ตอนที่ 1 ถูกตาต้องใจ (4)

“ไม่เป็นไรครับผมเกรงใจ” แม้ปากจะปฏิเสธหากแต่เท้าก็เดินไปหาหญิงสาวที่หน้าห้อง

“เกรงใจอะไรกัน ทำอย่างกับไม่เคยเข้า มาเถอะค่ะ ถึงฉันจะบอกว่าแค่เปลี่ยนเสื้อผ้า แต่มันก็นานเอาเรื่องอยู่นะคะ” ว่าแล้วเธอก็ลากแขนของอีกฝ่ายเข้าห้อง “นั่งเล่นรออยู่ตรงนี้ก่อนค่ะ” เธอบอกหลังจากที่ดันร่างสูงให้นั่งลงที่โซฟา “น้ำและของกินเล่นอยู่ในตู้เย็นบริการตัวเองนะคะ” บอกแล้วก็เดินเข้าห้องนอนไปเปลี่ยนเสื้อผ้า

“ห้องคุณนี่เป็นระเบียบเรียบร้อยไม่เปลี่ยนเลยนะครับ” ชายหนุ่มกวาดตามองแล้วเอ่ยชมเสียงดังกว่าปกติเล็กน้อย เพราะกลัวคนที่อยู่ในห้องไม่ได้ยิน

“ก็ช่วยๆ กันน่ะค่ะ ใครว่างก็เก็บกวาด รกไม่ได้ขวางหูขวางตาค่ะ กลับมาจากทำงานเหนื่อยเห็นห้องรกๆ ยังต้องเก็บก่อนเลย” นรีนุชที่อยู่ในห้องตะโกนตอบเสียงกลั้วหัวเราะ

“เป็นแม่บ้านแม่เรือนจริงๆ เลยนะครับ”

“คุณก็ชมเกินไป คุณกิ๊บเองก็คงไม่แพ้ฉันหรอกมั้งคะ ดูห้องพวกคุณเองก็สะอาดเรียบร้อยดีเหมือนกัน” หญิงสาวชมกลับไปบ้าง

“ก็ครับ แต่ผมรู้สึกผิดคาดนะครับที่เห็นคุณดูแต่งตัวเก่ง เซ็กซี่ไม่คิดว่าจะทำงานบ้านเก่งน่ะครับ”

“ผู้หญิงเรามันก็มีบ้างแหละค่ะ ฉันก็แค่ชอบเก็บกวาด แต่เรื่องทำอาหารนี้ไม่ค่อยจะได้เรื่องนะคะ ส่วนใหญ่พวกเราซื้อกินน่ะค่ะ สะดวกและประหยัดเวลาดีด้วย” หญิงสาวตอบพร้อมขณะเปิดประตูห้องออกมาพร้อมกับชุดใหม่ ที่ในสายตาของเมธาวินหญิงสาวก็ยังคงเอกลักษณ์ไม่เปลี่ยนแปลง แม้กางเกงที่ใส่มันจะยาวกว่าเดิมเล็กน้อย แต่ก็ยังคงความเซ็กซี่

“ไปกันค่ะ”

“วันนี้คงมีผู้ชายหลายคนอิจฉาผมแน่ๆ ที่ได้ควงสาวสวยเซ็กซี่ไปกินข้าว” ชายหนุ่มหยอดคำหวาน และก็ได้ผลเมื่อนรีนุชอายจนต้องแก้เขินด้วยการตีเข้าที่ต้นแขนของอีกฝ่าย

“คุณน่ะก็พูดเกินไป ไปกันดีกว่าค่ะ ฉันเริ่มหิวแล้ว” ว่าแล้วนรีนุชก็เดินนำออกจากห้องไป ก่อนจะปิดประตูล็อกกุญแจ แล้วลงไปเรียกแท๊กซี่ตรงไปยังห้างที่อยู่ไม่ไกลจากที่พักมากนัก

แม้จะบอกว่าออกไปหาข้าวเช้ากิน แต่ทั้งคู่ก็ออกไปจนเกือบเย็นถึงกลับ และแน่นอนว่ากลับมาก่อนที่ชยานีกับทีปต์จะกลับจากทำงาน

“คราวหน้าเอาไว้เราไปกันอีกนะครับ”เมธาวินบอกพลางคว้ามือบางมาจับ นรีนุชยิ้มแล้วตอบรับ “ค่ะ” ก่อนจะดึงมือกลับและเปิดประตูเข้าห้อง

เมธาวินยืนมองประตูที่ปิดสนิทของอีกฝ่ายและยิ้มอย่างพอใจ ที่วันนี้ถือว่าตัวเองก้าวหน้าขึ้นมาอีกขั้น เมื่อนรีนุชไม่มีทีท่ารังเกียจในสิ่งที่เขากระทำ ไม่ว่าจะเป็นการแตะเนื้อต้องตัวนิดๆ หน่อยๆ รวมไปถึงการจับมือถือแขน ภายในอาทิตย์หน้าเขาจะเผด็จศึกสาวร้อนแรงคนนี้ให้ได้ ชายหนุ่มคิดอย่างหมายมาด ก่อนจะหลุดจาภวังค์ความคิดเมื่อได้ยินเสียงทัก

“เมธ...จะไปไหนคะ”

เมธาวินกะพริบตาปริบๆ ก้มมองกุญแจห้องในมือแล้วรีบไขลูกบิด พร้อมกับแก้ตัวกับแฟนสาวที่กลับมาจากทำงานพอดี

“เปล่า ผมเพิ่งกลับจากไปหาอะไรกินน่ะ”

“หาอะไรกิน ตอนนี้เนี่ยนะ” ชยานีถามอย่างจับผิดเหมือนเคย เพราะรู้จักนิสัยของแฟนหนุ่มเป็นอย่างดีว่าค่อนข้างเจ้าชู้

“ก็ผมเพิ่งตื่น ข้าวเที่ยงยังไม่ได้กินก็เลยไปหาอะไรกินแถวๆ นี้น่ะ นี่ผมซื้อฝรั่งมาฝากคุณด้วยนะ” ชายหนุ่มยกถุงผลไม้ที่แวะซื้อติดมือมาด้วยให้หญิงสาวดูอย่างเอาใจ

“รู้ใจจริง ขอบคุณนะ” หญิงสาวรับถุงผลไม้ไปพร้อมกับรอยยิ้ม แม้จะมีเจ้าชู้บ้าง อะไรบ้างแต่สิ่งหนึ่งที่เขาไม่เปลี่ยนไปเลยคือการเอาอกเอาใจใส่เธอเสมอ เธอชอบอะไรหรือไม่ชอบอะไรเขารู้หมด

“เลิกงานแล้วเหรอครับ หอบอะไรมาเยอะแยะเชียว” เมธาวินเอ่ยทักทีปต์ที่เพิ่งเดินมาพร้อมกับข้าวของในมือ

“พอดีใกล้ๆ มีบริษัทมีตลาดนัดน่ะครับ ผมเลยแวะซื้อผลไม้มาให้นรี คุณสองคนแบ่งไปกินไหมครับ” ทีปต์ถามอย่างมีน้ำใจ แต่ชยานีก็รีบปฏิเสธ

“ไม่เป็นไรค่ะ ซื้อมาแล้วเหมือนกัน”

ทีปต์พยักหน้ารับเล็กน้อยก่อนจะหันไปเคาะประตู และไม่นานคนในห้องที่ขานรับก็เปิดประตูห้องออกมาต้อนรับเขาด้วยรอยยิ้มหวาน

“กลับมาแล้วเหรอคะ ซื้ออะไรมาเยอะแยะเชียว” นรีนุชรับของฝากจากแฟนหนุ่มแล้วปรายตามองห้องตรงข้ามเมื่อรู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกจ้อง

และคนที่จ้องก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เมธาวินที่กำลังจะปิดประตูห้องนั่นเอง เธอเลยยิ้มตอบเขาอย่างมีเลศนัยและรู้กันเพียงเล็กน้อย ก่อนจะเข้าห้องของตัวเองไปเหมือนไม่มีอะไร

จนกระทั่งเช้าวันอาทิตย์ หลังจากกินข้าวเช้าเสร็จเมธาวินที่นอนดูโทรทัศน์ก็เอ่ยปากชวนแฟนสาวที่กำลังล้างจานอยู่ในห้องครัว

“เราไปดูหนังกันไหม ชวนคุณนรีกับคุณทีปต์ไปด้วย”

“ก็ดีเหมือนกันนะ คุณลองไปชวนดูสิคะ” ชยานีบอกอย่างเห็นด้วย

“งั้นผมไปชวนดูนะ” ว่าแล้วเมธาวินก็รีบลุกปุ๊บปั๊บอย่างกระตือรือร้น ออกไปเคาะประตูห้องตรงข้าม “ผมเมธนะครับ”

“อ้าว ว่าไงครับคุณเมธ” ทีปต์เปิดประตูออกมาทักทายเพื่อนบ้านที่พักนี้รู้สึกจะสนิทสนมกับเขาและแฟนสาวกว่าแต่ก่อนอย่างเป็นมิตร

“วันนี้พวกคุณสองคนมีธุระจะไปที่ไหนหรือเปล่าครับ”

“ผมไม่มีหรอกครับ แต่ไม่รู้นรีจะมีหรือเปล่า ว่าแต่มีอะไรหรือเปล่าครับ”

“พอดีผมกับกิ๊บว่าจะไปดูหนังกัน เลยว่าจะมาชวนพวกคุณไปด้วยกันน่ะครับ”

“นรี...คุณเมธกับคุณกิ๊บชวนไปดูหนัง” ทีปต์หันไปตะโกนบอกแฟนสาวที่อยู่ในห้องเตรียมจะอาบน้ำ

นรีนุชเดินถอยหลังออกมาจากห้องนอนแล้วส่งยิ้มให้คนชวนแล้วตอบตกลงอย่างไม่ลังเล

“ก็ดีนะคะ ไปตอนไหนคะ”

“ผมว่าอาบน้ำแต่งตัวแล้วจะออกไปเลยนะครับ กะว่าจะดูรอบห้าโมง ดูเสร็จออกมาเราก็ไปหาอะไรกินกัน”

“ก็ตามนั้นค่ะ” พูดจบหญิงสาวก็เดินกลับเข้าห้องไปอีกครั้ง

“เอาเป็นว่าผมขออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าสักครู่นะครับ ไม่นาน”

“โอเคครับ” เมธาวินรับคำแล้วเดินกลับห้องอย่างอารมณ์ดี