บทที่ 2 ข้าหิวมาก 2

“อา...ยังหิวอยู่เลย” เสียงแหบแห้งของเด็กหญิงดังขึ้น นางโบกมืออีกครั้ง น้ำถูกเรียกออกมาจากความว่างเปล่า ใช้แต้มไปมากถึงสามสิบแต้มเพื่อให้ได้น้ำมากพอจะชะระล้างร่างกาย ทั้งยังคงสภาพเอาไว้ในรูปลักษณ์ของรูปสี่เหลี่ยมตรงหน้า

เด็กหญิงเดินทะลุเข้าไปในสี่เหลี่ยมของน้ำ ขัดถูร่างกายให้สะอาดโดยไม่ได้ถอดเสื้อผ้า ถึงอย่างนั้นร่างกายกลับรู้สึกสะอาดอย่างถึงที่สุด ราวกับสายน้ำกลืนกินคราบสกปรกไปจนหมด

เฟิงเหยาหัวเราะคิกคักขณะที่ขัดถูตัว ตอนนี้นางมีความสุขที่สุด ซ้ำยังรู้สึกอารมณ์ดี เพราะว่าชาตินี้แม้กินจนท้องป่องก็ไม่อ้วน ในความรู้ขั้นพื้นฐานของโลกใบนี้ยังมีข้อมูลเกี่ยวกับสมุนไพรและโอสถมากมาย

หนึ่งในนั้นคือยาหมวดหมู่ความงามที่ชื่อ ‘ยารักษารูปร่าง’ คล้าย ๆ กับยาลดความอ้วนที่เธอเคยแอบกินตอนช่วงเป็นวัยรุ่นในโลกก่อน แต่โลกใบนี้ยาวิเศษเหล่านั้นเป็นความจริง

ด้วยใจใฝ่หาของอร่อยมาตั้งแต่โลกก่อน เพราะถูกจำกัดการกินเนื่องจากต้องลดน้ำหนักเพื่อไม่ให้กระทบสุขภาพ แต่ตลอดชีวิตกลับไม่เป็นผลและตกตายในวัยสามสิบกว่าปีด้วยสาเหตุไขมันอุดตันในเส้นเลือด ทั้ง ๆ ที่กินแต่ผักมาตลอดชีวิตแท้ ๆ ไม่ยุติธรรมเลยสักนิด

ชาตินี้ในเมื่อสามารถกินได้ ก็ขอกินให้หนำใจเลยแล้วกัน อย่าได้ดูถูกพลังความหิวของเฟิงเหยาเชียว

เด็กหญิงเดินออกมาจากบ่อน้ำ ใช้พลังธาตุลมผสมกับธาตุไฟเพื่อสร้างลมอุ่นพัดตัวเองให้แห้ง ผมยาวสยายกลางหลังดูนุ่มนวล ใบหน้าผ่องแก้มกลมปากนิดจมูกหน่อยเป็นสีแดงระเรื่อบ่งบอกถึงความเป็นคนสุขภาพดี

มองภาพสะท้อนของตนเองในบ่อน้ำที่สร้างขึ้นแล้วก็อดชื่นชมไม่ได้ หากนางมารตัวประกอบไม่ตายก็คงจะเป็นยอดหญิงงามในอนาคตเป็นแน่ ก็ออกจะน่ารักขนาดนี้

เดินหาเถาวัลย์แถวนั้นมารัดผมเอาไว้ลวก ๆ ใช้กิ่งไม้เป็นปิ่นปักผมเพื่อให้ผมไม่รุ่ยร่าย แม้จะยังไม่ถึงวัยปักปิ่นแต่เด็กในยุคนี้สามารถใช้เครื่องประดับได้ตามใจ จารีตสอนหญิงใดใดไม่ได้เคร่งครัด บอกแล้วว่าเป็นโลกที่หญิงชายแทบจะเท่าเทียม

ชายมีสามสามีสี่อนุได้ หญิงก็มีสามสามีสี่ข้ารับใช้ได้เช่นกัน แต่หญิงสาวส่วนมากก็วุ่นวายกับการรักษาฮาเรมของตนเอง ต้องคอยควบคุมไม่ให้หนุ่ม ๆ ตีกันมันซึ่งยากกว่าการควบคุมเรือนหลังไม่ให้สาว ๆ ตีกันอยู่มาก

ดังนั้นนางมารกับนางเอกจึงได้แบ่ง ๆ ผู้ชายกันใช้บ่อย ๆ ไม่สิต้องเรียกว่าแย่งกันจึงจะถูก เพราะเป็นศัตรูทางความรักกันตั้งแต่ต้นเมื่อมีชายหนุ่มรูปงามอนาคตไกลมาสนใจอีกคนหนึ่ง อีกคนหนึ่งก็ต้องแย่งมาเป็นของตนเองให้ได้ แย่งกันไปแย่งกันมาก็กลับมาตายรังที่พระเอกอยู่ดี

นางมารถึงกับระเบิดตัวเองตายทั้งที่สามารถเลือกหนุ่ม ๆ ในฮาเร็มคนไหนมาเทียบกับพระเอกก็ล้วนแต่เท่าเทียม บางคนอาจเหนือกว่าด้วยซ้ำ

ส่วนนางเอกเพราะต้องการเอาชนะถึงกับเลือกละทิ้งฮาเร็มของตนเอง ทำเป็นรักเดียวใจเดียวแต่งงานเข้าฮาเร็มของพระเอกแทน เข้าไปก็ตบตีแย่งชิงลับหลังพระเอกอีกครั้งจนครองตำแหน่งอันดับหนึ่ง ทั้งในใจพระเอก ทั้งในหน้าที่การงาน เอ้ย หมายถึงตำแหน่งในวังหลัง กลายเป็นมารดาแห่งแผ่นดินต้าเยียน

เอาเป็นว่าแผ่นดินต้าเยียนก็เพียงส่วนประกอบหนึ่งในโลกใบนี้ ไม่รู้ทำไมนางเอกนางมารยึดติดนัก ทั้งที่มีพลังสามารถพัฒนากลายเป็นผู้แข็งแกร่ง ไปหาผู้ชายในแดนที่สูงกว่านี้ก็ยังได้

พูดถึงดินแดน ในโลกนี้แบ่งดินแดนเป็นชนชั้น ชั้นล่างสุดคือแดนชั้นสาม มีอยู่มากกว่าสามพันแดนด้วยกัน ผู้คนด้านล่างนั้นหาที่ฝึกตนได้ยากยิ่ง ขอบเขตของผู้ฝึกตนอย่างมากก็เพียงขั้นฝึกปราณ ยากนักจะทะลวงเข้าสู่ขั้นฝึกปราณระดับเก้า

เมื่อเข้าสู่ขั้นฝึกปราณระดับเก้า ผู้ฝึกตนจะได้รับเทียบเชิญ เทียบนั้นทำให้ผู้ฝึกตนสามารถเข้าสู่แดนที่สูงขึ้นได้ จะกลับไปแดนของตัวเองก็ได้เช่นกัน

ส่วนในแดนขั้นสองที่มีอยู่ร้อยกว่าแดน ผู้คนเรียกกันว่าแดนกึ่งเซียน เริ่มต้นที่ขั้นวรยุทธ์ 1-9 ฝึกปราณ1-9 ทะลวงขึ้นขั้นหลอมกาย ต้นกลางปลายสูงสุด หลอมจิต หลอมปราณ หลอมรวม สี่ขั้นใหญ่ สี่ขั้นรอง

เมื่อขึ้นสู่ขั้นหลอมรวมระดับสูงสุด จะได้รับเทียบเชิญจากแดนชั้นหนึ่ง ที่มีมากกว่าสิบแดนและถูกเรียกว่าแดนเซียน

ที่แห่งนั้นจะมีเซียนขั้นต้นทั้งหมดอาศัยอยู่ตั้งแต่ผู้เพิ่งเริ่มฝึกเป็นเซียนอย่าง กุ่ยเซียน เหรียนเซียน ตี้เซียน เสินเซียนตามละดับ นี่คือเซียนขั้นต้น แบ่งแยกเป็นขอบเขตดิน และขอบเขตฟ้า

ว่ากันว่าหากทะลวงขั้นเซียนได้ขอบเขตฟ้าบ่อย ๆ จะมีพลังมากกว่าทะลวงได้ขอบเขตดิน แต่ความจริงเป็นเช่นไรไม่มีใครรู้ มีเพียงคนที่ได้รับความรู้พื้นฐานจากเสี่ยวเสี่ยวอย่างนางที่รู้

ขอบเขตดินพัฒนากายเนื้อ ขอบเขตฟ้าพัฒนาจิตวิญญาณ เมื่อเข้าสู่ขั้นเสินเซียนจะถูกเสนอชื่อเลื่อนขั้นกลายเป็นเซียนที่แท้จริง ได้รับเทียบเชิญจากแดนไกลโพ้น

แดนไกลโพ้นนั้นเสมือนสวรรค์และโลก ไม่มีผู้ใดเอ่ยถึง ว่ากันว่าผู้สำเร็จเข้าสู่แดนไกลโพ้นพัฒนาไปเรื่อย ๆ จนกลายเป็นเทพผู้สูงส่งได้เลยทีเดียว ข้าทาสของเซียนเหล่านั้นจึงได้ดีไปตามนาย

แต่ความจริงเป็นเช่นไรใครเล่าจะรู้ และอีกครั้งที่ ‘ความรู้พื้นฐาน’ ทำให้เฟิงเหยารู้ แดนไกลโพ้นมีจริงและทำให้คนกลายเป็นเทพเจ้าได้จริง ๆ

‘ก็อยากรู้เหมือนกันนะว่าเทพเจ้าแอสการ์ดต้องผ่านด่านต่าง ๆ เหมือนเทพตะวันออกไหม’ บางครั้งนางก็สงสัยนะ