09 เปิดตัว

@วันต่อมา

“อืม…” จีน่าลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ เพราะได้ยินเสียงกุกกักเหมือนกับว่ามีคนกำลังทำอะไรบางอย่างในห้องของเธอ “ใครให้เข้ามา”

เธอเอ่ยทักขึ้นเมื่อเห็นชัดเจนว่าใครคือคนที่เข้ามาอยู่ในห้องของเธอ

เมื่อวานเขาออกไปจากห้องของเธอแล้วนี่ ทำไมถึงยังเข้ามาในห้องของเธอได้อีก

“ตื่นแล้วเหรอ?”

“ออกไปจากห้องของฉัน!” เธอพูดเสียงแหบ ก่อนจะดีดตัวลุกขึ้นนั่งแล้วหยิบโทรศัพท์มานั่งเล่น

ทว่าข่าวที่ถูกปล่อยออกมามันหายไปเกลี้ยงไม่เหลือเลย

ไม่ต้องเดาเลยว่านี่เป็นฝีมือของใคร

“คุณลบข่าวเหรอ?”

“อืม…ตอนนี้รู้ตัวคนที่แอบไปถ่ายรูปเราแล้ว”

“ใคร?”

“มันสารภาพว่าถูกส่งมาอีกที จากคนชื่อดาหวัน”

“นังดาหวัน!” จีน่าสบถเป็นชื่อของผู้หญิงคนนึง ด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความโกรธที่สุด

“รู้จักกันด้วยเหรอ”

“ยิ่งกว่ารู้จักอีก ลูกน้องของคุณสืบได้มั้ยว่ามันอยู่ที่ไหน”

“กำลังสืบอยู่ ผู้หญิงคนนี้มีการเปลี่ยนที่อยู่บ่อย เปลี่ยนที่ทำงาน รวมถึงเปลี่ยนชื่อจริงด้วยก็เลยสืบได้ยาก”

“….”

“เคยมีปัญหากันเหรอ?”

“อืม…”

“พอจะบอกได้มั้ยว่าทำไมถึงมีปัญหากัน”

“เรื่องไร้สาระน่ะ”

“ฉันรู้ว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระสำหรับเธอ แต่ฉันอยากรู้ว่าสาเหตุมันมาจากอะไร เผื่อว่าจะมีประโยชน์กับการสืบด้วย”

“เรื่องผู้ชาย…ช่วงที่ฉันเข้าเรียนมหาลัยแรกๆ มีผู้ชายคนนึงมาตามตื๊อฉันแต่ฉันไม่ได้ชอบ ดาหวันชอบผู้ชายคนนั้นแต่เพราะไม่ถูกมองเธอก็เลยเกลียดฉัน แล้วเราก็ไม่ถูกกันตั้งแต่นั้นมา ข่าวฉาวๆ ที่ออกมาฉันก็รู้ว่ามันเป็นฝีมือของดาหวัน”

“นี่มันก็ผ่านมานานแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมยัง…”

“ดาหวันถูกไล่ออกเพราะทำเรื่อง…อนาจารในมหาลัย”

“ว่าไนะ”

“มีคนแอบไปเห็นว่าเธอแอบขายตัวในมหาลัย จนกระทั่งเรื่องพวกนี้รู้ไปถึงหูของฝ่ายปกครอง เธอก็เลยถูกไล่ออก แต่ดาหวันคิดว่าฉันเป็นคนทำเรื่องนี้ก็เลยเกลียดฉันเข้าไปใหญ่”

“….”

“หลังจากถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัย ก็ไม่เคยมีใครได้ข่าวของดาหวันอีกเลย”

“….”

“ถ้าตามตัวดาหวันเจอแล้วบอกฉันหน่อยนะ ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับดาหวันหน่อย”

“ได้สิ”

“ออกไปจากห้องของฉันได้แล้ว”

“ลงไปพร้อมกันสิ ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับพ่อแม่เธอแล้วก็เธอด้วย ทุกคนจะฟังได้ยินพร้อมกัน”

“เรื่องอะไร”

“ลงมาสิ ฉันจะไปรอด้านล่างนะ อยากให้ทุกคนรอนาน”

“….”

ดีกอนหันหลังเดินออกไปจากห้องของจีน่า ส่วนเธอก็ลุกไปทำธุระส่วนตัวตามปกติ ก่อนจะแต่งตัวแล้วเดินลงไปด้านล่าง

“ลงมาแล้วเหรอลูก”

“อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณแม่”

“จีน่า…”

“คุณมีอะไรจะพูดก็รีบพูดเลย ฉันไม่ชอบเสียเวลากับเรื่องไร้สาระ” เธอพูดแทรกออกไป ก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟาเดี่ยว

“….”

“อย่างที่ผมบอกกับคุณอาเอาไว้ตั้งแต่เมื่อวาน ผมจะรับผิดชอบจีน่าทุกอย่างครับ”

“แต่ฉันไม่ต้องการ!”

“จีน่าลูก ฟังคุณดีกอนพูดให้จบก่อนสิลูก”

“แต่จีไม่ต้องการความรับผิดชอบอะไรทั้งนั้น คุณแม่อย่าบังคับจีได้มั้ยคะ”

“โถ่ลูก…”

“แต่จีต้องทำให้มันถูกต้องนะ” พ่อของเธอพูดขึ้น

“จีไม่ต้องการ!”

“นี่เป็นคำสั่งของพ่อ จีต้องหมั้นกับคุณดีกอนแล้วย้ายไปอยู่กับเขา จากนั้นก็บอกให้ทุกคนรู้ว่าจีกับคุณดีกอนคบกันตั้งนานแล้ว ข่าวบ้าๆ พวกนั้นจะได้หายไปสักที!”

“คุณพ่อมีสิทธิ์บังคับจีได้บางเรื่องเท่านั้น แต่เรื่องนี้ไม่ว่าใครหน้าไหนก็บังคับจีไม่ได้ อย่าบังคับจีถ้าจีไม่เต็มใจ!”​

“จีน่าลูก ที่พ่อเค้าทำแบบนี้ก็เพื่อชื่อเสียงของลูกนะ อีกอย่างจีน่าจะได้ไม่ต้องเจอข่าวพวกนี้ด้วย”

“ห่วงชื่อเสียงของจี หรือว่าห่วงธุรกิจของตัวเองกันแน่ คุณแม่คิดว่าจีไม่รู้เหรอคะว่าเพราะอะไร คุณพ่อคิดว่าคนอื่นจะไม่สงสัยเหรอคะ ที่บังคับให้จีหมั้นแบบนี้คนจะไม่มองว่าเป็นการทำเพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจ”

“จีน่า!” เธอถูกพ่อตะคอกใส่หน้าอย่างแรง แต่เธอทำเหมือนไม่สนใจแล้วหันหลังกลับขึ้นไปบนห้องของตัวเองทันที

“เดี๋ยวผมพูดกับเธอให้เองครับ”

ดีกอนรีบวิ่งตามจีน่าขึ้นไปก่อนจะเข้าไปในห้องของเธอก่อนที่เธอจะปิดประตู

“คุณตามมาทำไมเนี่ย ออกไป!”

“ไม่ออก ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอจีน่า”

ดีกอนผลักจีน่าเข้าไปด้านในก่อนจะปิดประตูล็อคเอาไว้ แล้วพาเธอไปที่เตียงนอน

“คุณ!”

“ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกน่า แต่ฉันอยากจะมาตกลงกับเธอ”

“เรื่องหมั้นบ้าบอนั่นน่ะนะ?”

“อืม…ฉันอยากให้เธอทำตามที่พ่อของเธอบอก มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเรื่องธุรกิจเลยนะ”

“แล้วไง?”

“ทำไมเธอถึงต้องปฏิเสธด้วย อยู่กับฉันมันก็ไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้นนะ เราก็เคยอยู่ด้วยกันแล้วนี่”

“ฉันไม่ชอบผู้ชายเจ้าชู้ โดยเฉพาะผู้ชายอย่างคุณ”

“ฉันไม่ได้เจ้าชู้”

“เจ้าชู้!” เธอเถียงกลับแต่ถูกดีกอนจูบไปซะก่อน “อืม…”

“ฉันจะทำให้เธอเห็นเอง ว่าฉันไม่ได้เจ้าชู้”

“….”

“ไปอยู่กับฉันเถอะ ฉันสัญญาว่าฉันจะช่วยเธอตามหาผู้หญิงที่ชื่อดาหวันเอง เธอจะได้ไม่ต้องมีข่าวเสียหายอีกไง ไปอยู่ฉันถ้าเธออยากไปเที่ยวฉันก็จะพาเธอไปเอง อยากได้อะไรฉันก็จะซื้อให้”

“….”

“ทุกอย่างที่เธออยากได้ ทุกที่ที่เธออยากไป ฉันจะเป็นคนทำให้เองนะจีน่า”

“อืม…”

ดีกอนโน้มหน้าลงไปจูบคนใต้ร่าง มันเริ่มเร่าร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ

“พะ พอแล้ว อื้ม…”

“ว่าไงเธอจะยอมไปอยู่กับฉันมั้ย”

“แล้วทำไมฉันต้องยอม?”

“เพราะเธอเป็นของฉันไง”

“ไม่ใช่สักหน่อย คุณเป็นคนบอกเองว่าคืนนั้นคุณไม่ได้ทำอะไรฉัน เพราะฉะนั้นฉันก็ยังไม่เสียตัวให้กับคุณ ยังไม่ได้เป็นของคุณ”

“เธอเป็นของฉันตั้งแต่แรกแล้วจีน่า ตั้งแต่วันแรกที่ฉันได้เจอเธอ เธอก็เป็นของฉันไปแล้ว”

“พูดมั่วนะ ฉันไม่ได้เป็นของคุณสักหน่อย”

“ฉันถือว่าเธอตกลงแล้วนะ เก็บเสื้อผ้าฉันจะให้คนเอารถมารับ”

“….”

“ยืมโทรศัพท์หน่อยสิ”

“เอาไปทำอะไร”

ดีกอนคว้าโทรศัพท์ของเธอมาแล้วถ่ายรูปเธอกับเขาโพสต์บน Instagram ของเธอ

Gina_253 my girlfriend @Deegon_35

ถูกใจ 6,775 คน

ความคิดเห็น 125

“คุณทำแบบนั้นทำไม”

“ก็เปิดตัวแฟนไง ทุกคนจะได้รู้ว่าเธอเป็นของฉันแล้ว และในข่าวนั่นก็ฉันเอง”

“เอาแต่ใจตัวเอง”

“ถ้าทำแล้วได้เธอมาครอบครอง ฉันก็ทำได้หมดแหละ”

“เหอะ!”

“เก็บเสื้อผ้า แล้วไปอยู่คอนโดกับฉัน”

“….”