ตอนที่ 6
“ฮะ ฮะ สมน้ำหน้า” เสียงหัวเราะเยาะเย้ยของหญิงสาวคนหนึ่งดังขึ้นด้านหลัง
“และแล้วนางฟ้าก็ตกสวรรค์ ซินเดอเรล่าก็กลับไปเป็นคนใช้ก้นครัวเหมือนเดิม”
กลุ่มหญิงสาวพากันทยอยออกมาจากมุมตึกต่างพากันพูดจาถากถาง แต่ออยเฟ่ย์ยังคงยืนนิ่ง
“นี่ล่ะน้า กรวดจะไปสู้เพชรได้ยังไง้ ลูกสาวท่านทูตเป็นถึงเพชรที่เจียระไนมาอย่างดี เหมาะที่จะอยู่เคียงคู่กับเทพบุตรอย่างคุณเหมันต์” หนึ่งในหญิงสาวเอ่ยลอยๆ ก่อนจะปรายตามองไปทางออยเฟ่ย์
“ส่วน....บางคนเป็นได้แค่กรวด แต่ดันสะเออะเข้ามาเรียนในโรงเรียนผู้ดีแบบนี้ได้ก็บุญแล้ว ยังคิดจะจับคุณเหมันต์อีก”
“นั่นสิ แต่สุดท้ายคุณเหมันต์ก็ตาสว่างเสียที ฮะ ฮะ”
เสียงเยาะเย้ยถากถางจากหญิงสาวแฟนคลับของเหมันต์ดังขึ้นรอบตัวออยเฟ่ย์
แฟนคลับเหล่านี้มักมาดักรอพบเหมันต์เป็นประจำทุกวัน
แต่ชายหนุ่มมีออยเฟ่ย์อยู่เคียงข้างตลอดเวลา เธอจึงเปรียบเหมือนก้างชิ้นใหญ่ ทำให้บรรดาแฟนคลับไม่สามารถเข้าใกล้ชายหนุ่มได้
บางคนก็ทำใจยอมรับ แต่ก็มีบางกลุ่มที่ยอมรับไม่ได้
เนื่องจากออยเฟ่ย์เป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง แถมยังมีฐานะยากจน แต่เป็นเพราะเธอประกวดได้ตำแหน่งดาวของโรงเรียนมาครองเมื่อปีที่แล้ว ทำให้เป็นที่รู้จักทั่วไป
“ถุงอะไรน่ะ?” หญิงสาวคนหนึ่งแย่งถุงคุกกี้จากมือของออยเฟ่ย์
“อย่านะ!!” ออยเฟ่ย์ร้องและพยายามยื้อแย่ง แต่แฟนคลับคนอื่นๆ ก็กรูเข้าจับตัวหญิงสาวเอาไว้
“ต๊าย! คุกกี้?”
“เฮอะ! ของต่ำๆ แบบนี้ จะให้คุณเหมันต์กินงั้นหรือ?”
หญิงสาวคนนั้นทำสีหน้าดูถูกเมื่อเห็นว่าเป็นคุกกี้ไม่มียี่ห้อ
“ของแบบนี้ คุณเหมันต์กินเข้าไป ก็เสียสุขภาพเปล่าๆ”
หญิงสาวคนนั้นมีสีหน้าเจ้าเล่ห์ ขณะที่ออยเฟ่ย์พยายามดิ้นรนให้หลุดจากการจับกุม
“ต้องแบบนี้” หญิงสาวคนนั้นทิ้งคุกกี้ลงกับพื้น พร้อมกับยกเท้าเตรียมจะเหยียบ
“อย่านะ!!!”
ออยเฟ่ย์ร้องห้ามพร้อมกับดิ้นสะบัดอย่างแรงจนหลุดออกจากการจับกุมของบรรดาแฟนคลับ โผเข้าหาถุงคุกกี้ทันที
“โอ๊ย!!”
หญิงสาวคนนั้นกระทืบลงไปอย่างแรงทำให้โดนมือของออยเฟ่ย์ที่ยื่นไปคว้าถุงคุกกี้ แรงกระแทกทำให้คุกกี้แหลกละเอียด
“ต๊าย! นังนี่ยังหวงคุกกี้เน่าๆ แบบนี้อีกเหรอ”
หญิงสาวคนนั้นกรีดเสียงหัวเราะออกมาอย่างสะใจ บรรดาแฟนคลับพากันหัวเราะเยาะซ้ำเติม
“มันจะมากไปแล้วนะ” แม้จะเจ็บมือ แต่ด้วยความโมโหออยเฟ่ย์ตรงเข้าผลักหญิงสาวคนนั้นอย่างแรง
“ว้าย!” คนถูกผลักอุทานอย่างตกใจ เซไปชนกับแฟนคลับคนอื่นๆ
“หนอย..นังนี่ ฤทธิ์มากนักใช่มั้ย จัดการมันเลยพวกเรา”
หญิงสาวคนนั้นมีสีหน้าโกรธจัด สั่งให้บรรดาแฟนคลับรุมจัดการออยเฟ่ย์
แฟนคลับทั้งหลายตรงเข้าทำร้ายออยเฟ่ย์ทันทีโดยไม่ต้องสั่งซ้ำ
ทุกคนรุมตบ จิกทึ้งผมของหญิงสาว ฝ่ามือนับสิบตบย้ำไปที่ใบหน้าของเธออย่างไม่ปราณี
ออยเฟ่ย์ทำได้เพียงเอามือปัดป้องเท่านั้น
“หยุดนะ!!!”
เสียงตวาดของชายหนุ่มที่ดังขึ้นทำให้บรรดาแฟนคลับที่กำลังรุมทำร้ายออยเฟ่ย์หยุดชะงัก
“คุณคิมหันต์!!”
บรรดาแฟนคลับต่างอุทานอย่างตกใจ เมื่อเห็นชายหนุ่ม รีบถอยห่างจากร่างของออยเฟ่ย์โดยอัตโนมัติ
เป็นความบังเอิญที่คิมหันต์นำซีดีมาให้ออยเฟ่ย์ จึงพบกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพอดี
“หลีกไป!!”
คิมหันต์ตวาดเสียงกร้าว ผลักหญิงสาวคนหนึ่งที่ยังยืนอยู่ใกล้กับออยเฟ่ย์เซถลาไป
“เป็นยังไงบ้าง”
คิมหันต์กระซิบถามออยเฟ่ย์อย่างห่วงใย พร้อมกับประคองร่างของเธอเอาไว้
ใบหน้าของออยเฟ่ย์เต็มไปด้วยรอยเล็บข่วน ริมฝีปากแตกเลือดออกเล็กน้อย ผมเผ้ายุ่งเหยิงเพราะโดนรุมจิกทึ้ง มือของเธอยังคงกำถุงคุกกี้ไว้แน่น
“คิม..ฮึก” ออยเฟ่ย์เรียกชายหนุ่มได้คำเดียว น้ำตาเธอก็ไหลร่วงผ่านแก้มลงมา
ชายหนุ่มลูบไปที่ใบหน้าของหญิงสาวแผ่วเบา เขากัดกรามด้วยความโกรธ
“คุณคิมหันต์ปกป้องมันทำไมคะ คุณเหมันต์เขี่ยมันทิ้งแล้วนะ” หญิงสาวคนหนึ่งทำใจกล้าบอกกับคิมหันต์
“ใช่ ใช่ คุณเหมันต์ไปคบกับลูกสาวท่านทูตแล้ว คุณคิมหันต์ก็อย่าลดตัวไปเกลือกกลั้วกับมันเลยค่ะ” เสียงสนับสนุนจากแฟนคลับคนอื่นๆ ดังขึ้น
“หุบปาก!!”
คิมหันต์ตะคอกด้วยความโกรธ แววตาวาวโรจน์ ทำให้เหล่าแฟนคลับเงียบกริบ
“ออยเฟ่ย์เป็นแฟนฉัน ใครอย่าสะเออะมาทำร้ายเธออีกไม่งั้นได้เห็นดีกันแน่”
คิมหันต์ประกาศเสียงกร้าว และกอดประคองเอวของออยเฟ่ย์ให้ลุกขึ้นยืนเคียงข้างเขา
“หลีกไป!”
คิมหันต์ตวาดเสียงดัง ทำให้บรรดาหญิงสาวพากันหลีกทางด้วยความกลัว
คิมหันต์ประคองออยเฟ่ย์ที่สะบักสะบอมตรงไปยังห้องพยาบาล
ครืด!!!!! ปัง!
“อาจารย์ครับ”
คิมหันต์เปิดประตูห้องพยาบาลอย่างแรง ตะโกนเรียกอาจารย์ แต่ภายในห้องพยาบาลไม่มีคนอยู่
คิมหันต์ให้ออยเฟ่ย์นั่งลงที่เก้าอี้ภายในห้อง ส่วนตัวเขาง่วนกับการหาสำลีและยาเพื่อมาทำแผลให้เธอ
ออยเฟ่ย์นั่งนิ่ง ตาจ้องมองถุงคุกกี้ที่ยังคงกำมันไว้แน่นด้วยมือที่บวมแดง
ชายหนุ่มชะงักเมื่อเห็นท่าทางของเธอ เขารู้สึกสงสารและโกรธบรรดาแฟนคลับที่ทำกับหญิงสาวถึงขนาดนี้
“ปล่อยสิ” คิมหันต์พยายามดึงถุงคุกกี้ออกจากมือของออยเฟ่ย์
“ฉัน ฉัน...ตั้งใจทำมาให้....เหม....ฮึก ฮึก” ออยเฟ่ย์พึมพำเบาๆ ก่อนจะสะอื้น น้ำตาร่วงออกมาอย่างไม่สามารถสะกดไว้ได้อีก
“ทำแผลก่อนนะ”
คิมหันต์บอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ออยเฟ่ย์มองหน้าเขานิ่งก่อนจะพยักหน้าตกลง
ชายหนุ่มเอาสำลีชุบแอลกอฮอล์ค่อยๆ เช็ดตามรอยแผลขีดข่วนบนใบหน้าให้อย่างเบามือ
“อุ๊ย...” หญิงสาวร้องออกมาเพราะรู้สึกแสบแผล
“ทนหน่อยนะ”
“เธอนี่ทำอะไรโง่ๆ เอามือไปให้พวกนั้นเหยียบทำไมกัน”
คิมหันต์บ่นออกมา พร้อมกับทายาแก้บวมให้ที่มือของออยเฟ่ย์ พร้อมกับนวดคลึงให้อย่างเบามือ
“ก็...” ออยเฟ่ย์อยากจะเถียง แต่พอนึกถึงชายหนุ่มอีกคน เธอก็พูดอะไรไม่ออก
“.........”
“เรื่องที่เหมันต์คบกับลูกสาวท่านทูต จริงหรือ?” คิมหันต์อดที่จะถามด้วยความสงสัยไม่ได้
“จริง เหมบอกฉันเอง” ออยเฟ่ย์กัดริมฝีปากอย่างเจ็บช้ำ
คิมหันต์นิ่งอึ้ง เขานึกถึงเรื่องที่เซร่าถามเขาเมื่อวาน
ยัยนั่นคิดจะทำอะไรของเขานะ
หรือว่า.....
“คิม..”
“หืม?” เสียงของออยเฟ่ย์ดึงความคิดของเขากลับสู่เหตุการณ์ตรงหน้า
“ฉัน..ควรทำยังไงดี” น้ำตาของหญิงสาวเริ่มรื้นขึ้นมาอีกครั้ง
“...........”
ชายหนุ่มนิ่งเงียบใช้ความคิด เขาไม่อยากฉวยโอกาสตอนที่เธอกำลังเสียใจ แต่.....
“เป็นแฟนกับฉันนะ ฉันจะไม่ทำให้เธอเสียใจเด็ดขาด”
สิ่งที่คิมหันต์พูดออกมา กลับตรงกันข้ามกับความคิด เพราะความรู้สึกอยู่เหนือเหตุผล
ออยเฟ่ย์เงยหน้ามองคิมหันต์ ก็พบสายตาของชายหนุ่มที่มองมาอย่างหวานซึ้ง จริงใจ หญิงสาวนิ่งใช้ความคิด
“...........”