09 ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร

ร่างบางยืนนิ่งเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้าเป็นภาพที่เธอไม่ควรเห็น ดีแรคนั่งคลอเคลียอยู่กับผู้หญิงคนนึง พอได้เห็นเธอก็รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก

"นะ นาย คือฉันขอโทษนะ ตามสบายเลย" นิชาไม่รู้ว่าต้องปฏิบัติตัวยังไง เธอพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก ก่อนจะถอยตัวเดินออกมาจากห้อง VIP นั้น

"ไอ้เหี้ยแรค!" เตวันตวาดใส่คนตรงหน้าด้วยความตกใจ

"ปล่อยไปก่อน" ดีแรคบอกกับเพื่อนเสียงเรียบ "เธอจะไปไหนก็ไป"

"ค่ะ"

นิชารีบเดินลงมาด้านล่าง โดยที่ยังไม่ทันได้เอาของขวัญให้กับดีแรคเลย

"เป็นอะไรไป ทำไมลงมาเร็วจัง"

"มะ ไม่มีอะไร แกสั่งเครื่องดื่มหรือยัง"

"สั่งแล้ว เดี๋ยวก็คงมา"

"อ่อ"

เจนิสรู้สึกได้ถึงความผิดปกติของเพื่อนสนิท แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรออกไป เพราะกลัวว่ามันจะเป็นการตอกย้ำในสิ่งที่นิชากำลังเผชิญอยู่

"ขออนุญาตครับ เครื่องดื่มได้แล้วครับ"

"ขอบคุณค่ะ"

นิชาคว้าแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่พนักงานเสิร์ฟเพิ่งเอามาให้ทีเดียวหมดแก้ว ทำเอาเจนิสแปลกใจกับการกระทำของเพื่อนสาวมาก

"กินแบบนี้ไม่กลัวเมาเหรอ?"

"กินเหล้าก็ต้องเมาอยู่แล้ว กินแล้วไม่เมาจะกินทำไม"

"แกเป็นอะไรของแกยัยนิ ฉันไม่เคยเห็นแกเป็นแบบนี้เลยนะ"

"เปล่า ฉันไม่ได้เป็นอะไร"

"ฉันเป็นเพื่อนสนิทของแกนะ น้ำเสียงของแกแปลกไปฉันก็รู้แล้วว่าแกมีเรื่องไม่สบายใจ"

"..."

"เอาล่ะๆ ถ้าแกไม่สนิทใจที่จะบอกเรื่องพวกนั้นก็ไม่เป็นไร ฉันจะไม่บังคับแก"

"..."

ไม่ใช่ว่านิชาไม่อยากบอก แต่เธอไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นพูดจากตรงไหนก่อนดี ไม่รู้ว่าเรื่องนั้นมันมีความเป็นมายังไง บางทีอาจจะเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิดกันก็ได้ ถ้าเธอพูดออกไปแล้วกลายเป็นเรื่องใหญ่มีการเข้าใจผิดกันขึ้นมามันจะกลายเป็นเรื่องไม่ดีเอา

@ตกดึก

สองเพื่อนสนิทพากันประคับประคองกลับมาจนถึงคอนโดอย่างปลอดภัย ทว่าในห้องของนิชามีคนมารอเธออยู่แล้ว

"นายเข้ามาได้ยังไงอะ" เธอตั้งสติแล้วถามคนตรงหน้า

"ผมมีคีย์การ์ด" ดีแรคตอบ

"อ่อ จะมาแล้วทำไมไม่โทรบอกกันก่อนล่ะ"

"ผมโทรแล้วแต่พี่ไม่รับสาย"

"อ่อ สงสัยไม่ได้เปิดเสียง"

"ทำไมถึงกินจนเมาขนาดนี้"

"ไม่ๆ ฉันไม่ได้กินเยอะขนาดนั้นนะ กินไปนิดเดียวเอง ฉันเมาง่ายไง" นิชารีบแก้ตัวปาวๆ แต่ความเป็นจริงเธอยกเหล้าดื่มแก้วต่อแก้วติดต่อกันเลย สภาพก็เลยกลายเป็นแบบนี้

"ทำไมผมจะไม่รู้ เรื่องแค่นี้พี่โกหกผมได้เหรอ?"

"อือ...อึกเอิ้ก!!"

"..."

"อุ้ย! ขอโทษนะ"

"มานี่หน่อยสิ" มือแกร่งรั้งคนตัวเล็กให้มานั่งลงบนตักก่อนจะเลื่อนใบหน้าไปใกล้ๆ เธอ "พี่โกรธผมเหรอ?"

"โกรธเรื่องอะไร?"

"ตอนที่อยู่ในผับไง"

"เปล่านะ ไม่ได้โกรธเลย"

"ไม่ได้โกรธแล้วทำไมถึงกินหนักขนาดนี้?"

"..."

"แล้วพี่ไปหาผมที่นั่นทำไม"

"ไม่มีอะไรหรอก ก็เห็นนายไม่มาที่คอนโดหลายวัน คิดว่านายอยู่ที่นั่นก็เลยไปหา"

"อ่อ..."

"ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครเหรอ?"

"ถามแบบนี้พี่หึงใช่ไหม"

"เปล่าหึงสักหน่อย ก็แค่อยากรู้เฉยๆ ว่าเป็นใคร"

"เด็กในผับนั่นแหละ เพื่อนของผมมันเรียกมาให้"

"อ่อ..."

"จะบอกได้หรือยังว่าพี่ไปหาผมทำไม"

"นายคงลืมไปสินะว่าวันนี้เป็นวันเกิดของนาย ฉันไปซื้อของขวัญมาให้แล้วกะว่าจะเอาไปให้นายไม่คิดว่าจะเจอเซอร์ไพรส์ที่นั่น" นิชาพูดจบก็ทิ้งตัวลงบนบ่าแกร่ง พร้อมกับพึมพำตามประสาคนเมา

"เหอะ! นี่ผมลืมวันเกิดของตัวเองเหรอเนี่ย" ดีแรคพูดขึ้นพร้อมกับฉีกยิ้มกว้างออกมา

"นายจำไม่ได้เหรอ ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของนาย"

"ผมมัวแต่ยุ่งกับเรื่องแข่งรถน่ะ ก็เลยไม่ได้สนใจอะไร ไม่คิดว่าพี่จะจำได้"

"ฉันเห็นในบัตรของนายน่ะถึงรู้ สุขสันต์วันเกิดนะ ฉันไม่ได้ซื้อเค้กมาให้คิดว่านายน่าจะไม่ชอบของหวาน"

"แล้วพี่ซื้ออะไรให้ผมเป็นของขวัญล่ะ?"

"แหวนน่ะ ไม่รู้ว่านายจะชอบไหม"

"ชอบสิ"

"..."

"ขอบคุณมากนะ"

"อื้ม.."

"พี่ยังโกรธผมอยู่อีกหรือเปล่า เรื่องที่มีผู้หญิงมานั่งอยู่ข้างๆ ผม"

"ไม่หรอก ฉันเข้าใจ"

"ผมขอโทษนะที่ไม่ค่อยมีเวลาให้พี่เลย พี่เองก็เรียนหนักเหมือนกัน เหนื่อยมากใช่ไหม"

"ก็เหนื่อยอยู่"

"งั้นเรามาหาอะไรทำให้หายเหนื่อยกันไหม"

"ทะ ทำอะไร!?"

"..." ดีแรคยกยิ้มมุมปาก พร้อมกับเลื่อนมือเข้าไปใต้เสื้อยืดที่เธอสวมใส่อยู่ แล้วปลดตะขอเสื้อในของเธอออกอย่างชำนาญมือ

"นะ นาย.."

"นานแล้วนะที่เราไม่ได้มีอะไรกัน"

"แต่ว่า...ในห้องไม่มีถุงยางนะ"

"ผมซื้อมาแล้ว"

"อืม.."

นัยน์ตาดำขลับทอประกายร้อนแรงก่อนจะกดริมฝีปากได้รูปเข้าหาคนตรงหน้า จนเธอส่งเสียงร้องสั่นเครือผ่านลำคอเบาๆ

มือน่าเกรงขามเลื่อนไปมาภายใต้เรือนร่างงาม วินาทีนั้นก็ดึงอาภรณ์ของเธอออกหลุดหายไปจากร่างกาย

"พี่ทำนะ"

"อืม.."

หญิงสาวผละลุกออกมาแล้วจัดการกับอาภรณ์ของตัวเอง จากนั้นก็ขึ้นไปคร่อมอยู่บนตักของเขาอีกครั้ง

และทันใดนั้นชายหนุ่มก็หยิบกล่องถุงยางมาให้กับเธอ

"ทำไมนายไม่ใส่เองล่ะ"

"พี่ใส่ให้ดีกว่า"

"อืม.."

พริบตาเดียวเธอก็แกะกล่องถุงยางและฉีกเอาของด้านในมาสวมใส่เข้ากับกายแกร่งอย่างชำนาญมือ

ฝ่ามือเรียววางทาบลงบนหน้าตักแกร่งแล้วประคองตัวเองลุกขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะนั่งทับกายแกร่งลำยาวลงมาทีเดียวมิดลำ

"อื้ออ!!"

ใบหน้าคมสวยเหยเกเมื่อกายแกร่งลำยาวเข้าไปในร่องรักแล้ว ปลายหัวเหมือนโดนกับอะไรบางอย่างที่ทำให้เธอรู้สึกจุกจนต้องเม้มปากแน่น

"อืมมม..."

"จุกจัง.."

"คืนนี้ผมว่างแล้ว เราอยู่ด้วยกันทั้งคืนเลยนะ"

"อืม.."

เธอเองก็ไม่ปฏิเสธ เพราะไม่ได้เจอกับเขามานานแล้วเหมือนกัน

ตรับ! ตรับ! ตรับ!

เอวคอดโยกขยับขึ้นลงจนเกิดเสียงกระทบกัน

"อื้มม...รัดแน่นจังอ่าาาส์" ร่างกำยำส่งเสียงร้องครางกระเส่า พร้อมกับคลี่ยิ้มออกมาเล็กน้อย มองดูการกระทำของเธอที่แสนจะเซ็กซี่และเร่าร้อน

"ฉะ ฉันจะเสร็จ!"

"อื้ม...พร้อมกันนะ ซี๊ดด!!"

ฝ่ามือหนาประคองบั้นท้ายมนเอาไว้ก่อนจะกระแทกสวนขึ้นไปอย่างเน้นๆ พร้อมกับปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นผ่านเกราะป้องกันออกมา

ก่อนที่ร่างเพรียวจะทิ้งตัวลงซบบนหัวไหล่ของเขาด้วยความหมดแรง