บทที่ 4

หลังจากส่งลูกเข้านอนหลี่ถิงก็มาฝังเข็มเอายาให้สามีกิน เธอปรึกษาสามีเรื่องจะเอาเครื่องประดับของเธอในมิติไปขายเอาเงินมาสร้างบ้านก่อนที่จะถึงหน้าหนาวอีกสามเดือนเธอชอบสะสมทองคำในชาติก่อนใส่ไว้ในตู้เซฟที่คอนโด มีทั้งทองแท่งสร้อยแหวนกำไลเต็มตู้เซฟคนจะได้ไม่สงสัยเวลาเธอสร้างบ้านใหม่ และจะพาสามคนพ่อลูกไปตรวจดูในโรงหมอในเมืองด้วยเพื่อกันคนสงสัยครอบครัวของเธอ   

 "ดีนะเจ้าคะที่บ้านเราติดเชิงเขาจึงไม่มีใครมารบกวนเราแต่ถ้าวันไหนเราร่ำรวยขึ้นมา คนก็จะมาวุ่นวายพวกชอบเสือกก็เยอะแต่พรุ่งนี้น้องจะลองขึ้นเขาดูสักหน่อยเจ้าคะเผื่อจะเจอสมุนไพรหายากทางที่น้องจะไปวันนี้"   

"ระวังตัวดีๆด้วยน้องหญิงเจ้าเป็นผู้หญิงอันตรายมีรอบด้านเห็นท่าทางไม่ดีให้รีบเข้าไปในมิติ" หลี่หยางบอกด้วยใบหน้าจริงจังอันตรายบนเขาไม่ใช่แค่สัตว์มนุษย์ก็อันตรายเช่นกันเผลอๆกลัวยิ่งกว่าเดรัจฉานเสียอีก

"เจ้าค่ะน้องจะระวังตัว" หลี่ถิงรู้ความนัยของสามีก่อนจะตอบรับด้วยควาหนักแน่นไม่มีใครมาทำร้ายเธอได้ แต่ถ้ามีมันคนนั้นเขาลงนรกซะก่อน เธอถอนเข็มออกจากตัวสามี

"ดื่มน้ำอีกนะเจ้าคะจะได้หายเร็วๆ พรุ่งนี้ท่านพี่ตื่นมาจะรู้ว่ายาของน้องดีที่สุดเจ้าค่ะ"

หลี่หยางมองหน้าภรรยาก่อนจะดึงเธอเข้ามากอดพี่

"อยากหายเร็วๆจะได้ช่วยแบ่งเบาภาระน้องหญิง" หลี่ฝูพูดด้วยควารู้สึกผิดทั้งๆที่เป็นหัวหน้าครอบครัวแต่กลับมาเป็นภาระเขาละอายใจยิ่งนัก

"น้องรับรองว่าท่านพี่จะได้ช่วยน้องจนเหนื่อยแน่นอนเจ้าค่ะ" 

"ดึกแล้วนอนเถอะเจ้าค่ะท่านพี่ตอนเช้ามาน้องจะพาท่านพี่หัดเดินตอนเช้านะเจ้าคะ"

หลี่ถิงดับเทียนปีนขึ้นเตียงนอน สามีกางแขนให้ภรรยานอนลงให้อ้อมกอดของเขา  หลี่หยางจูบหน้าผากภรรยาอย่างนิ่มนวล หลี่ถิงเงยหน้ามองสามียิ้มก่อนจะหอมแก้มสามีแล้วบอก

"ฝันดีนะเจ้าคะ" แล้วหลับในอ้อมแขนอบอุ่นของสามีจนถึงรุ่งเช้า

โปรดติดตามตอนต่อไป