บทที่ 6 นัดสังสรรค์
คืนวันศุกร์
Unity Bar บาร์หรูใกล้มหาลัยอัดแน่นไปด้วยนักศึกษาที่ต้องการปลดปล่อยความเครียดจากการเรียนเข้ามาจับจองโต๊ะตั้งแต่หัวค่ำ ในร้านตกแต่งไว้อย่างลงตัวและบริการดีจึงมีราคาสูงกว่าร้านอื่นในละแวกเดียวกัน แต่สำหรับเด็กมหาลัยคนรวยเช่นนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่ร้านนี้จะมีคนเนืองแน่นกว่าที่อื่น
ชายหนุ่มร่างสูงเกือบหนึ่งร้อยเก้าสิบเซนติเมตรสวมเสื้อเชิ้ตดำเข้ารูป ท่อนล่างเป็นกางเกงยีนสีเข้ม ก้าวเข้ามาในร้านพยายามเดินเบียดแทรกหนุ่มสาวที่ยืนออเต็มทางเดินไปให้ถึงโต๊ะที่จอง
หญิงสาวหลายคนส่งยิ้มให้ บ้างก็ร้องทักเชื้อเชิญเสือร้ายจากคณะวิศวะให้เข้าไปสานสัมพันธ์ด้วย ใคร ๆ ต่างก็รู้จักคาเตอร์และแก๊งเพื่อนของเขาดี ชายหนุ่มเองก็ไม่น้อยหน้า ส่งสายตาแพรวพราวเจ้าเล่ห์เป็นการท้าทายกลับ แอบมีลูบไล้ผิวเนียน ๆ ของสาว ๆ ในชุดรัดรูปอวดสัดส่วนบ้างขณะเดินผ่าน แต่สุดท้ายเขาก็มาถึงโต๊ะโดยไม่ได้แวะเล่นกับเหยื่อที่ไหน
"อ้าว ทำไมมาคนเดียว ม่านฟ้าล่ะ" แก๊ปขมวดคิ้วชะโงกหน้าดูด้านหลังเพื่อน ว่ามีเพื่อนสาวตัวเล็กเดินตามมาไหม แต่ก็ไม่มี
"เปลี่ยนแผน เห็นบอกคนขับรถจะมาส่ง"
คาเตอร์ตะโกนตอบแข่งกับเสียงดนตรีสดที่ดังกระหึ่มร้าน พร้อมทิ้งตัวนั่งลงยังเก้าอี้ตัวที่ว่างอยู่ เอื้อมมือไปชงเครื่องดื่มแอลกอฮอล์สำหรับตัวเอง
"จะกินเหรอ ขากลับต้องไปส่งม่านหรือเปล่า"
"นิดหน่อย ไม่เมามากหรอก มาร้านแบบนี้ทั้งที ไม่ให้แดกเลยได้เหรอวะ"
"เฮ้ย ๆ สาวโต๊ะนั้นน่ารักว่ะ หน้าไม่คุ้นเท่าไรเลย"
ครามสะกิดต้าร์ให้ดูกลุ่มผู้หญิงที่นั่งอยู่เยื้อง ๆ กับโต๊ะที่พวกเขานั่ง ทำให้ทั้งโต๊ะพร้อมใจกันหันไปมอง สายตาเสือร้ายแห่งวิศวะแต่ละคนลอบประเมินเหยื่อด้วยความสนใจ ซึ่งกลุ่มสาว ๆ สี่ห้าคนก็เหมือนจะรู้ว่าถูกมอง ส่งสายตายกยิ้มยั่วกลับมาร้อนแรงไม่แพ้กัน
"ใช้ได้ว่ะ" สายตาคมของคาเตอร์ไล่มองสาวตัวเล็กเซ็กซี่คนหนึ่งที่ตนหมายตา เลียริมฝีปากอย่างหิวกระหาย
"เสียใจว่ะ วันนี้มึงอด" แก๊ปหนุ่มหน้าคมกระตุกยิ้มแซว แต่มีหรือว่าเขาจะสนใจ
"ถ้ากูจะเอาก็ห้ามกูไม่ได้หรอก ห้องน้ำในร้านแป๊บเดียว ไปส่งม่านต่อได้"
"หึ ๆ เลวจริง ๆ แล้วน้องสวย ๆ ที่ขอไลน์มึงวันเปิดเรียนไปไหนแล้ว"
"เทไปแล้ว" คาเตอร์ตอบนิ่ง ๆ แต่สายตาก็ยังไม่ได้ละไปจากหุ่นอวบอั๋นเซ็กซี่ของหญิงสาวโต๊ะนั้น
"กินไปแล้วสินะ เป็นไงบ้าง"
"เฉย ๆ น่าเบื่อ แถมงี่เง่าอีก"
"อะไรว้า เห็นหน้าเซ็กซี่ยั่ว ๆ นึกว่าจะเจอของแซ่บ"
"อื้ม ส่วนคนนี้ขอเทสต์ก่อนว่าจะเด็ดหรือเปล่า"
นัยน์ตาสีอัลมอนด์ที่ได้มาจากบิดาเป็นประกายเมื่อเหยื่อสาวลุกขึ้นจากโต๊ะแล้วก้าวเข้ามาหา สายตาทั้งคู่สบประสานก็รู้ได้ดีถึงความนัย
"ขอเนยชนแก้วด้วยได้ไหมคะ"
เธอกัดปากท่าทางยั่วเย้าไล่สายตามองใบหน้าหล่อของกลุ่มผู้ชายในโต๊ะจนทั่ว ท้องน้อยวูบวาบเสียวสะท้านขึ้นมาแล้วกับสายตาโลมเลียที่จ้องมองมาทางเธออย่างไม่ปิดบังเจตนา ต่อให้ได้ใครในโต๊ะสักคนเธอก็ยินดีทั้งนั้น
"ได้สิครับ...หรือถ้าสนใจใครเป็นพิเศษจิ้มได้เลยนะน้อง" แก๊ปกระตุกยิ้มพร้อมส่งแก้วไปชนกับหญิงสาวเป็นคนแรก
ก่อนที่ทุกคนจะเวียนชนกับเธอจนครบ แต่คนที่ดึงดูดใจเธอที่สุดคงไม่พ้นหนุ่มลูกครึ่งท่าทางเจ้าเล่ห์ที่นั่งอยู่ริมสุด และดูท่าเธอจะเข้าตาเขาเช่นกัน
"งั้นถ้าเนยจะขอนั่งด้วย พวกพี่คงไม่รังเกียจใช่ไหมคะ"
"ถ้าเพื่อนน้องไม่ว่าก็นั่งได้เลยครับ...หรืออยากนั่งตักใครก็เชิญเลย"
เหล่าชายหนุ่มส่งสายตาให้กัน รอดูว่าหญิงสาวสุดฮอตจะเลือกใคร แล้วก็ต้องกลอกตาไปตาม ๆ กัน เมื่อสะโพกอิ่มใต้กระโปรงเดรสสั้นเลือกนั่งบนตักคาเตอร์
มือหนาเลื่อนขึ้นลูบเอวของสาวบนตักเบา ๆ อย่างสื่อความหมาย พร้อมโน้มใบหน้ากระซิบเสียงแหบพร่าข้างใบหูคนบนตัก
"อยากลองของใหญ่เหรอครับ"
"ค่ะ...อยากกินของนอกบ้าง"
เสียงเซ็กซี่เร้าอารมณ์ของเขาทำท้องน้อยเธอเสียววูบ พยายามบดเบียดสะโพกเพื่อพิสูจน์ขนาดอาวุธร้ายว่าสมกับคำอวดอ้างหรือไม่ ก็พบกับลำกายแข็งขืนใหญ่กว่าชายใดทั้งหมดที่เธอเคยลอง ดุนสะโพกเธอกลับ
"ใจเย็นคนสวย พี่เพิ่งมา"
แม้จะตอบกลับแบบนั้น แต่ปลายจมูกโด่งก็ซุกไซ้ไปตามซอกคอขาวกระตุ้นอารมณ์ให้สาวบนตักปั่นป่วนร้อนรุ่ม คิ้วหนาขมวดเข้าหากันแอบขัดใจเมื่อได้กลิ่นน้ำหอมฉุนกึกลอยมาปะทะจมูก หักคะแนนในใจไปแล้ว แต่มือซุกซนก็ลูบไล้ต้นขาหญิงสาวไม่หยุด
แสงไฟในร้านค่อนข้างมืดสลัว เหล่านักศึกษาก็เมามายไปกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ไม่มีใครสนใจว่าจะมีหนุ่มสาวคู่ไหนนัวเนียกัน ขนาดพวกเพื่อนบนโต๊ะของคาเตอร์ก็ยังไม่ให้ความสนใจ หันไปดื่มเหล้ามองสาวและสนุกสนานไปกับดนตรีร็อกมัน ๆ ในร้าน
"นี่เริ่มแล้วเหรอวะ" น้ำเสียงเซ็ง ๆ ของหญิงสาวคนหนึ่งเอ่ยขึ้นมา ทำให้คาเตอร์ที่กำลังนัวเนียสาวบนตักยอมหยุด แล้วเงยหน้าขึ้นมอง
ม่านฟ้ากอดอกกลอกสายตาเบื่อหน่าย แม้จะมาร้านเหล้า แต่หลังจากเพื่อนสนิทปั่นหัวไปหลายตลบทำให้วันนี้เธอจึงอยู่ในชุดเสื้อยืดตัวใหญ่คู่กับกางเกงผ้าหลวม ๆ เช่นเคย ใบหน้าสวยไร้เครื่องสำอางมีเพียงแป้งและลิปกลอสสีอ่อนเท่านั้น
"น้องไปนั่งข้างในนะ"
คาเตอร์หันมาบอกหญิงสาวบนตัก พร้อมดันเธอลงจากตักไปนั่งข้าง ๆ ระหว่างเขากับครามแทน พร้อมดึงข้อมือเพื่อนสนิทลงข้างกาย
เนยหน้าเหวอไปเล็กน้อยเมื่อถูกเมิน กะพริบตาปริบ ๆ สำรวจคนมาใหม่อย่างไม่ค่อยชอบใจนัก ไม่รู้เหมือนกันว่าคู่นี้มีความสัมพันธ์กันยังไง เพราะตั้งแต่หญิงสาวคนนี้ปรากฏตัวขึ้นมาคาเตอร์ก็ไม่หันมาสนใจเธออีกเลย สุดท้ายครามที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ก็เฉลยให้ฟังว่าพวกเขาเป็นเพียงแค่เพื่อนสนิทกันเท่านั้น
"ทำไมมาช้า"
"รอกินข้าวกับที่บ้านเสร็จก่อน ถึงให้ลุงคนขับรถมาส่ง" ม่านฟ้าตอบกลับนิ่ง ๆ ไม่ได้สนใจกับภาพนัวเนียของเพื่อนสนิทเมื่อครู่ เพราะมันเป็นเรื่องที่เห็นประจำอยู่แล้ว
"ที่จริงให้กูรอไปรับก็ได้นะ"
"เอาน่าจะวนไปวนมาทำไม กูมาเองนี่แหละไม่ต้องลำบากมึงด้วย"
"เบา ๆ ม่าน เดี๋ยวก็เมาหรอก"
คาเตอร์ดุเพื่อนรักเมื่อเห็นเธอรินแอลกอฮอล์ใส่แก้วเสียเยอะ ซึ่งอีกฝ่ายก็ยักไหล่ตอบกลับไม่ได้สนใจอะไร
"กูพูดก็ฟังหน่อยสิวะ ดื้อว่ะ"
"ไอ้เคเลิกวุ่นวายกับกูสักที นู่นไปดูแลเด็กมึงนู่น" ม่านฟ้าพ่นลมหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย พร้อมพเยิดหน้าไปทางหญิงสาวแปลกหน้าอีกคนในโต๊ะ
"เออ มึงจะไปอะไรหนักหนากับม่านมัน"
ต้าร์นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามพูดขึ้นบ้าง ทำให้คาเตอร์ได้แต่หายใจฟึดฟัดขัดใจ
"คะ...คือพี่เคคะ แก้วเนยหมดแล้วอะค่ะ พี่เติมให้หน่อยได้ไหม" เนยพยายามขยับตัวเข้าหาชายหนุ่ม พร้อมลูบไล้มือเล็กไปตามท่อนขากำยำ ถือวิสาสะเรียกชื่อเขาตามหญิงสาวอีกคน
"พี่ชื่อคาเตอร์ครับ ชื่อนั้นให้แค่คนสนิทเรียก"
"..."
เนยหน้าเจื่อนลง ชาวาบหลังถูกหนุ่มที่เพิ่งนัวเนียกับตนเฉยชาใส่ หนุ่ม ๆ ในโต๊ะกลัวทุกคนจะกร่อยเลยหาเกมมาเล่นกันเพื่อไม่ให้บรรยากาศมันน่าอึดอัดไปมากกว่านี้
"เอ้า ไหน ๆ วันนี้ม่านฟ้าก็มาด้วย เล่นเกมหมุนขวดกันไหมล่ะ" แก๊ปหนุ่มหน้าคมอารมณ์ดีเสนอไอเดียขึ้นมา
"กูไม่ทำอะไรแปลก ๆ แน่" ครามก็ส่ายหัวเหมือนจะไม่เห็นด้วย เกมแบบนี้มักมีบทลงโทษแลกกับการดื่มเหล้า
"ไม่ต้องอะ ปากขวดชี้ไปทางใคร คนนั้นดื่มแค่นั้นเลย"
"โห ตั้งแต่สามทุ่มเลยเหรอวะ"
"กูต้องไปส่งม่านฟ้าอีกนะ" คาเตอร์มีสีหน้าลังเลเช่นกันพร้อมหันมองเพื่อนสาวตัวเล็กข้างกาย
"ไม่ต้องห่วงกู ถ้ามึงไม่ไหว เดี๋ยวกูโทรตามที่บ้านให้มารับเอง"
"เออ ๆ ใจ ๆ ไหมไอ้เค ม่านมันโอเคแล้ว"
"ไหวเปล่าเค กลัวเมากลับไปนอนได้นะ" ม่านฟ้ากระตุกยิ้ม คำท้าทายจากปากเล็ก ๆ ทำเขายิ่งยอมไม่ได้ ตกปากรับคำเริ่มเกมทันที
"แดกก็แดก ถ้าคืนนี้มึงเมาเป็นหมากูจะถ่ายคลิปประจานลงไอจี"
"หึ ๆ"
แม้ม่านฟ้าจะไม่ใช่คนดื่มเก่งอะไรนัก แถมไม่ค่อยได้มาเที่ยวเท่าไร แต่ออกจากบ้านทีก็อยากสนุกสนานบ้าง
เมื่อทั้งกลุ่มตกลงกันได้ แก๊ปที่เป็นคนเสนอไอเดียก็หยิบขวดโซดาเปล่ามาวางกลางโต๊ะ ออกแรงหมุนเบา ๆ ขวดโซดาก็หมุนติ้วก่อนจะไปหยุดที่เนย หญิงสาวสุดเซ็กซี่เป็นคนแรก
"โหย เนยคนแรกเลยเหรอคะ ถ้าเนยกลับไม่ไหวจะทำยังไง"
"ก็กลับพร้อมไอ้คนข้าง ๆ ไง"
"หึ ๆ"
"ได้ไหมคะ..." เธอหันไปถามคาเตอร์อย่างไม่ค่อยแน่ใจ เพราะเมื่อครู่ก็ถูกเขาพูดหักหน้ามาแล้ว
คาเตอร์กระตุกยิ้มร้ายโน้มตัวไปกระซิบให้หญิงสาวที่ตนหมายตาแต่แรกให้ได้ยินกันเพียงสองคน
"อย่าเมามากแล้วกัน เดี๋ยวตอนพี่จับหนูกระแทกจะจำอะไรไม่ได้"
พวงแก้มเห่อร้อนเขินตัวม้วนไปหมด เมื่อเห็นเขากลับมาสนใจเธออีกครั้งความมั่นใจก็เพิ่มขึ้น รับแก้วเหล้าที่ต้าร์ส่งให้มากระดกดื่มจนหมด ท่ามกลางเสียงตะโกนเชียร์ของหนุ่ม ๆ ในโต๊ะ
ม่านฟ้าเองก็สนุกไปกับบรรยากาศครื้นเครงเช่นนี้ ก่อนจะหน้ามุ่ยเมื่อปลายขวดแก้วชี้มาทางตนเองเป็นรายถัดไป
"ไง อย่าหน้าซีดสิม่าน" คาเตอร์แซวขึ้น ซึ่งก็ได้รับสายตามันเขียวปั้ดจากเพื่อนสนิทเป็นของแถม ก่อนที่ม่านฟ้าจะกลั้นใจยกแก้วขึ้นมากระดกดื่ม
ใบหน้าสวยเหยเก คิ้วขมวดเป็นปม เมื่อความขมปร่าแสบร้อนของแอลกอฮอล์ไหลผ่านลำคอ นึกโทษตัวเองว่าเมื่อกี้เธอไม่ควรรินไปเยอะเลย
"หึๆ ...เอ้า! กินน้ำเปล่าตามไปซะ"
แม้จะมีคำพูดจิกกัดหลุดออกจากปากเพื่อนสนิทตลอด แต่เขาก็ดูแลเทคแคร์เธอดีเหมือนเดิม มือเล็กรับแก้วน้ำเปล่ามากระดกตาม แต่ใบหน้าก็ร้อนผ่าว หัวใจเหมือนเต้นแรงขึ้นหลังจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ฉีดพล่านไปทั่วร่าง
"มาโว้ย! ต่อ ๆ ม่านหมุนเลย"
ต้าร์ตบมือเร่งเร้า ทำให้หญิงสาววางแก้วน้ำลงแล้วไปหมุนขวดต่อ การละเล่นนี้ดำเนินไปเรื่อย ๆ ทุกคนบนโต๊ะล้วนต้องดื่มเหล้ากันถ้วนหน้า แต่เหมือนวันนี้โชคจะไม่ค่อยเข้าข้างเธอและคาเตอร์เท่าไร ขวดมันถึงหันมาทางพวกเธอบ่อยเหลือเกิน
เวลาผ่านไปเรื่อย ๆ จนเกือบตีหนึ่ง จากที่แค่หากิจกรรมมาทำไม่ให้เบื่อ ตอนนี้ทั้งม่านฟ้าและคาเตอร์กลับทำท่าจะหลับไม่หลับแหล่ นั่งตัวอ่อนพิงกันหมดเรี่ยวแรงด้วยความเมา
"กากว่ะไอ้เค~"
"สภาพมึงดีมากสินะ" ดวงตาฉ่ำปรือแทบลืมไม่ขึ้น
"กูยางหวายโว้ย!" แม้จะพูดแบบนั้นแต่น้ำเสียงของม่านฟ้ากลับยานคางอ้อแอ้เต็มทน
"ซวยแล้วไง เอาไงดีล่ะทีนี้" แก๊ปที่เป็นคนคิดเกมขึ้นมามองสภาพคนทั้งคู่อย่างกลัดกลุ้ม
"ม่าน ๆ โทรตามคนขับรถไหวไหม"
"อื้ออออ ยังไม่กลับ ต้าร์ชงเหล้าให้อีกดิ"
"ไม่ไหวแล้วมั้งแบบนี้...เฮ้ย! ไอ้เค! ตื่น ๆ อย่าเพิ่งหลับมาช่วยกูคิดก่อนจะเอาไงดี"
ครามเอื้อมมือผ่านหญิงสาวข้างกายที่ทำหน้าเซ็ง ๆ ไปเขย่าแขนคาเตอร์ แต่มันก็ปัดมือทิ้งแล้วเอียงหัวซบศีรษะเพื่อนสาวที่เอนพิงอกมันอยู่
"เอ้า! แบบนี้หนูคืออดใช่ไหมเนี่ย" เนยกอดอกฟึดฟัดไม่สบอารมณ์ กะว่าคืนนี้จะได้มีโอกาสลองชิมของนอกเสียหน่อย แต่เขาดันเมาคอพับไปแล้ว
คำพูดของเธอทำให้ครามหนุ่มตี๋กระตุกยิ้มได้โอกาส พร้อมหันมองกลุ่มเพื่อนอย่างรู้ทันกัน
"ถ้าเป็นคนอื่นน้องติดไหมล่ะ"
เนยนิ่งไป หันไปมองหนุ่ม ๆ ที่ยังคงมีสติคนอื่นในโต๊ะ พิจารณาใบหน้าแต่ละคนโดยละเอียดอีกครั้ง ก่อนจะเปลี่ยนท่าทางเป็นอารมณ์ดีเลิกคิ้วยิ้มยั่ว
"สามคนพร้อมกันเนยก็ไม่ติดค่ะ"
"ซี้ดดดด เด็ดจริง" แก๊ปสูดปากหื่นกระหาย แค่จินตนาการภาพตามร่างกายก็ตื่นตัวแล้ว
"แต่ก่อนไป เอายังไงกับพวกนี้ดี" ต้าร์ยกมือเบรกไว้ เหมือนใจเพื่อนทุกคนจะไม่สนใจคาเตอร์และม่านฟ้ากันแล้ว
"พากลับคอนโดไปทั้งคู่นั่นแหละ ยังไงม่านฟ้าก็สนิทกับไอ้เคอยู่แล้ว นอน ๆ ด้วยกันคืนหนึ่งไม่เป็นไรหรอก"
"ไม่ไปส่งที่บ้านจะดีเหรอ"
"แล้วมึงรู้จักทางไปบ้านม่านฟ้าไหมล่ะ...นู่น! ไอ้คนรู้ทางเมาหลับไปแล้ว"
"เออ ๆ งั้นไป ช่วยกันพยุงหน่อย"
หลังจากนั่งครุ่นคิดสักพัก การพาม่านฟ้าไปส่งคอนโดคาเตอร์เหมือนเป็นทางออกเดียว แก๊ปและครามจึงช่วยกันแบกร่างคาเตอร์ที่สูงเกือบหนึ่งร้อยเก้าสิบเซนติเมตรหิ้วปีกคนละข้าง ส่วนต้าร์ต้องไปช่วยพยุงเพื่อนสาวที่แทบไม่ได้สติ โดยมีหญิงสาวอีกคนช่วยถือกระเป๋าของเธอตามหลังมา