ตอนที่2 เบื่อแล้ว?

หลังจากที่เข้าห้องมาทำให้เธอผล็อยหลับไป จนได้ยินเสียงของแม่ที่มาเคาะประตูเรียก

“หญ้าๆ ” ฉันสะดุ้งตื่นดูนาฬิกา ตายแล้ว2ทุ่มแม่กลับมาแล้ว ฉันลืมทำกับข้าวไว้ด้วย ฉันบ่นรำพึงรำพันกับตัวเองก่อนจะดีดตัวลุกขึ้นจากที่นอน

“แม่ หญ้าหลับ ลืมทำกับข้าวเลย” ฉันลุกเปิดประตูเเละรีบรวบผมทำท่าทีลุกรน ด้วยความที่กลัวแม่จะด่า

“ไม่เป็นไรลูก แม่ซื้อกับข้าวมาแล้ว แม่มาตามไปกินข้าวกัน” แม่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบๆ พร้อมกับยิ้มออกมา

“อ่อจ่ะ แม่กินก่อนเลยงั้นหญ้าขออาบน้ำก่อน”

“จ้ะๆ ” แม่เดินหันกลับไปอย่างง่ายดาย ฉันเลยเข้ามาทำธุระส่วนตัวก่อนจะมานั่งที่โต๊ะกับข้าว

เมื่อมาถึงทุกสายตาต่างจับจ้องมาที่ฉัน

“มีอะไรหรือเปล่าจ๊ะแม่”

“เปล่าจ้า แค่ทุกคนรอหนูน่ะกินข้าวพร้อมกันน่ะ”

“หึ ใครอยากรอหิวจะตายอยู่แล้ว” หญิงมองด้วยสายตา และอารมณ์ที่ไม่ดีนัก

“ทีหลังไม่ต้องรอนะแม่ กินกันก่อนเลย”

“ทำเป็น”

“หญิง..!! คุยกับพี่ดีๆสิลูก”

“คุณไม่ต้องมาเข้าข้างหญ้ามันเลย คุณก็ดูสิกี่โมงกี่ยาม ผมต้องมานั่งรอเนี่ย น้องว่าให้ก็ถูกแล้ว”

“อ่ะๆ หญ้าก็อย่าทำแบบนี้อีกนะลูกทีหลัง” สุดท้ายแล้ว แม่ก็มาลงที่หญ้าคนเดียว เพราะความที่รักสามีใหม่มากแหละ แม่ถึงยอมเขาแทบทุกอย่างไม่ว่าเขาจะเอ่ยปากอะไรก็ยอมหมด กอหญ้าได้แต่พยักหน้าก้มหน้าก้มตากินข้าวไปแบบไม่พูดไม่จาอะไร ก่อนจะทำกิจวัตรประจำวันเสร็จ

เช้าต่อมาออกมามหาวิทยาลัยแต่เช้า

กอหญ้าได้มานั่งที่ซุ้มประจำและหยิบหูฟังขึ้นมาฟังเพลงเพื่อรอเพื่อนสาวอย่างอุ๋งอิ๋งเพราะนางมักจะมาสายเป็นประจำ

“หญ้า มาแต่เช้าเลย” เสียงชายหนุ่มทุ้มเอ่ยทักทายขึ้นมาพร้อมกับนั่งลงข้างๆ ก่อนจะหยิบหูฟังไปใส่หูตัวเองข้างหนึ่งอย่างสนิทสนม

“อ้าวพี่เอ็กซ์ เบื่ออ่ะ อยากออกจากบ้าน” เอ็กซ์นั่นคือหนุ่มรุ่นพี่รูปหล่อ ที่รู้จักหน้าค่าตากันมาหลายปี แต่ทำได้ เพียงแค่หยอกล้อพูดคุยและปรึกษากันเลยดูสนิทราวกับพี่น้องกัน

“ที่บ้านอีกล่ะสิ พี่บอกแล้วให้มาอยู่กับพี่”

“ฐานะอะไร แม่บ้านหรอจ๊ะ”

“ภรรยาก็ได้นะ”

“หึยยย หาพูดไป เดี๋ยวพี่ไทเกอร์ได้สนใจหนูพอดี”

“ปกติมันก็ไม่ได้สนใจน้องแบบพี่อยู่แล้วป่ะ”

“เออ จริง ช่างเขาเถอะ”

“โอ๋เอ๋ หยอกน่า...!!” ชายหนุ่มเปลี่ยนเสียงเมื่อกอหญ้านั้นเงียบลง

“ช่างเถอะ” หลังจากนั้นกอหญ้ากับพี่เอ็กซ์ก็นั่งคุยสัพเพเหระต่างๆนาๆ ฟังเพลงบ้างร้องเพลงกันบ้างอ่านหนังสือ จนอุ๋งอิ๋งมาพอดี

“ทำไรกันเนี่ยเสียงดังมากเลยอ่ะ”

“อ้าวแก วันนี้มาเร็ว”

“ใช่สิ ฉันมาสายไม่เคยทันนั่งร้องเพลงกับแกเลยนี่”อุ๋งอุ๋งจะติดนิสัยลูกคุณหนูบ้างเพราะบ้านนางมีตังค์ พูดจาตรงๆ ดูต่างจากกอหญ้า

“เอ้า น้อยใจเฉย นางนี่ เดี๋ยวให้พี่เอ็กซ์ง้อแทนนะฉันไม่ว่าง”

“อ้าว เกี่ยวไรกับพี่อ่ะ” ระหว่างที่พูดคุยหยอกล้อกันอยู่นั้น สายตาเจ้ากรรมมองไปเห็นหนุ่มไทเกอร์เดินมาพอดี (พี่เอ็กซ์กับไทเกอร์เป็นเพื่อนกัน)

“เอ้าเกอร์ วันนี้มาเร็ววะ”

“เออ เบื่อๆเซ็งๆ ว่าแต่ทำไรอยู่เนี่ย” พี่เกอร์นั้งลงข้างพี่เอ็กซ์

“นั่งเล่นรอเป็นเพื่อนน้องว่าจะไปพอดีเลยมึงมาก่อน”

“หรอ” ไทเกอร์ได้ชำเลืองสายตามาที่กอหญ้านิดหน่อย ก่อนจะหันกลับ

“พี่เกอร์” กอหญ้าเอ่ยปากทักทาย ด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ซึ่งมันอาจจะดูน่าแปลกใจสำหรับชายหนุ่มที่ได้ฟังผิดจากทุกครั้ง

“ว่า”

“เมื่อไหร่อ่ะ”

“อะไรอีกอ่ะ” ชายหนุ่มตอบพร้อมกับขมวดคิ้ว

“เมื่อไหร่พี่จะชอบหนูบ้าง หนูไม่มีมุขจะจีบพี่ละนะ”

“ก็ไม่ต้องจีบสิ พี่ก็เบื่อแย่แล้วเนี่ย ไปไหนมีแต่คนแซว”

“อือ พี่ก็เลิกทำตัวน่ารักๆสิ หนูจะได้เลิกจีบ”

“หึ ยาก... ป่ะเอ็กซ์” พูดจบหนุ่มๆก็ลุกออกไปจากกลุ่มของกอหญ้าทันที ส่วนกอหญ้านั้นกำลังนิ่งเพื่อทบทวนอะไรบางอย่าง

“ แก...!!” อยู่ๆนางก็เรียกเพื่อน

“อะไรของแกไอ้หญ้า”

“พี่เกอร์ของฉันหมายความว่าให้ฉันจีบเขาต่อไปใช่ไหม”

“เห้อ หญ้าเอ๊ย” เพื่อนสาวได้แต่ส่ายหัวเบาๆให้กับกอหญ้า พร้อมกับทำกิจกรรมต่างๆ จนผ่านไปอีกวัน

วันต่อมาซึ่งเป็นวันหยุดกอหญ้าเองก็ไม่ได้ออกไปไหน เลยมาช่วยแม่ขายของที่แผงผลไม้

“ผลไม้ไหมจ๊ะ มีหลายอย่างเลยนะ แวะชิมก่อนได้จ้า”

“ขยันจังเลยลูกสาวแม่” เมื่อฉันอยู่กับแม่สองคนฉันรู้สึกสบายใจและเป็นตัวเองที่สุด มันรู้สึกปลอดภัยกว่าอยู่บ้านที่มีพ่อเลี้ยงกับน้องอีก

“คิดถึงพ่อจังเลยเนาะแม่ ถ้าพ่ออยู่ป่านนี้นะ” ฉันได้แต่นั่งเหม่อลอยคิดถึงอดีตที่พ่อยังอยู่ด้วย ถึงแม้ตอนนั้นฉันยังไม่กี่ขวบก็เถอะ ฉันรู้สึกปลอดภัยและอบอุ่นมาก

“เอ้า ลูกค้ามา รับอะไรดีจ้ะ” แม่หันกลับไปเรียกลูกค้า ก็ถามหาซื้อขายกันไปส่วนฉันนั้นได้แต่เหม่อไม่ทันเงยหน้ามองลูกค้า

“หญ้า” เสียงชายหนุ่มเรียกชื่อของเธอ

“ห้ะ ว่าไงจ๊ะ”

“พี่ซื้อขนมมาฝาก” ลูกร้านข้างๆ ชื่อพี่เป้ พี่เขาสนิทกับแม่จนแม่และป้านั้นอยากให้ฉันกับพี่เขาชอบกันจริงๆ แต่ฉันไม่ได้ชอบเขาไง เขาทำอะไรให้ดูรำคาญไปหมด

“ขอบคุณจ้ะ” ฉันไหว้ตามมารยาท

“หญ้า พี่อยากคุยด้วย”

“ก็คุยมาสิ” พี่นั้นชวนคุยถามคำตอบคำฉันไม่ค่อยได้สนใจกับคำถามเขาเท่าไหร่ ออกจะเบื่อๆมากกว่า

“หญ้า ทำไมไม่คุยกับพี่เขาดีๆล่ะ” เเม่เห็นถึงกับว่าเพราะฉันนั้นไม่ได้ละสายตาจากโน๊ตบุ๊คเลย

“ไม่อยากคุยอ่ะจ่ะแม่”

“ไม่เป็นไรครับป้า ผมไปก่อนก็ได้”

“เชิญค่ะ”

“ไอ้หญ้า!!” คราวนี้สินะแม่ดุฉันจริงๆ

“เป้ ไม่ต้องไปไหนหรอก นั่งอยู่กับไอ้หญ้าช่วยมันขายของที่นี่แหละ เดี๋ยวป้าจะออกไปช็อปปิ้งที่ห้างเย็นๆบ้าง”

“ครับๆ ป้า”

“แม่...!!” แม่นั้นไม่ฟังแถมยังเดินหยิบกระเป๋าออกไปอย่างสบายใจ เหลือแค่ฉันที่นั่งอยู่กับพี่เป้สองคน

“พี่เป้”

“หือ ว่าไง” หนุ่มหล่อเท่มาดเข้มนั่งเล่นมือถือ และหยิบผลไม้กินอย่างสบายใจ

“หนูว่า พี่เลิกจีบหนูได้ละ” กอหญ้านั้นได้ตัดสินใจคุยถึงความรู้สึกที่มีออกไปอย่างตรงๆ เพื่อหวังว่าเขาจะได้เลิกมีความหวังกับเธอสักที

“อื้ม พี่ก็ว่างั้นแหละ พี่ควรหาจีบสาวๆหมวยๆอึ๋มๆ ที่พร้อมจะคบกับพี่ดีกว่า”

“เอ้า ทำไมวันนี้แลดูง่าย”

“ไม่รู้สิ พี่ก็เบื่อกอหญ้าแล้วมั้ง งั้นเรามาเป็นพี่น้องกันดีกว่า”

“อ่ะๆ โอเค แบบนี้ค่อยสบายใจหน่อย” กอหญ้าไม่ได้รู้สึกเสียดายหรอกนะ เพราะเธอนั้นได้เจอกับพี่เป้มานานแล้ว ถ้าชอบคงชอบไปแล้ว แต่ถ้าได้มาเป็นพี่ที่ปรึกษาน่าจะไม่เลว

“รักเขาข้างเดียวไม่ดีหรอก บอกตัวเองบ้างนะ”

“อืม” ฉันได้มองบนใส่พี่เป้ไป