บทที่ 3 ผิดศีลธรรม

“ป้าแสง ช่วยหนูด้วยนะ พี่หมอไปหลงนังพยาบาลคนใหม่ไม่ยอมมาหาหนูเลย ป้าช่วยหนูทีนะ”

หล่อนเริ่มพูดธุระแต่แสงหล้าจ้องหน้าหล่อนนิ่ง สายตาที่ฉายแววสบมานั้นนิ่งครู่หนึ่งจึงถอนหายใจเฮือกใหญ่

“เอ็งจะให้ป้าช่วยยังไง”

แม้จะรู้ความประสงค์ของเพลินใจแต่ก็ถามออกไปเพื่อให้แน่ใจกับสิ่งที่หญิงสาวต้องการ

“ช่วยทำเสน่ห์ให้หนูหน่อย หนูเอาเส้นผมพี่หมอมาแล้ว นี่จ้ะป้า”

เพลินใจเปิดกระเป๋าถือหยิบซองสีขาวออกมาจากกระเป๋าส่งให้แสงหล้า

“ป้าทำให้เอ็งไม่ได้ ป้าจะไม่ทำผิดศีลอีก ที่จริงเอ็งน่าจะรู้แล้วเพราะวันก่อนป้าก็บอกไปแล้วว่าไม่ทำอะไรทำนองนี้ ถ้าจะสะเดาะเคราะห์ต่อชะตา ป้าจะทำให้แต่เรื่องนี้ป้าทำให้ไม่ได้จริงๆ”

แสงหล้าปฏิเสธเร็ว ไม่รอฟังคำอ้อนวอนใดๆ ของเพลินใจ พยาบาลสาวหดมือกลับ ใบหน้าซีดขาว ผิดหวังจนแทบร้องกรี๊ดออกมา หล่อนลุกขึ้นยืนทันที

“ถ้างั้นฉันกลับละ ฉันจะไปหาหมอผีทำเสน่ห์ให้ฉัน ฉันไม่ง้อป้าก็ได้ เชิญทำถูกศีลไปคนเดียวเถอะ ฉันจะทำผิดศีลให้ดู ในเมื่อนังนั่นมันเป็นมารหัวใจฉัน ฉันจะไม่เอามันไว้”

หล่อนพูดไม่เหลือไยกับผู้อาวุโสที่เคยไปมาหาสู่กราบไหว้ด้วยความเคารพ หล่อนเคยมาขอให้ช่วยเรื่องพิจารณาเงินเดือน หล่อนได้สมใจและได้เลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้าพยาบาลเมื่อไม่กี่เดือนมานี้แต่ครั้งนี้หล่อนต้องการมากกว่านั้นซึ่งแสงหล้าไม่สามารถทำให้ได้ทั้งที่ทำได้ดี

แสงหล้าเคยทำเสน่ห์ให้ผู้หญิงคนหนึ่ง สามีนอกใจและหลงภรรยาน้อยจนลืมลูกลืมเมีย แสงหล้าช่วยให้สามีกลับคืนมารับผิดชอบครอบครัวเช่นเดิม ข่าวนี้เพลินใจรู้ดีเพราะผู้หญิงคนที่มาขอความช่วยเหลือจากแสงหล้าเป็นคนในหมู่บ้านเดียวกันกับหล่อนเพราะเหตุนี้หล่อนจึงมาพบแสงหล้า

แต่เมื่อแสงหล้าปฏิเสธ หล่อนจะไปหาหมอผีคนใหม่ที่อยู่คนละหมู่บ้านกับแสงหล้าซึ่งหมอผีคนนี้ทำถนัดทำไสยดำ ใครไปพบมาไม่มีผิดหวังโดยเฉพาะผู้หญิง

เพลินใจกลัวหมอผีคนนี้เพราะตัวเองเป็นผู้หญิงกลัวว่าจะถูกลวนลามข่มขืนเช่นข่าวลือว่า หมอผีดำขืนใจคนที่จะทำเสน่ห์ทุกคนแต่ความจริงไม่ได้เป็นเช่นข่าวลือ

“นังเพลิน เอ็งจะไปก็ไปสิ หมอดำไม่ได้เป็นคนยังงั้นหรอก ข้าเคยไปทำมาแล้ว ผัวข้ามันหลงข้าจะเป็นจะตายเห็นมั้ย มันเลิกกับเมียน้อยมันไปแล้ว ถ้าเอ็งไม่กล้าไปข้าจะพาไปเอง”

“เขาทำยังไงล่ะน้า”

“แค่เอาผมหรือไม่ก็เล็บผัวเอ็งไปให้หมอแค่นี้ก็ทำได้แล้วแต่ว่าต้องเอาของที่หมอให้มาใส่ข้าว ใส่น้ำให้ผัวเอ็งกินทุกวันนะ”

“ของอะไรเหรอน้า”

“เออน่ะ เอ็งไปทำก่อนแล้วจะรู้ว่ามันเป็นอะไร”

เพลินใจไม่ใส่ใจกับของที่น้าพูดถึงอีกสิ่งที่หล่อนต้องการคือทำให้นิรุทธ์หลงใหลหล่อนจนลืมผู้หญิงหน้าใสยิ้มสวย วัยอ่อนกว่าหล่อนเท่านั้นและเขาจะต้องมีหล่อนเป็นภรรยาเพียงคนเดียวรวมทั้งเขาต้องจัดพิธีแต่งงานกับหล่อนให้สมเกียรติด้วย

แสงหล้าสังหรณ์ใจกับคำพูดของเพลินใจ ความรักทำให้หญิงสาวลืมความผิดชอบชั่วดี การทำเสน่ห์ให้บุคคลที่เขาไม่ได้รักตนเป็นบาปอย่างหนึ่งและร้ายไปกว่านั้นผู้ชายคนนั้นอาจถึงกับเสียชีวิตเพราะไสยดำนั่นได้ สาวใหญ่ถอนหายใจหลายครั้งก่อนจะเดินลงบันไดมาหยุดยืนใต้ต้นไม้ใหญ่หลังบ้าน ทรุดนั่งกับพื้น ขัดสมาธิหลับตา กำหนดลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ

แสงหล้าเคยเรียนมนต์ดำจากหมอผีจอมขมังเวทย์ที่ต่างแดน รู้วิธีการทำเป็นอย่างดีแต่หล่อนไม่เลือกนำมาใช้กับชีวิตของคนที่มาให้หล่อนช่วยไปในทางที่ผิด หล่อนเลือกใช้มนต์ถาคาส่งเสริมดวง เสริมชีวิตและทำลายมนต์ดำเท่านั้น

ครูไสยดำสอนทั้งทางสร้างและทางทำลายกับมนต์ทุกอย่างที่เรียนมาและสอนในทางที่ดีให้กับหล่อน ความสำนึกในทางดีมีมากกว่าทางชั่วหล่อนจึงปฏิเสธการขอของเพลินใจและในขณะเดียวกัน หล่อนกำลังหาทางช่วยผู้ชายที่เพลินใจหลงรัก

อาจารย์ดำหรือหมอผีดำแห่งหมู่บ้านม่านแพร จ้องหน้าหญิงสาวที่นั่งสงบเสงี่ยมอยู่ข้างหญิงวัยกลางคนที่เคยมาให้เขาทำเสน่ห์เรียกสามีกลับคืนมาเมื่อไม่นานมานี้

เจตนาของผู้ที่มาพบกับอาจารย์ดำถูกถ่ายทอดผ่านสำออยอย่างละเอียด ดำกวาดสายตาไปบนใบหน้าเพลินใจ เลื่อนสายตาลงจนถึงเท้าที่นั่งพับเพียบอยู่