3

ขวัญข้าวมองห้องพักโทนสีน้ำตาลซึ่งให้รู้สึกอบอุ่น รวมถึงโปร่งและโล่งสบายด้วยความรู้สึกคุ้นเคยเหมือนกับว่าเธอคุ้นเคยกับที่นี่

หญิงสาวเธอเปิดประตูระเบียงออกไป ด้านนอกสามารถมองทิวทัศน์ของไร่องุ่นและสวนดอกไม้ที่แยกเป็นสองฝั่งไกลไปจนสุดลูกหูลูกตาได้อย่างชัดเจน

เธอรีบอาบน้ำแต่งตัวและลงไปเดินเล่นด้านล่างระหว่างรออาหารเย็น มือเรียวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปตัวเอง ซึ่งด้านหลังเป็นวิวทิวทัศน์ของสวนดอกไม้นานาพันธุ์

“พี่ถ่ายรูปให้เอาไหมครับ” ประโยคคำถามนั้นทำให้เธอหันมองก่อนจะอมยิ้ม

“ขอบคุณค่ะ” เธอยื่นโทรศัพท์ส่งให้เขา

“พี่เองก็ชอบถ่ายรูปครับ ทุกวันมักจะออกไปถ่ายรูปดอกไม้สวยๆ อัพขึ้นเวปไซต์”

“อัพขึ้นเวปไซต์เหรอคะ”

“อัพขึ้นขายครับ มีคนมาขอซื้อนำไปทำเป็นปกหนังสือบ้าง นำไปใช้เกี่ยวกับงานด้านกราฟฟิกบ้าง ทำให้พอมีรายได้เล็กๆ น้อยๆ ครับ” เขาพูดอย่างถ่อมตัว

“ดีจังเลยค่ะ พี่นับมีความสามารถหลายอย่างเลยนะคะ”

“เช่นอะไรบ้างครับ”

“เอ่อ... ก็ทำไร่ดอกไม้นี่ไงคะ ไม่คิดว่าผู้ชายจะทำไร่ดอกไม้”

“ผู้ชายทำไร่ดอกไม่ไม่ได้เหรอครับ”

“ไม่ใช่ค่ะ แต่ดอกไม้น่าจะเหมาะกับผู้หญิงมากกว่า” เธอตอบเขายิ้มๆ รู้สึกขัดเขินกับสายตาคู่นั้นของเขานัก

“อยากดูภาพที่พี่ถ่ายไหมครับ”

“อยากดูค่ะ” เขาหยิบกล้องที่คล้องดูตรงคอออกมาเปิดภาพให้เธอดู

“สวยทั้งนั้นเลยค่ะ” คนพูดอมยิ้ม เหลือบสายตาขึ้นมองคนที่สไลด์ภาพในกล้องให้เธอดูอย่างเพลินตา

“น้องขวัญครับ น้องขวัญ”

“คะ” เธอกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะหลบสายตา

“พี่จะไปถ่ายภาพพระอาทิตย์ครับ ไปด้วยกันไหม”

“ไปค่ะ” เธอรับคำเดินตามเขาไปด้วยรอยยิ้ม แผ่นหลังบึกบึน ช่วงขาเพรียวและท่วงท่าการเดินสง่างามทำให้เธอหัวใจเต้นถี่รัว กลิ่นกาย น้ำเสียง และความอบอุ่นที่ได้ชิดใกล้พี่ชายของเพื่อน ทำให้เธอรู้สึกมีความสุขไม่น้อย

“เป็นนางแบบให้พี่หน่อยครับ” เขาบอกเธอ ขวัญข้าวไปยืนตรงจุดชมวิวเพื่อทอดสายตามองพระอาทิตย์ตกดิน เขาถ่ายรูปด้านข้างของเธอ ทำให้เธอหันกลับไปมอง เขาจึงถ่ายอีกรูป ในขณะที่เธอหันมาอีกหนึ่งรูป

“ถ่ายแล้วเหรอคะ”

“ครับ ถ่ายตอนเผลอ ภาพสวยเชียวครับ” เขาเปิดให้เธอดู เธอยกมือขึ้นกุมแก้มตัวเองไปมา ยิ้มเขินกับภาพถ่ายของตัวเอง

“สวยจังเลยค่ะ”

“นางแบบสวย ภาพเลยออกมาสวย”

“เพราะพี่นับฝีมือดีต่างหากค่ะ”

“เข้าบ้านกันเถอะครับ จะได้เวลาอาหารเย็นแล้ว” เขาเอ่ยชวน เธอเดินตามเขาไปรับประทานอาหารเย็นอย่างมีความสุข

“อาหารน่ารับประทานทั้งนั้นเลยค่ะ”

“เดี๋ยวแนะนำเมนูที่ป้าอาบทำแล้วอร่อยสุดๆ ให้จ้ะ” คนพูดยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ คนถูกชมที่ออกมาดูแลความเรียบร้อยของเจ้านายถึงกับยิ้มกว้างแทบจะทันที

“ไข่ป่ามจ้า เป็นไข่ย่างในใบตอง หอมมากๆ เลยนะ อร่อยด้วย ลองชิมดูสิ” คนพูดตักอาหารให้เพื่อนลองชิม

“อร่อยมากเลยจ้ะ”

“อันนี้แกงฮังเลครับ ฝีมือป้าอาบไม่เป็นสองรองใคร” สองพี่น้องเอ่ยชมไม่ขาดปาก เธอชิมแล้วต้องบอกว่าอร่อยจริงๆ อาหารอีกหลายอย่างนั้นอร่อยถูกปาก รับประทานจนอิ่มและออกไปนั่งรับลมเย็นๆ กับสองพี่น้องด้านนอก กลิ่นเทียนหอมที่ถูกจุดพร้อมทั้งไล่ยุงไปด้วยทำให้เธอได้กลิ่นของมันลอยอยู่รอบตัว

“เราชอบมานั่งดูดาวกับพี่นับตรงนี้จ้ะ” คนพูดจิบชาสมุนไพรอุ่นๆ แล้วยืดขายืดแขนอย่างสบายตัวนอนหนุนหมอนอิงเพื่อมองดาวอย่างมีความสุข

“มุมตรงนี้ดาวสวยจริงๆ ด้วย” ขวัญข้าวเห็นด้วย

“ตรงนี้เป็นมุมดูดาวและดูดวงจันทร์วันเพ็ญโดยเฉพาะเลยจ้ะ” นิตาพูดแล้วเอ่ยขอตัวเพราะเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น

“ขอตัวไปคุยโทรศัพท์ก่อนนะ”

“จ้ะ” ขวัญข้าวรับคำของเพื่อนรัก นอนสบายกับหมอนอิงดูดาว สายลมเย็นที่โชยมากระทบผิวทำให้เธอต้องห่อไหล่เข้าหากันด้วยความเย็น ก่อนที่มือหนาของใครบางคนจะนำผ้ามาคลุมให้เธอ

“อุ๊ย! พี่นับ”

“คลุมไหล่เอาไว้นะครับจะได้ไม่หนาว ที่นี่พอตกดึกอากาศค่อนข้างหนาวมาก แต่ถ้านอนในห้องจะไม่หนาวครับเพราะมีเตียงไฟฟ้า”

“ขอบคุณค่ะ”

“ยายนิบอกว่าน้องขวัญกำลังหางานทำอยู่”

“ใช่ค่ะ” เธอตอบรับออกไป มองซีกหน้าหล่อเหลาของเขาแล้วแอบยิ้มเขิน นับเงินเป็นคนผิวขาวจัดใบหน้าหล่อเหลา ปากแดงแบบคนสุขภาพดีและไม่ยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขทั้งหลายทั้งปวง รูปร่างของเขาสูงสง่า ช่วงขาเพรียวแข็งแรง เขาเป็นผู้ชายที่แลดูอบอุ่นและอ่อนโยนในความรู้สึกของเธอเสมอไม่ว่าจะเจอกันสักกี่ครั้ง