ได้เวลาใช้หนี้(2)

เขาเปิดประตูห้องเข้ามาก่อนเห็นว่าโสรญานั้นหลับไปแล้ว หญิงสาวนอนอยู่ที่โซฟา ร่างกายคุดคู้เพราะความหนาวเย็น

ชายหนุ่มสะกิดที่แขนของเธอ ทำให้หญิงสาวลืมตาตื่นขึ้นมา โสรญาสะดุ้งก่อนจะลุกพรวดขึ้นนั่งและมองไปรอบๆด้วยความงุนงง

“คะ คุณ”

“ตื่นมาก็ดี ได้เวลาทำงานแล้ว”

หญิงสาวไม่เข้าใจ เธอขยับถอยในขณะที่ชายหนุ่มสาวเท้าเข้ามาใกล้ เขารั้งเอวบางเอาไว้ก่อนกระซิบข้างหูเธอแผ่วเบา

“เธอคิดว่าฉันพาตัวเธอมาเพื่อให้กินอยู่สุขสบายงั้นหรือ”

ชายหนุ่มเอ่ยถามพลางกระตุกยิ้ม เขาเสียเงินมากมายขนาดนั้นไม่ใช่เพราะต้องการซื้อเธอมาประดับบ้าน โสรญาจะต้องชดใช้หนี้สินที่พ่อของเธอสร้างเอาไว้

หญิงสาวขัดขืนสุดกำลัง แม้ว่าชายหนุ่มจะพยายามข่มขู่แต่เธอก็ไม่สนใจ สุดท้ายแล้วเขาจึงยอมใช้ไม้อ่อนเพื่อสยบเธอ

“ถ้าเธอยอมนอนกับฉัน ฉันสัญญาว่าจะปล่อยเธอไป”

หญิงสาวชะงัก เมื่อคิดว่านี่คือหนทางเดียวที่จะทำให้เธอนั้นหลุดพ้นไปจากที่นี่ได้จึงตัดสินใจรับข้อเสนอของชายหนุ่ม

แผ่นหลังบางสัมผัสพื้นเตียงขณะที่ร่างสูงคืบคลานเข้ามาทาบทับ ทั้งสองสบตากันก่อนที่ชายหนุ่มจะโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ ทันทีที่ริมฝีปากสัมผัสหัวใจหญิงสาวก็สั่นไหวรุนเเรง

เธอสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อบางสิ่งบางอย่างแทรกผ่านเข้ามาในร่างกาย มือทั้งสองข้างขยำผ้าจนยับยู่ยี่ ใบหน้าสวยมีเม็ดเหงื่อผุดพรายขณะที่ร่างบางสั่นคลอนไปตามเเรงของคนด้านบน

หญิงสาวไม่เคยได้สัมผัสอารมณ์รักมาก่อน เธอแทบขาดใจกับทุกสัมผัสที่ชายหนุ่มนั้นมอบให้ มาวินสูดดมกลิ่นกายสาวอย่างหลงใหล เขาขบเม้มทั่วทั้งร่างกายเธอเพื่อตีตราประทับ

โสรญาหยัดกายโอบกอดชายหนุ่มแน่น เมื่อความรู้สึกบางอย่างแล่นผ่านช่องท้องน้อยเธอไป หญิงสาวครวญครางเก็บอารมณ์ไม่อยู่ เธอทิ้งตัวก่อนหอบหายใจด้วยความเหนื่อย

“ดะ เดี๋ยว คุณจะทำอะไร ว๊าย!”

ร่างบางถูกช้อนขึ้นก่อนที่มาวินนั้นจะพาเธอเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำ บทรักครั้งที่สองได้เริ่มต้นขึ้น แม้แต่สายน้ำชุ่มฉ่ำก็ไม่สามารถหยุดความร้อนรุ่มในตัวของคนทั้งสองได้ หญิงสาวไม่เคยรู้สึกว่าวาบหวามขนาดนี้มาก่อน ทั้งยังเผลอเรียกร้องเรื่องน่าอายจากชายหนุ่มหลายต่อหลายครั้ง

มาวินยึดสะโพกเล็กแน่นก่อนที่เขานั้นจะปลดปล่อยความรักฝังไว้ในร่างกายส่วนลึกของเธอ หญิงสาวหมดแรงขาอ่อนจนล้มพับ โชคดีที่ชายหนุ่มนั้นรั้งตัวเธอไว้ได้ทัน

“ฉันไม่ไหวแล้ว”

หญิงสาวเอยด้วยน้ำเสียงอ่อนระโหย ใบหน้าและเนื้อตัวแดงก่ำ มาวินกระตุกยิ้มก่อนที่เขาจะสั่งเธอให้ล้างเนื้อล้างตัว

“รีบๆอาบน้ำซะแล้วขึ้นไปนอนกับฉันบนเตียง”

ชายหนุ่มกล่าวอย่าอารมณ์ดีก่อนจะเดินออกไป หญิงสาวทรุดนั่งลงที่ชักโครก ก่อนที่เธอจะมองสำรวจร่างกายตัวเองและพึมพำเสียงแผ่วเบา

“คนป่าเถื่อน!”

เขาเล่นฝากรอยรักไว้มากมายขนาดนี้ เธอจะกล้าออกไปข้างนอกได้ยังไง หญิงสาวอยากจะร้องไห้

เธอพยายามใช้สบู่ถูตัวทำความสะอาดร่างกายหวังจะลบร่องรอยเหล่านี้ แต่ก็เปล่าประโยชน์

หลังจากที่อาบน้ำเสร็จแล้วเธอก็เดินออกมาพร้อมผ้าขนหนู 1 ผืน หญิงสาวเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าก่อนจะถอนหายใจยาวออกมาเป็นครั้งที่ร้อย

ดูเหมือนว่ามาวินนั้นจะชอบชุดวาบหวิวแบบนี้ซะเหลือเกิน ถึงได้ซื้อมาแขวนไว้เต็มตู้แบบนี้

หญิงสาวหลับหูหลับตาเลือกก่อนจะสวมใส่ และนั่งลงบนเตียงก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างมาเฟียหนุ่ม ด้วยความอ่อนเพลียเธอจึงหลับลงอย่างง่ายดาย