กลรัก คนลวง

“กอหญ้า เด็กสาวที่กำลังโตในวัยอายุ19ปี เธอกำลังน่ารักสดใส ทั้งนิสัยที่เข้ากับคนง่ายและหน้าตาเธอยังน่ารักมากอีกด้วย ผิวพรรณงามสง่าเป็นที่หน้าจ้องมองของชายหนุ่มอีกด้วยแต่ทว่ากอหญ้านั้นติดความทะเล้นขี้เล่น ชอบทำตัวเหมือนเด็ก เธอจึงไม่เป็นสเป็คของชายหนุ่มในฝันของเธอ ที่เธอแม้ตามจีบตามหยอดเขามาหลายปีตั้งแต่เรียนมัธยม จนเข้ามหาวิทยาลัยเธอยังตามจีบเขาไม่ติดสักที

“เด็กแก่แดดอย่างแก มัดใจพี่เขาไม่ได้หรอก”

เสียงของเพื่อนสาวเอ่ยออกมาด้วยความระอาใจ ในระหว่างเพื่อนคู่ใจอย่างกอหญ้า เพื่อนรักเพื่อนยากมาหลายปี นั้นกำลังทำท่าทีอิดออดใส่หนุ่มเพลย์บอยรูปหล่อ ที่กำลังจะเดินผ่านมาทางนี้

“แกคอยดูยัยอุ๋งอิ๋ง” กอหญ้าตอบอย่างหนักแน่น ด้วยความมั่นใจที่ตัวเองนั้นมีรูปร่างหน้าตาดูดีขึ้นหลังจบมัธยมปลายเเละมาต่อที่เดียวกันกับชายในฝันของเธอ เธอคิดว่าเธอโตขึ้นแล้วจะมัดใจหนุ่มรูปหล่อในดวงใจของเขาได้แน่นอน ด้วยความมั่นใจเธอจึงเอ่ยปากออกไปในขณะที่หนุ่มจะถึงเธอพอดี

“พี่ไทเกอร์คะ ช่วยขยับไปทางซ้ายหน่อยได้ไหม” เธอหว่านเสียงหวาน ก่อนจะส่งสายตาอันหยดย้อยจ้องไปที่ดวงตาชายหนุ่มไม่กระพริบ

“พี่หรอ ทำไม? ” ชายหนุ่มทำหน้างุนงงก่อนจะชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง และมองหน้ากับเพื่อนที่เดินมาด้วยกัน

“ใช่ค่ะ พอดีกอหญ้าอยากให้หัวใจเราตรงกันอ่ะค่ะ”

“ฮี้วววว” เสียงกลุ่มคนรอบตัวที่มองดูเหตุการณ์ต่างเเซวเพิ่มเเละเชียร์ให้กอหญ้านั้นจีบหนุ่มไทเกอร์ แต่เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น

“ไร้สาระว่ะ” ชายหนุ่มไม่สนใจแถมยังมองดูรำคาญกอหญ้าอีกด้วย ความมั่นใจของเธอเริ่มแผ่วลงหน้าเจื่อนลงได้อย่างชัดเจน ก่อนที่ชายหนุ่มกับเพื่อนจะเดินออกไปอย่างไม่สนใจความรู้สึกของเธอสักนิด และนี่ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกที่เธอโดน เพราะทุกครั้งที่กอหญ้าโดนเมินก็มีนอยด์ๆบ้าง พอหายน้อยใจเธอก็จะกลับมาตื๊อไทเกอร์อีกเหมือนเดิมต่อไป

“ไง ฉันบอกแกแล้วว่าพี่เขาไม่ชอบเด็กแบบเธอหรอก”

“อะไรอ่ะแกฉันไม่เด็กแล้วอายุ19 หน้าตาฉันก็ดี ฉันมีอะไรไม่ดีตรงไหน ทำไมพี่ไทเกอร์ไม่สนใจฉันสักที หึ” เธอกอดอกและขมวดคิ้วมองตามหลังชายหนุ่มเดินออกไปอย่างสุดสายตา

“เห้อ ฉันล่ะไม่รู้จะพูดกับแกยังไงละหญ้าเอ้ย” หลังจากจบกิจกรรม กอหญ้าและเพื่อนก็แยกย้ายกลับ ด้วยอารมณ์ที่เซ็งๆ เธอเลยไม่โต้ตอบอะไรไป แต่เดินแยกออกมารอรถแท็กซี่เพื่อจะกลับบ้าน

ด้วยฐานะทางบ้านหญิงสาวที่ไม่ได้ดีอะไรนักนอกจากหน้าตาเธอจึงไม่มีคนขับรถมารอรับเหมือนเพื่อนหรือคนอื่นๆ พ่อเธอก็เสียไปตั้งแต่เด็กเธออยู่กับแม่ ที่ไม่ค่อยได้สนใจอะไรเธอนักเพราะมัวแต่สนใจครอบครัวใหม่ของเขา หลังจากพ่อเสียไม่กี่ปีแม่ก็มีสามีและลูกใหม่อายุน้อยกว่ากอหญ้า3ปี เป็นผู้หญิงเหมือนกัน กิจกรรมหลักเธอต้องนั่งแท๊กซี่กลับบ้านทุกวันหรือก็แย่ไปกว่านั้นคือโบกรถประจำทาง

กอหญ้านั้นเป็นคนขยัน และอดออมเก่งซึ่งตอนปิดเทอมเธอก็จะหางานพาร์ทไทม์ทำ ไม่ก็หารับจ้างขายของทั่วไป เพราะเธอไม่อยากขอเงินแม่ เนื่องจากพ่อเลี้ยงของเธอและน้อง ไม่ค่อยชอบเธอเท่าไหร่ เธอจึงดูเหมือนส่วนเกินของครอบครัวของแม่ไปแล้ว

“เห้อ” เธอเสียบหูฟังพร้อมกลับหลับตาลงในรถที่มีเเต่เสียงลม พร้อมกับคิดเรื่องครอบครัว ที่มีปัญหามาให้หนักใจทุกวัน ซึ่งภายนอกเธออาจจะดูไม่มีอะไร นอกจากเด็กโก๊ะๆ ซ่าๆ คนหนึ่ง แต่ความในใจนั้นมีเรื่องบาดหมางมากมายเหลือเกิน หลังจากลับตาเพื่อนเเล้วเธอก็แทบจะไม่คิดเรื่องผู้ชายอีกเลย ถึงแม้ว่าจะชอบพี่ไทเกอร์จริงๆก็เถอะ แต่ความหวังมันไม่มี...!!

“หนูถึงแล้ว” ลุงแท็กซี่วัยกลางคนจอดรถสนิท พร้อมกับส่งสายตามองมายังข้างหลังและส่งเสียงเรียกเธอ

“จ้ะลุง” ฉันยื่นเงินไม่กี่บาทส่งให้กับลุงเขา เพราะเธอนั้นจะเป็นขาประจำของลุง ที่สำคัญบ้านก็อยู่ระแวกเดียวกัน ทำให้ลุงพอรู้เรื่องราวของเธอทำให้เขาเอ็นดูเด็กกอหญ้าคนนี้เหมือนลูกหลาน

“เห้อ ลุงบอกไม่เอา ๆ ก็ไม่ยอมไอ้เด็กคนนี้ ”

“เอาไปเถอะน่าลุง น้ำมันก็แพงหนูขึ้นแทบทุกวันไม่จ่ายไม่ได้หรอกจ้ะ”

“อือๆ” ลุงรับเงินจากเด็กหญิงด้วยความรั้นและไม่ยอมของเธอทำให้ลุงไม่อยากจะขัดใจ

กอหญ้าลงรถมาพร้อมกับถือกระเป๋าเข้าบ้าน รถก็เข้ามาจอดพอดี ซึ่งเป็นรถของพ่อเลี้ยงคงไปรับน้องกลับจากโรงเรียน

“พี่หญ้าไปเอาน้ำให้หญิงหน่อยสิ” หญิงน้องสาวต่างพ่อที่โยนกระเป๋าหนังสือลงบนโซฟาพร้อมกับนั่งลงอย่างสบายก่อนจะเอ่ยปากให้กอหญ้าเอาน้ำมาให้

“หญิง พี่ก็เพิ่งมาถึงยังไม่ได้วางกระเป๋าเลย เธอหิวก็เดินไปเอาเองสิ” กอหญ้าและหญิงจะเถียงกับเเทบทุกวันที่เจอหน้า บางวันก็ดีแต่มีน้อย

“พ่อดูดิ พี่หญ้ามันไม่สนใจหญิงจริงๆด้วย มันต้องมีแฟนแน่เลยพ่อ” สายตาเหลือบไปเห็นพ่อเลี้ยงที่เดินตามมา

“หญ้าทำไมไม่ไปเอาน้ำให้น้องล่ะ หรือว่าแกมีแฟนแล้วบ้าผู้ชาย ไม่สนใจแม่กับน้องจริงๆอย่างที่น้องบอก แกนี่แรดเหมือนแม่จริงๆ” พ่อเลี้ยงยืนต่อว่าให้กอหญ้า เพราะเชื่อคำของน้อง ซึ่งมันดูไร้สาระมากแค่น้ำแค่นี้...แต่มีเรื่องให้ทะเลาะกันทุกวันจริงๆ

“ลูกพ่อก็ไปหาให้กินเองสิ โตเป็นควายละยังใช้แต่คนอื่น อีกอย่างไม่ต้องมาว่าหนูนิสัยเหมือนแม่ล่ะ หนูเป็นของหนูเอง” เธอพูดจบก็เดินเข้าห้องไปโดยไม่ฟังเสียงสองคนพ่อลูกนั่นอีกเลย

ส่วนแม่ของกอหญ้านั้นเปิดแผงขายผลไม้ในตลาดใหญ่พอสมควรจ้างลูกน้องไว้ใช้ช่วยงาน เลยไม่ต้องให้ลูกไปช่วย เพราะแม่บอกให้ตั้งใจเรียนอยากเห็นใบปริญญาจะได้มีหน้ามีตาคุยกับชาวบ้านได้ ฉันนั้นมีหน้าที่ทำงานบ้านตอนเย็นเพื่อรอแม่กลับจากขายของ น้องก็ทำมั่งไม่ทำมั่งตามอารมณ์วัยรุ่น ส่วนพ่อเลี้ยงก็ไปช่วยแม่บ้าง บางทีก็ไปเข้าบ่อนไพ่พนัน หรือไม่ก็ไก่เป็นส่วนใหญ่ บางทีก็กลับดึกดื่นทะเลาะกับเเม่เรื่องผู้หญิงกลางคืนก็มี ไม่รู้เวรกรรมอะไรของฉันกับแม่ตั้งแต่พ่อจากไปฉันก็แทบจะไม่มีความสุขกับครอบครัวอีกเลย