บทนำ 3

“คะ คุณคิดจะทำอะไร” ริมฝีปากบางเปล่งถามด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก ดวงตากลมโตมองคนตรงหน้าอย่างไม่ไว้ใจเมื่อเห็นสีหน้าเจ้าเล่ห์ของเขา

ตอนนี้ความรู้สึกปั่นป่วนที่เกิดขึ้นกับร่างกายดูเหมือนว่าจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆและเป็นอะไรที่เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อนในชัวิต จนอดคิดไม่ได้ว่าตัวเองอาจจะแพ้แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป

“คุณไม่เก่งถึงขนาดทนมันได้หรอก” ชายหนุ่มที่ผ่านประสบการณ์มาอย่างโชกโชนมองอาการของเธอปราดเดียวก็รู้แล้วว่าหญิงสาวโดนยานั่นเล่นงานเหมือนกัน และไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่สามารถทนฤทธิ์เดชของมันได้อย่างแน่นอน

“...” คิ้วเรียวงามเลิกขึ้นเป็นสัญลักษณ์คำถาม ตอนนี้เธอไม่เข้าใจอะไรเลย แม้แต่ความปั่นป่วนภายในร่างกายที่เป็นอยู่ มันรู้สึกทรมานเหมือนต้องการอะไรบางอย่าง ที่เธอเองก็ไม่สามารถรู้ได้ว่ามันคืออะไร

“ร้อนใช่มั้ยล่ะ หืม?” เขาถามพร้อมกับต้อนเธอจนแผ่นหลังของร่างเล็กสัมผัสกับผนังห้องและไม่สามารถหลีกหนีไปไหนได้ ใบหน้าหล่อเหลาค่อยๆ โน้มเข้าใกล้คนที่ยืนประหม่าอยู่จนรู้สึกถึงลมหายใจของกันและกัน

หญิงสาวรีบหันหน้าหนีพร้อมกับพยายามเอาตัวเองออกจากวงแขนของคนตรงหน้า แต่ดูเหมือนว่าชายหนุ่มจะไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ

ดารินตัดสินใจรวบรวมความกล้าแล้วเผชิญหน้าอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ทว่าเมื่อเห็นใบหน้าของเขาที่อยู่ใกล้จนแทบจะแนบชิดกันนั้น กลับทำให้เธอรู้สึกราวกับต้องมนต์สะกด ชายหนุ่มคนนี้หล่อเหลาราวกับหลุดออกมาจากเทพนิยายที่เธอเคยอ่าน

ภาคินัยเห็นสีหน้าและจังหวะการกลืนน้ำลายของเธอก็รีบใช้ริมฝีปากขบเม้มไปที่ติ่งหูเธอเบาๆอย่างถือวิสาสะ ร่างเล็กรู้สึกขนกายลุกซู่อย่างไม่อาจห้ามได้ เขาเห็นอาการของเธอก็ยิ่งชอบใจจึงไม่ปล่อยให้เสียเวลา มือใหญ่เลื่อนไปรั้งท้ายทอยแล้วประกบริมฝีปากลงไปอย่างอุกอาจพร้อมมอบสัมผัสร้อนแรงและแสนวาบหวามให้แก่เธอ

ร่างเล็กอ่อนระทวยจนแทบจะลงไปกองกับพื้นยังดีที่คนตัวโตกว่าประคองเธอไว้แน่น ตอนนี้ร่างกายของทั้งสองรู้สึกทรมานเพิ่มขึ้นอีกเป็นเท่าทวีคูณ

หลังจากสติที่ถูกกลืนหายไปของเธอกลับมาอีกครั้งก็พยายามผลักเขาให้ออกห่างจากตัว จิตใต้สำนึกบอกว่าไม่อยากให้มันลงเอยแบบนี้ แต่ร่างกายกลับให้ความร่วมมือและตอบสนองทุกสัมผัสของเขาอย่างน่าอาย

“อย่าปฏิเสธเลย คุณก็ต้องการมันเหมือนกัน” ชายหนุ่มมองใบหน้าหวานที่ขึ้นสีแดงระเรื่อแล้วจู่โจมเธอด้วยรอยจูบอีกครั้งซึ่งเป็นสัมผัสที่ต่างจากครั้งแรก และครั้งนี้เธอกลับไม่ขัดขืนแม้แต่น้อย แถมยังจูบตอบเขาอย่างเงอะงะ ราวกับไม่ประสีประสา สร้างความแปลกใหม่ให้ชายหนุ่มได้เป็นอย่างดี

“อื้ม หวาน!” เขาถอดถอนริมฝีปากออกจากเรียวปากเล็กแล้วยกยิ้มอย่างพึงพอใจ

ตอนนี้เธอไม่สามารถควบคุมความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของตัวเองได้อีกแล้ว นอกจากปล่อยให้ร่างกายเป็นไปอย่างที่ควรจะเป็น

กลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ไม่ใช่น้ำหอมจากตัวเธอยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ดิบเถื่อนในกายของเขาให้พลุ่งพล่าน

ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ไปยังซอกคอและเส้นผมหอมกรุ่นพร้อมกับสูดกลิ่นมันเข้าปอดอย่างแรงด้วยความกระหาย มือของเขาค่อยๆ รูดซิปด้านหลังชุดเดรสของเธอลงมาโดยหญิงสาวไม่ทันได้ตั้งตัว

เนินอกอิ่มโผล่พ้นออกมาจากเกาะอกที่เธอสวมอยู่ยิ่งเป็นแรงกระตุ้นให้เขารีบจัดการชุดของเธอให้พ้นสายตา ร่างกายขาวนวลเนียนที่มีแต่เกาะอกกับแพนตี้สีครีมตัวน้อยๆปกปิดอยู่ทำให้คนที่มองต้องกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่

ไม่รู้ว่าด้วยฤทธิ์ยาหรืออะไร ทว่าหญิงสาวกลับไม่มีความเคอะเขินแม้แต่น้อย รู้แค่ว่าทุกสัมผัสที่ชายหนุ่มมอบให้ล้วนทำให้เธอรู้สึกแปลกใหม่ ราวกับอยู่บนปุยเมฆนุ่มๆที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน

ไม่รอช้า เขารีบจัดการเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว กระทั่งเหลือแต่อันเดอร์แวร์สีขาวปกปิดความเป็นชายขนาดใหญ่ที่โป่งพองอย่างเต็มที่แล้วของเขา หญิงสาวมองแผงอกล่ำของคนตรงหน้าพร้อมกับหัวใจเต้นแรง

ร่างสูงรีบยกเธอขึ้นโดยให้ขาเรียวเกี่ยวรอบเอวไว้ แขนของเธอทั้งสองข้างคล้องคอเขาแค่เพียงหลวมๆ ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ลงไปยังอกอิ่ม จนเธอรู้สึกถึงความสยิวชวนขนลุกจนต้องแอ่นอกรับพร้อมกับเอนกายไปด้านหลัง

ชายหนุ่มอุ้มเธอเข้าไปในห้องที่มีเตียงสีดำวางเด่นอยู่กลางห้องพร้อมกับโยนร่างเล็กลงบนเตียงอย่างแรงโดยไม่กลัวว่าเธอจะเจ็บแม้แต่น้อย

แล้วขึ้นคร่อมเธอพร้อมกับซุกไซ้ซอกคอหอมอีกครั้ง ผิวกายขาวอมชมพูเมื่ออยู่บนเตียงสีดำและแสงไฟสลัวในห้องยิ่งขับผิวให้ดูโดดเด่น มือใหญ่ถอดเกาะอกของเธอออกจนก้อนเนื้อนุ่มนิ่มขนาดใหญ่สองก้อนปรากฏแก่สายตา ลิ้นร้อนค่อยๆ กระหวัดโลมเลียยอดถันสีชมพูอ่อนอย่างหยาบโลนพร้อมขบกัดมันอย่างหยอกล้อ

"อื้อ"เสียงหวานเปล่งออกมาอย่างทนไม่ไหว

ริมฝีปากหยักลึกกระตุกขึ้นอย่างชอบใจครั้นได้ยินเสียงของคนใต้ร่าง

ภาคินัยเคลื่อนตัวไปประกบจูบเธอครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างไม่รู้สึกเบื่อ มือใหญ่ไม่ปล่อยให้ว่างค่อยๆ เลื่อนลงเข้าไปในแพนตี้ตัวน้อยที่ปกปิดสามเหลี่ยมอวบอูมของเธอจนสัมผัสได้ถึงเส้นไหมนุ่มบางเบา นิ้วเรียวยาวค่อยๆ ส่งเข้าไปยังกลีบกุหลาบที่หลั่งหยาดน้ำหวานฉ่ำแฉะออกมาเป็นที่เรียบร้อยแล้วจนหญิงสาวสะดุ้งสุดตัว

"อ้าส์"

คิ้วหนาขมวดเข้าหากันอีกครั้ง เนื่องจากภายในของเธอตอดรัดนิ้วของเขาจนน่าใจหาย นิ้วเรียวยาวค่อยๆ ขยับเข้าออกเนิบนาบ จนคนที่นอนอยู่ต้องซู้ดปากแล้วเม้มเข้าหากันแน่นไม่ยอมเปล่งเสียงออกมาอีก

เขาเห็นอาการของเธอก็รีบลุกขึ้นถอดอันเดอร์แวร์ของตัวเองพร้อมกับเดินไปหยิบเกราะป้องกันในลิ้นชักหัวเตียงมาสวม แล้วเดินมาถอดแพนตี้ของเธอออก รีบจ่อแกนกายที่ทรมานอย่างขีดสุดไปยังกลีบกุหลาบเปียกชุ่ม เขาดันมันเข้าไปอย่างแรงแต่กลับต้องชะงักเมื่อความเป็นชายเข้าไปได้แค่ครี่งเดียวและรู้สึกถึงเนื้อเยื่อบางที่เขาพึ่งทำลายลงไป

"โอ๊ย จะ..เจ็บ"ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวเพราะความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกลางกายสาว เธอรู้ดีว่าตอนนี้อารมณ์ของตัวเองมันไปไกลถึงขั้นกล้ามีอะไรกับคนแปลกหน้าเสียแล้ว

“Fu*k!”เขาสบถออกมาอย่างหัวเสียแล้วรีบก้มลงไปประกบปากเธออย่างดูดดื่มพร้อมกับเล้าโลมใหม่อีกครั้ง เพื่อให้ร่างกายเธอมีความผ่อนคลายมากขึ้น ถึงแม้ว่าตอนนี้ร่างกายของเขาจะทรมานไม่ต่างกันก็ตาม

เขาค่อยๆ ดันแกนกายเข้าไปจนมิดในเวลาต่อมา จากนั้นก็เริ่มขยับสะโพกเบาๆ แล้วเพิ่มจังหวะป่าเถื่อนสลับกัน ชายหนุ่มใช้มือใหญ่บีบหน้าอกเธออย่างแรงจนแดงเป็นปื้น ลำคองามเต็มไปด้วยร่องรอยที่เขาทำไว้จนแดงเถือก

"อ้าส์"

เรียวขากระหวัดเกี่ยวเอวเขาไว้แน่น แม้จะรู้สึกเจ็บมากในตอนแรก แต่พอผ่านไปสักพักกลับมีความรู้สึกเคลิบเคลิ้มซึ่งสามารถลบล้างความเจ็บปวดก่อนหน้าให้มลายไปแทบจะหมดสิ้น ทว่าบางจังหวะเธอกลับรู้สึกจุกอย่างบอกไม่ถูก จนต้องเปล่งเสียงหวานออกมาเป็นการระบาย

เขามองใบหน้าหวานของคนใต้ร่างด้วยความหลงใหลโดยไม่รู้ตัว พร้อมกับกระแทกแกนกายเข้าออกแรงขึ้นเรื่อยๆ จนเธอต้องใช้มือเล็กดันหน้าท้องแกร่งของเขาเป็นเชิงปรามอยู่บ่อยครั้ง

"อื้อ อ้ะ!"

"โอ้ว"

กรามของเขาขบเข้าหากันแน่นด้วยความรู้สึกเสียวซ่านเมื่อภายในของเธอตอดรัดความเป็นชายของเขาถี่ยิบครั้งแล้วครั้งเล่า

อารมณ์ของทั้งสองกำลังจะถึงจุดปะทุในอีกไม่ช้า กระทั่งร่างเล็กเกร็งสะท้านนำไปก่อนเป็นที่เรียบร้อย เขาจึงเร่งจังหวะให้แรงขึ้นอีกเท่าตัว ไม่นานก็ปลดปล่อยตัวเองออกมาอย่างเต็มที่พร้อมกับซุกใบหน้าลงกับอกอิ่มแล้วหายใจเหนื่อยหอบ แต่มีหรือที่เขาจะพอแค่นี้เพราะกว่ายาจะหมดฤทธิ์ก็คงได้อีกหลายยกและมันอาจจะถึงเช้า!!