ตอนที่ 6 งานเลี้ยง
ภายในโรงแรมหรู หลังจากชานนท์ขึ้นกล่าวทักทายแขกภายในงานเรียบร้อยแล้ว ญาดาเดินควงแขนลูกชายไปทักทายกับแขกผู้มีเกียรติในงานตามโต๊ะต่าง ๆ โดยเฉพาะนางแบบอย่างโยษิตาที่มาพร้อมกับมารดาของเธอ
“สวัสดีค่ะคุณป้า” โยษิตากล่าวทักทายพร้อมยกมือไหว้ ญาดารับไหว้แล้วยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
“นี่คุณชลินทร์ทิพย์ แม่ของหนูโย ส่วนนี่ชาร์ลลูกชายฉันค่ะ”
“สวัสดีครับ” ชานนท์ยกมือไหว้ด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย ชลินทร์ทิพย์รับไหว้ส่งสายตาสื่อกับลูกสาวที่รู้กันเพียงสองคนแล้วยิ้มกรุ่มกริ่ม
ภายในงานทุกคนต่างกล่าวชมท่านรองประธานหนุ่มไม่ขาดปาก บรรดาสาวน้อยใหญ่ต่างมองตามตาไม่กะพริบ แต่ไม่มีใครที่ทำให้ชานนท์รู้สึกตื่นเต้นและน่าสนใจได้สักคน เว้นเสียแต่สาวสวยร่างเล็กคนนั้น…
วันนี้ปารียาสวมเดรสสีขาวความยาวเหนือเข่า รูปร่างบอบบางสัดส่วนที่ได้รูปสวยงาม ปล่อยผมดำขลับเงางามยาวสลวยติดกิ๊บสีขาวมีมุกเรียงกันสวยงามเข้ากับชุด ผมยาวปิดเนื้อหนังขาวเนียนลออด้านหลังไว้อย่างหมิ่นเหม่ สายตาหนุ่ม ๆ ในงานต่างจับจ้องมาที่เธอ ปารียานั่งอยู่กับแวววิไลและธเนศ ส่วนนุชจรีวันนี้ติดธุระด่วนเลยพลาดโอกาสที่จะได้เจอกับท่านรองประธานสุดปลื้มของเธอ
“แบมเป็นอะไรวันนี้ดูไม่ค่อยสดชื่นเลย” แวววิไล เอ่ยถามเพื่อนรุ่นน้องด้วยความเป็นห่วง ด้วยที่ปารียาเองเอาแต่เครียดเรื่องของแฟนหนุ่มจนไม่อยากสนทนากับใคร กลับห้องก็ได้แต่นอนอย่างเดียวแค่เธอฝืนให้ร่างกายมาทำงานได้ทุกวันก็ดีมากแล้ว
“นั่นสิ พี่ก็สังเกตมาหลายวันละ มีเรื่องไม่สบายใจอะไรหรือเปล่า หรือท่านรองประธานของเราเขาหล่อไม่พอเหรอ ถึงได้ทำหน้าไม่พอใจขนาดนี้” ธเนศเอ่ยเสริม เย้าแหย่ให้ปารียายิ้ม
“ไม่ใช่หรอกค่ะพี่แววพี่เนศ” แบมแค่รู้สึกไม่สบายนิดหน่อยค่ะ ท่านรองประธานของเราเขาหล่อมากทีเดียวเลยค่ะ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่โสดแล้วนะคะ” ปารียาเอ่ยพร้อมฝืนยิ้มแล้วโบ้ยปากไปทางท่านรองประธานที่กำลังยืนอยู่กับเพื่อนและนางแบบชื่อดังคนนั้น ดูเหมือนว่าหญิงสาวคนนั้นจะไม่ยอมห่างจากเจ้านายของเธอเลยด้วยซ้ำ
“อิจฉาคนหล่อเลือกได้เนอะ มีแต่คนสวยรวยเก่งเข้ามาให้เลือก แล้วแฟนแบมอยู่ไหนล่ะ พี่ยังไม่เห็นเขาเลยนะ” แวววิไลพูดพลางสอดส่ายสายตาไปทั่วงาน
“เดี๋ยวคงมามั้งคะ” ปารียาตอบแล้วหลุบตามองต่ำไม่ยอมสบตากับแวววิไล ภายในใจปารียาปวดร้าวเต็มที ไม่มีกะจิตกะใจจะฟังหรือดูอะไรทั้งนั้น หลายวันแล้วที่เธอไม่ได้ติดต่อพาทิศเลย และพาทิศก็ไม่ได้ติดต่อกลับมาเช่นกัน มันทำให้ใจเธอว้าวุ่น คิดไปสารพัด ตอนนี้เธอกำลังคิดว่าจะทำอย่างไรให้พาทิศเผยธาตุแท้ของเขาออกมา เธอขอเวลาทำใจอีกสักพักก่อน แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง ทุกอย่างมันจะต้องจบ
“แฟนแบมเดินมานู่นละ มากับน้องในแผนกเสียด้วย น้องคนนี้ดูน่ารักสดใสดีนะ” แวววิไลพยักพเยิดหน้าให้ทุกคนมองตามหนุ่มสาวที่กำลังเดินเข้ามา ปารียามองดูหัวใจก็พลันหล่นวูบไปอยู่ที่ตาตุ่ม พยายามมองแฟนหนุ่มที่เดินเข้ามากับผู้หญิงที่อยู่ในรูปถ่ายที่นักสืบส่งให้ แบบกล้ำกลืนฝืนทนเต็มที
‘น้ำตาเธออย่าไหลออกมาเด็ดขาดนะปารียา เธอต้องกลับไปห้องก่อนเธอถึงจะมีสิทธิ์ร้องไห้’
ขวัญนรีมาในชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำ เว้าหลังยาวเกือบถึงเอว มองดูแล้วเซ็กซี่ไม่เบา
‘พาทิศชอบแบบนี้นี่เอง’ ปารียามองทั้งสองด้วยสายตาที่ว่างเปล่า
“สวัสดีค่ะ พี่ ๆ ทุกคน”
“สวัสดีครับ” พาทิศกับขวัญนรีเอ่ยทักทุกคน ขวัญนรียกมือไหว้แล้วยิ้มให้ สายตาแพรวพราวท่าทางมีความมั่นใจเกินร้อย ทุกคนรับไหว้ ปารียาฝืนยิ้มมองหน้าทั้งสองด้วยแววตาที่บ่งบอกไม่ได้ว่าเธอรู้สึกเช่นไรกันแน่
พาทิศหรือผู้จัดการฝ่ายขายบริษัท AKP สายตาของเขาจับจ้องมาที่ใบหน้าสวยเนียนของปารียาที่แต่งหน้าเพียงอ่อน ๆ แต่ให้ความรู้สึกละมุนอย่างน่าหลงใหล นาน ๆ ทีเขาจะได้เห็นเธอแต่งตัวสวยแบบนี้ ปกติเวลาทำงานไม่ค่อยได้เจอกันสักเท่าไหร่ เพราะส่วนมากเขาจะออกไปพบลูกค้าข้างนอกหรือไม่ก็ออกไปสอนงานน้อง ๆ ในแผนก
‘ขอแค่งานนี้จบลง แล้วฉันจะเคลียร์กับคุณแน่’ ปารียาคิดในใจ ฝืนมองภาพชายหญิงตรงหน้าจนเกินจะทน
“วันนี้แบมสวยมากเลยนะครับ” พาทิศเอ่ยชมปารียาด้วยใจจริง จนคนที่มาด้วยหุบยิ้มลงทันทีอย่างเห็นได้ชัด
“คุณแบมคะ นรีขอยืมตัวพี่พลไปเต้นรำด้วยหน่อยได้ไหมคะ” ปารียาอึ้งกับคำถามเชิงเรียกร้องของขวัญนรี แต่ก็ทำท่าทีเฉยไว้มากที่สุด
“อ๋อ...ตามสบายเลยค่ะ” ปารียาตอบตะกุกตะกัก แล้วเสมองไปทางอื่นเหมือนไม่ได้ใส่ใจคนทั้งสอง พาทิศแววตากระตุกวูบไม่คิดว่าปารียาจะทำเฉยได้ถึงเพียงนี้ ตัวพาทิศเองก็กลัวว่าปารียาจะรู้ความจริงเรื่องที่เขาเองแอบนอกใจเธอเหมือนกัน