บทที่4

เสียงรถหรูเลี้ยวเข้ามาจอดภายในเขตรั้วของบ้านหลังใหญ่ทำให้คุณหญิงแสงมณีกับผู้เป็นสามีถึงกับต้องหันมองหน้ากัน ทั้งคู่ต่างพากันลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินไปต้อนรับแขกผู้มาใหม่ ใบหน้าของทุกคนเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มยามเมื่อได้พบเจอกัน

"สวัสดีค่ะคุณศจี ดีใจจังเลยค่ะที่เราสองคนได้พบเจอกันอีกครั้ง"

"ดิฉันก็ดีใจเหมือนกันค่ะคุณแสง"สองสาวรุ่นราวคราวเดียวกันเอ่ยทักทายด้วยความสนิทสนมตามประสาคนรู้จักกันมานาน เช่นเดียวกับสองเพื่อนซี้คู่สนิทซึ่งกำลังยืนพูดคุยทักทายตามประสาเพื่อนรักที่คบหากันมาตั้งแต่สมัยมัธยม

"ไม่เจอกันนานยังดูดีเหมือนเดิมเลยนะมึง"คุณธำรงเอ่ยทักทายเพื่อนสนิทอย่างคุณแสนชัยด้วยความเป็นกันเอง

"ของแบบนี้มันแน่นอนอยู่แล้ว ว่าแต่กู มึงก็ยังดูดียังหนุ่มยังแน่นไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ"

"คนอย่างกูไม่ยอมแก่ง่าย ๆ หรอก"ฝ่ามือไหล่ตีลงบนไหล่ของเพื่อนสมัยเรียนเบา ๆ นัยน์ตาสีดำสนิทเหลือบหันไปมองเห็นเด็กสาวดูน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับบุตรชายกำลังยืนยิ้มกริ่มอยู่ด้านหลังของเพื่อนสนิทซึ่งเขาเองก็รู้จักเด็กสาวคนนี้เพราะได้พบเห็นอยู่บ้างบางครั้งยามเมื่อเขาแวะไปเยี่ยมเยียนเพื่อนสมัยเรียนที่บ้าน

"อ้าวหนูดอกฟ้า ยืนทำอะไรตรงนั้นอยู่ล่ะลูก เดินเข้ามายืนตรงนี้เดี๋ยวก็โดนน้ำค้างไม่สบายเอาเสียหรอก"

หญิงสาวมีใบหน้าอ่อนเยาว์แสนสวยผมยาวดำขลับนุ่มสลวยกระจายเต็มแผ่นหลัง ยามเมื่อเธอยิ้มให้ไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็ต้องใจละลายยามเมื่อได้พบเห็น เธอเป็นดั่งเช่นดอกฟ้าที่ใคร ๆ ต่างพากันหมายปองและอยากจะครอบครองเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียว นิสัย น่ารัก อ่อนน้อมถ่อมตน รู้จักเคารพผู้ใหญ่ ทำให้สองสามีภรรยาของบ้านหลังนี้อยากได้'ดอกฟ้า'ลูกสาวของเพื่อนสนิทพ่วงด้วยหุ้นส่วนใหญ่มาเป็นลูกสะใภ้

"สวัสดีค่ะคุณลุงคุณป้า"น้ำเสียงอ่อนหวานชวนน่าฟังดังขึ้น ฝ่ามือเรียวทั้งสองข้างยกขึ้นพนมไหว้ตามฉบับสาวชาวไทยถูกอบรมสั่งสอนมาเป็นอย่างดี

"สวัสดีจ้ะหนูดอกฟ้า ป้าคิดถึงหนูที่สุด"คุณหญิงแสงมณีเดินปรี่เข้าไปหาตัวของหญิงสาว ทุกอย่างที่รวมอยู่ในตัวของดอกฟ้ามันทำให้คุณหญิงแสงมณีรู้สึกปลื้มปริ่มเป็นอย่างมาก และอยากจะได้มาเป็นลูกสะใภ้ ซึ่งเรื่องนี้ทางครอบครัวทั้งสองได้มีการพูดคุยกันไว้ก่อนหน้านี้ ซึ่งทุกคนต่างพากันเห็นดีเห็นงามเมื่อครอบครัวใหญ่ทั้งสองจะได้เป็นทองแผ่นเดียวกัน

"หนูก็คิดถึงคุณป้าเหมือนกันค่ะ ว่าแต่ช่วงนี้ดูคุณป้าสวยงามเปล่งปลั่งขึ้นนะคะ แสดงว่าคุณลุงต้องดูแลคุณป้าเป็นอย่างดีแน่นอนเลย"

"เด็กคนนี้ช่างปากหวานเสียเหลือเกินจริงไหมคะคุณธำรง"คุณหญิงแสงมณีเอ่ยชมว่าที่ลูกสะใภ้ด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน ใบหน้าประดับไปด้วยรอยยิ้มกว้าง

"คุณหญิงของกูดูจะปลื้มลูกสาวมึงมากขนาดนี้ สงสัยก็คงต้องรีบไปสู่ขอหนูดอกฟ้าให้กับเจ้าราชาลูกชายของกูเสียแล้วสิ"คุณธำรงพูดออกมาเมื่อได้เห็นปฏิกิริยาอาการปลื้มลูกสะใภ้อย่างออกนอกหน้าของภรรยา

"ว่าแต่ลูกชายของมึงไปไหนเสียล่ะ ตั้งแต่กูมายังไม่เห็นลูกชายของมึงเลย"

"พอดีว่า"ก่อนคุณธำรงจะเอ่ยตอบอะไรออกไป เสียงเครื่องยนต์ของซูเปอร์คาร์ก็ขับดังเข้ามาใกล้ ก่อนที่จะมีรถแลมโบกินีสีดำเลี้ยวเข้ามาจอดเทียบข้างกับรถของครอบครัวเพื่อนสนิท

"นั่นไง เจ้าราชาลูกชายของกูมาพอดีเลย"ทั้งหมดต่างพากันหันกลับไปมองชายหนุ่มผู้มีรูปหน้าอันแสนหล่อเหลาร่างสมส่วนตามฉบับชายไทยสูงกว่าหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตรเปิดประตูลงจากรถเดินเข้ามาหาผู้เป็นบิดาและมารดาแต่ก็ยังไม่วายชะเง้อมองสายตามองหาร่างของแฟนสาว

"นี่ค่ะ ตาราชา ลูกสาวคนเดียวของดิฉัน"คุณหญิงแสงมณีเดินเข้าไปหยุดยืนอยู่ข้างกายของลูกชาย พร้อมกับแนะนำตัวบุตรชายด้วยน้ำเสียงร่าเริงให้ทุกคนได้ทราบ

"ราชาลูกรัก นี่คือคุณน้าแสนชัยกับคุณน้าศจีทั้งสองเป็นเพื่อนสนิทของคุณพ่อกับแม่ และยังเป็นผู้ร่วมถือหุ้นกับบริษัทของเราด้วยนะ"

"สวัสดีครับคุณน้าแสนชัย สวัสดีครับคุณน้าศจี"ราชารีบเอ่ยกล่าวสวัสดีพร้อมกับยกมือไหว้ สายตาของทั้งสองมองราชาด้วยความพึงพอใจ แม้น้อยครั้งจะได้เห็นชายหนุ่มผู้นี้แต่อย่างน้อยก็พอรู้จักนิสัยใจคอจากการบอกเล่าของผู้เป็นเพื่อนบ้าง

"ราชา แม่มีใครบางคนอยากจะแนะนำให้ลูกรู้จักและทำความสนิทสนมกันเอาไว้

"ใครเหรอครับคุณแม่"

"นี่คือหนูดอกฟ้า ทำความรู้จักกันเอาไว้สิราชา"ราชาหันไปมองหญิงสาวข้างกายของผู้เป็นมารดาซึ่งดูแล้วน่าจะอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเขา 

"สวัสดีค่ะคุณราชา ดิฉันชื่อดอกฟ้านะคะ"

"สวัสดีครับ"ราชายกมือรับไหว้ด้วยความงงงวยว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน ทำไมแม่ของเขาถึงได้ดูสนิทสนมกันเหลือเกิน

"ทำไมเรียกพี่ราชาเขาแบบนั้นหนูดอกฟ้า เรียกพี่ราชาแม่ดูว่ามันเหมาะสมมากกว่านะ ส่วนราชาก็เรียกหนูว่าน้องดอกฟ้าแม่ว่ามันเข้ากันดีที่สุด"ดอกฟ้าหันไปมองหน้าผู้เป็นมารดาของตัวเองเพื่อขอคำปรึกษา

"อายุก็ไม่ได้ห่างกันมาก เรียกพี่ราชาดีกว่านะลูก"

"ค่ะ พี่ราชา"ในเมื่อทุกคนต่างพากันเห็นดีเห็นงามไปในทางเดียวกัน ดอกฟ้าก็ไม่ได้คัดค้านอะไรและดูเหมือนว่าความรู้สึกของเธอมันก็ต้องการแบบนี้เช่นเดียวกัน

"ถ้ามากันพร้อมหน้าพร้อมตาแล้วเราเข้าไปด้านในกันดีกว่า ตอนนี้แม่บ้านคงเตรียมอาหารกันเสร็จแล้ว"ประมุขของบ้านเอ่ยชวนแขกคนสนิท คุณธำรงเดินขนาบข้างกับเพื่อนสนิทนำไปก่อน ตามด้วยคุณหญิงแสงมณีกับคุณหญิงศจีเดินตามไปติด ๆ 

"เชิญครับน้องดอกฟ้า"ราชาผายมือให้ลูกสาวของเพื่อนพ่อและแม่ให้เดินเข้าไปก่อน ซึ่งดอกฟ้าก็เดินตามเข้าไปในบ้านอย่างโดยดีแต่ก็ไม่วายหันกลับมามองราชาอีกครั้ง

'ทำไมนะ ทำไมเพียงแค่ได้เห็นหน้าเขาแค่เพียงครั้งแรกหัวใจของเธอก็เต้นแรงขนาดนี้นะดอกฟ้า'