บทที่ 7 สาวใช้

ลัลนามองตามสายตาบุลลา รู้สึกเย็นวาบไปทั่วทั้งร่าง บุลลาแสดงสีหน้าเหมือนกับจำมุกตาภาได้อย่างนั้น หล่อนขยับตัวแล้วพูดเร็ว

“คุณบุลลา เป็นอะไรคะ สนใจผู้ช่วยฉันเหรอ เพิ่งรับเข้าทำงานค่ะให้ดูแลในบ้านแทนฉัน มุกดารู้จักคุณบุลลากับคุณมโนรมสิ”

มุกตาภายกมือไหว้มโนรม น้ำตารื้นขึ้นมาแต่หล่อนพยายามฝืนไม่ให้มันเอ่อล้นขอบตา พบหน้าพ่อทั้งทีแต่ไม่สามารถเข้าไปกอดท่านได้ หล่อนหันมามองบุลลา ดวงตาโกรธแค้นฉายวับและรีบยิ้มกลบเกลื่อน

“สวัสดีค่ะ”

“คนใช้คุณลัลนาหน้าตาดีนะคะ” บุลลาเบ้ปากเล็กน้อย ความระแวงหายไป

ลัลนายิ้มไม่ตอบว่าอย่างไร วนราชแอบผ่อนลมหายใจเบาๆ ท่าทางของบุลลาเหมือนจำมุกตาภาได้โชคดีที่บุลลาไม่รู้จักชื่อจริงของมุกตาภา วิภาเล่าให้ฟังว่า มโนรมเรียกชื่อลูกสาวว่าคำหล้า ทุกคนในบ้านเรียกคุณหนูหล้าไม่มีใครถามถึงชื่อจริง วิภาก็ไม่เคยบอกใครด้วย

“ขอบคุณค่ะ ฉันสวยเหมือนย่าค่ะ” มุกตาภาตอบแล้วยิ้มรื่น

“ย่ายัยมุกเป็นคนรับใช้เก่าแก่ในบ้านค่ะ ทำงานไม่ค่อยไหวก็เลยให้หลานมาทำแทนค่ะ”

มุกตาภาหันมายิ้มกับลัลนา ละครฉากพิเศษเริ่มขึ้นแล้วแต่หล่อนจะเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้เมื่อไหร่หล่อนอยากมาเร็วที่สุดเพื่อช่วยพ่อให้พ้นอำนาจของบุลลา

หลังจากพิธีศพเสร็จสิ้น บุลลาให้มโนรมหาพินัยกรรมของโรจน์แต่หาเท่าไหร่ก็ไม่พบ บุลลาจึงเปลี่ยนใจหาสิตมณีแทนเพราะเม็ดหินล้ำค่าเม็ดนั้นมีราคามากกว่าบ้านคุ้มเคียงดาวและที่ดินหลายเท่านัก

“พี่รม เราหาพินัยกรรมไม่เจอก็ไม่เป็นไรถึงยังไงพี่ก็มีสิทธิ์ในบ้านหลังนี้เต็มร้อยอยู่แล้ว บุลลาอยากเห็นสิตมณีค่ะ พี่รมเอามาให้บุลลาดูหน่อยได้มั้ยคะ”

“คุณพ่อย้ายที่เก็บแล้วพี่ไม่รู้ว่าสิตมณีอยู่ไหน”

“อะไรนะ ย้ายที่เก็บ พี่ไม่รู้ บ้ารึเปล่า พินัยกรรมก็หาไม่เจอ สิตมณีก็ย้ายที่ พี่ไม่รู้อะไรเลยเหรอ”

หล่อนเสียงดังใส่เขา ใบหน้าบูดบึ้ง หล่อนโกรธจนมือสั่น โรจน์จงใจย้ายที่เก็บซ่อนสิตมณี เขาไม่อยากให้มโนรมรู้เพราะกลัวหล่อนจะให้มโนรมนำสิตมณีมาให้หล่อน โรจน์ต้องคิดอย่างนั้น

“ไอ้แก่ พิษสงร้ายนักนะมึง ตายไปยังไม่วายทำให้กูร้อนใจ กูหาเองก็ได้วะ”

หล่อนกัดฟันพูดอย่างโกรธแค้น หวังพึ่งมโนรมคงยาก หล่อนจะหาทุกซอกทุกมุมของบ้าน เม็ดมณีต้องอยู่ที่ใดที่หนึ่งและต้องอยู่ในบ้านคุ้มเคียงดาวแห่งนี้

บุลลาค้นหาสิตมณีในห้องนอนของโรจน์กับโมรี ห้องหนังสือ ห้องเก็บของ ห้องรับแขกและอีกหลายห้องที่หล่อนคิดว่าโรจน์ซ่อนเม็ดหินมากค่านั้นไว้แต่ก็ไม่พบสักที่

เมื่อไม่พบสิ่งที่ต้องการบุลลาพาลหงุดหงิดใส่ทุกคนในบ้าน น้อยกับสร้อยโดนตบหน้าทั้งที่ไม่มีความผิด เสรียงแม่บ้านเก่าแก่ถูกน้ำต้มจืดรดศีรษะ น้อยเข้าขวางถูกจานข้าวสาดใส่หน้า สร้อยทนไม่ไหวแอบออกจากคุ้มไปพบวิภา

“บุลลาบังคับให้พวกสร้อยช่วยหาสิตมณีค่ะพอไม่เจอก็ตบตีขว้างปาข้าวของใส่ ตอนนี้นังบุลลาเหมือนคนบ้า สร้อยไม่อยากอยู่ที่นั่นแล้วค่ะให้สร้อยออกมาอยู่กับคุณวิภานะคะ”

“อดทนอีกหน่อยนะสร้อย ถ้าสร้อยออกมาทุกคนก็ต้องขอมาด้วย ถ้ามากันหมดใครจะคอยดูแลคุณรม บุลลามันหาสิตมณีไม่เจอมันต้องพาลคุณรม ฉันกลัวมันจะวางยาคุณรมเหมือนที่มันทำกับคนของมัน สร้อยกับทุกคนต้องอยู่ ฉันกำลังหาทางช่วยคุณรม ถ้ามีอะไรสร้อยโทร.มาบอกฉันด่วน เข้าใจนะ”

สร้อยกลับเข้าคุ้มเคียงดาวด้วยความผิดหวังแต่เพื่อเจ้านายสร้อยทำตามที่วิภาสั่ง บุลลาหาสิตมณีเท่าไหร่ก็ไม่พบหล่อนหาเรื่องทะเลาะกับมโนรมทุกวัน ผลักเขาล้มคว่ำศีรษะกระแทกกับพื้นถึงกับสลบ

“ใครอยู่แถวนี้มาช่วยคุณรมที”

แทนที่หล่อนจะตกใจกับการกระทำของตัวเองกลับเรียกให้คนรับใช้มาช่วยพามโนรมส่งโรงพยาบาล สร้อยแอบโทรศัพท์ส่งข่าววิภา

“คุณวิภาคะ น้าทนกับพี่ถนอมพาคุณรมไปโรงพยาบาลค่ะ นังบุลลาผลักคุณรมล้มหัวฟาดกับพื้นสลบเลยค่ะแค่นี้ก่อนนะคะนังบุลลาเดินมาทางนี้แล้วค่ะ”

วิภาถึงกับนิ่งงันไปกับข่าวที่ได้รับ บุลลาทำร้ายมโนรมสลบเพียงเพื่อต้องการสิตมณี มโนรมไม่มีความหมายต่อบุลลาอีกแล้วหากหล่อนไม่ช่วยมโนรมตอนนี้เขาต้องจบชีวิตเช่นเดียวกับพ่อแม่ของเขา

หญิงสาวขับรถออกจากบ้าน แม่ชีนงนุชคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยหล่อนได้แต่แม่ชีกลับบอกวิภาว่า

“แม่ช่วยไม่ได้หรอกวิภา ปรึกษาคุณวิภพดูเผื่อจะช่วยกันได้บ้าง”

วิภากลับบ้านเล่าเรื่องของมโนรมให้พ่อกับแม่ฟัง วิภพไม่อยากช่วยลูกเขยที่ทอดทิ้งลูกสาวของเขาสักเท่าไรนักแต่เพื่อลูกเขาจะไปหาพ่อเฒ่ายันต์ พ่อเฒ่าอาจช่วยได้แต่หากช่วยไม่ได้เขาก็จนปัญญาแล้วละ

พ่อเฒ่ายันต์หลับตาลงเมื่อวิภพเล่าให้เขาฟัง ครู่ใหญ่พ่อเฒ่าลืมตาขึ้นแล้วถอนใจยาว วิภพจ้องมองพ่อเฒ่าด้วยหัวใจเต้นระทึก

“ข้าก็พอช่วยได้แต่ว่าต้องพาตัวมันอยู่ห่างจากผู้หญิงคนนั้น ถ้ามันยังอยู่ในบ้านกับผู้หญิงเวทย์มนตร์มันไม่เสื่อมง่ายๆ มันต้องตายสักวัน”

“พ่อเฒ่าจะให้พานายรมไปอยู่ไหนครับ”

“ไปในที่ๆ มนตร์ดำเข้าไม่ถึง”

พ่อเฒ่ามองหน้าวิภพ ดวงตาสีน้ำข้าวเปล่งประกายวิบวับ วิภพนั่งนิ่งคิดไม่ออกว่าจะพามโนรมไปซ่อนตัวที่ไหน พ่อเฒ่าขยับตัว เขาช่วยคนมามากมายไม่เคยเรียกร้องเงินทองเป็นสิ่งตอบแทน คนที่โดนคุณไสยเล่นงานอาการปางตายเขาก็รักษาหายมาแล้ว คนที่เป็นไข้ป่า งูกัด เป็นฝีและเป็นโรคอีกหลายโรคเขาใช้สมุนไพรรักษาหายเกือบทุกคน