4

ร่างกายรู้สึกแปลกประหลาด และโพรงปากนางก็กลายเป็นที่รองรับความใหญ่โต ที่ยามนี้เขาเป็นฝ่ายควบคุมแทงมันเข้าออก

อิ่นสิงอี้ไม่ได้ประท้วง ใจนางหล่นหายไปแล้ว ในขณะที่พบว่าเขามีความสุข แต่นางกลับตื่นตระหนก ด้วยท้องน้อยร้อนวูบวาบ แล้วปวดเกร็ง

โอ้...สิ่งที่ไม่ควรเกิดขึ้น มาเยือนนางแล้ว

อิ่นสิงอี้ส่ายหน้า และบีบต้นขากำยำบอกเขา หากชายหนุ่มเจียนจะปลดปล่อยแล้ว

เขาส่งแรงไม่ยั้ง แรงที่สาดท่อนเนื้อเข้าสู่โพรงปากนาง

กระทั่งอิ่นสิงอี้ประท้วงหนักกว่าเดิม เขาก็เอ๊ะใจพิกล

แม้อยากจะมีความสุขกับนาง แต่รับรู้ได้ว่านางมีบางสิ่งที่ผิดปกติ เขาจึงถอนแกนกายของตนออกจากริมฝีปากอิ่นสิงอี้

ยามนั้นนางได้เห็นความแข็งแกร่งเต็มสองตา ทว่านางก็ไม่อาจอยู่ตรงนี้ได้

หญิงสาวเก็บเสื้อผ้าของตน สวมมันอย่างลวกๆ ขณะเดียวกันก็กุมท้องเอาไว้ นางนับหนึ่งไปถึงสิบ และมั่นใจว่า อีกประเดี๋ยวเดียว นางคงต้องประสบปัญหาใหญ่แน่

ชายหนุ่มที่มีผ้าปิดตาอยู่ไม่ได้รั้งนางไว้ เขาอยากขึ้นสวรรค์ก็จริง ทว่าการฝืนใจกันไม่ใช่สิ่งที่เขาพึงกระทำ

อิ่นสิงอี้อาลัยอาวรณ์เขาอยู่บ้าง เมื่อครู่ความสุขที่ได้รับ มันเหนือความคาดหมาย

“หากข้ากับท่าน... มีวาสนาได้พบกันอีกครั้ง ริมฝีปากนี้จะกลืนทุกหยาดหยดอันหอมหวานนั้นแน่นอน และโปรดเชื่อเถิดว่า ข้าเต็มใจที่ได้อยู่กับท่าน...เพียงแต่ยามนี้สตรีโง่เขลา ขอตัวก่อน”

เอ่ยจบนางก็หายไปจากบริเวณนั้น เมื่อนางจากไป ชายแปลกหน้าก็ต้องสกัดจุดตนเอาไว้ ก่อนที่ลมปราณข้างในจะแตกซ่าน... เพราะกำหนัดของเขาจะปลดปล่อยได้ก็ต่อเมื่อ พานพบกับสตรีที่หัวใจเชื่อมต่อถึงกัน

“ข้าจะไม่ยอมปล่อยเจ้าหลุดมือเป็นแน่”

คำรำพึงรำพันกับตน ก่อนยกมือข้างหนึ่งขึ้นเช็ดเลือดกำเดาที่ไหลออกจากจมูก

************

เมือง ซานตง แคว้นอัน (ห่างจากเมืองหลวงราว 500 ลี้)

อารามไผ่เงินแห่งนั้นอยู่เชิงเขาหงซาน อันที่จริงอิ่นสิงอี้ไม่ควรอยู่ที่นี่ด้วยซ้ำ เนื่องจากสถานการณ์บ้านเมืองไม่สงบ โจรป่าออกดักปล้น มีข่าวอาจเกิดการก่อกบฏในเร็ววันนี้

ทว่าท่านย่าสั่งให้นางมาทำธุระแทน ด้วยการมอบอาหารแห้ง เสื้อผ้าสำหรับผู้ยากไร้ ทั้งหมดดูเหมือนเป็นเรื่องดี แต่แม่เลี้ยงนางและน้องสาวได้วางแผนอำมหิตหวังทำลายชื่อเสียงของอิ่นสิงอี้

นอกจากนั้นยังเป็นนางที่ต้องการทำบางสิ่งซึ่งเรียกได้ว่าเสี่ยงภัยเหลือเกิน นั่นเพราะไม่อยากเป็นสตรีที่แต่งไปเป็นอนุขุนนางในท้องถิ่น ฝ่ายนั้นต้องการให้นางทำหน้าที่อุ่นเตียงทั้งตัวเขาและลูกชาย เรื่องบัดซบเช่นนั้นสมควรเกิดกับอิ่นสิ่งอี้หรือ

ยามเช้าในวันที่ต้องเดินทางกลับ อิ่นสิงอี้ประสบเคราะห์ใหญ่หลวงแล้วจากไปแบบตาไม่หลับ แน่นอนไม่ใช่ทางที่นางเลือกไว้ ทว่ายาสั่งที่ถูกใส่ในขนมไหมฟ้า(หนวดมังกร) มีพิษรุนแรง

แม้คนต้นเรื่องแค่ต้องการให้นางสลบ ไร้สติ จากนั้นก็หวังให้บุรุษผู้หนึ่งเข้ามาข่มเหง แต่นางกลับสิ้นลมหายใจไปชั่วขณะหนึ่ง

อิ่นสิงอี้มีโอกาสได้เดินทางไปพบเรื่องราวมากมายในภายภาคหน้า และนางขอร้องให้สวรรค์เมตา ต่ออายุของตน ดังนั้นเมื่อฟื้นกลับคืน ชีวิตต่อจากนี้นางจะได้พบรักกับชายผู้หนึ่ง ผู้ที่จะเยียวยาทุกอย่างแก่สตรีที่ด้อยวาสนา ผิดแต่เขานั้นนอกจากมีไอสังหารท่วมร่าง ยังเป็นคนที่พิเศษกว่าผู้อื่น

ซึ่งหลังจากอิ่นสิ่งหนีหน้าชายที่มีผ้าปิดตาซึ่งนอนบนเตียงหินมาได้ นางพาตนเจียนจะถึงห้องเก็บฟืนด้านทิศใต้ของอาราม ร่างกายร้อนรุ่มอยู่สักหน่อย หนังตาเหมือนหนักอึ้ง ขณะที่นางบ่ายหน้าจะไปขอให้คนช่วยเหลือ ด้านหลังก็มีคนหนึ่งติดตามนางมาไม่ห่าง มือใหญ่รวมเอวนาง พร้อมกระชากเสื้อผ้าที่สวมอย่างหลุดลุ่ยออกจากร่าง

อิ่นสิงอี้ดิ้นขัดขืน คนตัวโตแรงเยอะก็ต่อยที่ท้องนาง และตามด้วยการส่งเสียงข่มขู่ กระนั้นนางก็ทุ่มแรงทั้งหมดเท่าที่มี เพื่อทำให้ตนหลุดพ้น

แต่นางก็เป็นเพียงสตรีบอกบาง หลุดจากคนใจร้าย และวิ่งหนีได้ไม่กี่ก้าว ก็ถูกดึงผมยาวสลวยจนเจ็บปวด

“เหตุใดคุณหนู ถึงไม่ไปตามนัดของเรา” อีกฝ่ายเอ่ย และกำหมัดแน่นๆ แล้วต่อยใส่กลางลำตัวนางไปเต็มแรง

เขาลากอิ่นสิงอี้ไปตามพื้น จุดหมายคือโรงเก็บฟืนที่อยู่ลับตาผู้คน

เมื่อได้อยู่กันสองต่อสอง คนผู้นั้นก็สำรวจเรือนร่างนางอย่างหื่นกระหาย ยอดถันนางตั้งชัน กลิ่นสวาทจากกลีบงามๆ ก็ส่งความยั่วเย้าไฟราคะเป็นอย่างดี

อีกฝ่ายถอดกางเกงของตนออก ใช้ขาที่สามที่ปลายโค้งงอถูไถตามร่างกายอิ่นสิงอี้ และหมายใจจะแทรกมันเข้ากลีบงามๆ ของนาง ทว่าเขาต้องฉงนสักหน่อย ด้วยร่างกายของอิ่นสิงอี้ในตอนนั้นกลับมีเรื่องน่ารังเกียจเกิดขึ้น

เลือดสีเข้มไหลเปรอะกางเกงตัวในของนาง และเป็นเหตุให้เขาโมโห ใช้สองมือบีบลำคอระหง ออกคำสั่งให้นางหยุดกระทำสิ่งที่น่าคลื่นไส้