Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
10 คืนแรกของการอยู่ด้วยกัน
@คอนโดดีกอน
“คุณนอนข้างล่างนะ ห้ามขึ้นมานอนข้างบนกับฉันเด็ดขาด” จีน่าพูดขึ้น พร้อมกับหยิบหมอนส่งให้ดีกอน
“เอ้าทำไมล่ะ เตียงก็มีอยู่เตียงเดียว เธอจะใจร้ายให้ฉันนอนพื้นเหรอ?”
“ก็อยากให้มาอยู่ด้วยเอง เพราะฉะนั้นคุณต้องนอนข้างล่าง”
“แต่นี่มันเตียงของฉันนะ”
“หรือว่าคุณจะให้ฉันเป็นคนไปนอนข้างล่างเอง แล้วคุณก็ขึ้นมานอนข้างบน เป็นสุภาพบุรุษหน่อยสิคุณดีกอน”
“ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยแค่เราสองคนนอนด้วยกัน”
“เป็นสิ ฉันเคยบอกไว้แล้วว่าฉันไม่ชอบนอนเตียงเดียวกับใคร”
“เตียงก็กว้างนะ ฉันไม่เข้าไปเบียดเธอหรอกน่า”
“ฉันไม่ได้ห่วงว่าคุณจะเบียดฉันหรือไม่เบียด แต่เพราะฉันไม่ชอบนอนร่วมเตียงกับใคร เข้าใจใช่มั้ย”
“โถ่จีน่า ข้างล่างมันแข็งจะตาย ฉันนอนข้างล่างไม่ได้หรอกมันปวดหลัง”
“นั่นมันเป็นปัญหาของคุณ ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลยนะ”
“จีน่าเธออย่าใจร้ายกับฉันสิ คืนแรกเธอก็ให้ฉันนอนข้างล่างเลยเหรอ?”
“แต่ถ้าคุณไม่อยากนอนข้างล่างฉันก็มีวิธีอื่นให้อีกนะ”
“ว่าไงๆ”
“ข้างนอกมีโซฟาอยู่นั่นไง คุณไปนอนที่โซฟาด้านนอกก็ได้นะ ไม่เจ็บหลังเหมือนนอนพื้นด้วย”
“มันก็ไม่ต่างอะไรกันเลยนะจีน่า”
“ต่างสิ ก็คุณบ่นเองนี่นาว่านอนพื้นแล้วมันปวดหลัง ฉันก็ให้คุณไปนอนที่โซฟาไงจะได้ไม่ต้องปวดหลัง”
“….” ดีกอนถอนหายใจออกมาอย่างแรงเพราะเถียงอะไรกลับไปไม่ได้
และก็ต้องจำใจหอบหมอนผ้าห่มไปนอนด้านนอก เพราะไม่มีที่นอนสำรองเผื่อไว้เลย จะนอนในห้องเดียวกับเธอแต่พื้นก็แข็งจนนอนไม่ได้
@ตกดึก
“เฮ้อ…ปวดหลังชิบหาย” ดีกอนบ่นเบาๆ กับตัวเอง พร้อมกับพยายามเปลี่ยนท่านอนหลายๆ รอบ เผื่อว่ามันจะสบายแล้วทำให้เขานอนหลับลงได้บ้าง แต่ก็ไม่เลย เพราะเขาเคยนอนบนเตียงนุ่มๆ แต่ต้องมานอนบนโซฟาแบบนี้ มันรู้สึกไม่ชินเลย
แกร้ก~
“คุณยังไม่นอนอีกเหรอ?” จีน่าพูดขึ้น เมื่อเปิดประตูออกมาแล้วยังเห็นดีกอนนอนเล่นอยู่
“อืม…ดึกป่านนี้แล้วเธอออกมาทำอะไร?”
“ฉันหิวอะ ห้องของคุณมีอะไรกินบ้าง”
“ไม่มี ออกไปซื้ออะไรกินมั้ยล่ะ”
“ไปกินข้าวต้มกัน”
“ข้ามต้ม?”
“อื้ม ข้าวต้มหน้าคอนโดคุณไง”
“ไปสิ”
เพราะเขาไม่ค่อยได้ทำอาหารกินเองก็เลยไม่มีของสดมาใส่ตู้เย็น ส่วนใหญ่ก็จะสั่งซื้อหรือไม่ก็กินมาจากด้านนอกแล้ว
@ด้านล่าง
ดีกอนกลับจีน่าพากันเดินลงมาด้านล่างและเดินไปอีกไม่ไกลก็มีร้านข้าวต้มเปิดอยู่ ซึ่งเขาเองก็ไม่เคยแวะมาเลยเหมือนกันส่วนใหญ่ก็ได้แต่ขับรถผ่าน
“นึกยังไงถึงชวนมากินข้าวต้ม”
“ไม่รู้จักของอร่อยรึไง”
“….” ดีกอนไม่ได้พูดอะไรต่อ เพราะเคยเห็นแต่เธอชอบกินอาหารตามร้านหรูๆ มากกว่า ไม่เคยเห็นเธอมานั่งกินข้าวในร้านแบบนี้สักครั้ง
หรือว่าเขาไม่ได้สังเกตเอง
“ลุงคะเอาข้าวต้มสี่ถ้วยค่ะ ไม่เอาไข่ลวกนะคะ เอาผัดผักบุ้งไฟแดงผัดผักกระเฉดไฟแดง แล้วก็ยำไข่เค็มแซ่บๆ คะน้าหมูกรอบด้วยค่ะ”
“ได้เลยค้าบ รอแป๊บน้า”
“ไปนั่งสิคุณ”
“สั่งมาเยอะขนาดนี้กินหมดรึไง?”
“หมดสิ”
ไม่นานลุงก็เอาอาหารที่จีน่าสั่งมาเสิร์ฟบนโต๊ะ ไม่แปลกที่เธอจะรู้สึกหิวเพราะตั้งแต่เมื่อวานที่เธอทะเลาะกับพ่อเธอก็ไม่ได้แตะอาหารอีกเลยจนตอนนี้ ก็เลยรู้สึกหิวเอามากๆ
จากนั้นเธอก็นั่งกินโดยที่ไม่ได้สนใจคนตรงหน้าเลยเพราะหิวมาก
“คุณไม่กินเหรอ?”
“เธอกินดึกๆ แบบนี้ประจำเลยเหรอจีน่า”
“เปล่า ฉันยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็นต่างหากก็เลยหิว”
“อ๋อ…” ดีกอนรู้เหตุผลที่เธอกินจุขนาดนี้ก็ถึงกับอ้าปากร้องอ๋อเลย
“กินสิคุณ อร่อยมากเลยนะ”
“อืม…”
เพราะเขาไม่ค่อยชอบกินอาหารในช่วงดึกๆ แบบนี้อยู่แล้ว ก็เลยไม่ได้กินอะไรมากมาย แต่ที่ลงมาด้วยก็เพราะว่าจะมาเป็นเพื่อนเธอต่างหาก
“อาหารละก็ข้าวต้มอร่อยมากเลยนะ แซ่บซี๊ดเลย”
“ฉันเพิ่งรู้ว่าเธอชอบกินแบบนี้ด้วย”
“ก็คุณไม่ถามฉันเอง ชอบพาฉันไปร้านอาหารหรูๆ เป็นไงล่ะ คนอย่างจีน่าก็จัดให้ถึงเครื่องเลยไง” ทุกครั้งที่เค้าพาเธอไปร้านอาหารหรูๆ เธอก็จะเลือกสั่งอาหารหรูๆ ที่แพงๆ และก็สั่งกลับบ้านด้วยเอาไปฝากแม่บ้านของเธอ
“แสบ..” ดีกอนพูดเบาๆ เมื่อรู้ถึงความแสบที่เธอทำกับเขาเอาไว้
“รู้จักคนอย่างจีน่าน้อยไปละ”
“….”
“เรื่องนั้นไปถึงไหนแล้ว ที่ตามหาดาหวัน”
“ลูกน้องของฉันแกะรอยอยู่ แต่ก็คงจะอีกไม่นานนี้หรอก เธอเองก็ระวังตัวไว้บ้างก็ดีนะ ดาหวันดูเป็นผู้หญิงอันตรายกว่าที่คิด”
“อืม…ฉันรู้”
จีน่ารู้มาตั้งแต่แรกแล้วว่าดาหวันเป็นผู้หญิงที่ไว้ใจไม่ได้ ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองพ้นผิดถึงแม้วิธีที่เธอทำมันจะไม่ถูกต้องก็ตาม แม้กระทั่งการปล่อยข่าวว่าจีน่าคบกับผู้ชายคนนั้นคนนี้เพราะผลพวงของธุรกิจพ่อตัวเอง
พอมีข่าวของจีน่าดังขึ้นข่าวที่ลือว่าเธอขายตัวในมหาลัยก็จะถูกกลบไปจนมิดทันที
นี่จึงเป็นสิ่งที่ดาหวันชอบมากๆ แต่จีน่าก็ปล่อยผ่านมาโดยตลอดเพราะไม่อยากมีปัญหา แต่ก็นะคนเคยทำอะไรไว้กับใครมันก็จะย้อนกลับไปหาตัวเองมากเท่านั้น เหมือนกับสิ่งที่ดาหวันเจอ
@ผ่านไปสักพัก
“คุณจ่ายเงินให้ด้วยนะฉันไม่ได้เอาตังค์มา”
“มันก็น่าจะเป็นแบบนั้นอยู่แล้วล่ะ ไม่ว่าจะทำอะไรเธอก็ให้ฉันเป็นคนจ่ายเงินให้อยู่แล้วนี่นา ถึงเธอไม่ขอฉันก็ทำให้อยู่ดี”
“แบบนี้สิน่ารัก”
“ถ้าฉันน่ารักแบบนี้คืนนี้ขอนอนด้วยนะ ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกจีน่า แต่ฉันปวดหลังมากเลยอะ ขอนอนด้วยคนนะ”
“….”
“เอาหมอนข้างมาแบ่งครึ่งก็ได้ ถือซะว่าเป็นค่าตอบแทนที่ฉันพาเธอลงมาหาของกินแล้วก็ต้องจ่ายเงินให้เธออีก”
“ทวงบุญคุณอ่อ?”
“เปล่า ถ้าสมมติว่าเธอเคยนอนบนเตียงแล้วถูกไล่ไปนอนที่อื่น เธอจะยังนอนหลับมั้ย”
“หึไม่”
“นั่นแหละฉันก็เป็นแบบนั้นเลย สงสารฉันเถอะนะจีน่า ฉันทำงานทุกวันก็ปวดหลังมากพอแล้ว เดี๋ยวฉันจะให้ลูกน้องไปซื้อเตียงมาจะได้แยกกันนอน”
“….”
“จีน่าจ๋า”
“เออๆ จะนอนก็ไปนอน แต่ฉันบอกไว้ก่อนเลยนะถ้ามาทำรุ่มร่ามกับฉัน ฉันถีบคุณตกเตียงแน่”
“คร้าบ ไม่ทำหรอกค้าบ”
“ไปขึ้นห้อง!”
“ครับ”
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
