บทที่ 4 ร่องรอยในบัญชีดำ

เพนต์เฮาส์ – 09:00 น.

พริมามาถึงเพนต์เฮาส์ของเหว่ยหลงในเช้าวันรุ่งขึ้นตามที่ได้รับแจ้ง ห้องพักของเธอในย่านเก่าถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง ตอนนี้โลกใหม่ที่เธอต้องอยู่คือพื้นที่ส่วนตัวของเจ้าพ่อมาเฟีย บนชั้นสูงสุดของตึกระฟ้า

อาชิง หัวหน้าผู้ติดตาม ให้การต้อนรับเธออย่างสุภาพและเป็นทางการ ด้วยภาษาไทยที่นุ่มนวล “ยินดีต้อนรับสู่ Long Corp อย่างเป็นทางการครับคุณพริมา นี่คือพื้นที่ทำงานของคุณ”

พื้นที่ทำงานของเธอคือโต๊ะทำงานไม้สีเข้มที่จัดเตรียมไว้อย่างดีข้างหน้าต่างบานใหญ่ที่สุด เผยให้เห็นวิวเมือง 360 องศา มันคือความหรูหราที่เธอไม่เคยกล้าฝันถึง แต่ความรู้สึกหวาดระแวงก็ฉุดรั้งเธอไว้ มันคือโต๊ะทำงานที่ตั้งอยู่ในกรงทองชัดๆ

“ตามสัญญาจ้าง คุณพริมาจะทำงานที่นี่เป็นหลัก และเนื่องจากคุณเข้ามาดูแลบัญชีส่วนตัวของคุณเหว่ยหลง คุณจะได้รับมอบหมายเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยส่วนตัวเพื่อดูแลความปลอดภัยตลอด 24 ชั่วโมง” อาชิงชี้ไปที่ชายร่างสูงคนหนึ่งที่ยืนอยู่ตรงมุมห้อง ชายคนนั้นโค้งคำนับเล็กน้อย แต่สายตาของเขาจับจ้องมาที่พริมาอย่างเคร่งครัด

พริมาพยักหน้า ความมุ่งมั่นของเธอบอกว่าเธอจะทำตามสัญญา แต่จะไม่ยอมถูกครอบงำ

อาชิงยื่นแฟ้มเอกสารปกหนังสีดำให้เธอ “นี่คือเอกสารบัญชีส่วนตัวและบัญชีรายจ่ายของบริษัทในเครือ Long Corp สาขาประเทศไทยทั้งหมด คุณเหว่ยหลงต้องการให้คุณตรวจสอบความถูกต้องและประสิทธิภาพในการใช้จ่ายทั้งหมดครับ”

พริมานั่งลงที่โต๊ะทำงานและเริ่มเปิดแฟ้มเอกสารทันที เธอใช้ความรู้ด้านบัญชี ที่เธอทุ่มเทร่ำเรียนมาตลอดหลายปีเพื่อเป็นเกราะป้องกันและอาวุธ ความกดดันและความกลัวทั้งหมดถูกเปลี่ยนเป็น สมาธิ ในการวิเคราะห์ตัวเลข

เธอเริ่มจากบัญชีรายจ่ายของสาขาในไทย ส่วนใหญ่เป็นเอกสารทางการเงินและใบเสร็จ เธอใช้ทักษะภาษาอังกฤษ ในการอ่านเอกสารทางบัญชีที่ซับซ้อนได้อย่างรวดเร็ว

เพียงไม่นาน เธอก็พบสิ่งที่ผิดปกติ

มันไม่ใช่การทุจริตครั้งใหญ่ แต่เป็น ร่องรอยเล็กๆ ที่นักบัญชีทั่วไปมักมองข้าม การเบิกจ่ายค่าที่ปรึกษาด้านความปลอดภัยที่สูงผิดปกติและมีการจ่ายซ้ำซ้อนให้กับบริษัทที่ไม่ได้ลงทะเบียนอย่างถูกต้องในฐานข้อมูลของกรมพัฒนาธุรกิจการค้า

พริมาขมวดคิ้ว เธอหยิบดินสอมาวงกลมในส่วนนั้น แล้วจดบันทึกไว้ข้างๆ ด้วยลายมือที่เรียบร้อยและเด็ดขาด “ตรวจสอบความถูกต้องของใบอนุญาตและการดำเนินงานของบริษัท A.R. Security. ค่าใช้จ่ายสูงกว่าราคาตลาด 30% ไม่สมเหตุสมผล”

การค้นพบนี้สะท้อนให้เห็นถึงความสามารถ ของเธอถูกนำไปใช้จริงแล้ว และมันขัดแย้งกับ 'ความปลอดภัย' ที่เหว่ยหลงอ้างถึง

อาชิงเข้ามาดูการทำงานของเธอเป็นระยะ เขาใช้ภาษาจีนกลาง ในการสื่อสารกับผู้ติดตามคนอื่นๆ แต่กับพริมาเขาใช้ภาษาไทยเสมอ

“มีอะไรผิดปกติไหมครับคุณพริมา” อาชิงถาม ด้วยภาษาไทยที่สุภาพ เมื่อเห็นพริมาหยุดทำงาน

“มีจุดหนึ่งที่ฉันต้องการสอบถามค่ะ” พริมาหยิบเอกสารที่วงกลมไว้ขึ้นมา “ค่าที่ปรึกษาความปลอดภัยนี้มีมูลค่าสูงเกินจริง และบริษัทนี้ดูเหมือนไม่มีการดำเนินการที่เป็นมาตรฐาน ฉันต้องการหลักฐานการทำสัญญาที่สมบูรณ์กว่านี้ค่ะ”

อาชิงเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ความเร็วและความละเอียดของพริมาทำให้เขาประหลาดใจ เหว่ยหลงตั้งใจปล่อยจุดผิดปกติเล็กๆ นี้ไว้เพื่อทดสอบเธอ แต่เขาไม่ได้คิดว่าเธอจะใช้เวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมงในการค้นพบ

อาชิงรับเอกสารไป เขาสั่งการลูกน้องให้ส่งข้อมูลการค้นพบของพริมาให้กับเจ้านายของเขาทันที

ไม่นาน โทรศัพท์สายตรงที่วางอยู่บนโต๊ะของเธอก็ดังขึ้น พริมามองหน้าจอ เห็นเพียงคำว่า "Long" เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะรับสาย

"ฮัลโหลค่ะ"

เสียงทุ้มต่ำและเย็นชาของเหว่ยหลงดังออกมาจากลำโพง "ฉันได้รับรายงานการค้นพบของเธอแล้ว พริมาฉลาดมาก"

พริมาไม่ผ่อนคลาย “ฉันแค่ทำตามหน้าที่ค่ะคุณเหว่ยหลง ตัวเลขต้องซื่อตรง”

“แน่นอน” เหว่ยหลงตอบ น้ำเสียงเขาเปลี่ยนเป็นภาษาอังกฤษ ที่มีอำนาจ “แต่ในโลกของฉัน ความซื่อตรง ของเธอมีราคาสูงกว่าที่เธอคิดไว้มาก”

“ฉันขอหลักฐานการทำสัญญาบริษัทนั้นให้ครบถ้วนด้วยค่ะ” พริมายืนยันด้วยน้ำเสียงมั่นคง

เหว่ยหลงหัวเราะในลำคอ “ทำไมเธอถึงมุ่งมั่นกับเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้? บริษัทนั้น... ฉันสามารถทำให้มันหายไปจากระบบภายในหนึ่งชั่วโมงได้เลยนะ”

“เพราะถ้าฉันปล่อยผ่านเรื่องเล็กน้อยนี้ได้” พริมาตอบกลับอย่างกล้าหาญ “ฉันก็จะไม่ใช่คนที่คุณต้องการจ้างค่ะ”

ความเงียบครอบงำสายไปครู่หนึ่ง เหว่ยหลงสัมผัสได้ถึงความมุ่งมั่นที่แข็งแกร่ง ในน้ำเสียงของเธอ

“ดี” เขาตอบด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจอย่างที่สุด “ฉันจะสั่งให้อาชิงนำเอกสารทั้งหมดมาให้เธอ และในสัปดาห์หน้า… เราต้องเดินทางไปฮ่องกง”

คำพูดของเขาเป็นคำสั่ง ไม่ใช่การแจ้งให้ทราบ มันตอกย้ำถึงเงื่อนไขของสัญญา การเดินทางกะทันหันและการควบคุมทั้งหมดในชีวิตของเธอ

“เตรียมตัวให้พร้อม พริมา เธอต้องอยู่ข้างฉันตลอดเวลา... เพราะฉันจะไม่ยอมให้ใครในตระกูลหลงมาดูถูก ของของฉัน”