ตอนที่ 3 เมา

ตอนที่ 3 เมา

ทางด้านอีกมุมหนึ่งของร้าน

กระต่าย...หญิงสาววัยยี่สิบห้าปี เธอรู้สึกเบื่อๆและเหงา จึงอยากมาหาเครื่องดื่มเย็นๆจิบแก้เบื่อ ซึ่งร้านเหล้าแห่งนี้ก็อยู่ไม่ได้ไกลจากร้านจัดดอกไม้ของเธอมากนัก

ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่กระต่ายมานั่งที่นี่ แต่ปกติเธอจะมากับนพเก้า เธอชอบมานั่งกินกับแกล้มกับจิบน้ำผลไม้หวานๆที่นี่ เนื่องจากอาหารที่นี่อร่อยถูกปากเธอมาก แต่วันนี้เธอมาคนเดียว ครั้นจะไม่สั่งแอลกอฮอล์มาดื่ม ก็รู้สึกอายโต๊ะข้างๆ ยังไงเธอก็โตแล้วไม่ใช่เด็กสักหน่อย

“พี่คะ สั่งอาหารกับเครื่องดื่มหน่อยค่ะ” เธอตั้งใจมาหาอาหารอร่อยๆมื้อเย็นที่นี่กิน ปกติไม่มีนพเก้าเพื่อนของเธอ เธอก็มักจะไปไหนมาไหนคนเดียวอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นการที่เธอมานั่งที่นี่คนเดียวจึงเป็นเรื่องปกติ

“รับอะไรดีคะ” เธอทำงานได้เงินมาก็มักจะชอบใช้เงินซื้อความสุขให้ตัวเอง ดีกว่าเก็บเอาไว้ให้พ่อเลี้ยงขอ

“เอาค็อกเทลอร่อยๆหนึ่งแก้วค่ะ” กระต่ายไม่เคยดื่มแอลกอฮอล์มาก่อน เธอจึงไม่รู้ว่ารสไหนอร่อย เธอรู้แค่ว่าเมนูนี้ผสมน้ำผลไม้ น่าจะอร่อย

“ค็อกเทลหนึ่งแก้วนะคะ รับอะไรเพิ่มอีกมั้ยคะ”

“ข้อไก่ทอด หมูมะนาว ยำวุ้นเส้น ปีกไก่ทอดน้ำปลา...แค่นี้ค่ะ อ่อๆ ขอน้ำเปล่าหนึ่งขวดด้วยค่ะ” ข้อไก่ทอดที่ร้านเหล้าแห่งนี้ถือเป็นที่สุด ทุกครั้งที่นพเก้าชวนมานั่งที่นี่ เมนูนี้จะเป็นเมนูแรกที่เธอเลือกสั่งมากิน

“รอสักครู่นะคะ” พนักงานเสิร์ฟจดเมนูเสร็จ จากนั้นจึงเดินออกไป ไม่นานมากนักเครื่องดื่มและอาหารที่สั่งก็ถูกทยอยเอาเข้ามาเสิร์ฟ

“ขออนุญาตเสิร์ฟอาหารนะคะ” เสิร์ฟเสร็จแล้วแต่พนักงานสาวคนเดิมก็ยังคงยืนนิ่งไม่ยอมเดินออกไป นั่นจึงทำให้กระต่ายรู้สึกแปลกใจ

“มีอะไรหรือเปล่าคะ”

“มาคนเดียวเหรอคะ” พนักงานคนเดิมเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม

“มาคนเดียวค่ะ”

“ขออนุญาตนำเสนอค่ะ ทางร้านของเรามีบริการนั่งเป็นเพื่อน จะคุยหรือปรึกษาปัญหาชีวิตก็ได้ สนใจรับบริการมั้ยคะ” การที่ผู้หญิงมาร้านเหล้าคนเดียว จะถูกมองว่าชีวิตน่าจะมีปัญหา การนำเสนอของพนักงานคนนี้ จึงถูกจุดเป็นอย่างมาก

“นั่งเป็นเพื่อน ปรึกษาปัญหาชีวิตก็ได้...เหรอคะ” กระต่ายทวนคำพูดของพี่พนักงาน ซึ่งเธอเองก็เริ่มนึกสนใจ

“ค่ะ”

“แพงหรือเปล่า” เธอมีปัญหาชีวิตก็จริง แต่เธอไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น สิ่งที่เธอพบเจอมาตลอดหลายปี ทำให้เธอกลายเป็นคนเก่งมาตั้งนานแล้ว ถ้าไม่อย่างนั้นวันนี้เธอคงไม่กล้ามานั่งที่ร้านเหล้าแห่งนี้คนเดียวตามลำพัง

ส่วนบริการของทางร้านที่พี่พนักงานนำเสนอเมื่อสักครู่ เธอพอได้ยินงานบริการของทางร้านนี้มาบ้าง แต่เมื่อก่อนเธอรู้สึกเฉยๆ แต่วันนี้เธอกลับรู้สึกสนใจ

“ชั่วโมงละ 350 บาท ค่ะ แต่ถ้าเหมาๆเป็นวัน ก็วันละ 2000 บาท ค่ะ” นี่คือราคาที่ผู้เช่าต้องจ่าย มีให้เลือกเป็นรายชั่วโมง และรายวัน ราคานี้จะว่าแพงก็แพง จะว่าไม่แพงก็ไม่แพง ขึ้นอยู่กับความพอใจของลูกค้า

เมื่อในหัวกำลังครุ่นคิด สายตาของเธอที่มองไปที่ผู้ชายในร้าน ที่กำลังนั่งชงเหล้าให้ลูกค้าท่านอื่นในร้านอยู่ตอนนี้ ผู้ชายพวกนั้นน่าจะเช่ามานั่งเป็นเพื่อน มือเล็กๆของเธอหยิบแก้วค็อกเทลเอาขึ้นมาดื่มแก้เขินโดยลืมไปเลยว่าในแก้วที่อร่อยถูกลิ้นนี้มีแอลกอฮอล์ผสมอยู่

“รายวันนี่ กี่ชั่วโมงคะ” เธอถามเพื่อความแน่ใจ พลางคิดในใจว่าถ้าได้ 24 ชั่วโมงก็คงดี เพราะมันคุ้ม!

“1วัน มี 24 ชั่วโมงค่ะ แต่ถ้าลูกค้าอายุไม่ถึง 20 ปี ทางร้านของเรามีเงื่อนไข ส่วนคุณลูกค้าน่าจะอายุเลยแล้วมั้งคะ” กระต่ายมีอายุ 25 ปีเต็ม เธอบรรลุนิติภาวะแล้ว

“25 ปีค่ะ”

“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่มีปัญหา ถ้าคุณลูกค้าสนใจ พี่มีแคตตาล็อกให้เลือกค่ะ” กระต่ายยกแก้วค็อกเทลขึ้นดื่มอีกครั้ง

“วันนี้ยังหรอกค่ะ” ในใจก็นึกอยากจะสอยมาสักคน แต่ติดอยู่อย่างเดียวคือไม่กล้า หากเช่ามาแล้วจะคุยอะไรกับเขา

“ไม่เป็นไรค่ะ นี่เป็นแคตตาล็อกลุงเช่าในร้านของเรา รับไว้อ่านเพลินๆได้ค่ะ”

“ขอบคุณนะคะ” กระต่ายรับเอาแคตตาล็อกลุงเช่ามาถือไว้ในมือ รอให้พี่พนักงานสาวคนนั้นเดินออกไปก่อน จากนั้นเธอจึงยอมเปิดอ่าน โดยมีเนื้อความในแคตตาล็อกดังนี้

หน้าแรกของแคตตาล็อก พูดถึงผู้ให้เช่าหรือคุณสมบัติของคุณลุงโดยรวม เช่นคุณลุงมีความอ่อนน้อมถ่อมตน พร้อมที่จะเป็นผู้รับฟังที่ดี ไม่พูดเรื่องของตัวเอง ไม่ใช้โอกาสนี้พบปะลูกค้าเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง

ห้ามมีพฤติกรรมและวาจาละเมิดเรื่องเพศเด็ดขาด หากลูกค้ายังไม่บรรลุนิติภาวะสามารถอยู่ได้ไม่เกินสองทุ่ม หากคุณลุงท่านใดโดนลูกค้าร้องเรียนในทางไม่ดีเกินสามครั้งภายในหนึ่งปีจะถูกพิจารณาไล่ออก...เงื่อนไขที่อ่านในหน้าแรกนี้ ทำให้กระต่ายรู้สึกปลอดภัยกับบริการเช่าคุณลุงของร้านนี้พอสมควร

หน้าที่สองของแคตตาล็อก เป็นเงื่อนไขของผู้เช่าหรือลูกค้าที่มาใช้บริการ มีแค่เพียงสองข้อใหญ่เท่านั้น ข้อที่หนึ่ง ห้ามลูกค้าถามเรื่องส่วนตัวของคุณลุง ข้อที่สองห้ามมีพฤติกรรมและวาจาละเมิดเรื่องเพศเด็ดขาด

ส่วนหน้าต่อๆไป เป็นคุณสมบัติของคุณลุงแต่ละท่าน บางคนขับรถเก่งก็สามารถพาเที่ยวได้ บางคนทำอาหารเก่ง ก็สามารถทำอาหารให้ลูกค้าที่เช่าไปทานได้ บางคนทำงานบ้านได้ ก็สามารถช่วยลูกค้าทำงานบ้านได้ บางคนประสบการณ์ชีวิตเยอะก็สามารถให้คำปรึกษาในด้านที่ถนัดได้

คุณลุงแต่ละคนจะมีความสามารถแตกต่างกันออกไป แต่ทุกคนล้วนแล้วแต่มีรูปร่างหน้าตาที่ดูโดดเด่นเพื่อดึงดูดลูกค้า แต่งตัวดี สุขภาพร่างกายแข็งแรง ไม่เป็นภาระให้กับผู้เช่าอย่างแน่นอน

กระต่ายเปิดอ่านคุณสมบัติความถนัดของคุณลุงแต่ละคน จนครบก็เกิดอยากมีคุณลุงเช่าเป็นของตัวเองบ้าง เธอวางแคตตาล็อกในมือลง แล้วเริ่มกินอาหารที่สั่งมา ค็อกเทลแก้วแรกหมดไปตั้งนานแล้ว หัวของเธอก็เริ่มมึน เธอจึงสั่งแก้วที่สองมานั่งจิบต่อ เนื่องจากรู้สึกว่ารสชาติของค็อกเทลมันอร่อยดี ซึ่งก่อนหน้านี้เธอไม่เคยดื่มแอลกอฮอล์เลย ก็อย่างที่บอก มาทุกครั้งตั้งใจมากินแค่กับแกล้มเท่านั้น

“พี่คะ เหมือนเดิมอีกแก้วค่ะ” ไม่นานค็อกเทลแก้วที่สองก็ถูกเสิร์ฟลงบนโต๊ะ เธอยกแก้วขึ้นมาจิบดื่มด่ำในรสชาติแปลกใหม่ ก่อนหน้านี้นพเก้าเพื่อนของเธอมันชอบขัดขวางไม่ยอมให้เธอลองชิม มันบอกว่าไม่ดี ซึ่งเธอก็เชื่อเพื่อนเพราะรู้ว่าเพื่อนหวังดี แต่วันนี้เพื่อนไม่ได้มาด้วย ในที่สุดแก้วที่สองก็หมด กับแกล้มก็หมด

“อิ่มจัง ท้องจะแตก” โดนค็อกเทลเข้าไปแค่สองแก้ว ใบหน้าของเธอแดงก่ำ มึนหัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เธอเมาแบบไม่รู้ตัว เวลานี้เธอควรจะกลับได้แล้ว แต่ในหัวของเธอยังคงรู้สึกอยากได้คุณลุงสักคน

“พี่คะ คิดตังค์” กระต่ายจัดการจ่ายเงินค่าเครื่องดื่มและอาหาร

“ขอบคุณค่ะ โอกาสหน้าเชิญใหม่นะคะ”

“เอ่อ...พี่คะ หนูอยากเช่าลุงสักคน”

“คุณกำลังจะกลับแล้วนี่คะ”

“โนๆ พรุ่งนี้ อยากได้ราคาเหมาๆเป็นวัน” ราคารายวันจะถูกกว่าราคารายชั่วโมง เพราะฉะนั้นเธอเลยเลือกราคาสุดคุ้ม เธอเป็นแม่ค้าเรื่องขาดทุนไม่ต้องพูดถึง

“ได้เลยค่ะ อยากได้คุณลุงท่านไหนดีคะ”

“เลือกให้หน่อยแล้วกัน เลือกไม่ถูก งานดีทุกคนเลย” กระต่ายอยากได้ใครสักคนเอาไปนั่งคุยที่ร้านช่วงที่เธอจัดดอกไม้

“จะให้ทางเราเลือกให้ แน่ใจนะคะ” พี่พนักงานคนเดิมถามเพื่อความแน่ใจ เนื่องจากอาการเมาของลูกค้าตอนนี้ เกรงว่าจะมีปัญหา

“แน่ใจ จัดมาเลยเจ็ดวัน” เจ็ดวัน!

“คุณลูกค้าเมาแล้ว พี่ขอถามอีกครั้ง แน่ใจนะคะ”

“คิดเงิน!”

“ค่ะ” พี่พนักงานเดินออกไปเอาสัญญาพร้อมกับบิลค่าเช่าลุง ในระหว่างที่รอคิดเงินค่าเช่าลุง กระต่ายได้โทรไปเรียกพี่วินมอเตอร์ไซค์ที่รู้จักกันเป็นอย่างดีให้มารับเธอกลับร้าน ไม่นานนักพี่พนักงานคนเดิมก็เดินกลับเข้ามาหาเธอใหม่อีกครั้ง

“2000x7วัน=14000 บาทค่ะ เซ็นรับทราบที่เอกสารนี้ด้วยค่ะ” เอกสารที่ให้ลูกค้าเซ็นเป็นเอกสารสัญญาเช่าลุง ยอมรับเงื่อนไขทุกข้อ หลังจากที่ลูกค้าเซ็นชื่อเรียบร้อยแล้ว ทางร้านจะเก็บใบจริงไว้หนึ่งใบ แล้วก๊อปปี้ให้ลูกค้าไปหนึ่งใบ เพื่อเป็นหลักฐานยืนยันการเช่าและเงื่อนไขกฎระเบียบต่างๆระหว่างเช่า

“ไม่ทราบว่าคุณลูกค้าต้องการคุณลุงวันนี้เลยหรือเปล่าคะ”

“เอาวันนี้ก็ขาดทุนน่ะสิ พรุ่งนี้แล้วกัน รู้จักร้านดอกไม้กระต่ายน้อยมั้ย”

“รู้จักค่ะ”

“พรุ่งนี้เช้าให้ลุงไปที่ร้านนั้นแต่เช้าก็แล้วกัน ส่วนวันนี้กลับก่อนนะ” เธอมึนหัวรุนแรง พยายามประคองตัวเองลุกขึ้นยืนตัวตรง

“เดินทางปลอดภัยนะคะ”