บท
ตั้งค่า

2 แนะนำสาวให้เพื่อน

กระเป๋าเดินทางใบใหญ่ถูกนำไปใส่ในรถ เอกทำหน้าที่ดูแลแขกผู้เข้ามาพักในโรงแรม หลังจากรถแท็กซี่จากสนามบินมาจอดด้านหน้า สาวสวยหุ่นดี รูปร่างสูง สวมแว่นกันแดดสีน้ำตาลเดินลงมา

ครั้งแรกที่เห็นเขาถึงกับตะลึง ได้แต่ชมในใจว่าเป็นผู้หญิงที่สวยมากคนหนึ่ง ลักษณะดี คิดว่าคงเป็นลูกคนมีเงิน หญิงสาวหันมายิ้มให้หลังจากชำระค่าห้องเรียบร้อยแล้ว

“เพื่อนฉันจะมาหา ไม่รู้ว่ามีร้านสบาย ๆ สำหรับนั่งคุยบ้างไหม”

“ถ้าไม่ชอบคอฟฟี่ชอปของโรงแรมก็คงมีร้านกาแฟของพี่พีเมียร์ อยู่ทางด้านขวา เครื่องดื่มกับขนมอร่อยมาก ใคร ๆ ก็ชอบ”

“ลูกชายเจ้าของโรงแรมหรือไง”

“ไม่ใช่หรอกครับ พี่พีเมียร์เป็นหลานเจ้าของโรงแรมครับ พ่อแม่ไปอยู่อเมริกาหมด เขาชอบเมืองไทยก็เลยเปิดร้านกาแฟ ตอนนี้ประสบความสำเร็จมาก”

“ขนมทำเองหรือเปล่าล่ะ”

“ก็ทำด้วยบางอย่างครับ แต่มีลูกมือช่วย พี่พีเมียร์เก่งทุกอย่างที่สำคัญหล่อมากด้วย”

เอกทิ้งท้ายด้วยเสียงยาว ๆ กุลดาค้อนน้อย ๆ แล้วส่งยิ้มให้ เอกร้อนวาบไปทั้งทรวง รู้ว่าผู้หญิงคนนี้ยิ่งดูใกล้เท่าไหร่ ยิ่งสวยมากเท่านั้น

“ทำไมต้องบอกว่าหล่อมากด้วยล่ะ”

“เรื่องจริงครับ ผู้หญิงคนไหนเห็นเขาก็ต้องบอกว่าหล่อมาก แต่ก็แปลกพี่เค้าไม่เห็นมีแฟนหรือว่าซ่อนเอาไว้ก็ไม่รู้ ผมทำงานที่นี่มาสามปีก็ยังเห็นพี่พีเมียร์โสดตลอด”

“ไม่ชอบผู้หญิงหรือเปล่า”

“ไม่หรอกครับ คิดว่าทำงานจนไม่มีเวลามากกว่า มีผู้หญิงมาชอบเยอะนะ พี่ก็ยังนิ่ง ๆ ไม่ชอบใครเป็นพิเศษ”

ชายหนุ่มพูดจบแล้วพาสาวสวยเข้าไปในลิฟต์ กดหมายเลขห้องไปยังชั้น 4 กระทั่งถึงที่หมาย เธอมอบเงินค่าทิปให้ตามระเบียบ เอกยกมือไหว้แล้วเดินออกไป กุลดากระโดดขึ้นไปนอนบนเตียงอย่างเริงร่า

“สบายจริง เราจะพักที่นี่สักครึ่งเดือน ได้ส่วนลดเยอะดี เอ...จนป่านนี้แล้วนาถยังไม่มาอีก อ้าว ตายยากจริงโทร. เข้ามาแล้ว ว่าไงจ๊ะคนสวย เราถึงที่พักแล้วนะ”

“ขอโทษจริง ๆ กุล คือว่าเราต้องทำธุระให้พ่ออีกน่ะ”

“ไม่เป็นไร มาเมื่อไหร่ก็ได้ เราสั่งอาหารที่โรงแรมกินไปก่อน มื้อเย็นค่อยว่ากัน”

“จ้ะ เสร็จธุระแล้วเราจะรีบไปหานะ”

หญิงสาวต้นสายรู้สึกผิดที่ปล่อยให้เพื่อนสนิทเข้าที่พักตามลำพัง ทั้งที่เธอเป็นเจ้าบ้าน ไม่ได้ตามมาดูแล แต่กุลดาไม่คิดมากเพราะเป็นคนสบาย ๆ อยู่แล้ว หลังจากเก็บเสื้อผ้าใส่ตู้เรียบร้อยแล้ว ลงมาด้านล่าง เพราะเป็นคนที่ชอบดื่มกาแฟเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว คิดว่าน่าจะลองไปยังร้านที่เอกแนะนำ อยากรู้เหมือนกันว่าจะอร่อยแค่ไหน

“ถ้าไม่เด็ดจริง นายคนยกกระเป๋าคงไม่เชียร์หรอก แทนที่จะให้เราใช้บริการของโรงแรม อืม จัดร้านได้น่านั่งมาก”

หญิงสาวเข้าไปในร้านทันที ลูกจ้างคนหนึ่งหันมายิ้ม เชื้อเชิญด้วยเสียงสดใส

“สวัสดีครับ เชิญเลย จะรับกาแฟหรือเครื่องดื่มอะไรครับ”

“กาแฟสิคะ เอากาแฟเย็น แต่ฉันมีปัญหาตรงที่ว่า ไม่รู้ว่าขนมอะไรของร้านนี้ที่อร่อย”

“แล้วแต่คนชอบ เอาอย่างนี้ดีกว่า ผมว่าคุณน่าจะถามพี่พีเมียร์ พี่ครับ คุณผู้หญิงขอให้พี่ช่วยเป็นไกด์ขนมของที่ร้านด้วยครับ”

พีเมียร์ที่กำลังก้ม ๆ เงย ๆ อยู่กับเครื่องปั่นครีม รีบยืดตัวตรง หันมายิ้มให้ ทันทีที่กุลดาเห็น ยอมรับว่าเป็นผู้ชายหล่อมากเป็นนายแบบหรือพระเอกละครทีวีได้สบาย แม้ว่าเวลานี้เขาเป็นแค่เพียงพ่อค้าร้านกาแฟ มีผ้ากันเปื้อนผูกเอาไว้ แต่ก็เก๋ไปอีกแบบ

“สวัสดีครับ ขนมที่ร้านนี้อร่อยทุกอย่าง ถ้าจะให้แนะนำคงเป็นเค้กนมสดโรยหน้าด้วยอัลมอลต์บด เนื้อจะนุ่มมาก เนื้อเค้กไม่หวานด้วยครับ ราคาไม่แพง เชิญเลือกได้เลย ผมโชว์เอาไว้ที่ตู้แล้ว”

“โอ้โห น่ากินทั้งนั้นเลย ฉันชอบจริง ๆ”

“เลือกได้เลยครับ ผมจะไปเตรียมกาแฟให้คุณ”

“พ่อค้าเอาใจใส่อย่างนี้ถึงไม่อร่อย เชื่อเถอะคนจะต้องเต็มร้าน ฉันชอบนิสัยคุณ”

“ขอบคุณมากครับ คุณมาเที่ยวหรือครับ”

“ค่ะ พักผ่อนสมองหลังจากทำงานเยอะมาก ตั้งใจว่าจะอยู่สักครึ่งเดือน พอดีมีเพื่อนอยู่ที่นี่ก็เลยไม่มีปัญหา คิดว่าจะให้เพื่อนพาเที่ยว ฉันชื่อกุลดาหรือกุล คิดว่าจะต้องเป็นลูกค้าร้านของคุณบ่อย ๆ แล้วล่ะ”

“ขอบคุณมากครับ ผมชื่อพีเมียร์ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมพ่อถึงตั้งชื่อนี้ให้ นี่ครับกาแฟเย็นโรยหน้าด้วยครีมเบา ๆ ผมคิดสูตรเอง ไม่อ้วนและไม่หวานมาก”

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel