ตอนที่ 3
ลุงสันต์ทำเสียงเข้ม หล่อนจำต้องหลับตา ใบหน้าบิดเบ้เหยเก อดทนให้ริมฝีปากของแกซุกไซ้สิ่งสงวนอย่างดิบเถื่อน
“อูย… หยุด… อย่าทำฉัน”
แรมจันทร์สะบัดก้นหนี แต่ยิ่งทำให้ลุงสันต์ชอบใจ เห็นตูดอวบขาวส่ายไปมา ยิ่งปลุกกระตุ้นอารมณ์กระสัน อยากงัดไอ้จ้อนออกมาเสียบให้มิดพวงเพศ
“อู้ว… รูฟิตแน่นดีจัง”
ลุงสันต์ครางชอบใจ ร่องสวาทของแรมจันทร์ฟิตมาก แกพอจะรู้ว่าที่เป็นเช่นนี้คงเป็นเพราะว่าตลอดระยะเวลาปีกว่าที่ผัวไม่อยู่ ร่องสวาทของแรมจันทร์คงไม่เคยได้ใช้งานอีกเลย ไม่เคยมีอวัยวะเพศชายใดสอดใส่เสียดสี ไม่แปลกถ้าจะกลับมาฟิตแน่นอีกครั้ง
“พอ… อูย… อย่าทำฉัน”
แรมจันทร์เสียว หล่อนเกลือกใบหน้ากับที่นอน เม้มริมฝีปากแน่น แอ่นก้นกระแทกศีรษะลุงสันต์ มุดเข้ามาจู่โจมดุดันไม่ปราณี
“หยุดเถอะพี่สันต์ ฮื่อๆ… ฉันเสียว… ซี๊ดดด”
เสียว กลัว ตื่นเต้นและรู้สึกอับอาย ระคนกันอยู่ในอารมณ์ของคนโดนจู่โจม น้ำเสียงของแรมจันทร์สั่นเครือเหมือนจะร้องไห้ แต่แล้วก็เปลี่ยนเป็นเสียงครวญครางออกมาด้วยความสับสนลืมตัว ตอนนี้สภาพของแรมจันทร์เหมือนคนที่พยายามวิ่งหนีความจริง กำลังต่อสู้กับอารมณ์มืดดำของตัวเอง ต่อสู้กับความต้องการทางเพศที่หล่อนโหยหิว และความซื่อสัตย์ต่อบุญเชิดผู้เป็นผัว กำลังตีกันนัวอยู่ในสำนึกของหล่อน
“ไม่ต้องกลัวนะจ๊ะ… พี่จะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ ไม่มีใครรู้”
ลุงสันต์รีบปะเหลาะประโลม สอดมือใหญ่เข้าใต้เอวคอดราวรูปทรงของผลน้ำเต้า รั้งบั้นท้ายของแรมจันทร์ให้กระดกโด่งขึ้นมา หงายฝ่ามือลูบล้วงเข้ามาตะล่อมช้อนพูร่องแอ่นอ้า คว่ำลงมาประกบมือพอดี
ซ่วบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
เสียงนิ้วกลางของลุงสันต์กระดกขึ้นกรีดรัวๆ กลางร่อง ค่อยๆ กดนิ้วกระแทกแทงเข้าใส่รูเนื้อฟิตแน่นเสียงดังพลั่ก
“อ๊อย… ”
การจู่โจมดิบเถื่อนที่ไม่คิดว่าจะเจอ ทำเอาแรมจันทร์แอ่นก้นสะท้าน หลับตาปี๋ ปล่อยให้นิ้วบดขยี้อยู่กับปุ่มเนื้อน้อยๆ เหนือรอยแยะแย้มของร่องกลีบด้านบน เสียวแทบจะทนไม่ไหว ตอนแรกเหมือนฉี่จะราดไหลออกมา แต่สุดท้ายกลับเป็นน้ำหล่อลื่น กระปริบออกมาอย่างไม่อาจสะกดกลั้นเอาไว้ได้
“ฮื่อๆ… อย่า… หยุดนะพี่สันต์อย่าทำอะไรทุเรศแบบนี้”
แรมจันทร์ครางเหมือนจะร้องไห้ อดทนได้ไม่นานก็มีน้ำหล่อลื่นแตกซ่านออกมาอาบชุ่มอุ้งมือของยามหื่นอีกระลอก
“ส่ายก้นหนี… แต่หมีเยิ้ม แบบนี้เค้าเรียกว่าอยากจ้ะน้องแรมจ๋า”
สุงสันต์ผู้ผ่านศึกสวาทมาค่อนอายุคน มีหรือที่แกจะไม่รู้ รีบบีบเคล้นสลับกระแทกนิ้วเข้าใส่รูเนื้อหนึบแน่น ปลุกอารมณ์ของหล่อนอย่างต่อเนื่อง
“อูย… ยะ… อย่า… ซี้ด… อูย”
แรมจันทร์สูดซี้ดริมฝีปากเหมือนกินของเผ็ดจัด ขณะลำนิ้วของลุงสันต์กำลังสไลด์เข้าออกเป็นจังหวะสม่ำเสมอต่อเนื่องอยู่ในร่องกลีบ ขมิบตอดอยู่ตลอดเวลา นับจากวินาทีแรกที่โดนนิ้วกระแทกเข้าใส่
“เอาออกไปนะ… อูย… เอานิ้วออกไป… ยะ… อย่าเสียบ”
แรมจันทร์ร้องวิงวอนเสียงอ่อน
“อีกนิดนะจ๊ะ… ”
ลุงหื่นยังไม่ยอมหยุดง่ายๆ หงายฝ่ามือหยาบใหญ่ สไลด์ดุ้นนิ้วกลางเข้าใส่ร่องกลีบอ้างว้างรอคอยผัวของแรมจันทร์ สไลด์เข้าออกจนน้ำหล่อลื่นอุ่นๆ กระปริบเยิ้มออกมาอีกระลอก
“โอ้ว… หอม… ”
ยามหื่นยกนิ้วที่มีน้ำหวานสวาทของแรมจันทร์เปียกชุ่มขึ้นมาสูดดม ปาดลิ้นเลียแล้วสอดมือเข้ามากดคลึงปุ่มกระสันจนปูดพอง แดงเรื่อขึ้นมาจากหนอกเนินอวบอูม ใหญ่ล้นอุ้งมือของลุงสันต์
“พะ… พอแล้ว… ”
แรมจันทร์พยายามขยับก้นหนี หากอาการดีดดิ้นยิ่งเพิ่มแรงเสียดสีระหว่างกลีบสวาทกับอุ้งมือของลุงสันต์
“อีกนิดนะ… อย่าดื้อสิจ๊ะ เดี๋ยวพี่จะทำให้น้องแรมมีความสุข”
ลุงสันต์รู้ว่าตัวเองอยู่ในสถานการณ์ได้เปรียบ ไม่นานจะควบคุมทุกอย่างได้ ยืนยันด้วยร่องสวาทของหล่อน ขมิบตอดลำนิ้วเคลื่อนเข้าออกเป็นจังหวะ
“หุ้นเธอเซ็กซี่เหลือเกินแม่คุณเอ๊ย”
ลุงสันต์เลิกชายเสื้อของหล่อนขึ้นมากองที่ไหล่ ก้มลงจูบไซ้ก้นอวบขาว ไล่เรื่อยขึ้นมาถึงแผ่นหลังนวลเนียนของแรมจันทร์ ดันกลีบก้นให้โย้ไปข้างหน้าแล้วปาดลิ้นเลียร่องกลีบทะลักเป็นพูออกมาระหว่างซอกขาด้านหลัง
“ฮื่อๆ… อูย… พอเถอะ… อย่าทำ”
แรมจันทร์เม้มปากแน่น โดนลุงสันต์ลงลิ้นอย่างไม่ปราณีต่อความรู้สึกของหล่อนที่หลับตาปี๋ พยายามต่อสู้กับความเสียว ใบหน้าบิดเบ้ทรมาน สะบัดไปมาราวจะขาดใจ หากยิ่งเร่งเร้าให้ยามหื่นลงมือปาดลิ้น เบิร์นเลียร่องสวาทที่