บทที่ 6 ตอน 2

“ตรงนี้ก็หอม เพิร์ลใช้น้ำหอมอะไรคะ กลิ่นนี้มันเข้ากับเพิร์ลมากเลยรู้ไหม”

พัลลภารู้สึกว่าเธอสั่นไปทั้งตัว ความใกล้ชิดขนาดนี้ทำให้ใจของเธอเต้นแรง ไม่ได้รังเกียจเขา เพราะในใจเธอชอบเขามากเพียงแค่เธอประหม่า และไม่เคยตกอยู่ในภาวะนี้ ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร

“พี่นัท”

เธอเอียงหน้ามามองเขา แต่เหมือนว่าจะคิดผิด เพราะทันทีที่เอียงหน้าปากของเขาก็ประกบลงมาที่ปากของเธออย่างแม่นยำ ปากสัมผัสปากกันแผ่วเบา เขาเม้มที่ริมฝีปากด้านล่างของเธอ แล้วผละออก เพื่อดูปฏิกิริยา

เมื่อเธอไม่ได้มีท่าทีว่าขัดขืน เขาก็โน้มหน้าเข้าไปใกล้อีกที แล้วจูบลงไปใหม่ ขบเม้มและดูดดึงริมฝีปากล่าง ที่นุ่มมาก รู้สึกถึงความสั่นสะท้านของเธอจนต้องเอื้อมมือไปโอบเธอเอาไว้

เมื่อเธอเผยอปากขึ้นเขาค่อยๆสอดเรียวลิ้นเข้าไปด้านใน เธออึกอักเล็กน้อยเขาลูบหลังเธอแผ่วเบาเพื่อปลอบโยนและให้เธอคลายจากอาการเกร็ง แล้วโน้มตัวเธอเข้ามาใกล้อีกนิด เมื่อลิ้นสัมผัสลิ้นการตอบสนองแบบเงอะงะของเธอมันดูไร้เดียงสา ทำเอาเขาตื่นเต้นไปหมด

รสชาติความหวานในปากที่ดีเหลือเกินไหนจะกลิ่นเนื้อสาวหอมๆของเธอ ทำให้ณัฐนันท์ตื่นตัวแบบไม่เคยตื่นเร็วขนาดนี้มาก่อน และเหนือสิ่งอื่นใดคือตื่นเต้น เหมือนคนไม่เคยจูบกับผู้หญิง สังหรณ์ว่านี่น่าจะเป็นจูบแรกของเธอ

พัลลภารู้สึกเหมือนกำลังจะขาดใจ สัมผัสอ่อนหวานของเขาทำให้สติของเธอกระเจิงไปหมดแล้ว ลืมแม้แต่จังหวะการหายใจโชคดีที่ณัฐนันท์ถอนจูบออกก่อนที่เธอจะขาดใจตาย

“เพิร์ลคนดี หวานมากเลยค่ะ จูบแรกของเพิร์ลเหรอคะ”

เขากระซิบชิดริมฝีปากของเธอ ในหัวของเธอล่องลอยไปหมด ไม่รู้ว่าภาพยนตร์ในจอกำลังฉายภาพอะไร เธอไม่รับรู้อะไรสักอย่างนอกจากจูบของเขา จูบที่ทำให้เธอแทบขาดใจ รู้สึกถึงหัวใจที่เต้นรัวเร็วจนมันจะกระเด็นออกมานอกอก

“ว่าไงคะคนโปรดของพี่”

ถ้อยคำอ่อนหวานนำ้เสียงนุ่มนวลของเขาทำให้เธออ่อนระทวยไปหมดแล้ว ไม่ไหว รู้สึกเหมือนคนเป็นโรคหัวใจ หัวใจเต้นแรงแบบคนที่ควบคุมไม่ได้

“พี่เป็นจูบแรกของเพิร์ลใช่ไหมคะ”

เขาช้อนคางเธอขึ้นเมื่อเธอก้มหน้าหงุด ถ้าแสงสว่างมากกว่านี้เขามั่นใจว่าเขาต้องเห็นแก้มของเธอแดงอยู่แน่ๆ

“ค่ะ”

เสียงของเธอแผ่วเบาและพยายามจะหลบสายตาเขา

“เพิร์ล”

ณัฐนันท์บอกไม่ถูกว่าการที่เธอยอมรับว่าเขาคือจูบแรกของเธอ มันทำให้เขารู้สึกยังไงบ้างรู้แต่ว่าใจมันอ่อนไปหมด เขากดจมูกลงที่ข้างแก้มเนียนของเธอสูดกลิ่นแก้มของคนที่อยู่ในอ้อมกอดของเขาอีกครั้ง

“คนดี พี่ดีใจนะคะที่เป็นจูบแรกของเพิร์ล เป็นเกียรติมากหวงมากด้วย ห้ามให้ใครมาทำแบบนี้กับเพิร์ลอีกนะคะ”

เขากระซิบบอกกับเธอ อดไม่ได้ต้องกดจูบลงไปข้างแก้มเนียนอีกครั้ง

“เพิร์ลไม่เคยให้ใครจูบ และ..ไม่คิดจะให้ใครทำแบบนี้กับเพิร์ลนอกจากพี่นัท”

เธอช้อนตาขึ้นมองเขาภายใต้แสงสลัว ใจของเธอเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นเขินอายเปี่ยมสุข หลากหลายอารมณ์เหลือเกิน

“เพิร์ลคนดี ชื่นใจจังค่ะ ขอพี่จูบอีกทีได้ไหม เพิร์ลหวานมากเลยรู้ไหมคะ”

ใช่หวาน หวานจนเธอเองก็ไม่เข้าใจ ว่าการแลกน้ำลายกันมันหวานได้ยังไง และเธออยากลองอีกครั้ง ณัฐนันท์จูบเธออีกครั้งและเป็นอีกครั้งที่เธอตั้งตัวทัน ไม่ตกใจเหมือนรอบแรกแล้ว