Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
4
"ฮึก"
"เอวา!!"
"มะ..ไม่"
"อย่าร้อง เดี๋ยวฉันจะพาเธอออกไปเดี๋ยวนี้"
มาเฟียหนุ่มกอดหฐิงสาวเอาไว้แน่นจนเธอที่หลับตาสนิทใช้ใบหน้าซุกกับอกแกร่งนั่นจนรู้สึกปลอดภัย
"ไม่ต้องกลัว ฉันอยู่นี่ทั้งคน"
แบล็คที่กอดเอวาก่อนพาเธอเดินไปจนถึงกระตูรั้วที่มีโซ่คล้องล็อคด้วยแม่กุญแจ ตัวเธอยังคงสั่นระริกจนเขาเองก็ตกใจ มือหนาคว้าปืนที่เหน็บเอวมาก่อนยกขึ้นยิงอย่างชำนาญจนโซ่ขาดออกภายในนัดเดียว
ตลอดทาง เอวานั่งมองข้างทางอย่างเหม่อลอย จนแบล็คเองก็ไม่อยากถามอะไรเธอมากนัก จนกระทั่งรถคันหรูจอดสนิท ปรากฏว่าเป็นที่จอดรถของคอนโดหรูไม่ใช่ปากซอยหอพักของเอวาแต่อย่างใด
"พี่พาวามาที่นี่ทำไมคะ"
"เธอดูสภาพตัวเองด้วย คิดว่าฉันจะปล่อยให้เธออยู่คนเดียวหรือไง"
".............."
"ขึ้นห้องเถอะ"
มาเฟียหนุ่มเดินจับมือหญิงสาวก่อนพาเธอเดินขึ้นห้อง เมื่อมองจากคนภายนอก ความสัมพันของทั้งคู่ในเวลานี้เหมือนกับคู่รักไม่มีผิด
"เดี๋ยวกลับไปส่ง นั่งลงนี่ก่อน"
เอวาที่นั่งลงที่โซฟาใหญ่ด้วยท่าทางที่ไม่ได้เหมือนเดิมราวกับคนหมดแรงแบบนั้น จู่ๆมาเฟียหนุ่มก็เดินลงมานั่งข้างๆพร้อมไอแพดก่อนนั่งกดดูงานนิ่งๆ
ผ่านไปครึ่งชั่วโมงโดยที่ไม่มีบทสนทนาใดๆจากทั้งคู่จนกระทั่งมาเฟียหนุ่มรู้สึกมาหัวเล็กๆของเอวาล้มลงซบที่ไหล่ของเขา มือหน้าค่อยๆประครองให้เธอซบลงบนอก ก่อนกอดเธอหลวมๆแล้วนั่งดูรายงานสินค้าในจอไอแพดโดยที่ไม่ได้ขยับตัวมากจนทำให้เอวาตื่น
จู่ๆใบหน้าหล่อก็ก้มลงจูบหน้าผากของหญิวสาว ก่อนในมือข้างที่กอดเธอจับมือเล็กๆนั่นเบาๆ สารบางอย่างในร่างกายก็เหมือนมีปฏิกิริยาต่อร่างกายของเอวา มันทำให้มาเฟียหนุ่มยิ้มบางๆออกมา ก่อนจะรู้ตัวแล้วทำหน้านิ่งราวกับลืมตัว
"ตัวนิดเดียว กินอากาศเป็นอาหารหลักหรือไง" แบล็คเอ่ยบ่นเบาๆแต่ก็เลือกจะลูบมือน้อยๆของเอวาเบาๆแล้วนั่งดูงานต่อ
"พี่กอดวาทำไม"
"ตื่นแล้วเหรอ"
"ค่ะ"
"เธอต่างหากมากอดฉันก่อน"
"วาทำแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน"
"เธอหลับแล้วกอดฉัน อยากดูกล้องมั้ย" มาเฟียหนุ่มเอ่ย
"ดูค่ะ"
"ไม่ให้ดู คลิปลับฉันเยอะ"
"ไม่ได้จะดูกล้องแบบนั้นสักหน่อย"เอวาเอ่ยพรางขยับออกจากอกของมาเฟียหนุ่ม
"กล้องในห้องก็ดูไม่ได้ เดี๋ยวเธอเห็นฉันตอนเปลือยเดี๋ยวเธอใจแตก"
"พี่ทำไมหลงตัวเองจัง"
"ก็เธอเคย..."
"คะ??"
"เธอเคย..เคยเห็นผู้ชายแก้ผ้ามั้ยละ"แบล็คเอ่ยด้วยใบหน้ายียวน
"ทำไมต้องเห็นด้วยละคะ วาไม่ได้โรคจิต กี่โมงแล้วเนี้ย วาต้องไปทำงานแล้ว"
"ไปทำที่ไหนอีกป่านนี้"
"เรื่องของวาเถอะค่ะ"
"งั้นก็ไม่ให้ไป"
"อะไรของพี่"
"ดูซิ ว่าจะไปยังไง"
"พี่แบล็ค!!! จะทำอะไรคะ!!!"
มาเฟียหนุ่มจับหญิงสาวกดลงกับโซฟาก่อนขึ้นคร่อมและตรึงข้อมือของเธอเอาไว้
"คิดว่าทำอะไร ขึ้นคร่อมขนาดนี้"
"อย่านะพี่แบล็ค"
"อย่านะนี่ อย่าช้าใช่มั้ย"
"!!!!!!!"
“หื้มว่าไง”
“พะ..พี่แบล็ค”
เอวาที่กำลังถูกมาเฟียหนุ่มซุกไซ้ไปตามซอกคอ กลิ่นหอมอ่อนๆในแบบของผู้ชายจากตัวของเขาทำให้เธอทำตัวไม่ถูก แม่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่แบล็คถึงตัวเธอแบบนี้ก็ตาม
“ว่าไง เราทำเรื่องนั้นกันเลยดีมั้ย”
“ไม่ได้ค่ะ อื้ออออ”
“โอ๊ยเอวา!!”
มาเฟียหนุ่มร้องเสียงหลงเมื่อจู่ๆเอวาก็กัดเข้าที่ใบหูของเขาในขณะที่เขากำลังสูดกลิ่นหอมจากร่างกายของเธอ
“ก็ไม่ยอมหยุดนี่คะ”
“เป็นหมาหรือไง”
“ปล่อยเลย”
“หิวมั้ย” จู่ๆแบล็คก็เอ่ยถามขึ้น
“หิวค่ะ พี่จะพาไปเลี้ยงข้าวเหรอคะ”
“ถ้าไม่เลี้ยงจะถามทำไม ดูเวลาด้วย ป่านนี้แล้ว”
รถคันหรูขับออกตากคอนโดโดยที่มีหญิงสาวนั่งหน้าราวกับตุ๊กตาหน้ารถ
ไม่นานรถหรูก็มาจอดที่ร้านก๋วยเตี๋ยวไม่ห่างจากหอของเอวามากนัก
“พี่แบล็คกินได้มั้ย”
“ฉันไม่ใช่รนกินยากขนาดนั้น สั่งมาเลย เหมือนเธอนั่นแหละ”
“ค่ะ”
ครืด ครืด ระหว่างที่กำลังนั่งกินก๋วยเตี๋ยวได้ไม่ถึงสองคำ โทรศัพท์ของชายหนุ่มก็ดังขึ้น
“เดี๋ยวฉันไปรับโทรศัพท์แปปเดี๋ยวมา”
“ตามสบายค่ะ” เอวาเอ่ยก่อนนั่งกินต่อ ทางด้านมาเฟียหนุ่มที่รับสายสำคัญก็เดินออกไปคุยห่างจากร้านไม่มากเพราะก็ไม่ต้องการให้ใครได้ยินบทสนทนานี้
“ร้านไม่มีเก้าอี้เลย อยากนั่งกับคนสวยโต๊ะนี้จัง”
ชายหนุ่มวัยรุ่นสองคนท่าทางไม่เป็นมิตรมองเอวาด้วยสายตาลามก เดินเข้าไปหาเรื่องจะลวนลามเอวาที่นั่งกินก๋วยเตี๋ยว ร้านนี้เป็นร้านริมทางเล็กๆมีโต๊ะแค่ไม่เยอะ และมันก็เริ่มค่ำมากๆ
“มีคนนั่งแล้วค่ะ” เอวาเอ่ย
“พี่อยากนั่ง หรือขอนั่งตักได้มั้ยละ” ชายคนแรกเอ่ย
“นี่!!!”
“ไอ้พวกนี้ อย่ามาวุ่นวายกับแม่หนูนี่นะ” ป้าเจ้าของร้านเอ่ย
“หุบปากไปเลยป้า!”
ซ่า!!!! เอวายกแก้วน้ำสาดใส่หน้าชายคนนั้นก่อนที่เขาจะนิ่งแล้วกดมือเอวาลงกับโต๊ะแล้วเอ่ยขึ้น
“ซ่าแบบนี้คงจะเด็ดดีนะ!!”
“ปล่อย!!!” เอวาที่พยายามจะสะบัดมือออกเพราะถูกชายคนนั้นจับจนเริ่มแดงช้ำ
ทางด้านมาเฟียหนุ่มที่หันมาเห็นเหตุการณ์ก่อนจะสบถและวางสายสำคัญที่กำลังคุย
“แม่งเอ้ย”
ขาแกร่งก้าวนิ่งๆเดินตรงเข้าไปที่โต๊ะ เอวาที่ถูกกระชากอยู่เธอก็เบิกตากว้างเมื่อจู่ๆมีมือขาวเห็นนาฬิกาแบรนด์หรูราคา7หลักนั่นกระชากมือของชายที่กำลังหาเรื่องเธอออกจึงรู้ทันทีว่าแบล็คเดินกลับมาแล้ว
“ทำกูเสียอารมณ์จริงๆ”
“โอ๊ยยยย!!!!!!!!!!!”
มาเฟียหนุ่มกระชากมือของชายอันธพาลนั้นออกก่อนวางมือของชายคนนั้นแบคว่ำกับโต๊ะ ก่อนตะเกียบที่เขาใช้กินก๋วยเตี๋ยวอันนึงจะถูกหยิบแล้วปักลงเต็มแรงกลางฝ่ามือจนเลือดพุ่งทะลุเรื่อถึงด้านล่าง
“อย่าเสือกเอามือสกปรกมาแตะคนของกู!”
พูดจบมาเฟียหนุ่มก็วางเงินค่าก๋วยเตี๋ยวก่อนจูงมือเอวาออกจากร้านไปขึ้นรถ
“เจ็บมากมั้ย” เขาเอ่ยเมื่อเห็นแขนเธอเป็นรอยแดงช้ำ
“นิดหน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะที่พี่ช่วยวา”
“เดี๋ยวฉันพาไปกินอย่างอื่นแทนแล้วกัน”
“ไม่เป็นไรค่ะ วากลับหอเลยดีกว่า เห็นพี่รับสายคงจะมีธุระ เดี๋ยววากลับเลยดีกว่า”
“กินข้าวกับฉันก่อน”
สุดท้ายแบล็คก็พาเอวามาที่โกดังริมน้ำ ซึ่ฃเขาบอกจะพาเธอไปกินข้าว แต่พามาที่แบบนี้จะไปกินข้าวที่ไหน
“พี่พาวามาที่นี่ทำไมคะ”
“ฉันมีงานสำคัญต้องทำ และจะกินข้าวกับเธอด้วย”
“คะ??”
“ตามมาเถอะ”
หญิงสาวเดินตามมาเฟียหนุ่มเข้าด้านในซึ่งมันมีแต่ลังไม้หน้าตาแปลกๆเยอะมาก ราวกับในหนังที่เขาค่าอาวุธสงครามแบบนั้น ก่อนตะเดินตรงผ่านเข้าไปที่ออฟฟิศและไปถึงริมน้ำ ซึ่งเหมือนกับคนละโลกกับด้านในโกดัง
“เธอไปนั่งรอฉันก่อน เดี๋ยวฉันตามไป”
“ค่ะ”
“เชิญทางนี้ครับคุณเอวา” ลูกน้องคนสนิทของแบล็คเอ่ยขึ้น
“รู้จักวาด้วยเหรอคะ?”
“รู้ครับ เชิญที่โต๊ะอาหารดีกว่าครับ เดี๋ยวนายตามไปครับ”
เอวาที่นั่งที่โต๊ะอาหารโดยที่บนโต๊ะมีอาหารจัดวางไว้เรียบร้อย ไม่อยากจะเชื่อว่ามีแต่ของโปรดเธอทั้งนั้นเลยจริงๆ แต่ไม่นานก็เหมือนสวรรค์แกล้ง เสียงปืนดังขึ้นจากด้านหน้าโกดัง ทำให้ลูกน้องคนสนิทของแบล็ครีบสั่งลูกน้องคุ้มกันเอวาทันที
“คุ้มกันคุณเอวาไปที่ห้องพักนายด้านในเร็ว!!”
“ครับ!!”
“มะ..มันเกิดอะไรขึ้นคะ” เอวาเอ่ยพรางมองซ้ายมองขวาอย่างระวัง
“ผมยังไม่ทราบครับ คุณเอวารีบไปหลบที่ห้องนายก่อนครับ เดี๋ยวผมจะไปดูนายก่อน ถ้าคุณเอวาเป็นอะไรไป นายเอาพวกผมตายแน่”
เอวาที่ถูกพาตัวไปที่ห้องพักขนาดใหญ่มีหลายส่วนราวกับบ้านขนาดย่อมก่อนจะมองไปมาอย่างระแวง เธอรออยู่ที่นั่นจนรอไม่ไหวจึงเดินออกไปดูด้านนอกเมื่อเห็นว่าเสียงปืนเงียบไป
“ไปไหนกันหมด”
“เฮ้ยนั้นใครวะยิงให้หมด!!”
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
