บทที่ 4

เสียงของพี่พันน์กระเส่า ความหวาดกลัวแล่นเข้ามาเกาะกุมหัวใจฉัน

‘ช่วยอะไร…?’

คำถามผุดวาบขึ้นในใจของฉัน

เหมือนจะรู้เท่าทันอารมณ์ของผู้หญิงเหว่ว้า เขาเกลือกตามองหน้าฉันแล้วปาดลิ้นนาบลงมาสัมผัสผิวอ่อนบริเวณต้นขาด้านในอย่างถือวิสาสะ

“อ๊ะ… ”

ฉันสะดุ้ง ลิ้นของเขาทำเอาแม่ลูกอ่อนที่เก็บกดอารมณ์ทางเพศเอาไว้นานเพราะนานๆ ครั้งสามีจะกลับมาบ้าน ใจเต้นระทึกเหมือนกลองรัว

“เดี๋ยวพี่จะเลียให้แห้ง”

พี่พันน์ยังคงปาดลิ้นค่อยๆ เลียลึกเข้ามาถึงต้นขาด้านใน ลิ้นสากที่บดนาบเนื้ออ่อน ทำเอาเส้นขนของฉันลุกซู่

คำว่า ‘เดี๋ยวจะเลียให้แห้ง’ และท่าทางหื่นกระหายของผู้ชายคนนี้ ทำเอาฉันกลัวใจตัวเอง

เพราะว่าเขาเลียคราบน้ำจนแห้งก็จริง แต่ฉันกลับรู้สึกว่าวิธีการเลียของเขากำลังกระตุ้นให้น้ำเงี่ยนของฉันหลั่งออกมาอาบชุ่มกลีบสาวที่เบ่งบวมขึ้นมาตามแรงใคร่… รุมรึงอยู่ในอารมณ์ที่ฉันไม่อาจหนีสลัดพ้น

“พะ… พี่พันน์… หยุดเถอะ”

สติและสำนึกผิดชอบชั่วดีที่ยังเหลืออยู่ ทำให้ฉันร้องห้าม

“หยุดทำไมล่ะครับ… พี่รู้นะว่าน้องจันทร์เหงา… รู้ว่าน้องจันทร์ต้องการ”

พี่พันน์รู้ทัน…

ความเหว่ว้าเพราะสามีไปทำงานอยู่ไกล ทำให้ผู้หญิงอย่างฉันกลายมาเป็นคนเก็บกดทางเพศ ร่างกายจึงไวต่อสัมผัสอย่างเหลือเชื่อ

“พี่พันน์… ยะ… อย่า… ”

ตอนนี้ไม่ว่าพี่พันน์จะแตะต้องตรงส่วนไหนของเนื้อตัว ก็ทำให้ฉันเกิดอาการร้อนวูบวาบ สะทกสะท้านหวั่นไหว เส้นขนลุกซู่ชูชันไปหมดแล้ว

“น้องจันทร์จ๋า… อย่าเกร็งนะครับ… ขอพี่เลียนะครับ… พี่ชอบเลีย บอกตรงๆ ว่าอยากเลียของน้องจันทร์มานานแล้ว… พี่แอบชอบน้องจันทร์มานานแล้ว”

พี่พันน์ประกาศตัวว่าเป็นสายเบิร์นอย่างแท้จริง ในนาทีที่เขาไม่หลงเหลือความยับยั้งชั่งใจใดๆ ให้ต้องคำนึงถึงอีกแล้ว จึงสารภาพความในใจออกมาจนสิ้น

“ไม่นะ… พะ… พี่พันน์อย่าทำบ้าๆ นะ… ”

แม้จะรู้สึกตื่นเต้นไม่น้อยกับเหตุการณ์ไม่คาดฝัน แต่หน้าขาหน้าขาของฉันก็หนีบแน่นเข้าหากันด้วยสัญชาตญาณของผู้หญิงมีผัวแล้ว ความละอายทำให้ฉันไม่ถ่างขาเปิดรับใครง่ายๆ

“อย่าดื้อนะครับ… พี่อยากช่วยให้น้องจันทร์หายเหงา… พี่รู้นะว่าน้องจันทร์เหงา”

พี่พันน์หื่นมาก ดูท่าทางเขาคงไม่ยอมหยุดง่ายๆ

“หอมจัง… กลิ่นคาวสวาทแม่ลูกอ่อนแบบนี้แหละพี่ชอบนัก… หอมเหลือเกิน… ”

พี่พันน์สูดหายใจแรง…

ซุกไซ้ใบหน้าเข้ามาที่ง่ามขา กลิ่นคาวสวาทแม่ลูกอ่อนที่ว่านั้นคงหมายถึงกลิ่นหอมกรุ่นของแป้งเด็กที่ปะปนไปกับกลิ่นคาวน้ำนมแม่ลูกอ่อน ผสานผสมกลิ่นเหงื่อไคลคัดหลั่งออกมาจากบริเวณจุดเร้นลับอับชื้นของฉัน

“อูยยย… ”

ฉันสะดุ้งคราง…

บิดตัวไปมาด้วยความเสียวซ่าน ไม่เพียงจมูกโด่งเป็นสันที่กดย้ำลงมารุกรานของลับของหวงเท่านั้น แต่หนวดเคราสากแข็งเหนือริมฝีปากและปลายคางก็ถากครูดต้นขาด้านใน ทำเอาฉันหายใจติดๆ ขัดๆ

“อ๊อย… ”

ฉันหลับตาพริ้ม เม้มปากแน้น

“ถ้าพี่เป็นผัวน้องจันทร์… พี่จะจูบจะไซ้จะเลียทั้งตัว จะกินนมทั้งวันทั้งคืน”

เสียงของพี่พันน์กระเส่า กดจมูกจูบไซ้ไปทั่วง่ามขาทั้งสองข้าง

“งือออ… ”

ฉันเก็บเสียงครางไม่ไหว เพิ่งรู้ว่าตอนที่โดนผู้ชายมีหนวดเคราจูบไซ้ ช่างรู้สึกสยิวมาก อาจเป็นเพราะว่าฉันคุ้นชินอยู่กับผู้ชายใบหน้าเกลี้ยงเกลาขาวตี๋อย่างพี่วัฒน์มานาน

ครั้นพอมาเจอพี่พันน์ที่มีทุกอย่างแตกต่างออกไป ก็ทำให้ฉันตื่นเต้นมีอารมณ์ทางเพศขึ้นมาอย่างประหลาด

“เนื้อตัวน้องจันทร์หอมเหลือเกิน พี่ชอบกลิ่นแบบนี้… อู้ว… ขนลุกเชียว เหงามากใช่ไหม”

พี่พันน์ก้มลงจูบไซ้ สูดดมกลิ่นสาบสาวแม่ลูกอ่อนเข้ามาใกล้ร่องสวาทเบียดอัดกันแน่น มองเห็นเป็นสองกลีบนูนขึ้นมาเหมือนกลีบส้มโออยู่ภายใต้กางเกงในบางๆ

“ไม่นะ… อย่านะ… ”