ใช้ลิ้นนะ

“ฮึก...ท-ทำไมฉันต้องครางด้วย!” ชมพูทำแข็งขึงวางมือดันอกกว้างไม่ใกล้ขยับแนบชิด

“ฉันอยากแน่ใจ”

“แน่ใจอะไร?”

“แน่ใจว่าเสียงที่ฉันได้ยินก่อนหน้านี้ ใช่เสียงของเธอจริง ๆ รึเปล่า?” เขาบอกพร้อมกับหลี่ตามองจับพิรุธ

“ฉันไม่รู้ว่านายตั้งใจจะพูดอะไรกันแน่” ชมพูยังคงปากหนัก เซนจึงไม่ต้องการต่อความยาวสาวความยืดอีกต่อไป

เซนปล่อยชมพูให้เป็นอิสระ เขาจัดแจงดึงกางเกงในของชมพูกลับเข้าที ก่อนผายมือให้เพื่อนร่วมชั้นเดินออกจากห้องน้ำไปโดยไม่ขัดขวาง

ในขณะที่ชมพูเดินรีบเดินลงบันไดลงมาชั้นล่าง เธอคิดว่าเซนคนเลิกแกล้งเธอแล้ว แต่เซนที่เดินไล่หลังมาไม่ได้คิดเช่นนั้น ก่อนที่ชมพูจะเดินวนลงบันไดไปถึงชั้นหนึ่ง เด็กหนุ่มตัวสูงได้รั้งแขนคนตัวบางไว้ ก่อนที่จะพากันหายเข้าไปหลังบานประตูห้องพยาบาลที่ร้างผู้คน

“จะแกล้งอะไรอีก! ...”

เขามั่นใจว่าชมพูอยู่ในห้องนั้น และรู้เห็นเรื่องราวความลับทั้งหมดของพวกเขาแน่นอน แต่เมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมเปิดปากสารภาพ ก็คงต้องใช้วิธีอื่นคาดคั้นเอาคำตอบ

“ฉันต้องการฟังเสียงครางของเธอ...” เซนบอกหน้าตาย

“อะไรนะ นายบ้าไปแล้วรึไง!”

เซนไม่ได้สนใจคำถามของชมพูที่กำลังตกใจกับสถานการณ์ที่เขาสร้างขึ้น เขาเอื้อมมือลากฉากพลาดสติบังกั้นสายตา มาปิดล้อมเตียงพยาบาลด้านในสุดที่พวกเขาอยู่

แกร็กกกกกก แกร็กกกกก

ฉากบังตาของเตียงพยาบาลด้านในสุดถูกดึงมากั้นสายตาคนนอก ชมพูถูกดันลงเตียง โดยมีเซนปีนขึ้นมาอยู่ร่วมเตียงกับเธอ

เขาถอดรองเท้าให้ชมพู เช่นเดียวกับที่ใจดีช่วยถอดกางเกงในตัวจิ๋วออกจากวงขาเรียว

“รองหัวหน้าห้อง ฉันอยากทำให้เธอคราง”

เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาพูดคำนี้ออกมาหน้าตาเฉย ขณะที่ชมพูกำลังอึ้งทำตัวไม่ถูก เซนฉวยจังหวะนั้นจับขาของชมพูให้กางออก

“อย่า ไม่ได้นะ— อย่าทำแบบนี้ อย่าจ้องนะ”

ชมพูหลับตาปี๋นอนตัวเกร็ง จะหุบขาก็หุบไม่ได้เพราะเซนนั่งแทรกตรงกลางขวางทางอยู่ เธอจึงรีบกางฝ่ามือยกปิดส่วนสงวนของตนไว้เพราะอายเกินกว่าจะให้เขาจ้องมองมัน

แต่มือของเซนที่แข็งแรงกว่าเอาชนะแรงมือของเธอ เขาดึงมือชมพูออกห่างจากตำแหน่งนั้น แล้วใช้สายตาคมจ้องมองส่วนสงวนของเพื่อนสาวร่วมห้องก่อนยกยิ้มอย่างพึงพอใจกับสิ่งที่เห็น

“สวยมาก~”

เจ้าของเสียงทุ้มต่ำกล่าวชมอย่างตรงไปตรงมา แต่คำพูดที่ซื่อตรงไม่หมกเม็ด ทำเอาเจ้าของสิ่งที่เขาเพิ่งชมเบือนหน้าหนี ตอนนี้หน้าของชมพูแดงก่ำไปถึงหู เธออายจนต้องยกมือปิดหน้า

ถ้าเขาชมว่าเธอหน้าสวยจะไม่ว่าสักคำ แต่นี่....!

“น่าเกลียด! พูดออกมาได้ยังไง!” เธอตำหนิเสียงอู้อี้

“ก็ xี เธอสวย ชมหน่อยไม่ได้เหรอ” คนนิสัยไม่ดีแถมปากเสียยอกย้อน

“หยาบคาย! ลามก! คนโรคจิต!”

“ทำเป็นดัดจริต คำพูดพวกนี้มันก็ของจริงป่ะวะ? ทำมาเป็นทนฟังไม่ได้ มันก็ไม่ต่างกันหรอกมั้งกับเธอน่ะ....”

“อะไร?...”

“เพราะเธอเองก็โรคจิตเหมือนกัน ที่ไปอยู่ในห้องน้ำ แล้วแอบดูคนข้างห้องมีอะไรกันจนมีอารมณ์ร่วม ถึงขั้นต้องช่วยตัวเองให้เสร็จ” เซนเผยสิ่งที่เขาคาดเดาซึ่งค่อนข้างตรงเสียจนคนฟังรับไม่ได้ เพราะแทงใจดำจนน่าอาย

“ไม่! อย่าพูดแบบนั้น! นายพูดอะไร ฉ-ฉันไม่รู้เรื่อง ฉันไม่ได้อยากทำอย่างนั้น นายอย่ามากล่าวหากันพล่อย ๆ อึก อื้ออ...อ-อย่านะ...”

เซนไม่ยอมให้ชมพูได้เถียง เขาฉวยโอกาสสอดนิ้วนิ้วกลางแทรกตัวเข้าไปในช่องทางที่คับแคบและร้อนผ่าวของชมพูได้สำเร็จ

“ข้างในนี้ร้อนมาก แน่นด้วย...” เขาบรรยายในสิ่งที่ชมพูละอายใจที่จะฟัง

“อย่า อย่าทำแบบนี้….”

“บอกอย่า แต่แฉะขนาดนี้แล้วอ่ะนะ~” เขาย้อนถามพร้อมกับขยับนิ้วเข้าออกช่องสาวสีสวยไร้ตำหนิตรงหน้า ที่น่าเอ็นดูเสียจนเซนเผลอกลืนน้ำลาย

‘นี่มันอะไรกัน...ฉันกำลังถูกเซนใช้นิ้วช่วย...?!’

เมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้ เธอเพิ่งจินตนาการว่าถูกนิ้วของเซนช่วยทำเรื่องอย่างว่าจนเสร็จไปหมาด ๆ ชมพูไม่อยากเชื่อเลยว่าตอนนี้นิ้วจริง ๆ ของเซนกำลังแทงสอดเข้ามาในตัวของเธออยู่

นิ้วของเซนใหญ่และยาวกว่านิ้วของชมพูมาก จนรู้สึกแน่นตึงและวูบวาบมากเช่นกัน

ชมพูยกมือปิดปาก หายใจหอบแรงจนอกสะท้าน เมื่อถูกนิ้วมือของเซนเล่นรักอยู่ที่ช่องทางเสียว เพราะเขาทำเก่งกว่าเธอมาก ไม่ว่าแตะตรงจุดไหนชมพูก็ทำร้อนวูบวาบจนขนลุกไปทั้งตัว เขารู้ทุกจุดราวกับมีตาอยู่ที่นิ้วมือ ตอนนี้ชมพูเข้าใจแล้วว่ารุ่นน้องคนนั้นรู้สึกเช่นไร

จากที่เคยฝืดเคืองหลังถูกเซนเร้าเพียงไม่นาน จุดซ่อนเร้นที่ไม่เคยถูกผู้ชายคนไหนรุกล้ำก็เริ่มชื้นแฉะจากน้ำมือของเซน แม้อายแต่ชมพูก็ควบคุมตัวเองได้แย่มาก

ชมพูไม่อยากยอมรับว่าตัวเองกำลังรู้สึกดีมาก ๆ ตอนที่เซนใช้นิ้วทำอะไรแบบนี้ให้เธอ

แต่เวลานี้ ที่นี่...สิ่งที่เคยได้ยินจากห้องนั้น มันกำลังเกิดกับตัวของชมพูแล้วในตอนนี้

อย่างไรก็ตาม

นอกจากตรงหว่างขาที่แสนอ่อนไหว เซนก็ไม่ได้แตะต้องร่างกายส่วนใดของชมพูอีก

ชมพูไม่เข้าใจว่าเขาทำไปเพื่ออะไร

เขาทำกับว่าเธอเป็นของเล่น ที่เขาเล่นเพื่อทดสอบอาการ เหมือนเขาแค่อยากจะเอาชนะเธอ เพราะเขาอยากได้ยินเสียงครางที่ชมพูเคยหลุดปากออกมาในห้องน้ำนั้น

หากเธอหลุดครางเสียงหวั่นไหวแบบนั้นในตอนนี้ เขาคงรู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นผู้มีชัยเหนือเธอเป็นแน่

ด้วยนิสัยขี้แกล้ง เซนก็คงแค่อยากแกล้งเพื่อสั่งสอนและเอาชนะชมพูก็เท่านั้น

แต่ชมพูไม่ต้องการให้เขาได้ใจไปมากกว่านี้

“อึก...อื้อ...” แม้ร่างอ่อนระทวยมากเพียงใด แต่ชมพูก็ยังเก็บแรงไว้กักกลั้นเสียงครางของตนไว้

เซนพยายามใช้นิ้วที่สอง ทว่าสอดเข้ามาพร้อมกันไม่ได้

“เจ็บ...เซน เราเจ็บ...อย่า ไม่เอา อึดอัด...” ชมพูหน้านิ่วดันนิ้วมือของเซนออกไปจากตัว

“นะ...นี่เธอ...อย่าบอกนะว่า...ยังไม่เคย?” เซนเลิกคิ้วทำหน้าฉงนเหมือนไม่อยากเชื่อ

ทว่าเขาก็ไม่ได้แปลกใจกับคำตอบที่ได้รับ...

เพราะเด็กเรียนอย่างยัยรองหัวหน้าห้อง จะไปเคยมีอะไรกับใครที่ไหนกัน อันที่จริงหน้าตาก็น่ารักอยู่หรอก แต่สำหรับชมพู เธอ ‘จืดชืด’ ‘มืดมน’ เกินไปในสายตาของเซน

แม้ที่ผ่านมาจะมองว่าอีกฝ่ายจืดสนิท แต่มันน่าทึ่งที่ความจืดชืดไร้เดียงสาของยัยนี่ กลับทำให้เขา ‘คึกคัก’ ยิ่งกว่าตอนที่ทำกับรุ่นน้องอีกคนซะอีก

พออีกฝ่ายกัดฟันเฉลยว่าไม่เคยผ่านมือใครมาก่อน เซนไม่ปฏิเสธว่าความคิดที่อยากจะเอาชนะ และอยากแกล้งด้วยการผู้ชายคนแรกของยัยนี่ มันผุดขึ้นมาในหัวของเขาอย่างไม่ตั้งใจ

ชมพูไม่กล้ามองหน้าเซน ก่อนหน้านี้มีจังหวะหนึ่งที่สายตาเหลือบเห็นว่าเป้ากางเกงของเขาตุงอย่างเห็นได้ชัด เธอจึงรู้ว่าคนหื่นกามอย่างเซนเองก็เริ่มมีอารมณ์แล้วเหมือนกัน

เขาจะเอาไอ้นั่นของเขา ใส่เข้ามาในตัวเธอมั้ยนะ...

นั่นเป็นคำถามงี่เง่าที่แทรกเข้ามาหัวของชมพูชั่ววูบหนึ่ง

“ใช้ลิ้นนะ...”

เป็นคำพูดที่ไม่รู้ว่าเป็นประโยคบอกเล่าหรือคำถาม ชมพูไม่มีโอกาสได้ตอบรับหรือปฏิเสธ เพราะเมื่อสิ้นสุดประโยคเซนก็ค่อย ๆ โน้มกายก้มหน้าเข้ามาแนบชิด