4 ทำความรู้จัก
ราฟาเอลเดินออกมาจากโซนสระว่ายน้ำก็กลับไปยังห้องของตนเองซึ่งเป็นห้องพักแบบแกรนด์สวีตซึ่งเป็นห้องขนาดใหญ่ที่สุดบนเรือลำนี้
เขามาลงเรือโดยที่ไม่ได้วางแผนมาก่อนแต่ก็โชคดีที่ทางเรือสำรองห้องพักไว้หนึ่งห้องสำหรับแขกวีไอพีหรือคนในครอบครัวซึ่งตอนนี้เขาก็เป็นหนึ่งในนั้น เพราะเรือลำนี้เป็นธุรกิจของบิดาที่ทำร่วมกับเพื่อนซึ่งแต่ก่อนเขาไม่เคยคิดที่จะสนใจทางด้านนี้เลยสักนิด
แต่เมื่อสองคืนก่อนพอได้ยินว่าคนที่ตัวเองสนใจจะมาล่องเรือเขาจึงไม่รอช้าที่จะตามเธอมาด้วยโดยไม่ต้องใช้เวลาคิดมากเลย เพราะนานแล้วที่เขาไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนถึงขั้นอยากทำความรู้จักเหมือนกับเธอมาก่อน
และพอได้อยู่ใกล้ได้พุดคุย ราฟาเอลก็รู้ได้ทันทีว่าเธอคนนี้คือ love at first sight เขาจะใช้เวลาที่อยู่บนเรือทำความรู้จักกับเธอให้มากขึ้น ทั้งสถานที่และบรรยากาศคงจะช่วยให้ทุกอย่างเป็นไปตามที่เขาวางแผนไว้
แม้ว่าเรือจะกว้างและมีคนลงเรือมามากแค่ไหน แต่เขาไม่หวั่นใจเลยว่าจะหาเธอไม่เจอ เขารู้ว่าเธอพักห้องไหน จากการดูกล้องวงจรปิดที่จุดเช็กอิน
จากนั้นก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไปเพราะเธอทุกสถานที่และทุกห้องอาหารจะมีการจองล่วงหน้าผ่านแอปพลิเคชัน เขาจึงรู้ตารางของเธอได้อย่างง่ายดาย
เหตุการณ์เมื่อครู่ที่เขากับเจโรมคุยกันไม่ได้อยู่ในแผนเลยสักนิด เขาไม่คิดว่าจะเจอเธอที่นั่นและทำให้เธอเข้าใจผิดว่าเขากำลังหนีงานมาเที่ยว แต่ราฟาเอลก็ไม่คิดจะแก้ไขความเข้าใจผิด เขาอยากรู้เหมือนกันว่าถ้าเขาไม่ใช่ราฟาเอลผู้ร่ำรวยจะมีผู้หญิงคนไหนสนใจเขาหรือเปล่า
ที่ผ่านมานั้นผู้หญิงส่วนใหญ่จะเข้าหาเขาเพื่อหวังผลประโยชน์กันทั้งนั้น บางคนขอแค่ได้ควงและเป็นข่าว บางคนถึงขั้นอยากมาเป็นนายหญิง แต่ยังไม่มีใครใกล้เคียงกับคำว่านายหญิงเลยสักคน เขารู้ว่าผู้หญิงส่วนใหญ่เข้ามาหาเขาก็เพราะหวังในทรัพย์สมบัติกันทั้งนั้น
ราฟาเอลเป็นคนเจ้าชู้หาตัวจับยาก ควงผู้หญิงแทบไม่ซ้ำหน้า แต่มันก็แค่ความสนุกและความสุขชั่วคราวเท่านั้น ยังไม่เคยมีใครทำให้เขาใจเต้นแรงและอยากเข้าไปทำความรู้จักเท่ากับผู้หญิงที่ชื่อมะนาวมาก่อนเลยในชีวิต
อีกสองชั่วโมงเรื่อลำนี้ก็จะออกจากฝั่ง เขามีอีกหลายวันที่จะทำความรู้จักกับเธอและก็หวังว่าจะไม่เสียเวลาเปล่า เพราะเท่าที่ได้คุยกันแค่เล็กน้อยเขาก็พอมองออกว่าเธอไม่เหมือนคนอื่นที่เขาเคยเจอมาก่อนเลย
เรือออกจากฝั่งในเวลาห้าโมงเย็นตามเวลาที่แจ้งไว้ มนิษายืนมองระลอกคลื่นที่กระจายออกจากเรือด้วยความรู้สึกอิสระอย่างเต็มที่
เธอไม่เคยอยู่บนเรือลำใหญ่ขนาดนี้มาก่อน แม้จะกลัวอยู่บ้างในคราแรก แต่พอเรือออกจากฝั่งมาแล้วความรู้สึกนั้นก็หายไป คงเพราะเรือขนาดใหญ่จึงแทบไม่รู้สึกเลยว่าตอนนี้กำลังแล่นอยู่บนผิวน้ำ
หญิงสาวมองดวงอาทิตย์ที่กำลังจะลับขอบฟ้า กดถ่ายรูปด้วยมือถือก่อนจะส่งไปยังไลน์กลุ่มให้เพื่อนรักทั้งสองดูว่ามันสวยแค่ไหน
“ให้ผมช่วยถ่ายไหม”
มนิษาตกใจแต่พอหันไปตามเสียงก็ยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าเป็นคนที่เธอคุยด้วยเมื่อตอนบ่าย
“ฉันแค่อยากได้รูปส่งให้เพื่อนค่ะ”
“ไม่อยากถ่ายรูปตัวเองเก็บไว้เหรอครับ ผมช่วยถ่ายได้นะ”
มนิษาก็อยากได้รูปตัวเองอย่างที่เขาพูด หญิงสาวส่งมือถือให้เขากดถ่ายรูปอีกหลายรูป พอรับคืนมาก็ยิ้มเพราะดูแล้วคุณราฟก็ถ่ายรูปสวยเหมือนกัน
“คุณล่ะคะ จะถ่ายไหมฉันถ่ายให้”
“ก็อยากถ่ายครับ แต่ไม่ได้เอาโทรศัพท์ขึ้นมาด้วย”
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันถ่ายแล้วส่งให้คุณก็ได้”
“งั้นช่วยถ่ายผมหล่อๆ นะครับจะเอาไปอวดเจ้านาย”
มนิษามองภาพชายตัวสูงผ่านหน้าจอมือถือ กดถ่ายไปหลายรูปจากนั้นก็ส่งให้เจ้าตัวดูว่าพอใจไหม
“ผมก็หล่อเหมือนกันนะครับ”
“ทำไมพูดอย่างนั้นล่ะคะ ฉันว่าคุณหล่อมากต่างหาก”
“เหรอครับ ไม่เคยมีใครชมผมเลย ชักจะเขินแล้วนะครับ”
“มันจะเป็นไปได้ยังไงคะ ฉันว่าคุณทั้งหล่อทั้งหุ่นดีเลยนะ” มนิษามองคนที่สวมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าน้ำทะเลกับกางเกงสีขาวแล้วชมเขาจากใจจริง
“คงเพราะเวลาอยู่กับเจ้านายผมโดนรัศมีความหล่อของเขากลบมั้งครับ”
“เจ้านายคุณก็หล่ออยู่หรอกค่ะ แต่หน้าเครียดไปหน่อยถ้าเทียบกับคุณแล้วฉันว่าคุณหล่อกว่าเยอะ”
“จริงเหรอครับ แต่ทำไมสาวๆ ถึงไม่ค่อยสนใจผมล่ะ”
“ไม่รู้สิคะ บางท่าอาจมีเหตุผลอื่น”
“เหตุผลอะไรครับ”
“ฉันพูดได้ใช่ไหมคะ จะไม่ทำให้คุณรู้สึกแย่ใช่ไหม”
“พูดมาเถอะครับ ชีวิตของผมก็ไม่ค่อยมีอะไรดีอยู่แล้ว แย่อีกสักเรื่องก็คงไม่เป็นไร”
“คุณพูดจนฉันไม่กล้าบอกแล้ว”
“บอกมาเถอะครับ ผมก็บ่นไปอย่างนั้นเอง บางทีผมก็อยากฟังความคิดเห็นของคนอื่นบ้าง อยากรู้ว่าเพราะอะไรสาวๆ ถึงไม่เข้าหาผมเลย”
“บางครั้งเงินและอำนาจมันก็หอมหวานจนคนเราเลือกที่จะมองตรงนั้นมากกว่ามองที่ตัวตนนะคะ”
“หมายถึงเขารวยกว่าใช่ไหม” ราฟาเอลถามเธอไปตรงๆ
“ก็ประมาณนั้นล่ะค่ะ”
“แล้วคุณล่ะครับ มองตรงนั้นไหม”
“ฉันยอมรับนะคะว่าเคยมองตรงนั้นเหมือนกัน แต่พอโตขึ้นก็คิดว่ามันมีเรื่องอื่นมากกว่านั้น”
“เรื่องอื่น หมายถึงความรักเหรอครับ”
“ทั้งความรัก ไลฟ์สไตล์และทัศนคติค่ะ ถ้ารวยอย่างเดียวคงอยู่กันไม่ยืดหรอกค่ะ”
“แต่ความรักมันไม่อิ่มท้องนะครับ เพราะมันกินไม่ได้”
“ไม่อิ่มก็ช่วยกันทำมาหากินสิคะ”
“หมายความว่าคุณเจอผู้ชายสองคน อีกคนหนึ่งรวย อีกคนหนึ่งไม่ถึงกับจนคุณจะเลือกคนที่คุณรักเหรอครับ”
“แน่นอนค่ะ ที่ตอบแบบนี้ไม่ใช่เพราะโลกสวยนะคะ ฉันเลือกบนพื้นฐานของความจริงค่ะ เงินมันซื้อได้ทุกอย่างก็จริงแต่ความสุขมันไม่ได้มีแค่นั้นนี่คะ”
“แล้วตอนนี้คนที่คุณคบอยู่เป็นแบบไหนล่ะครับ” ถามแล้วก็รอลุ้นคำตอบอย่างตื่นเต้น
มนิษายังไม่ทันตอบเสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นเสียก่อน
“ขอตัวก่อนนะคะ” หญิงสาวยิ้มให้เขาก่อนจะเลี่ยงออกมาคุยอีกด้าน