ตอนที่ 6 รอดอย่างหวุดหวิด

“ อย่าทำอะไรพลอยเลยนะคะคุณวันพลอยกลัวแล้ว “ 

เมื่อเห็นท่าไม่ดีคนตัวเล็กก็เอ่ยขอร้องอ้อนวอน ในใจคิดว่าถ้าสู้กับเขาตอนนี้ยังไงเธอก็เสียเปรียบ ลำพังแค่แรงจะเดินยังแทบจะไม่มีเพราะถูกตราตรึงเอาไว้ตลอดทั้งคืน อีกอย่างเธอเองก็เป็นผู้หญิงยังไงก็สู้แรงผู้ชายไม่ได้ ก่อนที่มือเรียวจะทำการยกขึ้นมาพนมเอาไว้อย่างอัตโนมัติ อะไรที่พอจะทำให้เขาคนนี้เห็นใจเธอก็พร้อมยินดีที่จะทำมันทุกอย่าง เพื่อให้ตัวเองรอดและหลุดพ้นไปจากสถานการณ์อันหน้ากลัวนี้

“ แหมๆ เวลาน้องพลอยขอร้องเสียงมันช่างยั่วยวนหัวใจพี่ซะเหลือเกินแล้วแบบนี้พี่จะปล่อยไปได้ยังไงล่ะครับ พี่ก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าเวลาที่หนูอยู่ใต้ร่างของพี่หนูจะเสียงหวานน่าหลงใหลได้ถึงเพียงนี้หรือเปล่า พี่อยากให้เรามาคางเรียกชื่อพี่จังเลย อ๋อย พี่วันขา พี่วัน พลอยอยาก พลอยเสียว พลอยต้องการพี่วันค่ะ 5555 มานี่ “ 

กรี๊ดดดด 

พูดจบคนตัวโตก็จัดการผลักร่างบางลงไปกองกับพื้นตามด้วยตัวเขาเองขึ้นไปคร่อมทันที ไหนๆตอนนี้ก็ค่ำมืดไม่มีใครเห็นที่สำคัญถ้าจะเอาเธอไปนอนบนห้องก็คงไม่ทันเกรงว่าผู้เป็นแม่จะรู้  เขาคิดว่าเอามันตรงนี้แหละดีเสร็จกิจเมื่อไหร่ก็ค่อยแยกย้าย ถือซะว่าเป็นการเปลี่ยนบรรยากาศไปในตัว 

และเมื่อร่างบางที่ถูกกระทำเห็นแบบนั้นน้ำตาก็ไหลออกมาเป็นทาง ทั้งที่อุตส่าห์ขอร้องทั้งที่อุตส่าห์อ้อนวอนก็ไม่มีแม้แต่คนตรงหน้าจะสนใจ เธอคิดว่าชีวิตของเธอจะต้องมาจบลงเพราะอะไรแบบนี้จริงๆเหรอ เรี่ยวแรงที่มีแค่คิดว่าจะผลักคนตรงหน้ายังทำไม่ได้เลยยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกสมเพศตัวเองจริงๆ

ไม่นะไม่ มันต้องไม่ใช่แบบนี้สิใครก็ได้ช่วยฉันด้วยฉันไม่อยากตกเป็นของเขาคนนี้ ได้โปรดเทวดาเจ้าขาอย่ารังแกกันนักเลยแค่ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้พลอยก็รับมือจะไม่ไหวอยู่แล้ว ช่วยส่งใครก็ได้สักคนมาหยุดการกระทำของเขาที

“ หยุด มึงจะทำอะไรไอ้วัน “

เป็นเหมือนดั่งเสียงสวรรค์เทวดาได้ยินที่ร่างบางพูดจริงๆ เพราะในขณะที่ผู้ได้ชื่อว่าเป็นพี่ชายคนรองกำลังจะจัดการทำบางสิ่งบางอย่างก็มีเสียงใครอีกคนดังแทรกเข้ามา มันจึงทำให้สาวน้อยรู้สึกดีใจว่าอย่างน้อยๆโลกใบนี้ก็ไม่ได้ใจร้ายกับเธอเกินไป ก่อนที่เธอจะตั้งสติและฮึกเหิมขึ้นมาอีกครั้ง เธอคิดว่ายังไงซะตอนนี้ก็รอดหลุดพ้นจากขุมนรกนี่แล้ว

และเสียงอันทรงพลังมีอิทธิพลที่ได้ยินก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกลที่ไหน เพราะเขาคนนั้นก็คือพี่ชายคนโตของบ้านใหญ่หลังนี้นั่นเอง ถือเป็นความโชคดีที่เธอรอดมาได้อย่างหวิดหวิดเลยทีเดียว ไม่รู้เป็นความบังเอิญหรือเป็นเพราะคำอธิษฐาน แต่ที่แน่ๆเธอรู้สึกขอบคุณโชคชะตาที่ส่งเขามาได้ทันเวลาพอดี 

“ คะ คุณวินช่วยพลอยด้วย “ 

เมื่อเห็นว่าหนทางรอดมาอยู่ตรงหน้าพลอยไพลินก็รวบรวมเรี่ยวแรงที่มีจัดการผลักคนที่อยู่ด้านบนหงายหลังไปในทันที ก่อนที่จะลุกขึ้นและสาวเท้าไปยืนซ้อนอยู่ทางด้านหลังของคนที่มาใหม่ และการกระทำของเธอนั้นก็ทำให้คนที่โดนผลักจนหน้าคว่ำคมำไม่กล้าต่อล้อต่อเถียงหรือสู้อะไรอีกเลย ถึงพวกเขาจะเป็นพี่น้องกันแต่ก็มีนิสัยต่างกันคนละขั้ว เธอเชื่อว่ายังไงซะผู้ที่มีศักดิ์เป็นพี่ชายคนโตเขาก็ต้องมีความเป็นธรรมและช่วยเหลือเธออยู่บ้าง

“ ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะพี่วิน ยัยพลอยมันอ่อยผมก่อน “ 

เมื่อโดนผู้เป็นพี่ชายหมายหัวถึงแม้พี่เขาจะยังไม่ได้พูดอะไรมาก ภวันก็ต้องหาทางปกป้องตัวเองเอาไว้ซะก่อน เขาไม่รู้หรอกว่าพี่ชายคนเดียวจะเชื่อไหมแต่ถึงยังไงเขาก็เป็นน้องชายแท้ๆไม่ใช่ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆพี่เขาในตอนนี้

“ หึ แกคิดว่าฉันโง่หรือไงไอ้วันถ้ายังทำตัวแย่ๆแบบนี้อยู่ฉันจะฟ้องพ่อ และมาดูกันว่าระหว่างแกที่ไม่มีประโยชน์กับพลอยไพลินที่ตอนนี้มีผลงานชิ้นโบว์แดงใครกันแน่ที่จะโดนลงโทษ “ 

ด้วยความที่ภวินอาบน้ำร้อนมาก่อนและพอจะรู้นิสัยของผู้เป็นน้องชายดีเขาก็จัดการเอาพ่อมาขู่ซะเลย เห็นๆกันอยู่ว่าน้องชายของเขาจะทำอะไร และถ้าขืนยังเป็นอยู่แบบนี้เขานี่แหละที่จะเอาไปฟ้องพ่อเอง โทษฐานที่กล้าคิดจะทำเรื่องไม่ดีในบ้าน

“ โอ๊ยเอะอะอะไรพี่ก็จะฟ้องแต่พ่ออย่างเดียวนั่นแหละ พี่ลืมไปแล้วหรอว่าผมนี่ที่เป็นน้องชายของพี่แท้ๆ ไม่ใช่ยัยเด็กกาฝากคนนี้ ไปก็ได้ฝากไว้ก่อนเถอะพลอยไพลินวันพระไม่ได้มีหนเดียว ยังไงซะฉันก็ไม่ปล่อยเธอให้รอดหลุดมือแน่ “ 

ภวันพูดจบก็ทำการสาวเท้าออกไปอย่างหัวเสียทันที ยังไงซะเขาก็จะไม่มีวันยอมแพ้ลูกกาฝากอย่างพลอยไพลินเด็ดขาด วันนี้เขาแพ้ไม่เป็นไรแต่วันหน้าเขาไม่ยอมแน่ การที่ผู้เป็นพี่ชายเอาพ่อมาอ้างไม่ได้ทำให้เขากลัวเท่ากับการที่พ่อจะตัดทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาเคยมีเคยใช้ และถ้ามันเป็นแบบนั้นขึ้นมาจริงๆเขาไม่มีทางยอมแน่ คิดซะว่าวันนี้ไม่ใช่วันของเขา 

“ เป็นไงบ้างเรานะ เจ็บตรงไหนหรือเปล่า “