บทย่อ
"ฮึก...ขนมไม่ได้ทำแท้งจริงๆ" "เธอจะมาแก้ตัวอะไรตอนนี้ ตอนท้องเธอก็ไม่บอกฉัน แถมยังแอบไปทำแท้งโดยที่ไม่บอกฉันอีกต่างหาก!" "ก็คุณเป็นคนบังคับให้ขนมกินยาคุมเอง ขนมจะไปกล้าบอกกับคุณได้ยังไงว่าขนมท้อง" "แล้วเธอก็เลยไปเอาออก!?" "ขะ ขนมไม่ได้ทำจริงๆ ฮึก.." "เธอเตรียมตัวชดใช้ได้เลย!"
01 ขนมท้อง
คเชนทร์ Talk
ผมกำลังเดินเล่นอยู่ที่ห้างเพราะรู้สึกเบื่อไม่รู้ว่าจะทำอะไรไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน เลยออกมาเดินเล่นแก้เบื่อ แต่แล้วก็มีผู้หญิงเดินมาชนผมก่อนที่เธอจะต่อว่าผมสารพัด และเธอก็จบท้ายด้วยคำว่า ขนมท้อง ถ้าจำไม่ผิดขนมคือคนที่ผมมีอะไรด้วย แต่แล้วเธอจะท้องได้ยังไงล่ะก็ในเมื่อเธอกินยาคุมตลอด ผมเป็นคนสั่งให้เธอกินเอง เพราะไม่อยากให้พลาด เธอเองก็ยังเรียนอยู่ ผมเองก็ไม่อยากผูกมัดกับใคร
“อะไรนะ ขนมท้อง!”
“ก็เออน่ะสิ บอกไปตั้งหลายรอบละ ไม่รู้เรื่องอะไรเลยหรือไง”
“….” ผมมองหน้าเธอแล้วก็ทำหน้างงๆ เธอมาบอกผมตอนไหน ทำไมผมไม่รู้เลย เธอไม่เคยมาบอกเรื่องนี้กับผมสักครั้งเดียว วันนี้เป็นวันที่ผมเพิ่งรู้ว่าผู้หญิงที่ผมเคยนอนด้วยกำลังท้อง
แต่เธอท้องจิงๆ เหรอ?
“ทำอะไรไว้ก็หัดรับผิดชอบด้วยสิ ลูกผู้ชายน่ะรู้จักหรือเปล่า”
“….”
“ชิิ!! น่าเบื่อจริงๆ เลย แล้วก็เลิกยุ่งกับฉันด้วย ไปรับผิดชอบลูกกับเมียคุณซะ!”
“….” ที่ทำให้ผมงงหนักไปมากกว่าเดิม คือเธอให้ผมเลิกยุ่งกับเธอ ทั้งๆ ที่ผมเองก็ไม่ได้มั่วจนจำไม่ได้ว่ามีอะไรไปกับใครไปบ้าง เธอไม่ใช่คนที่ผมเคยร่วมเตียงด้วยสักหน่อย แล้วก็ยังไม่รู้เลยว่าไปยุ่งกับเธอตอนไหน
พูดจบเธอก็สะบัดหน้าใส่ผมเดินออกไปทันที ปล่อยให้ผมยืนงงอยู่คนเดียว
จากนั้นผมก็เดินกลับไปที่รถ พยายามติดต่อหาขนมเพื่อถามเรื่องนี้ แต่ผมโทรหาเธอไม่ติดเลยสักสาย ไปหาเธอที่คอนโดแต่เธอย้ายออกไปแล้ว บ้านของเธออยู่ที่ไหนผมก็ไม่รู้ แล้วจะรู้ได้ยังไงว่าที่ผู้หญิงคนนั้นพูดเป็นความจริงหรือแค่โกหกผม
แต่มันก็มีสิทธิ์เพราะผมเองก็ไม่ได้ป้องกันตอนมีเซ็กซ์กับขนมไปอยู่หลายครั้ง แต่ผมก็ให้เธอกินยาคุมตลอด เธอเองก็เป็นคนรับปากอย่างดีว่าจะไม่ลืมเด็ดขาด จนตอนนี้ครบสัญญาที่ผมตั้งขึ้นแล้ว เราสองคนก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย
“บ้าชิบ!!” ผมหัวเสียเพราะแบตโทรศัพท์ก็มาหมดเอาตอนนี้ คนยิ่งกำลังเร่งใช้งานอยู่ สายชาร์จอะไรก็ไม่ได้เอามาเลย
ตู๊ด~~
( ครับนาย )
"หานักสืบให้กูที ตามหาบ้านของขนมตามหาตัวขนมให้เจอ"
( ขนมไหนครับนาย บอกรายละเอียดผมให้ชัดเจนหน่อย )
"ก็เด็กที่กูเคยเอาไง มึงก็เคยเห็นหน้าอยู่"
( อ๋อๆ ผมจำได้แล้วครับ แล้วเดี๋ยวผมจะให้นักสืบตามหาตัวเธอให้นะครับได้เรื่องยังไงแล้วผมจะบอกอีกที )
"เออ เร็วๆ ด้วย"
( ครับๆ )
ผมทำอะไรไม่ได้นอกจากจ้างนักสืบตามหา เพราะผมไม่ได้รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับตัวของเธอเลย ผมรู้แค่ว่าเธอมานอนกับผมเพื่อต้องการเงิน ผมก็เลยยื่นข้อเสนอให้กับเธอมานอนกับผม แลกกับเงินก้อนใหญ่ที่เธออยากได้ เธอดูเป็นคนเห็นแก่เงินดี ผู้หญิงแบบนี้ผมก็เจอมาไม่รู้กี่คนแล้ว ปากบอกว่ารักศักดิ์ศรีตัวเองพอเห็นเงินเข้าหน่อยก็กลืนน้ำลาย สุดท้ายก็ยอมขายตัวเพื่อเอาเงิน
ผมก็แค่อยากรู้ว่าเธอท้องจริงๆ หรือเปล่า หรือผู้หญิงคนนั้นพูดเป็นตุเป็นตะไปเอง
หลังจากนั้นผมก็ขับรถไปที่บ่อนกึ่งผับของตัวเอง ผมเปิดแบบลับๆ ผิดกฎหมายแต่ก็จ่ายเงินใต้โต๊ะ มันเลยไม่มีปัญหาอะไร ผมไม่ใช่คนที่นี่ ผมก็แค่อยากมาเปลี่ยนบรรยากาศลองดูอะไรใหม่ๆ บ้าง แต่ก็พอจะมีคนรู้จักอยู่ที่นี่เหมือนกัน ส่วนใหญ่ผมไม่ค่อยคบใคร เพราะเป็นคนที่นิสัยเข้ากับคนยาก แถมยังเจ้าอารมณ์อีกต่างหาก ใครพูดไม่ถูกหูเข้าหน่อยได้เจ็บตัวกันระนาว
ความจริงผมก็มีบริษัทมีกิจการมากมายที่เป็นมรดกตกทอดมาจากพ่อ แต่ตอนนี้ผมยังไม่อยากทำอะไร ปล่อยให้คนที่ไว้ใจได้ดูแลแทน
"หวัดดีครับนาย"
"อืม" ผมตอบกลับห้วนๆ จากนั้นก็เดินเข้าไปด้านใน ผมมาอยู่ที่นี่ไม่ได้มีลูกน้องติดตามมาเยอะ ก็เลยจ้างพวกนักเลงเจ้าถิ่นแถวนี้คอยดูแลบ่อนให้ แล้วก็จ่ายเงินให้พวกมันเป็นค่าเหนื่อย
ผมเป็นคนเถื่อนๆ ที่ชอบเลี้ยงนักเลง ถึงหน้าตาผมมันจะไม่ได้เถื่อนอะไรมากมายก็เหอะ
"คุณเชนขา..."
"ออกไป" ผมพูดใส่เธอด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา เธอชื่อนินาเป็นเด็กเก่าเด็กประจำอยู่ที่นี่ ถามว่าเคยกินไหม ไม่เหลือครับ เธอเห็นผมแล้วมานั่งออดอ้อนแบบนี้คงอยากจะได้อีกล่ะสิ
แต่ผมคงไม่กลับไปกินของที่มีคนเคยกินต่อจากผมไปแล้ว เธอแอบไปมีอะไรกับคนของผมตอนที่ผมไม่อยู่ ลูกน้องของผมทุกคนมันรายงานหมดไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ผมไม่ชอบมีอะไรกับผู้หญิงที่ไปมีอะไรกับคนอื่นระหว่างที่เป็นเด็กผม
"เครียดหรอคะ ให้นินาช่วยไหม?" เธอลูบไล้ไปตามหน้าอกของผม ก่อนที่มือเล็กๆ ของเธอจะค่อยๆ เลื่อนลงไปตรงเป้ากางเกงของผม ทว่าผมกลับคว้าข้อมือของเธอแล้วบีบเอาไว้แน่นจนเธอต้องลุกขึ้นถอยหนีไป
"คะ คุณทำไมต้องรุนแรงด้วยคะ นินาทำอะไรผิด ก็แค่เห็นคุณเครียดเลยอยากจะทำให้คุณหายเครียด" เธอพูดเสียงสั่น
"เธอคิดว่าฉันไม่รู้จริงๆ หรอ?"
"ระ รู้อะไรคะ?" เธอถามกลับเสียงตะกุกตะกัก สายตาวอกแวกไม่กล้าสบตากับผม แค่นี้ก็รู้แล้วว่าเธอกำลังมีเรื่องปิดบังผมอยู่และเธอก็คิดว่าผมรู้เรื่องนี้แล้วเธอถึงได้กลัว แต่เธอไม่ยอมรับ
"ออกไปให้พ้นหน้าฉัน ก่อนที่ฉันจะหมดความอดทนกับเธอนินา!"
"...." เธอรีบวิ่งออกไปทันทีที่ผมพูดจบ ก่อนที่ผมจะเอนหลังพิงกับโซฟายกขาขึ้นพาดบนโต๊ะตรงหน้า พร้อมกับหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบอย่างใจเย็น
ตอนนี้ผมได้แต่คิดถึงคำพูดของผู้หญิงคนนั้นมากกว่า แต่ก็น่าแปลกที่เธอไม่มาเรียกร้องอะไรจากผมเลย ทั้งๆ ที่เธอดูเป็นคนเห็นแก่เงินขนาดนั้น น่าจะมาเรียกร้องอะไรจากผมบ้างสิ แบบว่าอยากให้ผมรับผิดชอบเพราะถ้าผมไม่รับผิดชอบก็จะขู่ว่าจะเอาเด็กออก หรือไม่ก็มารีดไถเงินจากผมอีกเพื่อเอาไปเป็นค่าเลี้ยงดูเด็กในท้อง
"ขออนุญาตครับ ผมเอาเครื่องดื่มมาส่ง"
"อืม วางสิ" ผมขยับขาเล็กน้อยให้คนวางขวดเหล้าบนโต๊ะ
"ครับ"
ผมนั่งนิ่งมองดูบรรยากาศภายในบ่อนของตัวเอง พวกผีพนันมากันเพียบเลย บ้างก็เอาลูกเอาคนในบ้านมาฝากทำงานเพื่อขัดดอกใช้หนี้ บ้างก็เอารถเอาโฉนดที่ดินเอาของมีค่าในบ้านมาจำนองจำนำกับผมเพื่อเอาเงินไปต่อทุนเล่นต่อ คำว่าผีพนันมันเข้าสิงแล้วอะไรก็ยอมเสียได้หมดขอแค่ได้กลับไปเล่น
ผมกระตุกยิ้มเล็กน้อย พวกผีพนันพวกนี้มันน่าสมเพชดีจริงๆ