บทที่10

เมื่อเข้ามาในมิติแล้ว มู่หลินให้ทั้งสามบุรุษบ้านหวังตักน้ำในลำธารเข้าไปรอในห้องน้ำอาบในกระท่อม ส่วนบุรุษทั้งสามมู่หลินให้ออกไปแช่น้ำที่ลำธารด้านนอก ตัวนางอยู่คอยดูแลท่านแม่แทน

เมื่อเหมยฮวาลงไปแช่ความเจ็บปวดก็พุ่งขึ้นมาจนนางอดที่จะกรี๊ดร้องออกมาไม่ได้ มู่หลินรู้ได้ทันทีว่าท่านแม่ของนางนั้นได้รับพิษมาเป็นระยะเวลานาน แต่ใครกันที่วางยาคงต้องรอให้ท่านแม่ฟื้นความจำให้ได้ก่อนหนึ่งชั่วยามที่เหมยฮวาแช่น้ำนั้นความเจ็บปวดที่ได้รับทำให้นางแทบหมดสติแต่ได้บุตรสาวที่ร้องเรียกให้มารดามีสติอยู่ตลอดเวลาช่วยให้ผ่านไปได้ น้ำในอ่างทั้งดำและส่งกลิ่นเหม็น มู่หลินจึงให้ท่านแม่อาบน้ำชำระกายอีกรอบ นางออกไปแจ้งแก่บุรุษทั้งสามที่ตอนนี้ขึ้นจากน้ำมารออยู่ที่หน้าห้องด้วยความกระวนกระวาย 

"พิษในร่างกายท่านแม่ ขับออกหมดแล้วเจ้าค่ะ" ความกังวลใจขของทั้งสามถึงได้หายไป

ท่านแม่เหมยฮวาเดินออกมาด้านนอก ความเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดเจนจนสามบุรุษยืนมองอย่างโง่งม สตรีตรงหน้าใบหน้างดงาม ผิวขาวราวน้ำนมที่แตะแล้วแทบจะคั้น ออกมาให้ดื่มได้ อายุของท่านแม่นั้นเหมือนกับย้อนลงไปเพียง27-28เท่านั้น 

"เป็นอะไรกัน หน้าข้ามีอะไรติดอย่างนั้นหรือ" บุรุษทั้งสามถึงได้รู้สึกตัว 

มู่หลินพาทุกคนมาดูกระจกในห้องนอนของนาง ทุนคนที่เห็นการเปลี่ยนแปลงของตนเองก็ตกใจ และเกิดความกังวลใจขึ้น หากบุคคลภายนอกเกิดความสงสัยจะนำภัยมาสู่ครอบครัวได้ มู่หลินเลยเสนอว่าระหว่างนี้ให้ขี้เถ้าในครัวทาหน้าหรือบริเวณที่คนสังเกตเห็นไปก่อน พอนานวันเข้าค่อยลดความเข้มของสีลงคนจะได้ไม่สงสัยมาก 

"ทุกคน ข้ามีเรื่องจะบอกกล่าว" ท่านแม่ที่นั่งเงียบๆมาโดยตลอดเปิดปากพูดขึ้น มู่หลินเห็นถึงความกังวลในดวงตาของท่านแม่จึงจับมือแล้วกล่าวว่า

"พวกเราพร้อมรับฟังทุกเรื่องของท่าน และพร้อมอยู่เคียงข้างท่านเสมอ" มู่หลินพอจะรับรู้ถึงสายตาตั้งแต่ที่ลืมตามาตอนแช่น้ำแล้วว่าท่านแม่น่าจะได้ความทรงจำกลับมาแล้ว

"ข้าจำเรื่องในอดีตได้แล้ว" ทุกคนได้ฟังแล้วก็เดินเข้ามากอดให้กำลังเพราะดูจากสีหน้าท่านแม่แล้วนั้นเรื่องในอดีตคงจะเลวร้ายมากแน่นอน

"ถ้าเจ้าไม่พร้อมจะพูด พี่กับลูกล้วนรอได้" ท่านพ่อกอดปลอบใจท่านแม่ที่ตอนนี้น้ำตาเริ่มไหลอีกแล้ว

เมื่อท่านแม่สงบสติอารมณ์ได้แล้ว นางจึงเล่าเรื่องราวก่อนที่จะมาพบกับหวังเจียวจิ้น

"แม่มีแซ่เดิมว่าเซี่ย เซี่ยเหมยฮวา เป็นบุตรีของท่านพ่อเซี่ยหลี่เฉียง ท่านแม่หลินลู่เสียน มีพี่ชายหนึ่งคน ชื่อเซี่ยซีห่าว ท่านตาพวกเจ้าไม่มีบ้านรองไม่มีอนุหรือสาวใช้อุ่นเตียง ตัวแม่นั้นมีสัญญาหมั้นหมายกับฉีอ๋อง ฉีอ๋องเป็นที่หมายปองของสตรีทั้งเมืองหลวง ตัวแม่นั้นไม่นึกมาก่อนว่าบ่าวรีบใช้ข้างกายจะทรยศวางยามาเนินนาน ยาพิษชนิดนี้ไม่แสดงอาการเจ็บปวดหรือตายในทันที แต่จะทำให้คนที่ได้รับพิษเหมือนคนเป็นโรคเรื้อรัง ตรวจไม่พบ ผิวหน้า ผิวกายดำคล้ำ

ครั้งสุดท้ายก่อนที่จะพบเจอท่านพ่อพวกเจ้า วันนั้นบ่าวชั่วหลอกแม่พาไปไหว้พระขอพรนอกเมืองไกลจากเมืองหลวง500ลี้ ระหว่างทางพบนักฆ่าจำนวนมาก องครักษ์ที่ไปด้วยต้านไว้ไม่ไหว บ่าวชั่วทำทีเป็นพาแม่หนีจนไปถึงหน้าผา ก่อนที่มันจะผลักแม่ลงไป มันได้บอกถึงตัวตนของผู้จ้างวานไว้คือ เว่ยเลี่ยงซู เพื่อนรักของแม่เอง หึหึ" เหมยฮวาหัวเราะให้กับความโง่งมที่หลงไว้ใจเลี่ยงซู โดยไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะหลงรักฉีอ๋องจนยอมฆ่าเพื่อนอย่างนางได้ 

เมื่อกล่าวถึงฉีอ๋องในแววตาของเหมยฮวาไม่มีความอาลัยอาวรณ์เหลืออยู่เลย เจียวจิ้นยังคลายความกังวลลงได้ เพราะเขากลัวหากนางจำเรื่องราวได้แล้ว และยังรักฉีอ๋องอยู่กลัวนางจะทิ้งเขากับลูกไป

มู่หลินที่รับฟังถึงชื่อผู้จ้างวานฆ่าแม่ของตนนางก็โมโหจนเผลอบีบแก้วน้ำชาจนแตกคามือ เสียงแตกของแก้วเรียกสติของทุกคนได้เป็นอย่างดี ท่านแม่รีบเข้ามาคว้ามือของมู่หลินตรวจดูบาดแผล พี่ใหญ่รีบวิ่งไปตักน้ำที่โอง พี่รองหาผ้ามาช่วยซับเลือด ท่านพ่อจึงต้องเก็บเศษแก้วไปทิ้ง 

"แม่ไม่เป็นอะไรแล้ว หลินเออร์อย่าได้โมโหแทนแม่แบบนี้ แม่จะขาดใจถ้าเจ้าต้องเจ็บตัว" 

"เว่ยเลี่ยงซู ข้าจะจำชื่อนางไว้ เมื่อไหร่ที่ข้าพบเจอนางต้องชดใช้สิ่งที่ทำกับท่านแม่อย่างแน่นอน"

มู่หลินหลังจากสงบสติอารมณ์แล้ว ได้ถามความคิดเห็นของท่านแม่ว่าอยากติดต่อบ้านท่านตาหรือไม่ แต่ความกังวลของท่านแม่คือเรื่องราวที่ผ่านมาเกือบ17ปีแล้ว ไม่รู้ถึงความเปลี่ยนแปลงของครอบครัวท่านตา มู่หลินจึงคิดจะเข้าตำบลไปขอความช่วยเหลือจากท่านปู่อู๋เพื่อสืบเรื่องราวของทางบ้านท่านตา

จากนั้นทุกคนจึงออกจากมิติเพื่อไปพักผ่อนเพราะพรุ่งนี้ชาวบ้านต้องมาทำงานแต่เช้า แล้วนายช่างสร้างบ้านจะเดินทางมาดูพื้นที่ด้วย มู่หลินจึงต้องเขียนแบบบ้านให้นายช่างอีก

คืนนั้นมู่หลินได้ออกแบบบ้านโดยตัวบ้านเป็น2ชั้น ด้านบนมีห้อง5ห้อง นางให้ทุกห้องมีห้องน้ำห้องอาบน้ำในตัวทุกห้อง ด้านล่างมีห้องนอน2ห้อง ห้องตำรา1ห้อง ห้องโถงรับแขก ห้องครัว ห้องน้ำด้านนอกไว้สำหรับแขก ด้วยในยุคที่นางได้มาอยู่นี้ระบบห้องน้ำถือว่าดีขึ้นแล้ว ในเมืองหลวงและเมืองรอบๆได้วางระบบท่อน้ำฝั่งไว้ในดิน เมื่อราดน้ำแล้วของเสียจะลงไปตามท่อ ทำให้ไม่มีกลิ่นรบกวน ระบบน้ำก็ใช้วิธีดึงน้ำจากลำธารมาใช้ นายช่างสร้างบ้านสามารถทำได้อย่างแน่นอนเพราะไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่ แต่อาจจะแปลกสำหรับคนในหมู่บ้านชุนหง 

มู่หลินไม่ได้อยู่คุยกับนายช่างนางให้ท่านพ่อเป็นผู้คุยแทน แบบบ้านที่นางวาดนั้นไม่ได้ซับซ้อนมากนัก ราคาที่นายช่างประเมิน ตัวบ้าน พร้อมเครื่องเรือน เรือนด้านหลังสำหรับคนงานในภายหน้าอีก 10 ห้อง กำแพงที่ล้อมทั้งหมด 65 หมู่ นายช่างคิดรวมค่าคนงาน 500 ตำลึงทอง ราคานี้รวมที่นายช่างจะต้องหาคนงานเพิ่ม เพราะเจียวจิ้นต้องการให้บ้านเสร็จก่อนฤดูหนาวที่จะถึงในอีกสองเดือนข้างหน้า คนงานที่นายช่างหาก็เป็นพวกชาวบ้านที่ดูแข็งแรงสู้งาน 

เจียวโจวพาน้องสาวและน้องชายฝาแฝดเดินทางไปในอำเภอเพื่อพบท่านหมออู๋