**บทที่ 11

(เขาออกมาแล้ว)

ข้อความจากโรสเด้งขึ้นหน้าจอโทรศัพท์ของเมเบล ตอนนี้เธอยืนอยู่บนกำแพงเมืองจีน หรือเรียกอีกชื่อว่า “กำแพงหมื่นลี้” เป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญของประเทศจีน นักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวคงไม่พลาดที่จะมายังที่แห่งนี้ เธอก็เช่นกัน เมเบลเลื่อนโทรศัพท์ขึ้นมาอ่านข้อความที่เพื่อนสาว ส่งมาให้ ใบหน้าสวยเต็มไปด้วยรอยยิ้ม โรสส่งข้อความมาพร้อมรูปของชายหนุ่มที่เธอแสนคิดถึงมาอีก 3 รูป เมเบลไม่รอช้าที่จะเก็บเซฟรูปนั้นลง โทรศัพท์มือถือของเธอทันที แล้วยังเอาหนึ่งในรูปที่โรสส่งมาให้ขึ้นเป็นภาพพื้นหลังของโทรศัพท์ตัวเอง

“ได้เวลากลับบ้านแล้ว” เมเบลเอ่ยกับตัวเอง ก่อนจะเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าสะพายข้างใบเล็ก

“เอ้าข้อมูลทุกอย่างที่อยากได้” อเดฟยื่นซองสีน้ำตาลให้กับอเดล เขารับมันมาพร้อมเปิดออกดูในทันที “แกรู้จักเธอไหม ข้อมูลที่หามาได้ก็มีแค่นี้ แต่ถ้าอยากได้ละเอียดหน่อยรออีกสักเดือน”

“ทำไม่นานขนาดนั้น”

“ถ้าอยากได้เรื่องเร็วหน่อยให้ไปหาผู้หญิงคนนี้” อเดฟชี้ไปยังรูปถ่ายของหญิงสาวร่างสูงใบหน้าสวยที่ยืนคู่กับหญิงสาวร่างเล็กสวมแว่นหนาเตอะ ผู้หญิงร่างเล็กคนนี้ช่างดูคุ้นตาเขาเสียจริง “ฉันตามหาคนส่งแล้วยากมาก แต่ล่าสุด จับภาพที่ไปรษณีย์ได้คือผู้หญิงคนนี้”

“ผมไม่เคยรู้จักเธอ ขอบคุณมาก เดี๋ยวผมจัดการต่อเอง” อเดลมองเอกสารในมือของตัวเอง “ผมมีธุระต่อ คืนนี้คงไม่กลับบ้านบอกพ่อด้วยนะครับ”

“ได้”

อเดลขับรถมายังหน้าเรือนจำที่เขาเคยเข้าไปอยู่ นั่งรอใครสักคนอยู่บนรถ อย่างใจเย็น สายตาคมมองไปยังชายร่างใหญ่สองคน ที่คุ้นหน้า ก่อนที่เขาจะเดินลงจากรถไป

“นึกว่าจะไม่มาซะแล้ว” เอ็มเอ่ยออกมา เมื่อเห็นอเดลเดินเข้ามาหา

“คาสล่ะ”

“มันติดคดีใหม่อีก สี่ปี” เอ็มพูดออกมาด้วยแววตาเศร้า

“เอ้าออกมาก่อนพวกกูตั้งหนึ่งเดือน เตรียมทุกอย่างพร้อมหรือยัง” เควินทักขึ้น

“เรียบร้อย แต่ฉันคงทำงานนี้กับพวกแกไม่ได้” อเดล เอ่ยออกมาก่อนจะพาทั้งสองคนเดินมาขึ้นรถที่จอดอยู่

“กูเข้าใจ หาที่อยู่ให้พวกกูด้วยไหม” เควินถามต่อเมื่อขึ้นมานั่งคู่คนขับ

“เรียบร้อย อยากได้อะไรก็บอกแล้วกัน มีอีกเรื่องที่ฉันต้องให้นายทำ เอ็ม”

“อะไรว่ามา”

“งานนี้ไม่ยาก แค่ฉุดผู้หญิง”

“ผู้หญิง!! หน้าอย่างมึงต้องฉุดด้วยหรอว่ะ กูไม่เข้าใจ” อเดลบอกจุดประสงค์เกี่ยวกับงานนี้ให้ทั้งสองคนฟัง “แค่นี้ก็ต้องให้ถึงมือกู” เอ็มทำสีหน้าเบื่อหน่าย

“ช่วยๆ มันหน่อย” เควินพูดออกมาสายตาก็จ้องออกไปสองข้างทางที่ดูแปลกตา ทุกอย่างดูเปลี่ยนแปลงไปมาก

“ถึงแล้ว” อเดลขับรถพาทั้งสองมาที่เซฟเฮ้าส์ที่เควินเคยพูดว่าอยากได้ เขาซื้อมันให้กับเควินอย่างไม่ลังเล เพราะพวกเขาได้กลายมาเป็นเพื่อนรักที่ตายแทนกันได้ “เอานี่ ข้อมูลทุกอย่างอยู่ในซองเอกสาร อย่าทำอะไรรุนแรง ฉันไม่ต้องการให้เธอตาย” อเดลยื่นซองเอกสารสีน้ำตาลให้กับเอ็ม ถึงแม้เขาจะไม่รู้เหตุผลที่เธอทำ แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมากำลังใจปลอมๆ ที่เธอสร้างขึ้นเขาปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเขาไม่มีความสุขกับมัน

“จับมาแล้วจะให้ทำยังไง”

“ฉันไม่มั่นใจว่าใช่เธอไหม ค่อยว่ากันอีกที” อเดลโยนกุญแจห้องให้กับเควิน “ทุกอย่างเตรียมให้แล้ว ห้องอยู่ชั้น 12 ตามสบาย ฉันมีธุระต่อ”

เควินไม่พูดมากเดินแยกย้ายกันกับอเดลเขาไม่รีรอเดินขึ้นไปยังห้องพักที่อยู่ด้านบน การรักษาความปลอดภัยของที่นี่ถือว่าดีในระดับหนึ่ง สายตาของเควินมองสำรวจระหว่างทางขึ้นห้อง อย่างระวังตัว ทุกฝีก้าวของเขาอันตรายทุกที่ เพราะฉะนั้นอย่าได้สะเพร่าเป็นอันขาด

อเดลขับรถมาที่ผับแห่งหนึ่ง นี้ก็จะเกือบเดือนแล้ว แผลใจของเขาเริ่มจะหายดี เห็นเขาเงียบขรึมใครจะไปรู้ภายในใจมันเจ็บมากเพียงใด ทุกคืนที่หลับตา ภาพหญิงสาวอันเป็นที่รักยังสะท้อนขึ้นมาฉายในหัว ยิ่งเห็นเธออยู่กับผู้ชายคนอื่น มันยิ่งตอกย้ำหัวใจที่กลัดหนอง แก้วเหล้าถูกวางเรียงรายอยู่หลายแก้ว ก่อนที่เขาจะกระดกลงคอ

“สุดหล่อมากับใครคะ ญ่าขอนั่งด้วยคนได้ไหมคะ” หญิงสาวร่างสาวเธอสวมชุดสายเดี่ยวอวดหน้าอกใหญ่ ส่งยิ้มมาให้เขาอย่างเอาใจ อเดลปรายสายตามองแค่นิดเดียวก่อนจะหันหน้ามาสนใจแก้วเหล้าในมือของตัวเองต่อ

“หึ” อเดลยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ หญิงสาวที่นั่งข้างเริ่มเอาหน้าอกใหญ่เบียดตรงเข้าหาเขาอย่างไม่เขินอาย ผู้หญิงเขาอ่อยผู้ชายกันแบบนี้สินะ ถึงแม้อเขาจะไม่ค่อยชอบผับ แต่ใช่ว่าเขาจะอ่อนต่อโลก ผู้ชายย่อมมีสัญชาตญาณของนักล่ากันทุกคน อยู่ที่ว่าจะอยากออกล่าเหยื่อหรือไม่ เขายกแก้วเหล้าแก้วสุดท้ายขึ้นดื่ม “อยากสนุกก็ตามมา” อเดลหันหน้าไปพูดกับหญิงสาว ก่อนจะเดินออกไป ญ่าไม่รอช้าเธอรีบตามชายหนุ่มที่หมายตาเอาไว้ไปในทันที

อเดลเดินขึ้นมายังห้อง วีไอพีชั้นบน ซึ้งมีหญิงสาวเดินตามเข้ามา ชายหนุ่มเดินไปนั่งลงโซฟาร์ตัวใหญ่มีร่างเล็กเดินตามไปนั่งบนตัก แขนสวยคล้องไปที่ลำคอตรงหน้า พร้อมซุกใบหน้าเข้าหาลำคอใหญ่อย่างรวดเร็ว กลิ่นกายของชายหนุ่มตรงหน้ากระตุ้นอารมณ์ดิบในกายของสาวเจ้าให้ตื่นขึ้นมา ญ่าเธอเปลี่ยนท่านั่งใหม่ ขึ้นมานั่งคร่อมบนตักทำให้ สัมผัสกับลำกายภายในร่มผ้าของเขาที่กำลังค่อยๆ ตื่นตัวขึ้น

“อ๊าา” เสียงครางออกมาจากหญิงสาวเมื่อโดนมือของเขาบีบเคล้นที่เต้าถันใหญ่อย่างหยาบโลน เม็ดถันใต้บาร์ชูชันแข็งเป็นไตสู้ฝ่ามือใหญ่ที่บีบเคล้น น้ำหวานเริ่มไหลเยิ้มอาบดอกไม้งามของเธอ มือเล็กเลื่อนลงต่ำ ถอดเข็มขัดหนังราคาแพงออกอย่างเร็วไว ก่อนจับเอาลำกายใหญ่ออกมาสูดอากาศด้านนอก ใบหน้าสวยตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นอาวุธร้ายของชายหนุ่ม ความใหญ่โตแถมความยาวเทียบเท่ากับแขนของเธอได้ ญ่ากลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ก่อนจะชักลำกายอุ่นรูดขึ้นลง

“อื้ม” เสียงครางจากชายหนุ่ม สร้างความพอใจให้แกเธอเป็นอย่างมาก ก่อนที่จะเพิ่มความเร็วในการชักรูดลำกายใหญ่นั้น ปากเคลือบลิปสติกสีงามสัมผัสเข้ากับความเป็นชายของเขา ลิ้นเล็กแตะลงตรงปลายลำที่มีน้ำเปียกชื้นไหลซึมออกมาตรงส่วนปลายหัว