นิยาย
ความสัมพันธ์ร้อนซ่อนรัก(It’s complicated)
“รู้จักเพื่อนเที่ยวมั้ย” “...” รู้จักสิเพราะฉันก็ทำเป็นประจำ เด็กที่หนีออกจากบ้านถูกปรามาสว่าเป็นเด็กใจแตก งานอะไรที่ทำแล้วได้เงินก็ทำทั้งนั้นแหละ เงินที่ส่งเสียเลี้ยงดูตัวเองจนเติบโตมาได้กระทั่งตอนนี้คือน้ำพักน้ำแรงของตัวเองทั้งสิ้น ผิดหรือที่เลือกเกิดไม่ได้ “สนใจไหม เป็นเพื่อนเที่ยวกับฉัน” “เท่าไหร่” ฉันถามกลับไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ แล้วท่าทางนิ่งขรึมกับควันบุหรี่สีเทาดูเข้ากันจนน่าทึ่ง คนหน้าตาดีทำอะไรก็มักจะดึงดูดความสนใจเสมอ ไม่เว้นแม้แต่เขา “...” ลมไม่ตอบแต่ยกฝ่ามือทั้งห้านิ้วขึ้นมาราวกับเรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาสำหรับผู้ชายคนนี้ ห้าหมื่นกับการไปเที่ยวกับเขา “No sex” “…” “ถ้าเธอไม่ยินยอม” “อืม” “ข้อตกลงระหว่างเรามีเพียงสามข้อ” “...” “…กฎข้อที่หนึ่ง” “...” “ห้ามหวั่นไหว” “…” “สอง...เราไม่ต้องรู้จักกันเป็นการส่วนตัว” “…” “สาม...หนึ่งปีสำหรับงานนี้ ตกลงหรือเปล่า”
สาวน้อยบ้านนา
คำแก้วได้ย้อนเวลากลับมายังอดีตในวัยเด็ก เรื่องวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้นโดยไม่ทันตั้งตัว "คุณเหนือคะ คุณเหนือ! เอาผักมาให้ค่า" เสียงใสเรียกเจ้าของบ้านที่เพิ่งย้ายมาอยู่ใหม่อย่างเจื้อยแจ้ว “ครับ!?” ทำเอาเหนือเมฆงุนงงว่าใครส่งเสียงเรียกหาแต่เช้า ก่อนจะรีบพันผ้าขาวม้าที่คุณลุงข้างบ้านนำมาให้ไว้รอบเอว สองมือขยี้ผมที่ยังไม่แห้งดี ท่วงท่าเหมือนนายแบบ รูปร่างสมส่วนกับมัดกล้ามที่พอดีกับร่างกายและส่วนสูง ทำเด็กสาวยืนตัวเย็นเฉียบกับภาพชายหนุ่มตรงหน้า ไม่จริง! ผู้ชายคนนี้เหมือนคนในฝันราวกับเป็นคนคนเดียวกัน เธอยืนชะงักงันทำอะไรไม่ถูกเป็นเวลานานเกือบนาที จนชายหนุ่มคิ้วเลิกขึ้น “เราเคยรู้จักกันมาก่อนหรือเปล่าครับ น้อง...?”
บ่วงวารี
เพียงเพราะเธอไปร่วมงานเปิดพิพิธภัณฑ์ศิลานคร เมืองโบราณหนึ่งพันปีที่เพิ่งถูกค้นพบได้ไม่นาน กลับทำให้แพรพิมาต้องข้ามเวลาหวนคืนอดีตที่น่าเศร้า เคราะห์ร้ายยังต้องติดในห้วงแห่งความคำนึงของใครบางคน!
ห้วงเวลาหวนรัก
คุณเคยมีความรักครั้งแรกหรือเปล่า ถ้าคุณเคยมีรักแรก คุณยังจำความรู้สึกเหล่านั้นได้หรือไม่ สำหรับฉันแล้วความรักและความทรงจำมันฝังลึกติดอยู่ในวังวนความทุกข์ ทุกช่วงเวลาของชีวิต อาจเป็นเพราะรักแรกมันตราตรึง ตอกตรึงไปกับความทรงจำที่เจ็บปวด เกิดแผลในใจที่เก็บซ่อนเอาไว้ไม่มีวันจางหาย ไม่เคยลืมความรู้สึกอันขมขื่นที่ตนได้กระทำลงไป ถ้าจะมีใครต้องรับผิดชอบ คน ๆ นั้นมันควรเป็นฉัน ขอโทษนะคะพี่ฟาร์ม *** ฉันเจอ 'พี่ฟาร์ม' ครั้งแรกเพราะเราไปโรงเรียนสาย เขาไม่น่าเข้าใกล้ แต่เรากลับเข้ากันได้ดี พี่ฟาร์มคือนิยามของคำว่า เกเร ทว่าบุคลิกภายนอกกับเนื้อแท้ของจิตใจช่างแตกต่างกันลิบลับ เขาเป็นพลังบวก กำลังใจ และความสบายใจของฉัน แต่เราไม่ได้ 'รัก' กัน
พี่ชายแบบนี้ขอหนีไปให้ไกล
ถูกเพื่อนทิ้งในผับคนเดียวก็ว่าแย่แล้วซ้ำร้ายยังมาเจอพี่ชาย(ไม่)แท้อย่าง 'พี่เอิร์ธ’ ในสถานการณ์เลวร้ายนี้อีก "กลับบ้านบอกแม่แน่" "พี่เอิร์ธ!" นี่มันวันซวยอะไรของฉันกันเนี่ย!