ทะลุมิติไปเป็นภรรยาตัวน้อย

30.0K·JustMoonLight

เฉียนซีเว่ยทดลองดาวน์โหลดเกมส์ทางอินเตอร์เนตมาลองเล่น เมื่อลงทะเบียนเข้าสู่เกมส์กลับเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น เธอทะลุมิติไปยังโลกที่เธอไม่รู้จัก แถมชีวิตในมิตินี้ยังถูกขายให้ไปเป็นภรรยาเด็กของบุตรชายในครอบครัวชาวบ้านที่ยากจน มิหนำซ้ำสามีในนามของนางยังหายสาบสูญไปในสงครามไม่ได้กลับมาบ้านอีกด้วย ภาระกิจของเฉียนซีเว่ยที่ต้องทำตามระบบภรรยาตัวน้อยจึงเริ่มขึ้นท่ามกลางข้อจำกัดมากมายในชีวิต "ภรรยาตัวน้อยหมายถึงเป็นภรรยาที่แต่งงานตั้งแต่เด็กถูกเลี้ยงให้เติบโตอยู่ในบ้านของสามี ว่าแต่สามีของข้ายามนี้เขาอยู่ที่ไหนเจ้าคะ" เฉียนซีเว่ยเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสงสัย .... "ท่านช่วยบอกข้าอีกที สตรีนางนั้นเป็นสะใภ้ตระกูลเซี่ยที่อยู่หมู่บ้านติงเซียนอย่างนั้นหรือ" เซี่ยอวี่เฉินเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสงสัยปนมึนงง เขามีภรรยาตั้งแต่เมื่อไหร่เพราะเหตุใดเขาจึงไม่รู้เรื่องนี้ .....

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ทะลุมิติไปเลี้ยงดูสามีสติไม่ดี พร้อมระบบซูเปอร์มาร์เก็ต

7.0K·ดอกไม้หนาม

หลิน หญิงสาววัย 25 ปีทำงานในซูเปอร์มาร์เก็ต วันหนึ่งเธอประสบอุบัติเหตุระหว่างทำงานและเสียชีวิตอย่างไม่คาดฝัน แต่แทนที่จะจบชีวิต เธอกลับพบว่าตัวเองทะลุมิติไปในยุคจีนโบราณในร่าง "หลินซูเหยา"

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

เกิดใหม่ในร่างหญิงร้าย

6.0K·ดอกไม้หนาม

หลิงเยว่ตื่นขึ้นมาในร่างของหญิงสาวที่มีชื่อเหมือนกันกับเธอ แต่ชีวิตใหม่กลับไม่สวยงามอย่างที่คิด นางกลายเป็นหญิงร้ายในสายตาทุกคนในจวนเหอ สามีไม่รัก พ่อแม่สามีไม่ชอบหน้าแม้กระทั่งลูกชายยังหวาดกลัวนาง

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่น

24.0K·เหลียนฮวาสีชมพู

เยว่อวิ๋นคือนามของนาง อดีตท่านหญิงสูงศักดิ์ที่ก้าวเข้าสู่สนามรบจนกลายเป็นแม่ทัพผู้เป็นดั่งวีรสตรี ทว่าปัจจุบันนางกลับกลายเป็นหญิงชาวบ้านในชนบทธรรมดาๆ ผู้หนึ่ง ที่ถูกครอบครัวส่งออกมาแต่งงานเพียงเพื่อเงินไม่กี่ตำลึง จากอดีตแม่ทัพใหญ่ผู้ห้าวหาญในสนามรบต้องมาเป็นภรรยาบุรุษพิการทั้งยังมีลูกติด แน่นอนว่านางย่อมไม่ยินยอม เพียงแต่เด็กน้อยลูกเลี้ยงของนางนั้นน่ารักยิ่งนัก อีกทั้งสามีผู้นั้นเองก็... โชคชะตาช่างน่าพิศวง เมื่อสวรรค์ให้โอกาส หากนางไม่ไขว่คว้าไว้ย่อมถือว่าผิดต่อมโนธรรมอย่างยิ่ง เอาเถิด ในเมื่อเป็นเช่นนี้ซาลาเปาเล็กใหญ่สามลูกนี้นางก็จะรับเอาไว้เอง ทว่าไม่รู้ทำไมผู้อื่นจึงชอบหมายตาซาลาเปาของนางกันเสียเหลือเกิน หรืออาจเป็นเพราะ... ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม ก็เป็นไปได้

นิยายรักโรแมนติกยังไม่จบ

หลังเกิดใหม่ ฉันจะล้างแค้นให้ลูกสาวที่เสียชีวิต

402.0K·-

หลังจากปล่อยตัวปล่อยใจไปกับกวีวัธน์ น้องชายสามีในนามในคืนนั้น ขวัญรัตน์ทนทุกข์ทรมานมานานถึง8ปี ตอนที่เขากอดอัฐิลูกสาวไว้พร้อมจะฆ่าตัวตาย กวีวัธน์กลับไปจัดงานฉลองวันเกิดยิ่งใหญ่ของลูกชายหญิงในใจ ไม่เหลียวแลเธอเลยสักนิด พอลืมตาขึ้นอักครั้ง เธอที่เกิดใหม่อีกครั้ง จะทำให้กวีวัธน์ต้องได้ชดใช้อย่างสาสม! ชาติที่แล้ว เธอได้อธิบายอย่างหนักแน่น กวีวัธน์ว่าเธอมีเจตนาแอบแฝงคิดจะจับเขา ชาตินี้เธอได้ขีดเส้นความสัมพันธ์ให้ชัดเจนต่อหน้าทุกคน! ชาติที่แล้ว หญิงในใจขโมยผลงานของเธอไปหน้าด้านๆ กวีวัธน์ว่าเธออิจฉาริษยาเป็นนิสัย ชาตินี้เธอจะเหยียบหญิงในใจของเขาขึ้นไปรับรางวัลให้ดู! ชาติที่แล้ว เธอถูกเจาะจงใส่ร้ายป้ายสีมาตลอด กวีวัธน์ก็เอาแต่เข้าข้างหญิงในใจอยู่เรื่อยไป ชาตินี้ เธอจะตบๆๆนังผู้หญิงคนนั้นให้คว่ำไปซะ! กวีวัธน์นึกว่าขวัญรัตน์จะรักเขาไม่เปลี่ยนแปลง ถึงตอนที่ขวัญรัตน์จากไปโเยไม่หันกลับมา เขาใจลนลานอย่างแปลกๆ กวีวัธน์ผู้หยิ่งยโสคนนั้น ดวงตาแดงก่ำด้วยความโกรธและเศร้าใจปะปนกัน ดึงเธอไว้:"ขวัญ อย่าทิ้งผมไป ให้ผมไปกับคุณด้วยได้มั้ย"

นิยายรักโรแมนติกยังไม่จบ

เคียงพยัคฆ์บุพเพรักข้ามภพ

198.0K·ต้าซ้อ

นางตื่นจากความตาย...ในอ้อมแขนของปีศาจ! จากหญิงสาวยุคใหม่ กลายเป็นสตรีปีนเตียงของอ๋องผู้โหดเหี้ยม... แล้วต้องฝ่าฟันทั้งความรัก ความแค้น และสงครามการเมืองเพื่อปกป้องบ้านเมืองและลูกในท้อง!

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ทายาทมาเฟียหวงรัก

2.0M·ณดารินทร์

ความเข้าใจผิดทำให้เขามีค่ำคืนอันเร่าร้อนกับเธอ..และเขาจะถือว่าเธอเป็นของเขาอย่างสมบูรณ์ แม้ว่าเธอจะไม่เต็มใจก็ตาม และของที่เป็นของเขา จะไม่มีวันปล่อยให้ใครหน้าไหนได้เชยชมทั้งนั้น..อย่าฝันจะเป็นอิสระ

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ซูเม่ยพระชายาเซียนแพทย์

3.0K·Little_Hua

ซูเม่ย แพทย์สาวกึ่งนักฆ่าสาวจากโลกอนาคตหวนคืนสู่ชะตากรรมในอดีตหลอมรวมดวงจิตเข้ากับจ้าวซูเม่ย หญิงสาวที่ถูกชะตากรรมเล่นงานจนต้องตกตาย ทิ้งน้องฝาแฝดชายหญิงวัยเพียง 5 หนาวให้เผชิญกับความเลวร้ายจากคนในครอบครัว บิดามารดาที่หายสาบสูญไม่รู้ชะตากรรม แต่เมื่อจ้าวซูเม่ยคนใหม่ปรากฏตัวพวกที่ทำร้ายคนที่นางรักมันต้องชดใช้ และชีวิตต่อจากนี้ไปนางจะกำหนดมันเอง มิติวิเศษที่ได้รับนางจะใช้มันอย่างคุ้มค่า แต่เดี๋ยวก่อนนะ…… ‘บัดซบเอ้ยยยยย ฉันท้องเหรอเนี่ย’

นิยายรักโรแมนติกยังไม่จบ

ทะลุมิติ สลับวิวาห์

4.0K·วาริ

หลังเกิดอุบัติเหตุ กวนโย่วซวง นักศึกษามหาวิทยาลัยก็ทะลุมิติเข้ามาในนิยายยุค 90 เรื่องหนึ่ง และกลายเป็นลูกสาวคนโตที่ไม่เป็นที่โปรดปรานของตระกูลกวน ในชาติที่แล้ว พ่อแม่ของเธอต้องการเงินค่าสินสอดจึงยกเธอให้แต่งงานกับ จ้าวหยางคนรวย เธอมีชีวิตที่ดูหรูหราภายนอก แต่ภายในกลับขมขื่นจนสุดจะทน ในขณะที่เธอกำลังกลุ้มใจว่าจะทำอย่างไรเพื่อหลีกหนีชะตากรรมที่กำลังจะแต่งเข้าตระกูลจ้าว กวนเหล่ย น้องสาวที่เกิดใหม่ก็รีบร้อนมาขอร้องพ่อแม่ ให้สลับตัวเจ้าสาวกับเธอ น้องสาวต้องการจะแย่งชิงจ้าวหยาง คนรวยปลอม ๆ คนนั้นไป! และจะยกกู้เอ่อหรง พี่ทหารที่มีเสน่ห์ดึงดูดใจคนนั้นให้เธอ! นี่มันเรื่องราวดีงามจากสวรรค์อะไรกันนี่! เธอตอบตกลงโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย เธอมีระบบอยู่ในมือ การหาเงินทองเป็นเรื่องง่ายดายเหมือนพลิกฝ่ามือ!

นิยายรักโรแมนติกยังไม่จบ

ทาสรัก ประธานร้าย

94.0K·พริ้มพราว

เรื่องราวความรักของประธานหนุ่ม(ที่ยังไม่ลืมแฟนเก่า) กับเลขาสาวที่แอบรักเขาหมดใจ  เขาและเธอเผลอมีความสัมพันธ์เพียงชั่วข้ามคืน นำไปสู่ความรู้สึกบางอย่างที่ไม่ชัดเจน แต่การกระทำกลับชี้ชัดที่สุด อุปสรรคใหญ่หลวงคือแฟนเก่าของเขา ที่อยากกลับมาคืนดีกับประธานหนุ่ม....ในเมื่อเขาไม่เคยเลือกเธอเลย ก็ไม่มีเหตุผลที่เธอต้องรอ “คุณกันต์ไม่ไปไม่ได้เหรอคะ…..เลือกเจนได้ไหม” “…..รอฉัน สัญญาจะรีบกลับมา” “ไม่ว่าเจนจะทำยังไง คุณกันต์ก็จะไม่เลือกเจนใช่ไหมคะ”

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

อ๋องชั่วผู้นั้นเป็นทาสรักของข้า

10.0K·ลออจันทร์ / เลี่ยงจิน 亮金

ไปเที่ยวบาร์โฮสแต่กลับทะลุมิติไปยัง'หอจันทร์ดับ'โฮสหนุ่มงานดีกล้ามแน่นลีลาเด็ดผู้นั้นแท้จริงแล้วคือ'เว่ยอ๋อง'ตัวร้ายจอมโฉดในนิยาย ข้าต้องหนี! แต่เหตุใดอ๋องชั่วจึงตามราวีข้าไม่เลิก ตะ...ติดใจข้าหรือ? ++++++++++++++ จู่ๆ เหยาหนิงหลงก็ยื่นจมูกมาหอมแก้มเขาฟอดใหญ่ เว่ยอ๋องเถียนหย่งหนานตกใจจนตัวแข็งทื่อ ก่อนจะได้ยินเสียงในใจของนาง ‘กรี๊ด! แก้มผู้ชายหอมมาก ชาตินี้ได้หอมแก้มหนุ่มหล่อระดับชาติขนาดนี้ แม้ตายก็ตายตาหลับแล้ว’ แม้เว่ยอ๋องจะรู้ตัวว่าตนนั้นรูปงามเพียงใด แต่การได้ยินเสียงในใจของสตรีชื่นชมตนเองว่าหล่อ แถมยังส่งเสียงกรี๊ดดั่งคลั่งไคล้ก็ทำให้ชายหนุ่มถึงกับทำอะไรไม่ถูก ได้แต่นั่งนิ่งดั่งรูปปั้นบุรุษแกะสลักเสียกระนั้น แล้วจู่ๆ นางก็ใช้จมูกเล็กเชิดรั้นซุกไซ้ไปตามแก้มและสันกรามของเขา ก่อนจะใช้ปากกระแทกปากของเขาเต็มแรง ‘จูบแล้ว! นี่จูบแรกของฉันเชียวนะ!’ จูบแรกงั้นหรือ...ข้าเชื่อ เพราะมันห่วยสิ้นดี มันจะเรียกว่าจูบได้อย่างไรเล่า มันควรเรียกว่าชกด้วยปากมิใช่หรือ! เว่ยอ๋องไม่อาจอดทนอดกลั้นได้อีกต่อไป ทั้งฤทธิ์ยากำหนัด กลิ่นหอม เนื้อตัวนุ่มนิ่มของสตรีในอ้อมแขน และเรียวปากนุ่มที่บดจูบสะเปะสะปะทำให้เขาไม่อาจครองสติได้ เขาตวัดร่างบางให้นอนลงใต้ร่างตนเองอย่างรวดเร็ว หญิงสาวหวีดร้องเสียงหลงก่อนที่เสียงในใจของนางจะดังขึ้น ‘ระ...ร้อนแรง ดะ...ดิบเถื่อน กรี๊ด! โฮสงานดีจริงๆ รู้สึกตื่นเต้นจนใจสั่นไปหมดแล้ว’ เว่ยอ๋องได้ยินเช่นนั้นก็เกือบจะเผลอปล่อยเสียงหัวเราะออกมา ตื่นเต้นงั้นหรือ... นี่นะหรือคุณหนูแห่งจวนกั๋วกง นี่นะหรือนางร้ายที่ใครๆ ต่างกล่าวขานถึงว่านางหยิ่งผยองจองหองเห็นผู้คนเป็นเศษสวะไร้ค่า ที่เขาเห็นนางเป็นเพียงสตรีไร้เดียงสาคนหนึ่งเท่านั้นเอง

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ทะลุมิติมาเป็นบุตรีของขุนนางต้องโทษ

5.0K·น้องเหม่ยเหมย

แพทย์ทหารสาวทะลุมิติมาในร่างใครก็ไม่รู้ที่ไร้ความจำ!! วิญญาณร่างเดิมยังไม่ละทิ้งร่างบอกเพียงให้เธอช่วยเหลือบิดาตนเอง แต่...ไม่บอกชื่อ ไม่รู้สกุล ไม่รู้แม้กระทั่งใบหน้าของบิดาที่ให้ช่วย อีกทั้งเธอต้องฝ่าฟันอุปสรรค เอาตัวรอดในสำนักชั่วร้าย จนได้มาเจอแม่ทัพใหญ่หนึ่งในเบาะแสเกี่ยวข้องกับบิดาร่างเดิม แต่ไฉนเขาจึงใจร้ายใจดำเช่นนี้กัน หลังจากใช้งานนางเสร็จแล้วเฉดหัวทิ้ง ทำให้เธอกลายเป็นหญิงหม้ายไร้ที่พิ่ง สุดท้ายแล้วเธอจะช่วยเหลือบิดาที่ไม่ทราบชื่อได้หรือไม่ แล้วเธอจะสามารถเป็นหมอหญิงภายใต้ธรรมเนียมโบราณแห่งนี้ได้อย่างไร ต้องติดตามเสียแล้ว...

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

I'm Evil Guy ปีศาจตัวร้ายพ่ายรัก

40.0K·Phat_sara

“คนนั้นมาใหม่เหรอไม่เคยเห็นหน้า” “คนไหนเฮีย” “นั่นไง” “อ๋อ~ ไม่ได้มาใหม่หรอก ปกติน้องช่วยงานในครัว ทีแรกมาสมัครเสิร์ฟนี่แหละแต่เฮียเตอร์ไม่ให้เด็กอายุต่ำกว่า 20 มาเสิร์ฟ นี่เพิ่งอายุ 20 มาหมาดๆ เลยให้ขึ้นมาเสิร์ฟ” “อืม พี่มึงมันหัดมีคุณธรรมตั้งแต่เมื่อไหร่วะ” “ตั้งแต่มีเมียไง เฮียก็หาบ้างดิ” “ไม่ว่ะ ขี้เกียจเจ็บบ่อยๆ อีกอย่างกูมีคุณธรรมล้ำหน้าพี่มึงมานานแล้วไอ้เปอร์” “โห่ คนเรามันต้องผ่านช่วงเวลาที่เจ็บปวดก่อนจะได้เจอความสวยงามเสมอเฮีย ว่าแต่ถามทำไม สนใจเหรอเฮีย” “เปล่า แค่ไม่เคยเห็นก็เลยถาม” “เหรอเฮีย แต่น้องเขาสเปคเฮียเลยนะนั่นเรียบร้อยสุดๆ” “...เหรอ?” ผมมองไปที่ผู้หญิงคนนั้นแล้วก็พูดออกมาสั้นๆ “ทำไมทำหน้าไม่เชื่อแบบนั้นล่ะ เฮียรู้ไหมน้องเขาเป็นเด็กดีมากนะทำงานหาเงินเรียนเอง บอกตรงๆ ว่าโคตรเหมาะกับเฮีย สนใจจีบเป็นเมียแล้วส่งเสียเรียนต่อไหมเดี๋ยวเปอร์จัดให้” “พูดเหี้ยไรของมึง กูเห็นเรียบร้อยอ่อยหนักมาเยอะแล้ว” “มันก็ไม่ทุกคนน่าเฮีย” “หึๆๆ พวกเรียบร้อยนี่ไม่ใช่สเปคกูแล้วว่ะไอ้เปอร์ ดูแข่งรถได้แล้วเผื่อจะเอาไปพัฒนารอบหน้ามึงจะได้ไม่แพ้จนขายขี้หน้าอีก” ผมตัดบทไอ้คู่สนทนาที่ถามมันแค่นิดเดียวแต่มันชวนคุยต่อซะยืดยาว แล้วก็หันไปสนใจการแข่งรถต่อ ในสนามมีอะไรให้สนใจมากกว่าเรื่องผู้หญิงตั้งเยอะ ผมชื่อมิกซ์ครับ เป็นนักศึกษาปี 4 มหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง เป็นเดือนมหาลัย เป็นประธานสโมสรนักศึกษา พ่อแม่เป็นนักธุรกิจที่...รวยมั้ง ใช้คำว่ารวยหรือโคตรรวย หรือว่ามหาเศรษฐีผมก็ไม่รู้เหมือนกันช่างมันเถอะครับมันเงินพ่อแม่ผมไม่ใช่เงินผม แล้วก็เป็นเพื่อนกับเจ้าของสนามแข่งรถที่ผมกำลังนั่งดูอยู่ ส่วนไอ้ที่คุยกับผมเมื่อกี้มันชื่อคูเปอร์เป็นน้องชายของไอ้ชัตเตอร์เจ้าของสนาม ข้อมูลของผมมีแค่นี้ล่ะครับรู้จักผมแค่นี้ไปก่อน เอาแค่ที่ผมอยากให้รู้จักก็พอ “เป็นไรของมึงวะทำไมดูหงุดหงิด” ไอ้เวกัสเพื่อนสนิทอีกคนของผมที่นั่งอยู่ข้างๆ หันมาถามหลังจากที่ผมคุยกับไอ้คูเปอร์จบได้สักพัก “เปล่า” “เปล่าเชี่ยไรปกติมึงไม่นั่งทำหน้าอมขี้แบบนี้ ทำหน้าคนดีหน่อยไอ้ห่าเดี๋ยวคนรู้ว่าเลว” “เลวพ่อง!” ผมหันไปด่าไอ้เวกัสแล้วก็หันกลับมาสนใจการแข่งรถต่อ ผมไม่ได้อารมณ์ไม่ดีหรอกครับ แค่หงุดหงิดนิดหน่อยที่เห็นเด็กเสิร์ฟใหม่ของที่นี่ทำท่าทางกล้าๆ กลัวๆ แล้วก็เกร็งใส่ลูกค้าผู้ชาย บอกตรงๆ ว่ามันขัดตาผม รู้สึกโคตรไม่เข้าตาเลยพวกผู้หญิงเรียบร้อย เพราะเจอมากับตัวหลายครั้งแล้วเรียบร้อยอ่อนหวานสุดท้ายก็...หึ! “น้องคนนั้นสวยว่ะ” “ใคร?” “เด็กเสิร์ฟใหม่ไง เสียดายไม่มาเสิร์ฟโต๊ะเรา” “มึงอยากได้เหรอวะ” ผมหันไปถามไอ้เวกัส ไม่ได้ถามเพราะอยากได้ผู้หญิงคนนั้นเหมือนกันหรอกครับ ปกติพวกผมก็ถามกันแบบนี้อยู่แล้ว “เปล่าเห็นสวยดีกูก็เลยอยากแทะโลมด้วยสายตา” “หึๆๆ โคตรเหี้ย” ผมกระดกเหล้าเข้าปากก่อนที่จะหัวเราะแล้วก็สรรเสริญมัน “กูเหี้ยเปิดเผยครับไอ้มิกซ์” มึงมองผมแล้วก็ยิ้มมุมปากให้ “หึ! อย่างมึงน่ะเหรอจะแค่แทะโลมด้วยสายตา” ร่านกว่าหมาเดือน 9 หอนหาคู่ก็ไอ้เวกัสนี่ล่ะครับ “ไม่ใช่สเปคกูนี่หว่า กูชอบผู้หญิงร้ายๆ เซ็กซี่แล้วก็เอ็กซ์ๆ มึงก็รู้ แต่นี่สเปคมึงต่างหาก” “ไม่ว่ะ กูไม่ชอบแบบนี้แล้ว” “เข็ด?” ไอ้เวกัสเลิกคิ้วข้างหนึ่งขึ้นตอนที่พูดเห็นแล้วรู้สึกว่ามันกวนตีนดีครับ “เปล่า กูแค่ขยาดไม่อยากข้องเกี่ยวกับผู้หญิงแบบนี้อีก” “ก็ไม่ทุกคนมั้งไอ้ห่า ลองพนันกับกูไหมล่ะ กูว่าน้องคนสวยคนนั้นไม่ได้เป็นแบบลลินแล้วก็เอมแน่นอน” “หึ!” “1 ล้าน ถ้าไม่ใสมึงเอาไปได้เลย” ไอ้เหี้ยกัสเป็นอะไรนักหนาอะไรนิดๆ หน่อยๆ ก็ชอบพนัน “10 ล้านกูก็ไม่เอา ไม่อยากเสียเวลาไปข้องแวะกับผู้หญิงประเภทนั้น” ผมตอบมันแล้วก็มองไปทางผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงผมยาว ผิวขาว ตาโต หน้าตาสวยหวาน แต่งหน้าบางๆ ยิ่งทำให้สวยมากจนไม่อยากละสายตา ท่าทางการเดินทุกอย่างถูกเซ็ตให้คนที่มองเห็นดูแล้วรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่เรียบร้อย แต่เรียบร้อยแบบนี้ผมเจอมาเยอะแล้วครับ เรียบร้อยกว่านี้ก็สัมผัสมาแล้ว แต่สุดท้ายก็รู้ว่ามันแค่เปลือก “ไอ้ห่ามึงเอาอะไรมาตัดสินว่าบุคลิกแบบนี้ต้องนิสัยเหมือนกันทุกคน” “ประสบการณ์กับเซ้นส์ของกูไง” “ระวังเซ้นส์พังนะครับไอ้คนดี” “หึๆ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะพังไหมเพราะกูไม่เสียเวลาไปข้องเกี่ยวกับผู้หญิงเรียบร้อยอ่อนหวานแบบนั้นอีกแล้วว่ะ” ...พวกผู้หญิงเรียบร้อยมันโคตรขัดตาผมเลย บอกแล้วไงครับว่าเจอกับตัวมาหลายครั้ง ที่บอกว่าเรียบร้อยอ่อนหวานสุดท้ายก็... ไม่ได้แรดหรอกแต่เรียกว่า “ร่าน” เลยดีกว่า

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

มังกรคลั่งรัก

1.0K·เฮียกังฟู

พลอยนภัสเด็กสาวที่กำลังสิ้นหวัง เมื่อกระเป๋าสตางค์และพาสปอร์ตของเธอหายกลางกรุงปารีส แต่แล้ว...ก็เหมือนเป็นพรหมลิขิต ที่ทำให้เธอได้พบรักกับซีอีโอหนุ่มหล่อ ที่เขายื่นมือเข้าช่วยเหลือเธอ... มังกร มหาเศรษฐีหนุ่มหล่อที่ชีวิตมีแต่ตัวเลขและดีลธุรกิจ เขาไม่เคยคิดว่าการไปปารีสครั้งนี้จะนำพาเขาให้เขาได้พบกับเด็กสาวคนหนึ่งที่ทำเขาหลงรักเธอ พลอยนภัส เด็กสาวนักเรียนทุนโครงการแลกเปลี่ยนภาษาและวัฒนธรรมไทย-อังกฤษ ขณะที่เธอกำลังนั่งรถไฟมาเที่ยวปารีสตามลำพังก่อนกลับเมืองไทย แต่ก็เหมือนเป็นพรหมลิขิต เมื่อกระเป๋าสตางค์และพาสปอร์ตของเธอหายไประหว่างรับประทานอาหาร ทิ้งให้เธอไร้ที่พึ่งและสิ้นหวัง มังกรที่รู้สึกถูกชะตากับเด็กสาวตั้งแต่ที่เขาเห็นเธอในร้านขายน้ำหอมแห่งหนึ่ง จึงยื่นมือเข้าช่วยเหลือและเสนอจ่ายค่าอาหารให้เธอ จากนั้นทั้งสองก็ได้ทำความรู้จักกัน ด้วยความจำเป็นและไร้ทางเลือก พลอยนภัสจึงต้องยอมรับความช่วยเหลือและเข้าพักที่โรงแรมของมังกร ระหว่างนั้นเอง เหตุการณ์พลิกผันก็เกิดขึ้น เมื่อคุณแม่ของมังกรวิดีโอคอลมาเพื่อจะนัดให้เขาไปนัดเจอกับผู้หญิงคนหนึ่งหลังกลับไทย มังกรตัดสินใจอย่างรวดเร็วและเด็ดขาด ด้วยการประกาศว่า พลอยนภัสคือแฟนสาวของเขา หลังจากวางสายจากผู้เป็นมารดา มังกรจึงบอกความจริงกับพลอยนภัสว่า เขาแอบชอบเธอและตามเธอมาตั้งแต่ที่เห็นเธอเดินเที่ยวในปารีส และบอกว่าเธอไม่ได้โชคร้ายที่กระเป๋าสตางค์หายไป แต่มันเป็นพรหมลิขิตที่มอบโอกาสให้เขาได้ดูแลเธอต่างหาก

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ชู่ว์...เจ้านาย'เซกส์จืด'แอบย่องหาตอนดึก

766.0K·-

26ปีมานี้ สวี่ชิงฮวนไม่เคยมีความรักเลย ถึงตอนที่เธอตัดสินใจที่จะดูหนังผู้ใหญ่ คุณซีอีโอรูปหล่อข้างห้องจะมาจัดจริงให้ดูซะงั้น? คุณซีอีโอที่ปกติแล้วเซกส์จืดมาก ทำมั้ย ทำมัย คืนนี้จัดหนักราวกับสิงห็ร้ายกระหายเหยื่อ! คุณซีอีโอก็จัดแสดงหนังผู้ใหญ่กับสวี่ชิงฮวนไปจริงๆซะเลย สวี่ชิงฮวนนึกว่าตัวเองจะถูกไล่ออก ไม่คาดว่าเขาดูเหมือนจะพอใจความสัมพันธ์ระหว่างเรา ถึงกับขอเธอแต่งงานเลยทีเดียว?!

นิยายรักโรแมนติกยังไม่จบ

เมียบังเอิญของมาเฟีย

1.0K·จินต์พิชา

“ฉันจ่ายค่าตัวให้เอเย่นต์เธอไปแล้วนะแต่เช็คที่วางอยู่บนหัวเตียงนั่น ฉันจ่ายให้เธอต่างหาก ถือเป็นค่าพรหมจรรย์ของเธอก็แล้วกันนะอีกอย่างเมื่อคืนเธอก็ทำให้ฉันปล่อยได้หลายน้ำหวังว่าเธอคงไม่ต้องรับแขกอีกนาน” คำพูดที่กระซิบอยู่ข้างหูทำให้หญิงสาวที่นอนซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มตัวสั่นน้ำตาไหลพรากเธอไม่คิดมาก่อนเลยว่า ความบริสุทธิ์ที่หวงแหนไว้จะเสียให้กับชายแปลกหน้าที่เธอไม่รู้แม้กระทั่งชื่อของเขา

18+จบแล้ว

เสน่ห์รักนางร้ายข้ามภพ

12.0K·sanvittayam

เมื่อนางร้ายตัวแม่ต้องทะลุมิติมาอยู่ในร่างชายาเอกของอ๋องปีศาจ ที่เอาแต่หาวิธีครองใจสวามีแถมยังตบตีกับอนุไม่เว้นวัน แต่มีหรือที่นางจะทำแบบนั้น ฝันไปเถอะ ในเมื่อยุคนี้ไม่ได้มีบุรุษเพียงคนเดียว!!

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ข้าคือ เจ้าของหอเหว่ยซิน

16.0K·l3oonm@

สายฝนที่กระหนำลงมาราวกับว่าสวรรค์กำลังพิโรธอยู่ ทำให้ร่างของสตรีที่กำลังสลบไสลไม่ได้สติ ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมามองรอบด้าน ดวงตาสีดำสนิทหรี่ลงเมื่อน้ำฝนตกกระทบลงมา นางค่อยๆ ชันตัวลุกขึ้นนั่งอย่างยากลำบาก “อูยยย จะ เจ็บ เจ็บชะมัด” นางคำรามออกมาเสียงเบา ความประหลาดใจเริ่มฉายชัดในแววตา เมื่อสภาพแวดล้อมที่เห็นไม่ชัดในตอนนี้ ไม่ใช่สถานที่ก่อนหน้าที่นางอยู่ เยี่ยนอิง คลานไปหลบอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ที่อยู่ไม่ไกลจากตำแหน่งที่นางเพิ่งฟื้นเมื่อครู่ สายฟ้าที่ฟาดลงมา ส่งผลให้ทั่วบริเวณแสงวาบขึ้นมาเพียงชั่วอึดใจ “ที่ไหน ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย” นางเริ่มจะตื่นตระหนกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน รอบด้านที่เป็นป่าเขา มิใช่สถานเริงรมย์ที่นางเป็นเจ้าของ นางจำได้ว่า ก่อนหน้านี้นางเข้าไปตรวจงานที่ร้านเช่นทุกวัน เสียงโวยวายของลูกค้าที่เข้ามาดื่มกินทำให้เยี่ยนอิงลุกออกจากห้องทำงานเพื่อไปดู นางคิดจะออกไปตำหนิผู้จัดการร้าน ว่าทำไมถึงปล่อยให้ลูกค้าก่อเรื่องได้ ปัง ปัง ปัง เสียงปืนสามนัดดังขึ้นภายในไนต์คลับสุดหรู ย่านใจกลางกรุงเซี่ยงไฮ้ ที่เยี่ยนอิงได้รับเป็นมรดกมาจากคุณพ่อของนาง ร่างของเยี่ยนอิงที่กำลังเดินพ้นประตูห้องทำงานออกมาได้เพียงไม่กี่ก้าว ทรุดลงไปกองอยู่ที่พื้น เสียงความวุ่นวายดังอยู่ภายในหูของนาง พร้อมกับสติที่ค่อยๆ จะเลือนรางลงทุกที ตระกูลฟู่ของเยี่ยนอิง ครองกิจการในเมืองเซี่ยงไฮ้มากถึงยี่สิบเปอร์เซ็นต์ของธุรกิจการค้า แต่งานที่ให้ความสำคัญที่สุดเห็นจะเป็นไนต์คลับ ที่นางปรับปรุงจนขึ้นมาเป็นอันดับหนึ่งในเซี่ยงไฮ้ ด้วยระยะเวลาเพียงสองปีเท่านั้น เบื้องหลังตระกูลฟู่ ผู้ใดจะไม่รู้บ้างว่าคุณพ่อของเยี่ยนอิง เป็นถึงมาเฟียมีอิทธิพลในอันดับต้นๆ ของเซี่ยงไฮ้เลยก็ว่าได้ นางคิดให้ตายก็ไม่เข้าใจว่าลูกค้าที่เข้ามาใช้บริการจะพกอาวุธเข้ามาได้อย่างไร ในเมื่อหน้าร้านมีพนักงานตรวจค้นอาวุธก่อนจะปล่อยตัวเข้ามา คงไม่พ้นฝ่ายต้องข้ามที่ต้องการจะกำจัดนางอย่างแน่นอน หากเยี่ยนอิงรู้ตัวเสียก่อน นางคงไม่เดินออกมาดูโดยที่ไม่ถืออาวุธปืนติดตัวมาด้วย “บ้าจริง กล้าเอาฉันมาทิ้งในป่าเหรอ” นางกัดฟันคำรามออกมา เรื่องที่คิดไม่มีทางเป็นไปได้อย่างแน่นอน ในเมื่อเป็นไนต์คลับของนาง ลูกน้องที่มีหลายสิบคนอยู่ภายในร้าน ไม่มีทางปล่อยให้คนชิงตัวนางออกไปได้แน่ อย่างน้อยก็ต้องรีบพาตัวนำส่งโรงพยาบาลก่อน เยี่ยนอิง ปวดหัวจนคิดสิ่งใดไม่ออก นางมองหาที่หลบฝนที่ใหม่ หากยังนั่งอยู่ตรงนี้ต่อ นางได้ตายลงเพราะพิษไข้ หรือไม่ก็ต้องหนาวตาย นางค่อยๆ ประคองร่างที่บาดเจ็บ คลำทางเดินเข้าไปด้านในอย่างช้าๆ จากแสงสายฟ้าที่ผ่าลงมาเป็นระยะ ทำให้มองเห็นถ้ำที่อยู่ไม่ไกลออกไป เยี่ยนอิงกัดฟันแข็งใจอีกครั้ง นางใช้พลังที่มีทั้งหมดเร่งฝีเท้าออกเดินไปที่ถ้ำตรงหน้าโดยเร็วที่สุด “เหนื่อยเป็นบ้า” ภายในถ้ำมืดสนิท แม้แต่แสงของฟ้าผ่าก็ส่องเข้ามาไม่ถึง เยี่ยนอิงจะถอดเสื้อผ้าออกเผื่อผึ่งลม นิ้วมือของนางก็ต้องชะงักค้างอยู่กับสาบเสื้อ สายตาของนางเลื่อนลงมาที่เสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ ก่อนจะเห็นว่าฝ่ามือของนางตอนนี้เล็กราวกับเด็กสาวที่เพิ่งจะเติบโต “กรี๊ดดดดดด” นางกรีดร้องออกมาสุดเสียง พร้อมทั้งถอยตัวเข้าไปจนติดผนังถ้ำ “ปะ ปะ เป็นไปได้ยังไง” นี่ไม่ใช่ตัวนางแน่นอน

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ชะตารักฮูหยินจำเป็น

59.0K·Shine-Month

นางถูกละเลยจากครอบครัว และยังถูกคู่หมั้นขอถอนหมั้น ซ้ำตอนนี้ครอบครัวของนางกำลังกลายเป็นกบฎ เพราะน้องสาวผู้เป็นที่รักของทุกคนกำลังขัดพระราชโองการไม่ต้องการแต่งงานกับแม่ทัพปีศาจนามว่า'หวงหยางหมิง' เซียวเหม่ยอิงจึงขอเลือกแต่งงานแทนน้องสาวตัวเอง ครอบครัวจะได้ไม่ถูกต้องโทษประหาร และตัวนางจะได้ออกไปจากที่นี่...

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

รักโคตรร้าย ผู้ชายพันธุ์ดิบ

80.0K·พราวนภา

‘ต่อให้มึงสลัดคราบทอม แล้วแต่งหญิงให้สวยกว่านี้ร้อยเท่า กูก็ไม่เหลือบตาแล เกลียดก็คือเกลียด…ชัดนะ!’ปรเมศ จิรกุล หมอหนุ่มเนื้อหอม รองผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง เขาขึ้นชื่อเรื่องความฮอตฉ่า เป็นสุภาพบุรุษ อ่อนโยน เทคแคร์ดีเยี่ยม และให้เกียรติผู้หญิงทุกคน ยกเว้นกับธารธารา อัศวนนท์ปรเมศตั้งแง่รังเกียจธารธาราตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้า เพียงเพราะเธอแต่งตัวเหมือนผู้ชาย เขาเลยประณามว่าเธอเป็นพวกผิดเพศน่ารังเกียจ แต่ใครเลยจะรู้ว่าหมอสาวมาดทอมหัวใจหญิงนั้นจะเฝ้ารักและแอบมองเขาอยู่ห่างๆ เพราะเจียมตัวดีว่าอีกฝ่ายแสนจะรังเกียจ และดูเหมือนคำกล่าวที่ว่าเกลียดอะไรมักจะได้อย่างนั้นจะใช้ไม่ได้ผลสำหรับคนทั้งคู่กระทั่งดวลเหล้ากันจนเมาแบบขาดสติสุดกู่ เขาจึงเผลอปล้ำแม่สาวทอมที่เขาประกาศว่าเกลียดเข้าไส้ หนำซ้ำยังโยนความผิดว่า ‘ความสัมพันธ์บัดซบ’ ที่เกิดขึ้นเป็นเพราะยัยทอมตัวแสบยั่วเขา เมากับเมาเอากันแล้วไง น้ำแตกก็แยกทาง ทว่าพออีกฝ่ายหลบหน้าเขากลับร้อนรนกระวนกระวาย ครั้นทนไม่ไหวหมอหนุ่มจอมยโสก็ต้องคอยราวี และตามหึงหวงเมื่อมีใครคิดจะจีบ ‘เมียทอม’ ของเขา แต่กว่าจะรู้ตัวว่าขาดเธอไม่ได้ เธอก็หายไปจากชีวิตเขาเสียแล้ว“หนูดีไม่ใช่เมียกู มึงต่างหากที่เป็นเมียกู” คำพูดโต้งๆ ทำให้คนฟังทำหน้าไม่ถูก พวงแก้มใสแดงระเรื่อ“กูไม่ใช่เมียมึง” เธอค้านอย่างไม่เต็มเสียงนัก“แล้ว ‘คืนนั้น’ ไอ้หน้าไหนวะ ที่มันนอนแบให้กูเอาอย่างเมามัน อ้อ…แต่ก็อย่าเข้าใจผิดล่ะว่ากูพิศวาสมึง แบนราบแบบนี้ถ้าไม่เมาจนหน้ามืดเหมือนคืนนั้นกูคงเอาไม่ลง ชิบหาย! เอากับมึงเหมือนเอากับผู้ชายเลยว่ะ” วาจาดูแคลนพร้อมการแค่นยิ้มแบบเยาะๆ ทำให้คนฟังเจ็บลึกในอก หัวตาร้อนผ่าว ทว่ากลับต้องกล้ำกลืนฝืนทนเอาไว้“มึงไม่ต้องห่วงหรอก กูรู้แก่ใจดีว่ามึงเกลียดกูมากแค่ไหน”“รู้อย่างนั้นก็ดี แล้วก็อย่าไปบอกใครล่ะว่ากูเผลอจับมึงทำเมีย ขึ้นขี่ทอม…รู้ไปถึงไหนแม่งอายไปถึงนั่น”

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว