่กันได้ไหมลูก" ผละออกจากอ้อมกอดของกันและกันมาถามลูกชายอย่างมีความหวัง

"ได้ครับ ผมอยากมีพ่อ" อลันเป็นเพียงเด็กน้อยคนหนึ่ง ไม่แปลกที่เขาต้องการความอบอุ่นจากพ่อและแม่

"ตะ...แต่เอ่อ เอมม่าไม่ยอมง่ายๆหรอก" เอมมาลินดุร้ายและน่ากลัวกว่าสิบสองปีก่อนเป็นไหนๆ เขากลัวจะไม่มีชีวิตรอดมาดูแลลูกชายนะสิ

"เอมม่ารักแด๊ดผมรู้"

"จะ...จริงหรอ ลูกรู้ได้ยังไง" อลาโน่ถามลูกชายอย่างตื่นเต้น

"เอมม่าเคยเอาสร้อยคอที่มีตัวอักษร E&A มาดูแล้วชอบร้องไห้ ตอนแรกผมไม่รู้ว่าคืออะไร แต่ตอนนี้รู้แล้วว่าคือ Emmalin & Alano"

"พระเจ้า!!! เธอยังเก็บมันไว้" อลาโน่ยิ้มกริ่มดีใจ สร้อยคอสลักด้วยตัวอักษรทำด้วยทองคำขาวที่เขาเคยมอบให้เธอในวันเกิดเธอยังไม่ได้ทำลายมันไปสินะ

'สร้อยเส้นนี้พี่อยากให้เอมม่าเก็บรักษาเอาไว้ให้ดี เพราะมันจะเป็นตัวแทนความรักระหว่างเรา'

'คิกคิก เอมม่าจะดูแลมันเป็นอย่างดีเลยค่ะ'

พูดคุยและตกลงกับลูกชายเสร็จสรรพก็รีบออกจากโรงเรียนทันที เพราะอีกไม่นานจะถึงเวลาที่แม่เสือสาวมารับอลัน หากเธอมาเจอเขาที่นี่คงจะไม่เป็นผลดีนัก อลาโน่รู้สึกโชคดีที่ได้รับกำลังใจจากลูกชายเพิ่มมาอีกคน อลันเป็นเด็กดีและมีเหตุผล เขาพร้อมจะช่วยเหลือให้ครอบครัวกลับมาเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์อีกครั้ง

"วันนี้ลูกชายของมัมเป็นอะไรจ๊ะ ทำไมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียว" เอมมาลินเอ่ยแซวลูกชายระหว่างเดินทางกลับบ้าน

"เปล่าครับ เอ่อ ถ้าแด๊ด เอ้ย ผู้ชายคนนั้นกลับมาหาเราสองคนมัมจะทำยังไง" อลันถามผู้เป็นแม่ด้วยใจที่ลุ้นระทึก

"หืม? ทำไมจู่ๆถามถึงเขากันละ ไหนเมื่อวันก่อนยังจะตีกันอยู่เลย" เอมมาลินเหลือบมองหน้าของลูกชายอย่างจับสังเกต

"อลันแค่ถามเฉยๆคร้าบ" กลัวโดนแม่โกรธจึงพยายามชวนเปลี่ยนเรื่องคุย

"เขาคงไม่กลับมาแล้วล่ะ หายไปแบบนี้คงหนีกลับอเมริกาแล้วละมั้ง" เอมมาลินพูดขึ้นขำๆเพราะสัปดาห์ที่ผ่านมาเขาให้มิสเตอร์เจสันเป็นคนติดต่อประสานงานเองทั้งหมด

"ไม่จริงนะครับ เอ่อ ผมว่าเขาอาจจะงานยุ่งก็ได้" อลันรีบแย้งแม่ทันควัน แด๊ดไม่ได้หนีไปไหนเสียหน่อย เมื่ตอนบ่ายยังแอบมาหาเขาอยู่เลย

"รู้สึกว่าวันนี้อลันของมัมจะสนใจผู้ชายคนนั้นจังเลยนะ" เอมมาลินหรี่ตามองใบหน้าคมคายที่ถอดแบบมาจากผู้ชายใจร้ายคนนั้นมาอย่างจับผิด

"ผมแค่อยากรู้เฉยๆนี่ครับ ว่าถ้าเขากลับมามัมจะทำยังไง"

"ถ้าเขาอยากเป็นแด๊ดของอลันมัมก็คงจะห้ามไม่ได้ แต่เขาจะไม่มีสิทธิ์ในตัวของลูกจ๊ะ"

'เห้ออ แด๊ดเจองานหินแล้วละ'

เอมมาลินใช้เวลาทบทวนเรื่องของอลาโน่ซ้ำไปซ้ำมาจนได้คำตอบให้กับตัวเอง เธอรู้ว่าอำนาจมืดของเขามีไม่น้อยหากเขาจะใช้สิทธิ์เรียกร้องให้ลูกไปอยู่กับเขา แต่เธอไม่มีวันยอมเด็ดขาด! เพราะฉะนั้นหากเขามาเรียกร้องสิทธิ์หรือความเป็นพ่อ เธอก็จะไม่กีดกันแต่ทุกอย่างต้องอยู่ภายใต้ความยินยอมและเห็นชอบจากเธอเท่านั้น ...

________________________