06 คนจริง

Killing me [EP 6]

“มันคือน้ำแดง ฉันพูดถูกใช่ไหม” ร่างสูงขว้างกางเกงในที่อยู่ในมือทิ้งอย่างไม่ใยดี

“เออ...คือ”

“เธอนี่มันเจ้าเล่ห์จริงๆ” มาร์คค่อยๆ คลานเข้ามาหาคนที่นั่งตัวสั่น จนร่างบางรีบขยุ่มผ้าห่มผืนหนาไว้ “มีอะไรจะแก้ตัวมั้ย”

“...” มะนาวเงียบ เธอกำลังคิดหาทางออก แต่ตอนนี้สมองมันตันไปหมด เธอคิดว่าตัวเองฉลาดแต่กลับกลายเป็นว่าเขาฉลาดกว่า

“เงียบทำไม!”

“ถ้าคุณทำอะไรหนู หนูจะแจ้งตำรวจ”

“ฮ่าๆๆๆ อยากจะลองดีกับฉันก็เชิญ”

“คุณมีอำนาจ แต่คุณกำลังใช้อำนาจบังคับและข่มขู่หนู”

ร่างสูงเขยิบเข้ามาประชิดตัวจนแทบไม่เหลือช่องว่างระหว่างคนสองคน คนตัวเล็กถอยหลังติดฝาผนัง

“ฉันไม่ได้ข่มขู่ แต่ฉันกำลังจะสั่งสอนเธอ ข้อหาเสือกไม่เข้าเรื่อง!”

“แล้วถ้าวันหนึ่งคนรู้ว่าหนูไม่ได้เป็นคนทำ คุณจะทำยังไง” ร่างบางถามด้วยแววตาจริงจัง เพราะเธอไม่ได้เป็นคนทำจริงๆ ยกเว้นไปขว้างหินใส่รถของเขา

“ก็จะเอาเงินฟาดหัวไง”

“หนูไม่คิดว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้ เสียแรงที่หนูแอบชอบ” ร่างบางพูดด้วยความเสียใจ ในขณะที่อีกคนนั่งหัวเราะราวกับว่ามันเป็นเรื่องตลกขบขัน

“ไม่ต้องมาดราม่าหาทางออก คืนนี้ยังไงเธอก็เสร็จฉันอยู่ดี”

“ไม่นะออกไป”

“และก็ช่วยไปเปลี่ยนข่าวให้ฉันด้วยนะ หลังจากที่ได้กับฉัน”

กรี๊ดดดดดดด!

ร่างสูงจัดการกระชากผ้าห่มที่ห่อหุ้มส่วนล่างของหญิงสาวออกแล้วขว้างมันทิ้ง จนร่างบางกรี๊ดด้วยความตกใจ พรางยกมือปิดของลับเอาไว้

“ถ้าคุณทำอะไรหนู หนูจะร้องให้คนมาช่วย”

“เอาเลย ถ้าอยากให้คนพวกนั้นมาดูหนังสด เชิญ! ร้องเลย”

พลัก!

ร่างบางใช้จังหวะนั้นถีบไปที่หน้าอกแกร่ง จนคนตัวสูงหงายหลังล้มลงบนที่นอน ก่อนจะกระโจนไปคว้าผ้าเช็ดตัวแล้ววิ่งไปที่ประตู

“อย่าหาว่าฉันใจร้ายก็แล้วกัน!”

“ว้ายยยย!”

ร่างสูงวิ่งไปคว้าต้นแขนคนที่กำลังจะเปิดประตูได้ทัน จนผ้าขนหนูที่พันส่วนล่างไว้หล่นไปกองอยู่ที่ปลายเท้า ก่อนจะแบกสาวเจ้าขึ้นบ่า แล้วโยนลงบนเตียงอย่างเเรง จนเธอจุกไปทั้งตัว

“โอ้ย!” ขาเรียวเผลอกางออก จนคนที่ยืนมองอยู่เห็นกลีบดอกบัวงามที่โผล่แวบมาชั่วครู่

“ฉันบอกแล้ว อย่าให้ฉันต้องใช้กำลัง เธอควรจะดีใจนะที่ได้เอากับฉัน เพราะปกติฉันไม่กินมั่วๆ นะ” ร่างสูงหยิบเนคไทค์ที่วางอยู่บนหัวเตียงขึ้นมาถือไว้ในมือ

“หนูไม่ได้ง่ายนะ”

“แต่เธอเป็นคนชวนฉันมาเองไม่ใช่หรอ แล้วจะมาโวยวายอะไร”

“กะ...ก็” ก็ตอนนั้นเธอคิดว่าแผนมันคงจะสำเร็จ แต่ทำไมกลับกลายเป็นแบบนี้ไปได้ เธอกำลังจะพลาดท่าให้เขาแล้ว

“และไม่ต้องมาดราม่านะ ผู้หญิงแบบเธอฉันไม่เห็นใจ”

“จะ...จะทำอะไรน่ะ” ร่างบางร้องเสียงหลง เมื่อเขาหยิบเทคไทค์มามัดที่ข้อมือเล็กของเธอติดกับหัวเตียง ร่างบางพยามยามดิ้น แต่ก็สู้แรงคนตัวใหญ่ไม่ได้ “ปล่อยนะ อย่าทำหนู!”

“ปล่อยแน่ แต่หลังจากที่ฉันปล่อยในเสร็จก็แล้วกันนะ” ร่างสูงยิ้มก่อนจะขยับตัวออกมาดูผลงานของตัวเอง ขาเรียวยาวพยายามหนีบไว้เพื่อไม่ให้เขาเห็นของลับ แต่อีกซักพักเขาจะได้เห็นและสัมผัสมันแน่นอน

“ปล่อยเถอะค่ะ ขอร้อง”

“...” ร่างสูงทำเหมือนไม่ได้ยิน ก่อนจะค่อยๆ ถอดบ็อกเซอร์ออก จนความใหญ่โตเกินมาตรฐานก็ปรากฎต่อหน้าเธอ

“มะ ไม่!” ร่างบางดิ้นพล่าน เพราะแก่นกายของเขาใหญ่มากจนเกินมาตรฐาน ถ้ามันเข้าไปอยู่ในตัวเธอ เธอคงจะเจ็บน่าดู “ไม่เอา อย่าเอามาเข้ามานะ ของคุณมันใหญ่ไป”

“ดีซะอีก จะได้ลิ้มลองของใหญ่ แค่เจ็บแต่ไม่ถึงตายหรอกน่า” เขายืนรูดชักแก่นกายใหญ่ต่อหน้าเธอ ก่อนที่เธอจะเบือนหน้าหนี “อยากลองเอาปากสัมผัสดูไหมล่ะ”

“ไม่ค่ะ ขยะแขยง” ร่างบางพูดโดยที่ไม่หันมองมองหน้าเขา

“ระวังจะติดใจของฉันแล้วขออมทุกวันนะ”

“หนูไม่ใช่คนลามกเหมือนคุณค่ะ”

“เหรอออ~” ร่างสูงลากเสียงยาว ก่อนจะปรายตาไปมองหน้าอกที่อยู่ภายใต้เสื้อยืดสีขาว “ฉันชักจะอยากเห็นนมของเธอแล้ว ขอดูซิว่ามันใหญ่กว่านมฉันมั้ย”

“ไม่นะออกไป!” ร่างบางดิ้นจนสุดแรงเกิด แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เพราะแรงตึงจากเนคไทค์ที่พันธนาการอยู่

“หืม” ร่างสูงทำหน้าพอใจ เมื่อเลิกเสื้อยืดสีขาวขึ้นแล้วพบหน้าอกอวบที่อยู่ภายใต้บราเซียสีดำ “ซ่อนรูปนี่เอง”

“อ๊ะ!” ร่างบางร้องออกมาด้วยความเจ็บ เมื่อเขาดึงทึ่งบราเซียของเธอออกอย่างรุนแรง จนผิวบอบบางเกิดรอยแดงเถือก

การกระทำของเขาป่าเถื่อน ขัดกับบุคลิกและใบหน้าอันแสนหวานของเขา

“นมเธอนี่ก็ใหญ่ดีนะ แถมเป็นทรงสวยด้วย ไม่ได้ทำใช่ไหม” ยังมีหน้ามาพิจารณานมของเธออีก

“ทำค่ะ แปลงเพศแล้วด้วย” เธออายจนไม่รู้จะทำยังไงแล้ว

“แบบนี้ต้องพิสูจน์” เขาบีบเค้นหน้าอกคู่งามจนแทบแตกคามือ มันใหญ่จนล้นฝ่ามือของเขา “นมจริงนี่หว่า เด็กเลี้ยงแกะ”

“โอ้ย! หนูเจ็บ!” ร่างบางร้องเสียงหลงอีกรอบ เมื่อเขาฉกริมฝีปากลงไปดูดหน้าอกอวบของเธออย่างรุนแรง จะยอดประทุมถันสีชมพูดแทบบอบช้ำ

จ๊วบๆๆๆ

“อืม” ร่างสูงครางด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะใช้ลิ้นตวัดเกี่ยวยอดประทุมถันสีชมพู ที่มันแข็งเป็นตุ่มไตล่อตาล่อใจเขา

“อ๊า!” มะนาวร้องออกมาด้วยความเสียวซ่าน มันเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ เธอไม่เคยให้ใครดูดนมมาก่อน เขาเป็นคนแรกที่ได้ครอบครองมัน

จากนั้นเขาใช้สองมือบีบเค้นเต้านมของเธออยากเมามันส์ ราวกับว่าเด็กได้ของเล่นชิ้นใหม่ มือหนาจึงเอื้อมไปหยิบมือถือขึ้นมา

“นั่นคุณจะทำอะไร”

“ถ่ายรูปเก็บไว้เป็นหลักฐาน”

“บ้าไปแล้ว!”

แชะ!

เขาใช้มือซ้ายขยุ่มไปที่หน้าอกอวบ โดยให้นิ้วมือปิดยอดปทุมถันของเธอพอดี ก่อนจะกดชัตเตอร์รัว

“ไม่ต้องห่วง ไม่เห็นหน้าเธอ...เห็นแค่นม”

“คุณมันโรคจิต!”

“ใช่ ฉันมันโรคจิต” ร่างสูงเก็บมือถือไว้ที่หัวเตียง ก่อนจะปีนขึ้นมานั่งคร่อมร่างบาง แล้วโน้มหน้าลงไปชิดหน้าสวย จนเธอต้องรีบหันหน้าหนี “ต่อไปเป็นของจริง”

“...”

“กางขาออก!!”