**บทที่ 12

“ชอบไหมคะ” ญ่าเอ่ยขึ้นมา ก่อนปากเล็กจะเขมือบลำเอ็นอุ่นเข้าไปในโพรงปาก ของเธอจนคับแน่น ความยาวพร้อมความใหญ่โตเกินขนาดปกติที่เธอเคยเจอ ทำให้เลือดในกายสาวเดือด น้ำหวานมากมายไหลเยิ้มเต็มร่องรักของเธอ มือเล็กขยับรูดขึ้นลงเป็นจังหวะเข้ากันกับปากของเธอที่เอาลำกายอุ่นเข้าออก ได้รับรู้ถึงรสชาติน้ำใสๆ ที่ไหลเยิ้มออกมาจากลำกายแข็งนี้

“อ๊าา ซี๊ดด อ๊าา” อเดลครางออกมาอย่างพีงพอใจนิ้วยาวสอดเข้าไปใต้เรือนผมดำยาวของหญิงสาวก่อนจะออกแรงกดศีรษะเล็ก พร้อมขยับเอวสอบอัดลำกายใหญ่ของตนเข้าไปในโพรงปากของเธอ

อ๊อก อ๊อก

เสียงลามกจากการบรรเลงรักด้วยปากของหญิงสาว ดังขึ้นเป็นจังหวะ มือใหญ่กดศีรษะเล็กเข้าหาลำกายหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ ญ่าเริ่มทนรับลำกายอุ่นของเขาไม่ไหว หญิงสาวหายใจติดขัด เพราะความใหญ่ของมันทำให้หายใจยากยิ่งขึ้น

“อ๊าาา ใกล้แล้ว อ๊าาา” ชายหนุ่มครางออกมาพร้อมกระแทกลำกายเข้าไปในปากเล็กไม่ลดละ จนหญิงสาวปล่อยมือที่จับลำกาย เปลี่ยนเป็นเอามือทั้งสองข้างดันหน้าขาแกร่งไว้แทน “อร๊าสสสส” ไม่นานเขาก็ปล่อยน้ำขาวขุ่นเข้ามาเต็มโพรงปาก เธอไม่รอช้ารีบกลืนกินน้ำของเขาจดหมดเกลี้ยงพร้อมทำความสะอาดลำเอ็นใหญ่ของเขา

ญ่าขยับขึ้นมานั่งคร่อมบนตักใหญ่ จับลำกายของเขาตั้งขึ้นพร้อมที่จะเอาอาวุธร้ายของชายหนุ่มมุดเข้าไปในกายของตน

“ถุงละ” ชายหนุ่มถามขึ้น ทำให้หญิงสาวบนหน้าตักหยุดชะงักไป “ไม่มีก็อด” อเดลผลักร่างบาง บนตักออก มองหญิงสาวตรงหน้าพร้อมรอคำตอบ

“ไม่มีค่ะ ญ่าปลอดภัย เอาสดได้ นะคะ ตอนนี้ญ่าไม่ไหวแล้ว” เธอพูดพร้อมเอานิ้วกลางของตัวเอง กรีดลงตามร่องรักของเธอ อย่างไม่อายสายตาของเขา

“หึ ฉันไม่มักง่ายขนาดนั้น ฉันให้เวลาเธอ สิบนาที ในการหาถุงยาง ห้ามเกินแม้แต่นาที” อเดลหยัดกายดึงกางเกงขึ้นมาสวม ก่อนจะเรียกเด็กเสิร์ฟเข้ามารับออร์เดอร์ ญ่าไม่รอช้าเธอรีบจัดแจงเสื้อผ้าของตัวเองก่อนจะเดินออกไปด้านนอกอย่างรีบเร่ง อเดลไม่ได้รอหญิงสาวอย่างที่พูดเมื่อเธอเดินออกจากห้องไปไม่นานเขาก็ออกจากห้องนี้เหมือนกัน พร้อมฝากเช็คไว้ให้กับเธอเป็นการตอบแทนที่ช่วยเขาปลดปล่อยอารมณ์

@ เวลา 19:20 น.

“มึงรีบเกินไปไหม พึ่งออกจากคุกวันนี้พากูมาดักฉุดผู้หญิงแล้วไอ้เวรนี้” เควินที่เป็นคนขับรถบ่นเอ็มที่นั่งคู่กับเขามาตลอดทาง ก่อนจะจอดรถหลบมุมอยู่ในที่มืด

“เอ่อน่า ใครเป็นคนบอกกูว่าช่วยมันหน่อย เพราะฉะนั้นมึงไม่มีสิทธิ์บ่น” เอ็มเอ่ยขึ้นแต่สายตาของเขายังจับจ้องไปที่หญิงสาวซึ่งเป็นเป้าหมายของงานในครั้งนี้ อย่างไม่คาดสายตา

“จ้องขนาดนั้น คงพรุนหมดแล้วมั้งกูว่า” เควินผู้ที่ไม่เคยสนใจสิ่งใด กลับพูดกระแหนเอ็มขึ้น เมื่อเห็นสายตาของเพื่อนที่จ้องหญิงสาวตรงหน้าไม่วางตา

“เอ่นน่า พูดมากจังว่ะ”

“กลับได้แล้ว วันนี้ไม่เหมาะหรอก สภาพแวดล้อมแถวนี้คนเดินผ่านไปมา งานนี้คงยาก มึงต้องหาโอกาสที่เหมาะมากกว่านี้” เควินพูดขึ้นก่อนที่จะสตาร์ทรถยนต์แล้วขับออกมาโดยไม่รอให้เอ็มปฏิเสธได้ เพราะเอ็มยื้อเวลามาหลายชั่วโมงแล้วกับการจ้องมองหญิงสาวที่เป็นเป้าหมาย

“อะไรวะ กูยัง…” เอ็มหันหน้ามาพูด ก่อนจะหยุดพูดต่อ

“มึงยังอะไร” เควินถามขึ้นตามหลัง “มึงนี้ไม่ได้เรื่อง งานนี้มีหวังพังไม่เป็นท่า เพราะคนบ้าผู้หญิงอย่างมึง” เควินมิวายจะพูดประชดต่อ พร้อมหัวเราะในลำคอเบาๆ เป็นการเย้ยหยันคนนั่งข้าง

“แม่งก็สวยขนาดนั้น เป็นมึงจะทำไง”

“แล้วกูเป็นไงล่ะ”

“เอ่อกูไม่พูดกับมึงแล้ว หญิงงามชายใดจะไม่เหลียวมอง”

“เหลียวมองบ้านพ่อง!! มึงสิ มองตั้งหลายชั่วโมง เขาเรียกว่าโรคจิต” เควินสวนขึ้นมาทันควัน เอ็มได้แต่ถอนหายใจ ไม่มีอะไรจะพูดต่อ

@ 1 อาทิตย์ต่อมา

เสียงเพลงดังกระหึ่มผู้คนมากมายต่างโยกย้ายส่ายสะโพกไปกับเสียงดนตรี แสงไฟหลากสีสาดส่องไปมาชวนให้เวียนหัว ชายหนุ่มร่างใหญ่สองคนจ้องมองหญิงสาวจากห้องด้านบนลงมายังด้านล่าง

แกร๊ง!!

เสียงเปิดประตูเข้ามายังห้อง วีไอพี บนผับหรูย่านใจกลางเมือง ปรากฏร่างชายใบหน้าหล่อ เดินเข้ามาหาชายร่างใหญ่ทั้งสองคน ที่กำลังนั่งดื่มเหล้าโดยไม่สนใจผู้มาเยือนใหม่มากนัก

“ไง งานไปถึงไหนแล้ว” อเดลเอ่ยถามขึ้นขณะที่กำลังหย่อนตัวลงนั่งบนโซฟาฝั่งตรงข้ามกับทั้งสองหนุ่ม

“จะอะไรล่ะ ก็ไอ้บ้านี่ไง ไม่ยอมให้ฉันลงมือสักที มองมาเป็นอาทิตย์ละ”

“พูดเหมือนโรคจิต” เควินเอ่ยต่อท้าย

“เอ่อกูมันโรคจิต กูยอมรับแล้วเลิกพูดคำนี้กับกูสักที” เอ็มพูดขึ้นด้วยความอยากตัดรำคาญเควิน

“หึ อย่างแกก็โรคจิตเป็นด้วยหรอ หึ” อเดลหัวเราะในลำคอ ไม่ต่างจากเควิน เขายิ่งชอบใจเมื่อเห็นสีหน้าของเอ็มที่ดูไม่สบอารมณ์กับคำว่า” โรคจิต” "เร็วหน่อย ฉันต้องไปดูธุรกิจใหม่ของครอบครัว อาจไม่ว่างหลายเดือน”

“มึงจะไปไหน” เควินถามขึ้นมาด้วยความอยากรู้

“ฉันอยากทำธุรกิจเปิดบริการท่องเที่ยวเรือสำราญ อาทิตย์หน้าสินค้าจะมาส่งต้องไปตรวจสินค้าหน่อย ไปด้วยกันไหม ถือว่าไปเที่ยวรอบทะเลสักอาทิตย์ ค่อยกลับขึ้นฝั่ง” อเดลเอ่ยชวนทีเล่นทีจริง เขาไม่หวังว่าเพื่อนทั้งสองคนจะตกลงไปด้วยกัน

“ไป , ไป” คำตอบที่ได้ของทั้งสองคน ดังขึ้นพร้อมกัน อเดลยิ้มออกมาก่อนจะยกแก้วขึ้นมาชนแก้วกับเพื่อนทั้งสอง

“วันนี้ปลอดคน ตรงมุมนั้นไม่มีกล้องวงจรปิด กูจะรอมึง ที่นี้ อย่างให้พลาด” เควินบอกกับเอ็มเป็นครั้งที่ร้อย

“เอ่อกูรู้แล้ว ย้ำอยู่นั่นแหละ” เอ็มเดินลงจากรถ เขาสวมเสื้อฮูดแขนยาว พร้อมผ้าปิดจมูกครึ่งหน้า เดินไปหลบอยู่ที่มุมตึก หญิงสาวเดินผ่านทางนี้เป็นประจำทุกวัน และวันนี้เธอกลับบ้านดึกกว่าปกติ จึงเป็นโอกาสดีที่จะฉุดเธอได้ เอ็มยิ้มร้ายภายใต้ภาพปิดจมูก เขารออยู่ไม่นาน ก็ได้ยินเสียงรองเท้าส้นสูงดังกระทบกับพื้นปู ดังขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเธอเดินเข้ามาใกล้

ต๊อก ต๊อก ต๊อก

เสียงรองเท้าส้นสูง เริ่มได้ยินชัดขึ้นเรื่อยๆ หัวใจของชายหนุ่มเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ เช่นเดียวกับเสียงส้นรองเท้ากระทบกับพื้นปู เมื่อเธอเดินผ่านมาโดยที่ไม่ทันระวังตัว ชายหนุ่มก้าวตามหลังเพียงหนึ่งก้าวผ้าสีเขาที่ใส่ยาสลบชนิดแรงเอาไว้ ถูกโป๊ะเข้าที่จมูกของหญิงสาวทันที ร่างบางดิ้นขัดขืนอยู่ชั่วครู่ก่อนร่างนั้นจะแน่นิ่งไป

เอ็มไม่รอช้าเขาอุ้มหญิงสาวเป้าหมายขึ้นพาดบ่าเดินไปที่รถจอดรออยู่ทันที เขาผลักเธอเข้าไปที่นั่งด้านหลัง พร้อมตามขึ้นไปนั่งข้างเธอด้วยเช่นกัน เควินไม่รอช้า เขารีบออกรถทันที

เอ็มพยุงร่างบางขึ้นมาให้ศีรษะเล็กหนุนอยู่บนหน้าตักใหญ่ ทำให้เขามองเห็นใบหน้างามอย่างชัดเจน ความสวยที่เห็นแต่ไกลว่าสวยอยู่แล้ว แต่มองใกล้ยิ่งสวยเข้าไปอีก เขาถอนหายใจ เป้าหมายในครั้งนี้ทำไมทำให้หัวใจของเขาเต้นแบบนี้ได้นะ