บทที่ 5 ท่องราตรี

เมื่อถึงร้านอาหารก็เจอ ชาติชาย หรือ พี่เล็ก เจ้าของร้านที่กำลังตรวจดูความเรียบร้อยหน้าร้านเมื่อเห็นสองสาวเพื่อนของปัญชรีน้องสาวของปัญญาเพื่อนของเขา

“สวัสดีครับ น้องรุ้ง น้องจ๋า วันนี้ลมอะไรหอบมาถึงร้านพี่กันครับ” พี่เล็กหยอกล้อทักทายสองสาว

“สวัสดีค่ะพี่เล็ก”

“สวัสดีค่ะพี่เล็ก รุ้งนัดยัยปัทไว้ค่ะไม่รู้มาหรือยัง” ทอรุ้งบอกเพื่อนของเจ้านายที่บอกเธอว่าถ้ามากินอาหารร้านของชาติชายให้ใช้ชื่อเขาเป็นบัตรเบ่งแล้วจะได้ส่วนลดแล้วพวกเธอมากินทีไรก็ได้ลดจริงๆ

“น่าจะยังมาไม่ถึงนะครับ พี่ยังไม่เห็นรถน้องปัทเลย” ชาติชายพูดจบก็หันไปสั่งลูกน้องแล้วพาสองสาวไปที่โต้ะพิเศษของเขาที่มักจะมีเพื่อนมานั่งดื่มด้วยเป็นประจำทั้งวิวดีบรรยากาศดีเพราะอยู่ชั้นสองเป็นดาดฟ้าโล่งมีหลังคาโปร่งมองเห็นท้องฟ้ามองเห็นแม่น้ำและเสียงไฟของโรงแรมและตึกสูงฝั่งตรงข้ามลมเย็นสบาย

“จะสั่งอาหารเครื่องดื่มรอน้องปัทเลยมั้ยครับ” ชาติชายถามสองสาวอย่าใจดีเพราะเขาไม่ได้คิดอะไรกับน้องๆทั้งสองแต่คิดกับน้องสาวเพื่อนมากกว่า

“ก็เอาเหมือนเดิมค่ะ พี่เล็ก” ทอรุ้งบอกเจ้าของร้านที่เรียกเด็กมาสั่งและนั่งคุยกับพวกเธอรอน้องสาวของเพื่อนที่เพิ่งมาถึงและพนักงานต้อนรับหน้าร้านพามาส่งถึงโต้ะ

“สวัสดีค่ะพี่เล็ก” ปัญชรียิ้มหวานให้เพื่อนพี่ชายและรู้ว่าเขาชอบเธอแต่ชาติชายเจ้าชู้ยังมีสาวๆแวะเวียนมาหาบ่อยๆเพราะไฮโซหนุ่มหล่อยังโสดและร่ำรวยตระกูลผู้ดีเก่าที่ย่อมเป็นที่หมายปองของสาวๆ

“สวัสดีครับน้องปัท ไม่เจอกันนานแต่ยังสวยเหมือนเดิมครับ” ชาติชายพูดแล้วมองปัญชรีตาหวานเชื่อม

“ยังไงก็สวยสู้สาวๆของพี่เล็กไม่ได้หรอกค่ะ ได้ข่าวว่ารถไฟชนกันที่ร้านไม่ใช่เหรอคะ” ปัทแซวหนุ่มหล่อเนื้อหอมที่เพิ่งเป็นข่าวไปเมื่ออาทิตย์ก่อน

“น้องปัทก็พูดเกินไปครับ พี่รักเดียวใจเดียวนะครับ รอมาตั้งนานสาวยังไม่ใจอ่อนเลยครับ” พี่เล็กอุทรเบาๆส่วนมากสาวๆก็มาหาเขาเองและร่วมสนุกกันเพราะเขาไม่คิดจะจริงจังกับใครอยู่แล้วนอกจากสาวสวยตรงหน้า

“แกสองคนสั่งอะไรหรือยัง” ปัทหันไปหาเพื่อนเพราะอย่างนี้เธอถึงไม่อยากมาร้านของพี่เล็กแต่ก็อยากมาดูให้เห็นกับตาว่าเขาเป็นยังไงบ้าง พี่เล็กก็ยังไม่เลิกเจ้าชู้แล้วจะให้เธอเอาชีวิตไปฝากกับเขาได้ยังไงหากกลับใจได้ออย่างพี่ชายของเธอก็คงจะดี ชาติชายหน้าจ๋อยเมื่อน้องปัทของเขาไม่สนใจแต่ก็ยอมรับว่าตัวเองยังเลิกเสเพลไม่ได้แล้วเขาจะทำยังไงดีล่ะ เฮ้อ หนุ่มหล่อคิดแล้วก็ถอนหายใจ

“สั่งแล้วล่ะเอาเหมือนเดิม แกจะสั่งเพิ่มอีกป่ะ” วิจิตราถามเพื่อนที่ส่ายหน้า

“พอแล้วแก ว่าแต่คืนนี้เหล้าหรือไวน์ล่ะ” ปัญชรีเอนตัวไปกระซิบถามเพื่อนรัก

“ไวน์ดีมั้ยแก” ทอรุ้งตอบเพื่อนและเป็นคนสั่งไวน์ตามที่เพื่อนรักบอก

“งั้นวันนี้พี่เลี้ยงนะครับ เพราะไม่ได้เจอกันนานแล้ว” ชาติชายเอาใจสามสาวและสั่งไวน์ราคาราแพงมาเลี้ยงและพูดคุยจีบปัญชรีจนทอรุ้งกับวิจิตราขำมุขแป้กของเขา

สามสาวก็ยังคุยกันอย่างสนุกจนเกือบลืมเวลาที่บอกป้าไว้ก่อนจะโทรหาท่านเพื่อบอกว่าเธอกับวิจิตราพักที่คอนโดของปัญญาก่อนจะคุยกันดื่มกันไปถึงแม้จะขาดเพื่อนรักอีกคนก็ไม่เป็นไรในเมื่อเพื่อนบอกว่าติดงานเอาไว้คราวหน้าค่อยนัดกันใหม่

“นี่ยัยปัทแกไม่สงสารพี่เล็กบ้างเหรอ” เมื่อพี่เล็กเดินออกไปจากห้องทอรุ้งถามเพื่อนรักที่ยกแก้วไวน์ขึ้นดื่ม

“แกก็เห็นนี่ยัยรุ้ง พี่เล็กมีข่าวกับสาวๆไม่ว่างเว้นบางวันรถไฟชนกันอีกแล้วอย่างนี้ปัทจะกล้าเสี่ยงเหรอยะ” ปัญชรีบอกเหตุผลให้เพื่อนฟัง

“มันก็จริง แต่แกไม่ตกลงคบกับเขานี่นา ผู้ชายนะแกเขาไม่ยอมอดอยากปากแห้งกับปลาในกระป๋องหรอกย่ะ” วิจิตราก็รู้เหมือนที่พูดว่าผู้ชายเจ้าชู้เขาไม่มีทางจะยอมอดอยากเรื่องเซ็กส์หรอก

“แล้วใครจะไปยอมเขาเล่า มาดื่มดีกว่าอย่าพูดเรื่องผู้ชายเลยน่าเบื่อ” ปัญชรีบอกเพื่อนรักทั้งสองแล้วยกแก้วไวน์ขึ้นดื่ม ทั้งสามสาวดื่มกันอย่างสนุกจนมึนๆตึงๆก็โยกตัวตามดนตรีจังหวะร็อคที่ดังมาจากชั้นล่างกันอย่างครึกครื้น

สามสาวดื่มกินคุยกันจนดึกพอรู้ว่ารู้ศึกมึนก็ยุติการดื่มและชวนกันกลับบ้านเพื่อความปลอดภัยของตัวเองเพราะสถานที่แบบนี้มันอันตรายกับสาวๆอย่างพวกเธอ

“เดี๋ยวพี่ไปส่งครับ” ชาติชายบอกสามสาวที่หัวเราะกันคิกคักคุยทะลึ่งตึงตังทำให้เขาอดขำไม่ได้และอยากรู้ว่าถ้าไม่เมาจะเป็นแบบนี้มั้ย

“ไม่เป็นไรค่ะพี่เล็ก ปัทมีคนขับรถมาด้วยค่ะ” ปัญชรีตอบไฮโซหนุ่มรูปหล่อเสียงหวานเธอก็ชอบชาติชายแต่ยังรอดูท่าทีของเขาว่าจะเลิกเจ้าชู้ได้หรือเปล่าไม่อยากเสียใจหากเขายังมีกิ๊กมีกั๊กไปเรื่อยๆแบบนี้

“แต่พี่บอกให้นายดมกลับไปแล้วครับ” ชายหนุ่มบอกด้วยรอยยิ้มอย่างเป็นต่อเขาให้คนขับรถของปัญชรีกลับบ้านไปก่อนและโทรบอกปัญญาว่าจะไปส่งน้องสาวของเพื่อนด้วยตัวเอง

“แล้วสาวๆของพี่เล็กไม่ว่าเหรอคะ” ปัญชรีถามเพื่อนพี่ชายและยิ้มหวานให้จะด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือความชอบที่เก็บไว้ในใจ

“น้องปัทก็รู้ว่าพี่มีใครคนหนึ่งอยู่ในใจมานานแล้วไม่มีใครมาแทนที่ได้” ชายหนุ่มหญิงสาวตรงหน้าบอกรักเธอด้วยสายตา

“อืม จีบกันไปก่อนนะคะ รุ้งกับยัยจ๋าจะไปรอที่รถ คริๆคริๆ.” ทอรุ้งเปิดโอกาสให้เพื่อนอยู่กับไฮโซหนุ่มหล่อแล้วเดินออกไปรอที่หน้าร้านอาหารกึ่งผับของชาติชายที่ตอนนี้ลูกค้าเริ่มทยอยกลับเพราะเกือบเที่ยงคืนแล้ว

“ยัยรุ้ง ยัยจ๋า รอปัทด้วยสิ.” ปัญชรีเรียกเพื่อนทั้งสองที่ขยิบตาให้แล้วยังทำท่าจีบมือใส่เธอกับชาติชายอีก

“จะกลับบ้านหรือไปค้างที่คอนโดครับ” หนุ่มหล่อถามเบาๆปัทก็หันมามามอง

“ค้างคอนโดค่ะ ถ้ากลับบ้านกันสภาพนี้คงโดนบ่น อีกอย่างปัทบอกพ่อกับแม่แล้วค่ะว่าจะค้างที่คอนโด” พวกเธอมึนๆตึงๆได้ที่กันทุกคนไม่อยากกลับไปให้แม่บ่นจึงค้างที่คอนโดของพี่ชายที่สามสาวมักจะมาพักกันยามมาเที่ยวแล้วกลับดึกเพราะอยู่กลางเมืองใกล้แหล่งท่องเที่ยวไปมาสะดวก

“อย่าไปเมาที่อื่นนะครับ หากอยากดื่มก็มาที่นี่ได้ตลอดเวลาพี่รับรองความปลอดภัยพันเปอร์เซ็นต์ครับ” ชาติชายบอกน้องสาวเพื่อนถึงไม่ได้เจอกันบ่อยแต่เขาก็คอยถามจากปัญญาที่รู้ดีว่าเขารักปัญชรี

“จริงเหรอคะ” ปัทหรี่ตามองพี่เล็กอย่างไม่อยากเชื่อเพราะเขานั่นแหละตัวอันตรายที่สุดแล้ว

“จริงสิครับ รับรองด้วยเกียรติของพี่” ชาติชายพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังยิ่งนานวันเขาก็มั่นใจตัวเองแล้วว่ารักปัญชรีจริงๆ “เรามาคบกันอย่างจริงจังมั้ยครับ” เมื่อมีโอกาสไฮโซหนุ่มหล่อก็ถามหญิงสาวที่เขาคิดว่าถึงเวลาแล้ว

“แน่ใจแล้วเหรอคะ หากคบกับปัทแล้วพี่เล็กไม่มีสิทธิ์จะมีกิ๊กมีกั๊กหรือจีบสาวได้เลยนะคะ” ปัทถามเขาตรงๆเพราะเธอรับไม่ได้หากแฟนตัวเองไปคุยกิ๊กกั๊กกับสาวๆคนอื่น

“แน่ใจมานานแล้วครับ ทุกวันนี้พี่ก็มีแต่งานครับ”

“เรื่องนั้นก็ทนได้เหรอคะ” เธอไม่เชื่อว่าเขาจะทนได้ผู้ชายส่วนมากก็ขาดเซ็กส์ไม่ได้และเธอก็ไม่ได้ไร้เดียงสาในเรื่องนี้