เมียเด็ก ตอนที่ 7
ยิ้มหวาน
ผมรอพี่เนตรไปหยิบของอยู่นานก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะกลับมาผมจึงเดินออกไปข้างนอกและก็พบกับพี่เนตรและผู้หญิงอีกคนนึง ที่ยืนคุยกันเหมือนกับว่าเป็นพนักงานใหม่เพราะผมมาที่นี่ก็ครั้งแรกเหมือนกันเลยไม่รู้ว่าใครเป็นใครบ้าง
"ขอโทษนะคะ ที่นี่ถ้าใครไม่ใช่พนักงานก็ไม่ควรที่จะเข้ามานะคะ"
เสียงของพี่พนักงานคนหนึ่งเอ่ยขึ้นมาหลังจากที่เห็นผมเดินออกมาจากห้องพักรับรองดูเหมือนว่าพวกเธอจะไม่รู้ว่าผมมาที่นี่ตั้งนานแล้วเพราะผมมาตั้งแต่ 6:00 น แต่พนักงานที่นี่เข้ามาทำงาน 8:30 น จึงไม่แปลกที่พวกเขาจะไม่เห็นผมแต่พี่เนตรทุกคนก็คงเคยเห็นเพราะว่าพี่ธัญพามาที่นี่บ่อย
"ผมมากับพี่เนตรครับ"
"คุณเนตรเนี่ยนะจะพาเด็กอย่างเธอมาที่นี่นี่มันเป็นที่ทำงานของผู้ใหญ่เขาทำกันดูท่าแล้วยังเป็นเด็กมัธยมอยู่เลย"
"ผมมากับพี่จริงๆนะครับผมไม่ได้โกหก"
"ยังมาปากแข็งโกหกคนอื่นอีกเป็นเด็กยังไงถึงชอบโกหกคนอื่นแบบนี้"
"แล้วเธอเป็นใครถึงกล้ามาว่าน้องยิ้ม"
"คุณเนตร"
"ใช่ผมเองผมไปเก็บของแป๊บเดียวกลับมาผมก็เห็นคุณมายืนต่อว่าน้องยิ้มคุณคงไม่รู้สินะว่าน้องยิ้มเป็นใครผมจะบอกให้ก็ได้น้องยิ้มเป็น..."
"น้องเนตร พี่ว่าจะมาชวนน้องเนตรไปทานข้าวเที่ยงกันไปด้วยกันไหม"
"ขอโทษนะครับพี่น้ำตาลตอนนี้ผมไม่ว่างผมคุยกับพนักงานอยู่ขอโทษนะครับไว้คราวหลังนะครับ"
"ได้เลยจ้าไว้คราวหลังไปทานข้าวด้วยกันนะ"
"ครับผม"
ผมเห็นบทสนทนาของพนักงานใหม่กับพี่เนตรก็ไม่ได้พูดอะไรก่อนที่จะหันไปมองหน้าของพนักงานที่มาต่อว่าผมก็คงจะเป็นพนักงานคนเก่าคนแก่ที่นี่ผมไม่รู้หรอกนะว่าเขาจะมีอคติกับเด็กจบใหม่ยังไงแต่ยังไงซะผมก็ไม่ใช่เด็กจบใหม่เพราะผมยังเป็นเด็กมัธยมอยู่เลย ตัวของผมแค่มาหาพี่พยัคฆ์เท่านั้นไม่ได้มีเจตนาที่จะมาทำให้การทำงานของพวกเขาล่าช้าอะไรเลย
"น้องยิ้มเข้าไปในห้องพักรับรองเถอะเดี๋ยวพี่จะให้แม่บ้านนำอาหารเที่ยงเข้ามาให้เรา"
"ได้ครับพี่เนตร"
"เข้าไปรอข้างในเลยข้างนอกเดี๋ยวคนอื่นเขามาด่าว่าอีก"
"ครับ คือว่าผู้หญิงคนเมื่อกี้"
"พี่น้ำตาลนั้นหรอเขาเป็นแฟนเก่าของพี่พยัคฆ์น่ะ"
ผมไม่ได้พูดอะไรอีกก่อนที่จะเดินเข้าในห้องไปผมพอจะรอสายตาของผู้หญิงคนนี้ออก ก็เธอส่งสายตาแบบไม่เป็นเม็ดให้ผมขนาดไหน คนเราเพิ่งเจอกันแท้ๆ จะมองหน้ากันแบบไม่เป็นแบบนี้ย่อมมีความรู้สึกที่จะไม่ชอบใจและไม่ถูกจะตั้งแต่แรกพบกับเป็นได้ซึ่งตัวของผมเองก็คิดว่าในอนาคตผู้หญิงคนนี้ก็จะเข้ามามีบทบาทและอาจทำให้ผมกับพี่พยัคฆ์ต้องมีปัญหากันแน่นอน
"พักเที่ยงแล้วพี่พยัคฆ์ทานข้าวกับผมไหมครับ"
"เดี๋ยวพี่พยัคฆ์เขาก็เข้ามา"
"ผมรู้สึกว่า ผมอึดอัดตอนที่เจอกับพี่น้ำตาล"
"พี่เขาก็เป็นคนอย่างนั้นแหละใครไม่สนิทด้วยก็จะต้องหน้าแบบนี้ชอบใจ ตอนแรกๆพี่ก็โดนแบบนั้นเหมือนกัน เพราะพี่น้ำตาลเป็นคนขี้หึงขี้หวงมาก เวลามีใครเข้าไปอยู่ใกล้พี่พยัคฆ์หรือเป็นคนที่เข้ามาใหม่ๆเขาจะทำตัวกันซีนคนอื่นแบบนี้แหละ"
"เอาจริงๆไหมครับ ต่อให้ผมเป็นผู้ชายแต่การที่ผมได้เจอกับผู้หญิงทำนิสัยแบบนั้นตั้งแต่เจอกันครั้งแรกทำให้ผมรู้สึกว่าครั้งนี้เขาต้องการที่จะมาเอาพี่พยัคฆ์คืน"
"...ทั้งไที่เขาก็ไม่รู้ถึงความสัมพันธ์ของผมกับพี่พยัคฆ์ แต่เราก็กลายเป็นศัตรูกันไปแล้ว"
"ไม่ต้องคิดมากหรอก ตัวของพี่พยัคฆ์เขารักยิ้มมากเลยพี่ดูออก ต่อให้ใครจะกลับเข้ามาในชีวิตเขาแต่ถ้าเขาไม่เอาพี่คนนั้นก็ทำอะไรไม่ได้"
"ผมเองก็ขอให้มันเป็นอย่างนั้นผมไม่อยากให้ตัวของผมกับพี่พยัคฆ์ต้องมาทะเลาะกันหรือเลิกกันเพราะมือที่สาม"
"พี่เข้าใจตัวพี่เองก็รับไม่ได้เหมือนกันถ้าพี่ต้องเลิกกับแฟนเพราะแฟนเก่า"
"แต่ตัวของพี่น้ำตาลไม่รู้ใช่ไหมครับว่าผมเป็นแฟนใหม่ของพี่พยัคฆ์"
"ก็คงจะไม่รู้ เพราะพี่เองก็ยังไม่ได้บอก แต่ว่าผู้หญิงชอบมีเซ้นแปลกๆที่เอาไว้จับพิรุธคนอื่นน่ะ"
"ผมเองไม่เป็นไรหรอกครับผมพอใจกับความสัมพันธ์ของผมกับพี่พยัคฆ์จะไม่มีใครมาทำร้ายหรือทำลายความรักของผมกับพี่พยัคฆ์แน่นอน"
"แค่เจอหน้ากันครั้งแรกก็ทำให้น้องยิ้มกับพี่น้ำตาลไม่ชอบกันซะแล้ว"
"แค่เป็นแฟนเก่าของพี่พยัคฆ์ผมก็ไม่ชอบอยู่แล้วครับแต่ผมก็ไม่ได้อคติกับใครมากขนาดนั้น"
"พี่น้ำตาลก็เป็นคนอย่างนั้นแหละชอบคิดว่าคนอื่นต้องอยู่ใต้อาณัติของตัวเอง ทั้งๆที่มีของดีๆเอาไว้ในมือก็โยนทิ้งโยนขว้างเป็นธรรมดาที่คนสวยๆแบบนั้นจะหยิ่งในศักดิ์ศรีของตัวเองมาก"
"น้องยิ้ม คิดถึงน้องยิ้มจังเลย"
"ทำงานเหนื่อยไหมครับพี่พยัคฆ์มาทานข้าวกันรอนานเชียวนะ"
"เหนื่อยมากเลยแต่พี่เห็นหน้าน้องยิ้มแล้วรู้สึกมีความสุขมากเลยล่ะ"
"ยิ้มเห็นหน้าพี่แล้วยืมก็มีความสุขครับมาทานข้าวกัน"
ฟอดดดดดดดดดด
"ขนาดแก้มยังหอมขนาดนี้เลย หอมจริงๆนะ คิดถึงจนใจจะขาดอยู่แล้วรู้ป่ะ"
"ทำไมรู้สึกว่ายิ่งพี่พยัคฆ์แก่ขึ้นแล้วหื่นมากขึ้นกว่าเดิมล่ะครับ นี่สินะเขาเรียกว่ายิ่งแก่ยิ่งมากประสบการณ์"
"ชอบว่าพี่แก่นะเดี๋ยวคืนนี้ก็รู้ว่าแก่จริงหรือเปล่า"
"ทะลึ่งมากินข้าวได้แล้ว"
"ก็แฟนพี่น่ารักขนาดนี้จะให้พี่ไปมองผู้หญิงคนอื่นหรือมองผู้ชายคนอื่นได้ยังไง"
"ให้มันจริงเถอะครับต่อให้มีผู้หญิงมามากมายขนาดไหนผมก็พร้อมที่จะกำจัดผู้หญิงพวกนั้นออกไปจากเส้นทางรักของผมแน่นอน"
"เฮ้ยมึงอ่ะเกรงใจกูบ้างกูกับแฟนกูยังไม่ขนาดมึงเลยนะจีบเด็กอยู่นั่นแหละมาทานข้าวได้แล้วรู้อยู่หรอกว่าเป็นข้าวใหม่ปลามันอย่าให้กูรู้นะว่า มึงมีกิ๊กเอาไว้กูจะเอามาบอกน้องยิ้มให้หมดเลย"
"ได้มึงมึงเป็นเพื่อนกูถ้ามึงมีกิ๊กแล้วก็กูจะเอาไปฟ้องเนตรเหมือนกันมึงอย่าคิดว่ามึงจะมาฟ้องแฟนกูได้คนเดียวหรอ..."
ก๊อกๆๆๆ
"ใครมาวะห้องรับรองของประธานกับรองประธานนะเว้ย"
"ใจเย็นเขาคงมีธุระเชิญครับ"
"น้ำตาลเองค่ะพอดีน้ำตาลไม่มีเพื่อนทานข้าวอ่ะค่ะขอทานข้าวด้วยนะคะ"