3

“ฉันมาคนเดียวหายกันนะคุณชนแก้วเหล้าฉัน ฉันอ้วกใส่คุณ”

ชายหนุ่มไม่ตอบอะไรเขาขอให้พนักงานในร้านไปหาผ้าขนหนูมาเช็ดใบหน้าของคนเมาที่ตอนนี้เลอะเทอะไปหมดส่วนเสื้อของเขาใช้เพียงกระดาษทิชชู่เช็ดเท่านั้น

“มาคนเดียวแบบนี้แล้วจะกลับอย่างไร”

“ฉันกลับได้ไม่ได้เมา ฉันยืนตรงได้และก็พูดชัดเหมือนเดิม”

อันนายังไม่ทันจะก้าวเท้าเดินเธอก็ชนเข้ากับเก้าอี้จนเกือบลงไปนั่งกับพื้นถ้าพีรันธร ไม่คว้าตัวของเธอไว้ทัน

สายตาของทุกคนที่จะจ้องมองมาทำให้ชายหนุ่มตัดสินใจพาหญิงสาวที่เมาไม่ได้สติออกจากร้านและพาไปที่รถของเขาเพื่อตั้งใจจะพาเธอไปส่งที่บ้านเองแต่เมื่อลองถามแล้วคนเมาก็ไม่ได้อยู่ในอาการที่จะบอกได้ว่าบ้านของเธออยู่ที่ไหน ชายหนุ่มจึงตัดสินใจว่าจะพาเธอไปพักที่คอนโดมิเนียมของเขาก่อนแล้วพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน

“เป็นผู้หญิงยังกล้าที่จะมาเที่ยวคนเดียวทำตัวแบบนี้พอมีอะไรเกิดขึ้นสังคมก็เอาแต่ประนามผู้ชาย”

ชายหนุ่มหันมามองหญิงสาวผมยาวในชุดเสื้อแขนตุ๊กตากระโปรงสีดำที่ตอนนี้ถกขึ้นมาจนเห็นขาเรียวด้วยความรู้สึกไม่ชอบในสิ่งที่เห็นพอสำหรับเขาแล้วผู้หญิงที่ดีจะไม่มาเที่ยวที่แบบนี้เด็ดขาด

“หนูไม่แต่ง หนูบอกว่าหนูไม่แต่ง คุณพ่อคุณแม่ไม่รักหนูแล้วใช่ไหม”

คนขับรีบจอดรถเข้าข้างทางเมื่อได้ยินเสียงคนข้างๆเหมือนกำลังละเมอโวยวายเหมือนกลัวใครอยู่

“คุณ! คุณเป็นอะไร”

“ผู้ชายคนนั้นมันไม่ได้ดีอย่างที่คุณพ่อคุณแม่คิดอย่าบังคับลูกเลยนะคะ”

พีรันธรพยายามจับใจความจากคำพูดของหญิงสาวที่เมาไม่ได้สติอยู่ข้างๆเขาสิ่งที่เธอพูดน่าจะเกี่ยวข้องกับผู้ชายคนหนึ่งและพ่อแม่ของเธอคงจะกำลังบังคับเธอให้ทำอะไรบางอย่าง ชายหนุ่มถึงแม้จะไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นแต่เขาก็สัมผัสได้ว่าหญิงสาวที่อยู่ข้างๆเธอกำลังเสียใจและรู้สึกหวาดกลัวซึ่งมันก็ไม่ต่างอะไรกับความรู้สึกของเขาตอนนี้

ตอนที่ 2

เรื่องเมื่อคืน

คนที่เคยแต่ถูกดูแลวันนี้เขาต้องกลายมาเป็นคนที่ต้องมานั่งดูแลคนเมาแถมยังเป็นคนเมาที่เขาไม่รู้จักอีกด้วย พีรันธรเช็ดตัวและเปลี่ยนเสื้อผ้าที่เปื้อนไปด้วยอ้วกของหญิงสาวที่นอนไม่รู้เรื่องอยู่บนเตียงเขา ความรู้สึกเกิดขึ้นมากมายทั้งสงสาร โมโหที่คนตรงหน้าทำตัวแบบนี้

“ถ้าเธอเป็นน้องฉัน ฉันคงจะตีเธอให้ตายคามือแน่ ๆ เป็นผู้หญิงแต่กลับมาเที่ยวผับเที่ยวบาร์เมามายไม่รู้เรื่องถ้าใครเขาลากไปลากมาป่านนี้ฉันไม่อยากจะคิดเลยว่าเธอจะเป็นอย่างไร”

ปากก็บ่นมือก็เช็ดตัว ตอนนี้เรื่องเครียดในหัวของชายหนุ่มหายไปหมดเพราะเขากำลังเครียดกับสภาพหญิงสาวที่ไม่รู้จักแทนเกือบตีสองกว่าที่พีรันธรจะได้อาบน้ำและล้มตัวลงนอน หญิงสาวที่นอนอยู่ข้างๆเขายังคงละเมอเพ้ออะไรไปเรื่อยแต่ฟังดูแล้วก็ยังคงเป็นประโยคเดิมๆ ชายหนุ่มจึงไม่ได้สนใจฟังและตอนนี้เขาก็ง่วงมากแล้วอีกทั้งยังเมามาด้วยจึงเผลอหลับสนิทไม่ได้ยินเสียงคนข้างๆอีกเลย