บทที่ 5 เริ่มการล้างแค้น

คฤหาสน์ลูคัส

หญิงสาวถูกลากขึ้นมายังชั้นสองของตัวคฤหาสน์ ก่อนที่เจ้าของบ้านจะกระชากประตูบานหนึ่งออกแล้วดึงตัวเธอเข้าไป แม้เรนนี่จะพยายามออกแรงขัดขืนเท่าไรก็ไม่เป็นผลเลย

พรึ่บ

ร่างน้อยถูกโยนขึ้นไปบนเตียงอย่างแรง ทำศีรษะชนกับขอบเตียงไม้จนเจ็บร้าวขึ้นมา แต่ความเจ็บนั้นกลายเป็นเล็กน้อยไปเลย เมื่อเทียบกับสิ่งที่เธอต้องเผชิญ

เรนนี่สั่นระริกจ้องมองอีกฝ่ายที่กำลังเดินย่างสามขุมเข้ามาหาด้วยความแตกตื่น

ดวงตากลมแสนใสซื่อกวาดมองซ้ายขวาเพื่อหาทางรอด แต่ยังไม่ทันที่จะขยับตัวร่างใหญ่ก็พุ่งเข้ามาคร่อมตัวเธอไว้เสียแล้ว

“กรี๊ดดดดดดด ~”

เสียงกรีดร้องของหญิงสาวไม่ได้ทำให้ลูคัสรู้สึกเห็นใจแม้แต่น้อย ความแค้นที่มีต่อครอบครัวเธอมันบดบังต่อมความรู้สึกผิดชอบชั่วดีไปชั่วขณะ ยิ่งเพิ่งวางสายจากคู่กรณีมาทำให้ตอนนี้อารมณ์ของเขาเดือดพล่านไปหมด

ฝ่ามือใหญ่รวบข้อมือทั้งสองข้างของร่างข้างใต้ไว้เหนือศีรษะ พร้อมใช้มืออีกข้างกดเรียวขาให้หยุดขัดขืน

กระโปรงตัวยาวที่สวมดูไม่ช่วยอะไรเลยในตอนนี้ เพราะมันร่นขึ้นสูงจากการดิ้นไปมา น้ำตาร้อนไหลพรากเมื่อมือใหญ่ค่อย ๆ ลูบไล้ไปตามเรียวขาเนียนละเอียด ทำขนในกายเธอลุกวูบขึ้นมาอย่างสุดจะกลั้น

“อึก...อย่าทำแบบนี้”

“ถ้าอยากจะโทษ ก็ไปโทษครอบครัวเธอเถอะ ที่ทำให้เธอต้องมาเจอเรื่องแบบนี้”

น้ำเสียงเหี้ยมเกรียมเอ่ยออกมา ขณะไล่ฝ่ามือสำรวจผิวขาวผ่องของหญิงสาวไปด้วย

นัยน์ตาคมกริบไร้อารมณ์ไล่ไปตามใบหน้าหวานเหมือนนางฟ้า ลงไปตามลำคอขาว ก่อนจะหยุดที่เนินอกคู่สวยซึ่งกระเพื่อมไหวไปตามจังหวะการหายใจถี่กระชั้น ราวกับกำลังเชื้อเชิญให้เขาลิ้มลอง

ความจริงเขานั้นก็สะดุดตาเรนนี่ตั้งแต่เจอกันในงานแต่งของดีแลนและลูน่าแล้ว แต่พอทราบว่าอีกฝ่ายคือลูกสาวคนเล็กของตระกูลหลิน เขาก็เลือกที่จะไม่สนใจ เพราะต่อให้สองตระกูลจะเกี่ยวดองกันแล้วทิฐิที่พวกเขามีต่อกันก็ใช่จะหายไปโดยง่าย

และการที่เรนนี่ต้องมาเป็นเครื่องมือล้างแค้น ก็ถือว่าเป็นคราวเคราะห์ของเธอแล้วกัน

ลูคัสจัดการถลกกระโปรงตัวยาวขึ้นไปกองเหนือเอว เผยให้เห็นเรียวขายาวไม่ต่างจากนางแบบ ความสวยงามเกินจินตนาการทำมือหนาชะงักไปเล็กน้อย กลางกายเริ่มมีปฏิกิริยากับภาพเร้าอารมณ์เบื้องหน้า แม้ว่าตอนนี้เธอจะสะอื้นจนดูน่าสงสาร แต่สัดส่วนและผิวขาว ๆ ก็ทำเขาเลือกที่จะไม่ใส่ใจเสียงร้องไห้

ชุดเดรสสีขาวถูกโยนทิ้งลงไปกองข้างเตียง ทำให้ตอนนี้เรนนี่มีเพียงแค่บราเซียร์สีขาวปิดบังหน้าอกคู่สวยเท่านั้น

หญิงสาวตัวสั่นสะท้าน หน้าแดงก่ำด้วยความกระดากอายเมื่อต้องเปิดเผยเรือนร่างให้คนอื่นดู และเขาก็เริ่มทำมากกว่าแค่ดู เมื่อมือใหญ่ที่เคยกดเรียวขาเธอเอาไว้เลื่อนขึ้นมากอบกุมกอดเนื้อนั้นอย่างจาบจ้วง

“อื้ออออออ...อย่า”

“ดูเหมือนที่เขาบอกว่าเธอเป็นลูกสาวคนโปรดนี่ท่าจะจริงสินะ” ลูคัสเหยียดยิ้มพึงพอใจกับความนุ่มหยุ่นมือที่ได้สัมผัส ไม่ว่าจะมองจากมุมไหน หรือต่อให้เธอจะร้องไห้อยู่ ก็ต้องยอมรับว่าเรนนี่นั้นเหมือนผลงานชิ้นเอกของพระเจ้า

เธอน่าจะถูกเลี้ยงดูราวไข่ในหิน ชนิดยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม เพราะนอกจากความงดงามภายนอก ใครต่อใครก็พากันพูดถึงกิริยามารยาทของเธออ่อนช้อยเหมาะสมกับฐานะลูกสาวตระกูลใหญ่ทุกประการ

และยิ่งได้เห็นร่างเย้ายวนใต้ร่างชัด ๆ แล้ว เขาก็เริ่มเชื่อคำเยินยอเหล่านั้นขึ้นมาบ้าง

ใบหน้าหวานสะบัดวืดเมื่อลูคัสออกแรงบีบเคล้นหนักหน่วงยิ่งขึ้น ความรู้สึกร้อนรุ่มแปลก ๆ ก่อตัวกลางกายอย่างไม่อาจต้านทาน และบราเซียร์ตัวน้อยก็ไม่อาจจะปกป้องกายเธอได้อีกต่อไป เพราะเพียงชายหนุ่มออกแรงกระชาก มันก็ปลิวติดมือเขาไปอย่างง่ายดาย

“กรี๊ดดดดดดดดด”

“หึ เสียใจด้วยนะเรนนี่ หลังจากนี้มันคือนรกที่เธอต้องเจอ”

สิ้นเสียงทุ้มมาเฟียหนุ่มก็จัดการโยนบราเซียร์ลงไปกองไว้กับเสื้อผ้าก่อนหน้า แล้วถาโถมกายใส่ร่างเย้ายวนไม่ต่างจากสัตว์ป่าตะครุบเหยื่อ

ฝ่ามือใหญ่ลากไล้ไปทั่วผิวเนียนนุ่ม ออกแรงบีบขยำหนักสลับเบา ปั่นป่วนให้สาวอ่อนประสบการณ์ดิ้นเร่า ๆ

เม็ดเชอร์รีสีหวานถูกปลายนิ้วสะกิดเขี่ยให้ตื่นตัว ก่อนที่โพรงปากร้อนจะเข้าครอบครอง

เขาใช้ลิ้นร้อนดูดดุนมันอย่างหิวกระหาย ขณะช้อนสายตาเฝ้ามองสีหน้าเสียดเสียวทรมานของเธอไปด้วย

เรี่ยวแรงต่อต้านขัดขืนเริ่มลดน้อยถอยลงเมื่อชายหนุ่มค่อย ๆ สูบวิญญาณเธอออกจากร่าง เรนนี่ทำได้เพียงสะบัดส่ายหน้า ร้องอ้อนวอนขอให้เขาหยุด แต่มันก็ไร้ประโยชน์ เพราะหลังจากลูคัสสำรวจด้านบนจนพอใจ มือใหญ่ก็ลากผ่านหน้าท้องแบนราบลงไปปรนเปรอช่วงล่างต่อ

“อื้อออออออ ~”

หญิงสาวสะดุ้งถดเอวหนียามปลายนิ้วแตะลงยังกลางกาย เสียงหอบและการขยับตัวของเธอกลายเป็นสิ่งกระตุ้นให้ร่างสูงหนักมือขึ้น

ไม่นานปราการด่านสุดท้ายก็ถูกรูดลงผ่านเรียวขาให้อีกฝ่ายได้สัมผัสมันเต็มที่

ตอนนี้เธอไม่เหลือแรงจะดิ้นอีกต่อไป ได้แต่นอนตัวสั่นยอมรับชะตากรรม

ดอกไม้งามที่ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อนมาปรากฏสู่สายตา ความงดงามนั้นกระตุ้นเร้าให้ชายหนุ่มกดนิ้วเข้าไปสำรวจ

แก่นกายเขาปวดหนึบตื่นตัวกับแรงบีบรัดที่ได้รับ เร่งขยับนิ้วกระตุ้นให้กายสาวปลดปล่อยน้ำหวานออกมามากยิ่งขึ้น

“อ๊ะ...เจ็บ...พะ...พอแล้ว”

“นี่แค่เริ่มเองเรนนี่ ของจริงมันหลังจากนี้ต่างหาก”

นิ้วจากหนึ่งเพิ่มเป็นสองและสามตามลำดับ ฉุดกระชากสติของหญิงสาวให้ขาดวิ่น

ลูคัสกดนิ้วย้ำ ๆ ไม่นานร่างกายที่พยายามต่อต้านขัดขืนก็เริ่มคล้อยตาม สังเกตได้จากเสียงสะอื้นที่แปรเปลี่ยนเป็นหอบกระเส่า

เลือดลมในตัวเธอฉีดพล่าน เปลี่ยนสีผิวขาวเหมือนหยวกให้กลายเป็นแดงระเรื่อน่ารังแกไปทั้งตัว

ความชุ่มชื้นเคลือบปลายนิ้วสากจนวาววับ ปฏิกิริยาตอบสนองเช่นนั้นทำลูคัสพึงพอใจไม่น้อย

หญิงสาวไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าข้อมือตนเองเป็นอิสระตอนไหน ร่างกายมันร้อนรุ่มสลับหนาวเหน็บเหมือนคนถูกพิษไข้เล่นงาน พร้อมความรู้สึกแปลกประหลาดวิ่งพล่านไปทั่วร่าง

เรียวขาที่เคยเหนียบเข้าหากันแน่นเริ่มคลายตัวออก หอบครางกับความวูบไหวที่เพิ่งเคยสัมผัสเป็นครั้งแรก และกว่าจะรู้ตัวความร้อนระอุบางอย่างก็จ่อชิดพร้อมจะช่วงชิงความสาวเสียแล้ว

สวบ!

“กรี๊ดดดดดดดดดด”

เรนนี่หวีดร้องลั่นกับความเจ็บปวดมหาศาลที่เผชิญ ดวงตากลมมองผ่านม่านน้ำตาลงไปเบื้องล่างก็พบลำกายใหญ่ถูกอัดกระแทกเข้ามาในตัวเธอแล้ว

ชายหนุ่มกดล็อกเอวบางไม่ให้ขยับหนี ออกแรงกดสะโพกหนัก ๆ ให้ความใหญ่โตทะลวงผ่านความคับแน่นไปให้ได้

เม็ดเหงื่อเกาะพราวใบหน้าคนทั้งคู่ หญิงสาวเจ็บปวดจนตัวเกร็ง ยกมือขึ้นดันแผงอกกว้างให้ออกห่าง แต่ก็ถูกเขาปัดทิ้ง ก่อนสะโพกสอบจะเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง

คนตัวเล็กดิ้นพล่านกับการเคลื่อนไหวแสนหนักหน่วง มือน้อยจิกกำผ้าปูแน่นระบายความอึดอัดทรมาน เฝ้านับเวลารอคอยให้ความเจ็บแสบจางหายไป

ร่างเปลือยเปล่าของเธอกระเพื่อมไหวไปตามแรง ขณะลำกายใหญ่แทรกลึกสุดความยาวบดขยี้สติสตังของหญิงสาวให้ขาดวิ่น

ภายในห้องนอนกว้างมีเพียงเสียงหอบกระเส่าและเสียงลามกที่เกิดจากการกระทบกระทั่งดังก้อง

เรนนี่แอ่นสะท้านทุกครั้งที่ความใหญ่โตเบียดแทรกเข้ามา ใบหน้าหวานเชิดขึ้นระบายเสียงครางหวานหูหลังจากความแสบสันช่วงแรกหายไปแทนที่ด้วยความเสียวซ่าน

โพรงอ่อนขมิบรัดสิ่งแปลกปลอมแน่นขนัดกระตุ้นให้ร่างสูงเร่งเครื่องเร็วกว่าเดิม

ใบหน้าหล่อเปื้อนเม็ดเหงื่อกัดกรามแน่นกับความเสียวกระสันสุดบรรยาย โน้มกายลงต่ำกระซิบชิดใบหู พร้อมพ่นลมหายใจร้อนให้คนตัวเล็กขนลุกวาบ

“อ้าขากว้าง ๆ ถ้าไม่อยากเจ็บ”

“อ๊า...ไม่ไหว...พอแล้ว”

แม้เรนนี่จะตอบกลับแบบนั้นแต่สะโพกน้อยกลับเริ่มพลิ้วรับจังหวะเร่าร้อนที่ชายหนุ่มมอบให้ มือที่เคยจิกผ้าปูเลื่อนมากอดก่ายกายใหญ่เป็นที่พึ่ง แม้อีกฝ่ายจะเป็นคนทำให้เธอแทบขาดใจก็ตาม

คนด้านบนกระแทกกระทั้นเอวถี่ ๆ อย่างดุดัน มันเมากับความสุขสมที่ได้รับ ฟุบใบหน้าเข้าหาก้อนเนื้อนุ่มนิ่ม ส่งเรียวลิ้นตวัดเลียรอบปานสีหวาน ก่อนจะส่งมันเข้าปากดูดเม้มรุนแรงทำคนตัวเล็กสะดุ้งวาบ

คลื่นความเสียวไหลอาบร่างแม้เธอจะไม่เต็มใจก็ตาม แต่มันก็เคลือบลำกายใหญ่เสียวาววับ อำนวยความสะดวกให้ท่อนรักไถลลึกง่ายดายยิ่งขึ้น

เรนนี่ตาพร่าไปหมดกับความวูบหวามปั่นป่วนที่เกิดขึ้น ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนที่ถูกชายหนุ่มกระทำย่ำยี ร่างของเธอถูกจับพลิกสลับอยู่หลายครั้ง กระตุกเกร็งนับครั้งไม่ถ้วนเมื่อเขากระชากเธอขึ้นสู่จุดสุดยอดซ้ำแล้วซ้ำเล่า แม้เธอจะพยายามอ้อนวอนขอให้เขาหยุดก็ตาม